Αγαπητοί φίλοι,γνωστοί και άγνωστοι, σας καλωσορίζω στο προσωπικό μου blog. Σας ευχαριστώ για την τιμή και το χρόνο που αφιερώσατε, για να το επισκεπτείτε...με τιμή π. Αντώνιος Χρήστου

Συνολικές προβολές σελίδας

ΑΝΑΖΗΤΕΙΤΕ ΚΑΤΙ; ΕΛΕΥΘΕΡΑ....

Translate-Μετάφραση σε άλλη γλώσσα

Δευτέρα 29 Ιανουαρίου 2018

Λίγα λόγια για την περίοδο του Τριωδίου

Το μυστήριο της Μετανοίας: 15η Ομιλία.

Ιεροκατηγορία : Μία ιδιαίτερα διαδεδομένη πρακτική με ολέθρια πνευματικά αποτελέσματα.

Ιεροκατηγορία


Η σύγχρονη εποχή μας, μεταξύ άλλων, διακρίνεται για την συστηματική αποδόμηση παραδοσιακών αξιών, θεσμών, προσώπων και καταστάσεων. Σε αυτό το κλίμα δεν θα μπορούσε να ξεφύγει η Εκκλησία γενικότερα και τα πρόσωπα που την διακονούν μέσα από το ράσο ειδικότερα. Η πνευματική σύγχυση και το κοσμικό φρόνημα έχουν εισέλθει σε μεγάλο βαθμό, με αποτέλεσμα το μαύρο να γίνεται άσπρο και το αντίστροφο. Επειδή όμως έχουμε ασχοληθεί με το θέμα στο παρελθόν, γι αυτό το λόγο, δεν θα αναφέρουμε για το θέμα της Ιεροκατηγορίας σε βάθος (γιατί συμβαίνει αυτό και ποιες είναι οι αφορμές και τα βαθύτερα αίτια), αλλά από μια συγκεκριμένη σκοπιά.
Σε αυτό το άρθρο λοιπόν, θα ασχοληθούμε με το θέμα εξετάζοντάς το από την σκοπιά του  Κληρικού που δεν έχει παρεκκλίνει της αποστολής του. Ίσα-ίσα με ζήλο και φόβο Θεού, υπενθυμίζει μέσα από τα κηρύγματα και τις ομιλίες του, την πίστη και τα δόγματα της Εκκλησίας σε βασικά δογματικά θέματα. Μάλιστα, προσπαθεί να επαναφέρει την ορθή εκκλησιαστική τάξη και παράδοση της Εκκλησίας, σε πρωτεύοντα θέματα της εκκλησιαστικής ζωής, τόσο στη λατρεία, όσο και στα μυστήρια και την εν γένει ενοριακή ζωή. 
Ενώ λοιπόν θα περίμενε κανείς αυτός ο Κληρικός να βρει αγκαλιά, ανταπόκριση και αποδοχή από τους ενορίτες και όπου υπάρχουν πάνω από έναν Εφημέριο στην Ενορία, και την στήριξη του ή των συνεφημερίων, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Δηλαδή έχουμε μια εμφανή δυσαρέσκεια, μία υποβόσκουσα πολεμική που με την πάροδο του χρόνου αρχίζει και γίνεται εμφανής και σε αυξητικά στάδια έντασης. Αυτά που σίγουρα πλεονάζουν εναντίον του Ιερέα, είναι τα λόγια, οι χαρακτηρισμοί και οι κατηγορίες από κάθε κατεύθυνση, με αποτέλεσμα αφού απευθύνονται για Ιερέα (αν και συνήθως λέγονται σε τρίτους και όχι στον ίδιο πρόσωπο προς πρόσωπο), έχουμε την Ιεροκατηγορία! Αν για όλους ισχύει το «Μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε·». (Ματθ. 7,1), πόσο μάλλον για τους φορείς της Ιερωσύνης, που όπως εύστοχα έχει ειπωθεί «Στην Ιεροκατηγορία αν έχεις άδικο σε κατακαίει, αν έχεις δίκιο σε μουτζουρώνει». Επομένως κανείς δεν μπορεί να βγει πνευματικά αλώβητος όταν κατηγορεί και συκοφαντεί Κληρικό και ιδιαίτερα άδικα, γιατί απλά εκείνος προσπαθεί να εφαρμόσει το σωστό και το ίσιο, εκεί που έχει επικρατήσει το λάθος και το στραβό...!
