Συνέντευξη στον Ανδρέα Καλίβαλη για λογαριασμό της Ηλεκτρονικής Σελίδας :
Σήμερα το katixitiko.gr φιλοξενεί έναν κληρικό που πεισματικά θέλει να παραμένει “νέος”. Χρεώθηκε το χαρτοφυλάκιο του Γραφείου Νεότητας της Ι. Μητροπόλεως Γλυφάδας και πασχίζει να γνωρίσει στα παιδιά και τους νέους τον Χριστό μέσα από τα δικά τους περίεργα μονοπάτια. Το όνομά του, π. Αντώνιος Χρήστου.
Την ευχή σας π. Αντώνιε!
Την ευχή του Αναστάντος Χριστού μας! Χριστός Ανέστη! Ευχαριστώ πολύ για τη συζήτηση που θα κάνουμε σήμερα!
Μιλήσαμε πριν για περίεργα μονοπάτια. θα θέλαμε να μας ξεναγήσετε σ’ αυτά.
Ο προορισμός βασικά είναι ένας. Η συνάντηση, η γνωριμία, η κοινωνία με τον Χριστό. Ο δρόμος που θα διαβεί ο καθένας μας προς αυτόν τον προορισμό είναι μοναδικός! Ιδιαίτερα όταν απευθύνεσαι σε νέους, που πάντα λόγω της ζωντάνιας τους και της όρεξης για ζωή, θέλουν να δοκιμάσουν και να γευτούν τα πάντα! Τότε τα μονοπάτια γίνονται περίεργα, αλλά για να τους συναντήσεις πρέπει και εσύ να τα διαβείς και γιατί όχι, να συνοδοιπορήσεις μαζί τους, όπως έκανε ο Χριστός μας στους δύο μαθητές του στην πορεία προς Εμμαούς…!
Μπορείτε να μας αποκαλύψετε τη συνταγή σας;
Μακάρι να ήταν τεχνικά μόνο μία “συνταγή”, τότε όλοι θα τη μαθαίναμε, θα την εκτελούσαμε και όλα θα ήταν (φαινομενικά τουλάχιστον) καλά. Ακόμη και αν υπήρχε όμως τέτοια συνταγή (μπορεί να υπάρχει και να την εφαρμόζουν άλλοι αδελφοί ιερείς και να την αγνοώ) κατά τη γνώμη μου δεν θα έπρεπε να την εκτελέσουμε ποτέ. Ο νέος δεν θέλει αυθεντίες από πάνω του, όσο σωστές και εφαρμοσμένες να είναι σε αυτά που λένε και διδάσκουν. Ο νέος θέλει να σε κοιτάξει στα μάτια (ή έστω στην οθόνη του κινητού ή του υπολογιστή του, στην ηλεκτρονική ζωή που ζούμε), να δει την αλήθεια, να δει συνέπεια πράξης και διδαχής. Κυρίως θέλει τον χώρο και το χρόνο του να εφαρμόσει στη ζωή του ό,τι επιλέξει και ό,τι του ταιριάζει… και τότε όλα γίνονται φυσικά, τις περισσότερες φορές υπερφυσικά από άνωθεν. Αυτό υπερβαίνει τις συνταγές των συνεδρίων μας, καθότι γίνεται εμπειρία μοναδική και ανεπανάληπτη!