Σε αυτό το σημείο χρειάζεται μία διευκρίνηση. Όλα αυτά δεν τα αναφέρουμε, γιατί είμαστε και εμείς κληρικοί και μας συμφέρει. Τα αναφέρουμε με πόνο ψυχής, για να διαφωτίσουμε τους αναγνώστες που προφανώς να μην είχαν υπόψη τους όλα αυτά. Είναι άλλο πράγμα λοιπόν κάτι στραβό να είδαμε στον Ιερέα, κάποιο αποδεδειγμένο κανονικό παράπτωμα, κάποια διάδοση αιρετικής διδασκαλίας ή σκανδαλισμού και άλλο η άδικη κατηγορία εις βάρος του. Στην πρώτη περίπτωση πρώτα με ταπείνωση βρίσκουμε τον ίδιο και ταπεινά λέμε αυτό για το οποίο πιστεύουμε ότι σφάλλει. Αν μας αγνοήσει και δεν διορθωθεί, παίρνουμε την ευθύνη και κάνουμε έγγραφη επώνυμη  κατηγορία στον Μητροπολίτη που ανήκει. Αυτό σημαίνει ανάληψη ευθύνης και είναι θεμιτό και διαφέρει από το να διαδίδουμε φήμες εναντίον Κληρικού, μόνο και μόνο επειδή ξεβολεύει τις λανθασμένες συνήθειες και τα αμαρτωλά ή αντικανονικά έθιμα, τα οποία είχαν ριζωθεί στην ενοριακή ζωή, χωρίς όμως να έχουν ερείσματα στην κανονική παράδοση της Εκκλησίας μας. 
Από την πλευρά του Κληρικού, (ας υποθέσουμε Ιερέα), για να μπορέσει να φέρει αυτές τις αναγκαίες αλλαγές στην Ενορία είναι : α) Η συνέργεια του Θεού,  γιατί ο Χριστός είναι σαφής «χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν» (Ιω.15,5). β) Η ευλογία και η στήριξη του Επισκόπου. Ο Ιερέας όσο και καλές προθέσεις να έχει, το σίγουρο είναι ότι θα υπάρχουν αντιδράσεις, διαμαρτυρίες και καταγγελίες και ο Επίσκοπος πρέπει να γνωρίζει εκ των προτέρων για να προτρέψει ή να αποτρέψει τις ενέργειες του Ιερέα, πριν γίνει κάτι εκκλησιαστικό πρόβλημα και ¨βούτυρο στο ψωμί¨ των εχθρών της Εκκλησίας ή των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. γ) Η συνέργεια των άμεσων συνεργατών (Συνεφημερίων, Επιτρόπων, Ιεροψαλτών, Νεωκόρων, Κατηχητών κ.α.), γιατί αν δεν βοηθήσουν  αυτοί και δεν στηρίξουν τις ορθές επιλογές του Κληρικού, υπάρχει μεγάλο πρόβλημα και ταραχή στην ενορία. δ) Η προσευχή, η θεολογική κατάρτιση, η υπομονή, η επιμονή και η ανάληψη της ευθύνης και των συνεπειών εκ μέρους  του Ιερέα. Χωρίς αυτά τα εφόδια και τις αρετές, δεν θα μπορέσει να εφαρμόσει τις αλλαγές. και ε) Η αγάπη και η συμπάθεια και όχι εχθρότητα εκ μέρος του Ιερέα, σε αυτούς που ιεροκατηγορούν και αντιτάσσονται στο πρόσωπό του και στις αλλαγές. Πάντοτε όπως και η Εκκλησία, αγαπάμε τον αμαρτωλό, τον αιρετικό ή τον ιεροκατήγορο, απεχθανόμαστε όμως την αμαρτία, την αίρεση και την ιεροκατηγορία. Επομένως κάποιος μπορεί να πέφτει στο αμάρτημα της ιεροκατηγορίας, αλλά ποτέ δεν ταυτίζουμε το πρόσωπό του και την ενέργειά του, με αυτή την πράξη. Ίσως τους απομακρύνουμε αν και πνευματικά μας ευεργετούν, όχι όμως γιατί αυτοί είναι κακοί, αλλά γιατί εμείς στη πράξη και στη πνευματική μας κατάσταση μπορεί να είμαστε αδύνατοι και για το καλό της ειρήνευσης της Εκκλησίας γενικότερα και της ενορίας ειδικότερα.
Τελειώνοντας, ας προσέχουμε αδελφοί μου πως μιλάμε και τι λέμε για τους Κληρικούς, αλλά και οι Κληρικοί ας προσέχουμε τι παραδείγματα δείχνουμε στο πλήρωμα της Εκκλησίας.

ΠΗΓΗ : Κιβωτός της Ορθοδοξίας, Αναδημοσίευση : http://euxh.gr Συντάκτης  π.Αντώνιος Χρήστου

Σάββατο 27 Ιανουαρίου 2018

ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΤΡΙΩΔΙΟ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΑΔΕΛΦΟΙ! ΚΑΛΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ!



Κήρυγμα στο Αποστολικό Ανάγνωσμα της ενάρξεως τουΤριωδίου (Τιμοθέον Β’ 10-15).


Πόσο ωραίο θα ήταν οι γονείς,
              αλλά κι ο παππούς και η γιαγιά,
να μαθαίνουν την Αγία Γραφή
                                         στα μικρά παιδιά.

του π. Παναγιώτου Γκέζου


Ο διωγμός για το όνομα του Κυρίου
                                              είναι πραγματικά ευτυχία.
Ό ίδιος ο διωχθείς, σταυρωθείς
                            και αναστάντος Κύριος είναι δίπλα
σε κάθε ένα που διώκεται
                              και τον ενισχύει με τη χάρη τη θεία,
φτάνει και ο άνθρωπος
                           να κάνει υπομονή σε κάθε δυσκολία.
Ο Χριστός  μας έδειξε την υπομονή
                                                 για την δική μας σωτηρία.
Ταυτόχρονα, το «Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν» που
έλεγε ο Άγιος Ιωάννης  ο Χρυσόστομος στην εξορία,
πρέπει να βρίσκεται και στα δικά μας χείλη.
Η Εκκλησία μας σήμερα ανοίγει τις πύλες του ιερού
Τριωδίου, μιας περιόδου μετανοίας.
Ο Απόστολος Παύλος δίνει
                                            τις τελευταίες του υποθήκες
στον μαθητή του Τιμόθεο και προτείνει σε όλους μας
δύο οδηγούς στο δρόμο μας προς τον ουρανό.
Το παράδειγμα των πνευματικών μας πατέρων
να έχουμε σαν πρώτο οδηγό.
Ο απόστολος Παύλος λοιπόν
                                                 υπογραμμίζει τη σημασία
του δικού του παραδείγματος
                                         στην πνευματική μας πορεία.
Σε μια εποχή που ο κόσμος,
                        από το κακό στο χειρότερο, κατρακυλά,
να βλέπουμε και να μιμούμαστε το παράδειγμα
των αγίων, των πνευματικών μας πατέρων
                                    και πως αντιμετώπιζαν τα δεινά.
Ο απόστολος Παύλος στη συνέχεια προτείνει
                                       ένα δεύτερο πνευματικό εφόδιο
στον μαθητή του: την Αγία Γραφή.
Μην ξεχνάς, Τιμόθεε, του λέει, ότι από μικρό παιδί
γνωρίζεις τα ιερά γράμματα, τα οποία
     μπορούν να σου μεταδώσουν την αληθινή σοφία,
που, διαμέσου της πίστεως
                        στον Ιησού Χριστό, οδηγεί στη σωτηρία.
Συ παιδί μου, έχεις παρακολουθήσει
    από πολύ κοντά την Ευαγγελική μου διδασκαλία,
την συμπεριφορά, την αναστροφή,
τις αγνές μου διαθέσεις,  την φωτισμένη
     και ζωντανή πίστη μου,  την αγάπη, την υπομονή
και την δική μου μακροθυμία; Και μια είναι η αλήθεια:
Όσοι χριστιανοί θέλουν να ζήσουν
                    όπως διδάσκει το Ευαγγέλιο του Χριστού,
θα υποστούν πολλούς πειρασμούς,
                    ακόμα και διωγμούς και τραμπουκισμούς
και ξυλοδαρμούς.
Η παιδική ηλικία είναι ηλικία μαθήσεως·
                                   και ότι μαθαίνει κανείς σ’ αυτήν
εντυπώνεται βαθύτατα στη μνήμη του
                                                   και γίνεται εφόδιο ζωής.
Στις μέρες μας βέβαια τα μικρά παιδιά
                         μαθαίνουν χίλια δυο άλλα πράγματα,
 συνήθως άχρηστα και κάποτε βλαβερά,
                        και αμαυρώνουν τις αγνές ψυχές τους.
Πόσο ωραίο θα ήταν οι γονείς,
                                      αλλά κι ο παππούς και η γιαγιά,
να μαθαίνουν την Αγία Γραφή στα μικρά παιδιά.
Γι’ αυτό και περισσότερο από κάθε άλλη εποχή
                                    ο ρόλος της οικογένειας αποκτά
σπουδαιότερη σημασία, καθώς η καθοδήγηση
και το πρότυπο των γονιών,
                                  ανάμεσα σ’ αυτούς και τα παιδιά
είναι η αγάπη και η επικοινωνία.
                                     Γι’ αυτό καθοριστικής σημασίας
για την ανάπτυξη της πνευματικής αυτής «άμυνας»
είναι τα παιδιά να έχουν «από βρέφους»
ζωντανή σχέση με τη μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας,
 όπου θα βιώσουν στη ζωή τους,
                          της παρουσίας του Θεού, την εμπειρία.
Αλλά και όλοι μας θα πρέπει καθημερινά
                                            μέχρι το τέλος της ζωής μας
να μαθητεύουμε τα γράμματα τα ιερά.
                        Έτσι καθίσταται ωφέλιμη και σωστική
για τον κάθε χριστιανό που μελετά την Αγία Γραφή,
αποκαλύπτει και διδάσκει την αλήθεια για τον
Ένα Τριαδικό Θεό, και μεταμορφώνει θεοφιλής
όλους εκείνους που είναι καλοπροαίρετοι στην αρετή.


Παρασκευή 26 Ιανουαρίου 2018

Μνημόσυνο και επιμνημόσυνες δεήσεις σε όλους τους Ιερούς Ναούς της Μητροπόλεως Γλυφάδας Ε. Β. Β. & Β. για την συμπλήρωση 10 χρόνων από την εκδημία του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών & πάσης Ελλάδος κυρού Χριστοδούλου.

ελληνικη  δημοκρατια
 
 
ΙΕΡΑ   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ   ΓΛΥΦΑΔΑΣ,    ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ,  ΒΟΥΛΑΣ,   ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ  ΒΑΡΗΣ
                                                                                                                       
                                                 ΒΑΣΙΛΕΩΣ  ΠΑΥΛΟΥ  2   -   16673  ΒΟΥΛΑ

Τηλ. 2109658849  fax 2109657210 www: imglyfadas.gr  e-mail: imgl@hotmail.gr

Ἀριθμ.  Πρωτ. 125                             Ἐν Βούλᾳ τῇ  24  Ἰανουαρίου  2018



Πρός
τούς εὐλαβεῖς Κληρικούς
τῆς καθ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
  
     Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
                        "Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε" !
               