Εσείς π. Αντώνιε πώς ερμηνεύετε τους όρους «αλήθεια» και «πράξη» ; Παντού χρησιμοποιούν αυτές τις λέξεις. Στην πολιτική, στην οικονομία. Μήπως κρύβουν εγωισμό και καθωσπρεπισμό;
Έχετε δίκιο , δυστυχώς στις μέρες μας οι έννοιες έχουν χάσει το ουσιαστικό τους νόημα και τις καπηλεύονται πολλοί! Η δικιά μου ερμηνεία δεν έχει να κάνει με καμία άλλη, από αυτήν που δίνει η ίδια η Εκκλησία και ο Χριστός μας! Αυτός είπε: «Εγώ είμαι η οδός, η αλήθεια και η ζωή..». Αυτό σημαίνει για εμάς το “μονοπάτι” που λέγαμε προηγουμένως, η «αλήθεια» ως περιεχόμενο και η «πράξη» ως εφαρμογή που δηλώνει την έννοια θεολογικά της όντως ζωής, δεν είναι αφηρημένες έννοιες αλλά συγκεκριμένο πρόσωπο, ο Ιησούς Χριστός. Αυτό σημαίνει ότι και όποιος προβάλλεται, χωρίς να οδηγεί άμεσα σε Εκείνον, τότε σωστά το θέσατε, είναι εγωιστικό και εγώ προσθέτω μάταιο. Όλα γίνονται και οδηγούνται για να σχετιστεί προσωπικά ο νέος άνθρωπος μαζί Του και όχι μαζί μας (με την κακή έννοια ως αυτοπροβολή ή γεροντισμού)!
Να περάσουμε και σε μια άλλη ερώτηση, τώρα που τελειώνει η κατηχητική χρονιά: Ποιές είναι οι δραστηριότητες που κάνατε φέτος και εάν μας επιτρέπατε – και οι μελλοντικές, με το άνοιγμα της νέας χρονιάς;
Φέτος με τη βοήθεια και χάρη Του Θεού κινηθήκαμε ως Γραφείο Νεότητος με τις ευλογίες και την καθοδήγηση πάντοτε του Ποιμενάρχου μας κ. Παύλου, στις εξής δραστηριότητες : Καταρχήν στην επιλογή , στελέχωση και επιμόρφωση των Κατηχητών όλων των Ενοριών της Μητροπόλεώς μας, με τη συνδρομή πάντοτε κάθε Ιερέως Νεότητος των Ενοριών. Προετοιμάσαμε το κατηχητικό υλικό, κάναμε συναντήσεις που δείξαμε πώς λειτουργεί και πώς μπορούν να το αξιοποιήσουν. Στη συνέχεια διοργανώσαμε μέσω του Αθλητικού Οργανισμού μας τα πρωταθλήματα ποδοσφαίρου και καλαθοσφαίρισης. Είναι ακόμα μερικά παιχνίδια που εκκρεμούν για να ολοκληρωθούν. Έχουμε τους τελικούς αγώνες στίβου σε λίγες μέρες, όπου τα παιδιά των ενοριών μας συναγωνίζονται αλλά δεν ανταγωνίζονται, κάνουν αθλητισμό και όχι πρωταθλητισμό με τις γνωστές παρενέργειες του! Διοργανώσαμε την Ημερίδα για τους τρεις Ιεράρχες για τους εκπαιδευτικούς όλης της Μητροπόλεως με μεγάλη συμμετοχή κ.α. που δεν τα αναφέρω για συντομία. Εκκρεμεί να γίνει η «γιορτή του παιδιού» στις 26 Ιουνίου που πρέπει να τη ζήσει κανείς για να καταλάβει τί ακριβώς είναι….! Ο τίτλος τα λέει όλα. Έχουμε τις κατασκηνώσεις μας στην Τήνο, όλα δωρεάν όπως πάντα, για τα παιδιά Λυκείου, θα γίνουν δύο περίοδοι, μία αγοριών και μία κοριτσιών ανά 6 μέρες. Έχουμε σε εκκρεμότητα την επίσκεψη στις φυλακές ανηλίκων Αυλώνος με τους Κατηχητές μας, γίνεται για πρώτη φορά και είμαστε ακόμη στο διαδικαστικό στάδιο. Και στο τέλος, που πάντα ανοίγει και συνδέει την επόμενη κατηχητική χρονιά, είναι η Εκδρομή των Κατηχητών μας, που είναι ένα ελάχιστο έμπρακτο ευχαριστώ, αρχές Σεπτεμβρίου. Φέτος θα γίνει στη Μητρόπολη Δημητριάδος.