        Τήν 28ην Ἰανουαρίου, συμπληρώνεται δεκαετία, ἀπό τῆς πρός Κύριον ἐκδημίας τοῦ Μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος Κυροῦ Χριστοδούλου, Ἱδρυτοῦ τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως καί πρώτου Τοποτηρητοῦ - Ποιμενάρχου  Αὐτῆς.
            Διά τοῦτο, τήν ἐρχομένην Κυριακήν 28ην Ἰανουαρίου, πρό τῆς Ἀπολύσεως τῆς Θείας Λειτουργίας, ἐν τῷ Ἱερῷ Καθολικῷ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Τριάδος-Ἁγίου Νεκταρίου Γλυφάδας, θά τελέσωμεν τό Μνημόσυνον ὑπέρ ἀναπαύσεως τοῦ ἀειμνήστου Προκαθημένου, ἐκφράζοντες τοιουτοτρόπως εὐγνωμοσύνην διά τήν μεγάλην δωρεάν καί υἱϊκόν χρέος    πρός  τόν  ἀοίδιμον Ἀρχιεπίσκοπον.
           Εἰς ἅπαντας δέ τούς Ἱερούς Ναούς τῆς Μητροπολιτικῆς ἡμῶν Περιφερείας, θά ἀναπεμφθῇ Ἐπιμνημόσυνος Δέησις, ἀφοῦ προηγηθῇ σχετική ἐνημέρωσις τοῦ ἐκκλησιάσματος .

Μετά πατρικῶν εὐχῶν
  Ο  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ



    Γλυφάδας, λληνικο, Βούλας, Βουλιαγμένης καί Βάρης

Π Α Υ Λ Ο Σ   ὁ   Α΄          

Λίγα λόγια για τους 3 Ιεράρχες.

Εγκαίνια των νέων γραφείων του ΚΕΠΡΑΓΕΑ Γλυφάδας




Πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια και η κοπή πίτας των νέων γραφείων του παραρτήματος Γλυφάδας του Κέντρου Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας Δήμων Αλίμου, Γλυφάδας, Ελληνικού-Αργυρούπολης (ΚΕΠΡΑΓΕΑ), το οποίο, πλέον, στεγάζεται στη διεύθυνση Βασιλίσσης Όλγας 2, στον 1ο όροφο του κτιρίου, στην Άνω Γλυφάδα. Το ΚΕΠΡΑΓΕΑ, σε συνεργασία με τον ΟΚΑΝΑ, έχει την επίβλεψη για την πρόληψη και για την προαγωγή της ψυχικής υγείας. Αυτό επιτυγχάνεται μέσα από δράσεις και βιωματικά σεμινάρια σε ομάδες κατοίκων, σε γονείς και σε εκπαιδευτικούς, ώστε να περιορίζεται κατά το δυνατόν ο κίνδυνος των εξαρτήσεων.

Ο Δήμαρχος Γλυφάδας, Γιώργος Παπανικολάου, μίλησε για το σημαντικό έργο που επιτελεί το ΚΕΠΡΑΓΕΑ, του οποίου ο διδακτικός και συμβουλευτικός ρόλος και η δράση, ειδικά στη δύσκολη περίοδο της κρίσης που βιώνουμε, είναι ακόμα πιο σημαντικά. Ο κ. Παπανικολάου ευχαρίστησε όλους τους παρευρισκόμενους που παρά το δυνατό κρύο έσπευσαν να δώσουν το παρών στην εκδήλωση, όπως και τον Πρόεδρο και το προσωπικό του ΟΚΑΝΑ για το έργο που επιτελούν και που στέκονται αρωγοί στις δράσεις του ΚΕΠΡΑΓΕΑ.

Ο Πρόεδρος του ΚΕΠΡΑΓΕΑ, Ορέστης Τσάγκλας, από τη μεριά του, ευχαρίστησε τους παρευρισκόμενους, τους εργαζόμενους και το Δήμαρχο Γλυφάδας, Γιώργο Παπανικολάου, που όπως τόνισε, από την πρώτη στιγμή στάθηκε δίπλα στις προσπάθειες του Οργανισμού και στηρίζει την κοινωνική δράση του ΚΕΠΡΑΓΕΑ. Σημείωσε, παράλληλα, πως η πρόληψη είναι καλύτερη από την καταστολή και κάλεσε όλους να ενημερωθούν για τις δράσεις και τα σεμινάρια του ΚΕΠΡΑΓΕΑ.

Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 2018

H Ελληνικότητα της Μακεδονίας και το άγνωστο για πολλούς εκκλησιαστικό πρόβλημα...



Χύθηκε πολύ αίμα για να το ξεχάσουμε εύκολα με μερικές υποχωρήσεις και υπογραφές.
Μαθητές Λυκείου ήμασταν, στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1990 όταν ξεκίνησαν τα συλλαλητήρια για το θέμα της Μακεδονίας. Συμμετείχαμε και δώσαμε πέρα από την παρουσία μας, την φωνή και τον δυναμισμό μας. Φωνάξαμε και διατρανώσαμε τα αυτονόητα, ότι η Μακεδονία είναι μία και μόνο Ελληνική! Ήταν το λιγότερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε, όταν άλλοι Έλληνες, στα τέλη του 19ου και αρχές του 20ου αιώνα, με επικεφαλή τον Παύλο Μελά, έδιναν τα νιάτα τους και το αίμα τους για την Μακεδονία και κατ' επέκταση για την Ελλάδα. Ο θρίαμβος θα ολοκληρώνονταν στους Βαλκανικούς πολέμους (1912-1913). Όλοι αναγνώριζαν την Ελληνικότητα της Μακεδονίας μας, από την εποχή ήδη του πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου Φίλιππου το Β΄ (382 π.Χ. - 336 π.Χ.) μέχρι τις μέρες μας. Φτάσαμε στην ηλικία των 40 ετών και το θέμα πάλι στα ίδια, ένα βήμα εμπρος και δύο πίσω, αλλά φαίνονται και κάποιοι νέοι περίεργοι και επικίνδυνοι πολιτικοί ελιγμοί, με φόβο μιας οριστικής εκ μέρος μας, διπλωματικής ήττας.
Γιατί; Γιατί δυστυχώς πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν σφετεριστές, να διεκδικούν αυτά που δεν τους ανήκουν και να παραχαράσσουν την αλήθεια για το δικό τους εθνικό συμφέρον. Οι Σλάβοι γενικότερα, δηλαδή οι Σέρβοι και κυρίως οι Βούλγαροι ειδικότερα, προσπάθησαν και σε ένα σημείο έκαναν μεγάλο κακό στη περιοχή, όμως το τελικό αποτέλεσμα του Α και του Β΄ παγκοσμίου Πολέμου, ως σύμμαχοι των Γερμανών, τους, έκανε να ηττηθούν μία και καλή και να ξεχάσουν την έξοδό τους στη θάλασσα του Θερμαϊκού. 
Όμως μεθοδικά το θέμα το Μακεδονικό δεν σταμάτησε εκεί. Συχνά πυκνά, εθνικιστικοί κύκλοι καλλιεργούσαν το θέμα της ύπαρξης Μακεδονίας, Μακεδονικού έθνους και γλώσσας, χωριστά από την Ελληνική διάλεκτο. Επιφανείς οικονομικά πρώην Γιουγκοσλάβοι, από την ευρύτερη περιοχή των Σκοπίων, προπαγάνδιζαν για Μακεδονικό έθνος, σλαβικό, μη Ελληνικό που όμως είχε εφαλτήριο στον Μέγα Αλέξανδρο και τα επιτεύγματά του, τύπωναν χάρτες σχετικούς και γενικά πάνω στο ψέμα προσπαθούσαν να μας πείσουν για αυτά που ιστορικά δεν διαστρέφονται. Πως οι Ελληνικές επιγραφές που βγαίνουν ακόμη από την αρχαιοελληνική σκαπάνη, να γίνει σλαβική; Πως ένας λαός που παρουσιάστηκε στη Βαλκανική τέλη του 5ου αρχές του 6ου αιώνα μ.Χ. να θέλει να οικειοποιηθεί καταγωγή από τον Μ. Αλέξανδρο του 4ου αιώνα π.Χ.; Ερωτήματα αμείλικτα με προφανή απάντηση και παρόλα αυτά ακόμη διαπραγματευόμαστε για κάτι εθνικά αδιαπραγμάτευτο...!
Πέρα όμως από το εθνικό θέμα, υπάρχει και εκκλησιαστικό θέμα, το οποίο δεν είναι ευρέως γνωστό στο ευρύ κοινό. Αν το γνώριζαν οι πολιτικοί μας, δεν θα έκαναν τόσα λάθη ή θα προλάβαιναν εξελίξεις, καθώς η αργοπορία  μας έφερνε εδώ. Είμαστε  κοντά να ξεπουλήσουμε το όνομα και την ιστορία του τόπου, όπως με ευκολία υποθηκεύσαμε την Ελληνική κυριαρχία και ζωτικά μέρη και τομείς του εθνικού μας πλούτου και το χειρότερο αμαχητί χωρίς ίχνος αντίστασης στους δανειστές μας-ετέρους μας "σωτήρες", μόνο και μόνο για να μπουν τα Σκόπια στο Νάτο.
Το θέμα είναι τεράστιο και φυσικά μία μικρή αναφορά προλαβαίνουμε απλά να κάνουμε. Για περισσότερα παραπέμπουμε στο Βιβλίο του Καθηγητού κ. Δημητρίου Γόνη, Ιστορία των Ορθοδόξων Εκκλησιών Βουλγαρίας και Σερβίας, εκδ. Συμμετρία, Αθήνα 1996. Το σίγουρο είναι ότι είναι γελασμένοι όσοι νομίζουν ότι το θέμα της Μακεδονίας, από τους Σκοπιανούς ξεκίνησε μετά την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας ή μόνο από τον Τίτο. Το θέμα είχε ξεκινήσει εκκλησιαστικά πολύ πριν και διατήρησε μία εθνική καπηλευτική συνείδηση που βγήκε στη συνέχεια με την μορφή που την ξέρουμε σήμερα. Είναι γεγονός ότι, από το 1922 οι επαρχίες της σημερινής FYROM (Νότιας Σερβίας κατά τους Σέρβους) και Παλαιάς Σερβίας ανήκαν στο Πατριαρχείο Σερβίας. Όταν στην διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου οι Βούλγαροι κατέλαβαν τη Νότια Σερβία, στα πλαίσια των μέτρων που έλαβαν για την προσάρτηση της περιοχής ήταν και η απομάκρυνση των Σέρβων Επισκόπων και Ιερέων και η αντικατάστασή τους από Βουλγάρους. Στις 4 Μαρτίου 1945, τον Οκτώβριο του 1958 και  στις 17 Ιουλίου του 1967 συγκλήθηκαν ισάριθμες Κληρικολαϊκές Συνελεύσεις στα Σκόπια και την Αχρίδα υπέρ της αυτονομίας της «Σλαβομακεδονικής Εκκλησίας». Το αυτοκέφαλο της Σλαβομακεδονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας δεν είχε αναγνωριστεί ως σήμερα από καμιά άλλη ορθόδοξη Εκκλησία, αν και σε προσωπικό επίπεδο οι ιεράρχες της σχετίζονται με εκπροσώπους άλλων θρησκευτικών δογμάτων. Όμως η Βουλγαρική Εκκλησία πρόσφατα, στα τέλη του 2017 έκανε κινήσεις επαφών και αναγνώρισης με τον σχηματικό Αρχιεπίσκοπο Στέφανο, ενώ όπως είδαμε κανονικά αρμόδιο είναι το Πατριαρχείο Σερβίας και για την ανακήρυξη άλλης Αυτοκέφαλης Εκκλησίας, θέλει κανονικά την έγκριση του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αφού άλλωστε υφίσταται ο κανονικός Μητροπολίτης Αχρίδος και Σκοπίων κ. Ιωάννης.
Βλέπουμε λοιπόν, κλείνοντας το θέμα, ότι έχουμε σε εξέλιξη ζημώσεις εκκλησιαστικές με πολιτικές προεκτάσεις και πολιτικές εξελίξεις με εκκλησιαστικές συνέπειες. Ευχόμαστε να λάμψει η αλήθεια και η κανονικότητα, γιατί η Εκκλησία δεν κάνει πολιτική αλλά μαρτυρεί την αλήθεια και σε εθνικά θέματα απαιτείται από όλους ενότητα και μία γροθιά. Αλλιώς ο Ελληνισμός θα μετράει και άλλες χαμένες πατρίδες και η Εκκλησία θα καταγράφει και άλλα σχήματα και διαιρέσεις!