Υπάρχει ανταπόκριση των νέων στην πολυδιάστατη ποιμαντική σας;
Είμαστε μια αστική μητρόπολη και οπωσδήποτε αριθμητικά υπολειπόμαστε στο σύνολο των νέων που υπάρχουν στο ποίμνιο της Μητροπολιτικής μας περιφέρειας. Όμως σε σχέση με τους νέους που έχουν συνειδητή μυστηριακή ζωή, εκεί έχουμε μεγάλη ανταπόκριση, χωρίς βέβαια να μας επαναπαύει το γεγονός, αλλά ούτε και να μας απογοητεύει. Άλλωστε το θέμα δεν είναι ποσοτικό, “ταμείο” στο τέλος κάνει ο Χριστός μας, έστω και ένα χαμόγελο ενός νέου ή ενός παιδιού, μας είναι αρκετό να συνεχίζουμε με τις πενιχρές μας δυνάμεις να διακονούμε τον λαό Του Θεού που μας εμπιστεύτηκε ο Κύριος. Τα πράγματα έχουν αντιστραφεί… τώρα δεν έχουμε τα 99 πρόβατα και ψάχνουμε το 1, αλλά έχουμε το 1 και ψάχνουμε τα άλλα 99! Έχει ο Θεός όμως, εμείς ελπίζουμε και προσπαθούμε!
Και μια τελευταία ερώτηση π. Αντώνιε για να κλείσουμε αισιόδοξα. Πιστεύετε πως ο αιώνας που διανύουμε θα είναι ο αιώνας της μετάνοιας και της επιστροφής του ανθρώπου στον αληθινό Θεό;
Το σήμερα δίνεται δωρεάν στον άνθρωπο, το αύριο είναι επίσης στην πρόνοια Του Θεού,
οπότε δεν μπορώ να μιλήσω για το τι θα γίνει αυτόν τον αιώνα. Πιστεύω όμως αυτό που λέει και το Ιερό Ευαγγέλιο, ότι όπου πλεόνασε η αμαρτία εκεί επερίσσευσε η χάρις. Επομένως, όσο και να φαίνεται ότι ο κόσμος απομακρύνεται από τον Θεό, ιδιαίτερα οι νέοι μας, όσο και να φαίνεται ότι ο κοσμοκράτορας του κόσμου τούτου επικρατεί, στο τέλος ο Χριστός μας, το Εσφαγμένο αρνίο της Αποκάλυψης θα νικήσει, επομένως είμαι αισιόδοξος ότι θα γίνει η μεγάλη επιστροφή και συνολικά αλλά και προσωπικά τού κάθε ανθρώπου από εμάς. Ο Θεός περιμένει την επιστροφή μας, στο χέρι μας είναι (στην ελεύθερη προαίρεσή μας δηλαδή) , πότε και αν, αυτό θα επιτευχθεί! Ας μετανοήσουμε πρώτα εμείς που διακονούμε μέσα στο ράσο και θα ακολουθήσει και ο κόσμος…!
Bιογραφικό Σημείωμα
Ο Πρεσβύτερος Αντώνιος Χρήστου γεννήθηκε στο Περιστέρι Αττικής. Είναι πτυχιούχος της Ανωτέρας Εκκλησιαστικής Σχολής Αθηνών ,της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (τμήμα Θεολογίας). Κατέχει Msc του Ε.Α.Π. Είναι έγγαμος με την κ. Ελπίδα Μαμμωνά, κατά σάρκα πατέρας τριών θυγατέρων. Κληρικός της Μητροπόλεως Γλυφάδας και Υπεύθυνος του Γραφείου Νεότητος . Διακονεί το Ίδρυμα Κ.Α.Α.Π. Βούλας. Αρθρογραφεί στην Εφημερίδα “Κιβωτός της Ορθοδοξίας” .Έχει συμμετάσχει σε πολλά Θεολογικά Συνέδρια και Σεμινάρια ενώ είναι επιστημονικός συγγραφέας περί των 17 θεολογικών εργασιών.