ΠΗΓΗ : Κιβωτός της Ορθοδοξίας, Αναδημοσίευση : http://euxh.gr Συντάκτης  π.Αντώνιος Χρήστου

Το μυστήριο της Μετανοίας: 14η Ομιλία.

Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 2018

Η κοπή της ΑγιοΒασιλόπιτας των Κατηχητών και Κατηχητριών της Ι. Μ. Γλυφάδας Ε., Β., Β. & Β. .


Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γλυφάδας Ελληνικού Βούλας Βουλιαγμένης και Βάρης κ. Παύλος, την Κυριακή 21 Ιανουαρίου 2018 στις 6:30 το απόγευμα,  ευλόγησε και έκοψε την βασιλόπιτα του Γραφείου Νεότητος της Ιεράς Μητροπόλεως με την παρουσία των Ιερέων Νεότητος και των περισσοτέρων Κατηχητών-Κατηχητριών αυτής.

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Καραπάνου Γλυφάδας, μετά τον Εσπερινό που τέλεσε ο Γραμματεύς του Γραφείου Νεότητος Πρωτοπρεσβύτερος π. Αντώνιος Χρήστου, ο οποίος είχε και τον γενικό συντονισμό.

Στη συνέχεια ο Προϊστάμενος του Ιερού Ναού που φιλοξένησε την εκδήλωση,  Πρωτοπρεσβύτερος π. Αλέξανδρος Καρασκος, έκανε μία εισοσάλεπτη περίπου εισήγηση με θέμα «Ενοριακή ζωή και Κατήχηση». Ο ομιλητής με σύντομο, όμορφο και βαθυστόχαστο τρόπο, κατέθεσε τους προβληματισμούς και τις προτάσεις του, για μια ουσιαστική σύγχρονη κατήχηση, σκιαγραφώντας μελανά σημεία και παθογένειες τόσο των ανθρώπων που απέχουν την ενοριακή ζωή, όσο και τους ανθρώπους που έχουν ενεργό ρόλο και διακονούν από την σκοπιά της Κατήχησης.   

Ακολούθησαν παρεμβάσεις, ερωτήσεις και προβληματισμοί επί της εισηγήσεως από τους Κληρικούς και τους Κατηχητές, τόσο για θέματα που άπτονταν την διακονία τους την Κατήχηση, όσο και γενικότερα θέματα της ενοριακής και εκκλησιαστικής ζωής.

Μετά την ολοκλήρωση της επιμορφωτκής συζήτησης, ακολούθησε καλλιτεχνικό πρόγραμμα με παραδοσιακά όργανα και τραγούδια από τον κ. Πέτρο Ζαρίνη και κ. Μαρία Κοτσίρη.

Την εκδήλωση έκλεισε ο  Ποιμενάρχης μας κ. Παύλος ο οποίος ευχαρίστησε όλους για την παρουσία και την διακονία τους στον ευαίσθητο τομέα της Νεότητος. Την Ενορία Κοιμήσεως Θεοτόκου Καραπάνου, Προϊστάμενο, Εκκλησιαστικό Συμβούλιο, λαϊκούς συνεργάτες, για την αβραμιαία και ζεστή φιλοξενία της. 

Κλείνοντας τον λόγο του ο Σεβασμιώτατος, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων και στο μεγάλο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης για την Μακεδονία μας, στηλιτεύοντας την προσπάθεια υπονόμευσης των Μ.Μ.Ε. του μαζικού και βροντερού μηνύματος του λαού ότι η Μακεδονία είναι μία και μόνο Ελληνική. Μίλησε επίσης για την συναίσθηση της δικής του ευθύνης, ως μέλος φέτος της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, που έχει να αντιμετωπίσει δυσκολότερα και πολυπλοκότερα προβλήματα, από ότι είχε συναντήσει στις δύο προηγούμενες φορές που έχει συμμετάσχει ως Συνοδικός. 

Γι΄ αυτό το λόγο ο Ποιμενάρχης μας τελειώνοντας, ζήτησε τις προσευχές και την επαγρύπνηση όλων, τόσο σε θέματα της Εκκλησίας, όσο και στα εθνικά μας θέματα, έχοντας ελπίδα στον Ιησού Χριστό.


Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε, όταν ο Μητροπολίτης κ. Παύλος, μοίρασε στους Κληρικούς, τους Κατηχητές και τις Κατηχήτριες από ένα κομμάτι Βασιλόπιτα και ένα βιβλίο ωφέλιμο ως ευλογία. Στους δε τρεις  που βρέθηκαν στα κομμάτια τους τα αντίστοιχα 3 φλουριά που υπήρχαν, έλαβαν μία ιδιαίτερη υλική και πνευματική ευλογία από το χέρι του Μητροπολίτου.



Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως

Η κοπή της Αγιοβασιλόπιτας, της Σχολής Παραδοσιακών Χορών της Ιεράς Μητροπόλεως Γλυφάδας, Ε., Β., Β. & Β..


Την Κυριακή 21 Ιανουαρίου 2018 στις 1:30 μ.μ., στο Πνευματικό Κέντρο του Ι. Ν. Αγίας Τριάδος Γλυφάδας, όπου είναι και ο χώρος συγκεντρώσεως και διδασκαλίας, έκοψε για πρώτη φορά την ΑγιοΒασιλόπιτά της, η νεοσύστατη Σχολή Παραδοσιακών Χορών της Ιεράς Μητροπόλεως Γλυφάδας, Ε. Β. Β. & Β.. Η Σχολή στεγάζεται και λειτουργεί εδώ και δύο χρόνια.
Την ΑγιοΒασιλόπιτα ευλόγησε ο εκπρόσωπος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Παύλου,  Αρχιμανδρίτης π. Σεραφείμ Γιάννος, Προϊστάμενος του Ι. Ν. Αγίου Νεκταρίου Βούλας, παρόντων των εφημερίων του Ι. Ν. της Αγίας Τριάδος και του Υπευθύνου της Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Γαντζού.

Μετά  την κοπή της βασιλόπιτας και της διανομής των κομματιών, παρουσιάστηκε πρόγραμμα με χορούς από όλα τα μέρη της πατρίδος μας, από τους 120 σπουδαστές της Σχολής. Ακολούθησε πλούσιο κέρασμα και εν συνεχεία σηκώθηκαν και οι καλεσμένοι, συνολικά περίπου 220 άνθρωποι, όπου ακολούθησαν τους μαθητές στα βήματα του χορού, σε ένα τετράωρο πρόγραμμα με ζωντανή μουσική από λαϊκούς οργανοπαίχτες, γεμάτο από ζωντάνια και κέφι.


                               Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως

Σάββατο 20 Ιανουαρίου 2018

Κήρυγμα στο Απόστολικό Ανάγνωσμα της Κυριακής ΙΕ’ Λουκά (Α’ Τιμ. Δ’ 9-15).



Είναι μακρός, ισόβιος ίσως,
και επίπονος ο αγών κατά
των πολιορκούντων την γλώσσα κακών.

του π. Παναγιώτου Γκέζου

Είναι γεγονός το οποίο επεσήμανε
και ο Κύριος μας και το επιβεβαίωσε,
ότι ο χριστιανός ζώντας στον κόσμο
                                               θα έχει θλίψη.
Συνεχώς θα πολεμείται. Διαρκώς
θα έχει πολλές δυσκολίες
                                        να αντιμετωπίσει.
Πίσω από αυτόν τον πόλεμο
ευρίσκεται ο διάβολος, ο οποίος μας
        φθονεί με κακία που δεν μπορούμε
 να την μετρήσουμε,
          να την υπολογίσουμε,
                                  να την φαντασθούμε.
Μας μισεί επειδή
    ο ουράνιος πατέρας μας
   έχει ετοιμάσει για μας βασιλεία
                    ουράνιας χαράς και ευτυχίας.
Σκοπό του λοιπόν έχει
δια του πολέμου που διεξάγει
εναντίον των πιστών και της Εκκλησίας
να κατορθώσει να επιτύχει
να μην συμμετέχουμε στου Πατέρα μας
                                                  την βασιλεία,
θέλει να επιτύχει να στερηθούμε
                                                στο τόπο αυτό
όσα ο ουράνιος Πατέρας μας ετοίμασε
για τα αγαπημένα του παιδιά και θέλει
να μας χωρίσει αιώνια
                                   από τον Τριαδικό Θεό.
Γι’ αυτό χρησιμοποιεί
                              όλα τα μέσα που μπορεί
να τον εξυπηρετήσουν και μάχεται.
Και πολεμά και θέλει πάση θυσία
 να επιτύχει την πλάνη του τη δαιμονική.
Όλοι μας έχουμε πείρα των δυσκολιών,
των κινδύνων που απειλούν την πορεία
                          της πνευματικής μας ζωής.
Ο Χριστιανός όμως αγωνιζόμενος
και τρέχοντας τον δρόμο
                                         της ευσεβούς ζωής
         οφείλει να ελπίζει στο ζωντανό Θεό,
ότι θα τον βοηθήσει
 να τελειώσει νικηφόρος τον αγώνα αυτό.
Αυτό τονίζει ο Απόστολος :
 «Διά τοῦτο κοπιάζομεν καί ὀνειδιζόμεθα,
διότι ἔχομεν τήν ἐλπίδα μας
                                          εἰς Θεόν ζωντανόν,
ὁ ὁποῖος εἶναι Σωτῆρας μας
                  ὅλων τῶν ἀνθρώπων,
                                     μάλιστα τῶν πιστῶν».
Όσοι κι αν είναι οι κίνδυνοι που απειλούν
να συντρίψουν τον πιστό
                   ο Θεός μπορεί να τους διαλύσει
                                  και να τους εξαφανίσει.
Όσοι κι αν είναι οι πόλεμοι
                               εναντίον του χριστιανού,
ο Θεός μπορεί να τον προφυλάξει.
 Όποιες μεθοδείες και τρόπους
κι αν επινοήσει ο διάβολος, ο Θεός έχει
  την δύναμη, τα σχέδιά του, να ανατρέψει.
Πότε όμως;
    Όταν ο πιστός συνεχίζει την πορεία του.
 Όταν δεν κάμπτεται.
 Όταν υπομένει τον ονειδισμό του Χριστού.
 Όταν δεν λυπάται από τις δοκιμασίες
                                        και τους πειρασμούς.
 Όταν δεν καταφεύγει, δεν επικαλείται
                          την βοήθεια των ανθρώπων.
 Όταν ελπίζει και στηρίζεται στο Θεό
που είναι και ζωντανός και σωτήρας
                                                 των ανθρώπων.
Για τούτο η ελπίδα μας στο ζωντανό Θεό
             δεν πρόκειται, ποτέ, να διαψευσθεί.
 Με όση λύσσα, με όση μανία
κι αν ο διάβολος μας πολεμά ο Χριστιανός
                                    δεν πρέπει να φοβηθεί.
Αλλά να καταφεύγει
                                    στην δύναμη του Θεού.
 Επειδή οι ημέρες που διερχόμαστε
                                                   σαν χριστιανοί
 είναι δύσκολες ένεκα του πολέμου
της αθεΐας και απιστίας, είναι απαραίτητο
να μάθουμε και να βεβαιωθούμε
                           για μία ακόμη φορά,
      ότι δεν είμαστε μόνοι μας πάνω στη Γη.
Μαζί μας έχει συμμαχήσει ο Θεός
                                            και συναγωνίζεται.
Λαμβάνει πρόνοια για ολόκληρο
τον ανθρώπινο γένος μα ιδιαίτερα
             για τους χριστιανούς συλλογίζεται.
Γιατί αν ο Θεός δεν τους υπερασπιζόταν
πως αυτοί θα μπορούσαν να αντέξουν
                      τον πόλεμο χωρίς να νικηθούν
και, από τον αντίπαλο και
      αντίδικο διάβολο, να μην καταβληθούν .
Αυτή η βεβαιότητα μας δίνει κουράγιο
να συνεχίζουμε τον αγώνα μας, ελαφρύνει
                    τον κόπο της πνευματικής ζωής.
 Μεταβάλλει τους ονειδισμούς
                    του χριστιανού σε δόξα και τιμή.
Πόσο πολεμήθηκε.
                                 Από πόσους πολεμήθηκε
και μάλιστα ισχυρούς του κόσμου τούτου
                              και όμως ουδείς την νίκησε.
Ουδείς την έβλαψε διότι ο Χριστός
την υπερασπιζόταν και το Άγιο Πνεύμα
                                                     την φρουρούσε.
Η ζωή των μαρτύρων είναι γεμάτη
από πλήθος επεμβάσεων του Θεού,
                                       οποίος τους ευλογούσε.
Αγωνιστές είμαστε καί εμείς  
                                         στο χριστιανικό στίβο.
Μη λησμονούμε ότι ο Θεός
                                            είναι σύμμαχος μας
                             και συναγωνίζεται μαζί μας.
 Είναι το δυνατό μπράτσο
                                           στο οποίο μπορούμε,
 σε ώρες πειρασμού, να στηριχθούμε.
Είναι η βακτηρία δυνάμεως
                                      με την οποία μπορούμε
να βαδίσουμε σταθερά
               στον ανηφορικό δρόμο των αρετών.
Είναι η ισχύς και η καταφυγή μας.
                                               Μην απελπίζεσθε.
Μην εγκαταλείπετε τον αγώνα
                και την παράταξη του Πάτερ ημών.
Είναι μακρός, ισόβιος ίσως,
και επίπονος ο αγών κατά
       των πολιορκούντων την γλώσσα κακών.
Είναι όμως αναγκαία προϋπόθεση
                       πάσης πνευματικής οικοδομής.
Είναι το βασικό σκαλοπάτι,
           πάνω στο οποίο θα πρέπει να σταθεί,
Για να υψωθεί στα επόμενα,
            που θα τον καταστήσουν
«τύπον των πιστών εν λόγω, εν αναστροφή,
Εν αγάπη, εν πνεύματι, εν πίστη, εν αγνεία»
   και την χάριν του Αγίου Πνεύματος θα ζει.


21-1-2018

Ομιλίες π. Αντωνίου Χρήστου

Ομιλίες π. Αντωνίου Χρήστου
Πατήστε πάνω στην Εικόνα






Δημοφιλή