Εκδηλώσεις όλο το Μάρτιο στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Γλυφάδας

Πολλές εκπλήξεις περιμένουν το Μάρτιο τους επισκέπτες της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Γλυφάδας, που συνεχίζει τον εμπλουτισμό και την ανανέωση του προγράμματος και των εκδηλώσεων που φιλοξενεί. Η βιβλιοθήκη στεγάζεται εδώ και τρία χρόνια σε καινούργιο χώρο, στο Διασχολικό Κέντρο του Δήμου Γλυφάδας (Επαμεινώνδα 30 & Αγ. Τριάδος). Ειδικότερα, οι εκδηλώσεις και οι δραστηριότητες που θα πραγματοποιηθούν το Μάρτιο είναι οι εξής:

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

Τη Παρασκευή 1 Μαρτίου 2019 , από τις 16:30 έως τις 18:15, η συγγραφέας Ζωή Φράγκου Καρούτζου θα παρουσιάσει τα βιβλία της «Ο γύρος του κόσμου με ένα ζευγάρι παπούτσια!» και «Μαύρες γάτες, άσπρες κότες...». Η κυρία Φράγκου Καρούτζου εργάζεται ως Life & Business Coach, Project Developer και έχει σπουδάσει ψυχολογία. Η συμμετοχή είναι ελεύθερη και ο αριθμός συμμετεχόντων περιορισμένος. Απαραίτητη η δήλωση συμμετοχής.

«Ο γύρος του κόσμου με ένα ζευγάρι παπούτσια!»: Μπορεί ένα ζευγάρι παπούτσια να κάνει το γύρο του κόσμου; Φυσικά και μπορεί! Με τη βοήθεια της Πόπης, του Μελίτ, του Λουίτζι... Ένα όμορφο, γεμάτο μηνύματα βιβλίο για μικρά αλλά και μεγαλύτερα παιδιά που δίνει μαθήματα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης!!

«Μαύρες γάτες, άσπρες κότες...»: Η Ισμήνη, το κορίτσι της διπλανής μας πόρτας μας ταξιδεύει, κρατώντας μας σφιχτά το χέρι σε απλές, οικείες, καθημερινές ιστορίες, διδάσκοντας μας, τη δύναμη της οικογένειας!

ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ ΠΑΙΔΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ

Μια νέα δράση ξεκινάει τον Μάρτιο στην Βιβλιοθήκη. Η Βιωματική Παιδική Λέσχη Ανάγνωσης που ξεκινά τις συναντήσεις της τη Δευτέρα, 4 Μαρτίου και κάθε πρώτη Δευτέρα του μήνα, από τις 16:00 έως τις 17:15, έχει ως στόχο να προσφέρει στα παιδιά τη δυνατότητα να έρθουν σε επαφή με διαφορετικά βιβλία λαμβάνοντας πάντα υπόψη το ενδιαφέρον των παιδιών και τις αναγνωστικές τους εμπειρίες. Οι αναγνώσεις θα εμπλουτίζονται με δραστηριότητες βασισμένες σε κάποιο βιβλίο ή με αφορμή κάποιο βιβλίο, με στόχο να «εγγραφεί» θετικά και ευχάριστα στο μυαλό των παιδιών η ανάγνωση. Πρόθεση μας είναι να γοητευτούν τα παιδιά από την αναγνωστική διαδικασία και να κερδίσουν ένα φίλο και σύμμαχο παντοτινό: το βιβλίο».

Τη Λέσχη θα συντονίζει η συγγραφέας παιδικών βιβλίων Ζωή Φράγκου Καρούτζου. Η Λέσχη απευθύνεται σε παιδιά δημοτικού. Η συμμετοχή είναι ελεύθερη και ο αριθμός συμμετεχόντων περιορισμένος. Απαραίτητη η δήλωση συμμετοχής.

ΛΕΣΧΗ ΦΙΛΑΝΑΓΝΩΣΙΑΣ ΕΝΗΛΙΚΩΝ

Την Τετάρτη 27 Μαρτίου και κάθε τελευταία Τετάρτη του μήνα, από τις 11 έως τις 12:30, λειτουργεί στον χώρο της Δημοτικής μας Βιβλιοθήκης η Λέσχη Φιλαναγνωσίας για ενηλίκους. Τη Λέσχη συντονίζει η φιλόλογος Ελένη Μαναίου. Η συμμετοχή είναι ελεύθερη και ο αριθμός συμμετεχόντων περιορισμένος. Απαραίτητη η δήλωση συμμετοχής.

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΓΡΑΦΗΣ ΑΡΧΑΡΙΩΝ

Την Παρασκευή 29 Μαρτίου και κάθε τελευταία Παρασκευή του μήνα, από τις 18:00 έως τις 19:00, πραγματοποιείται στο χώρο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης, Εργαστήρι Γραφής Αρχαρίων, υπό την καθοδήγηση της δημοσιογράφου Γεωργίας Βαμβακερού. Η συμμετοχή είναι ελεύθερη και ο αριθμός συμμετεχόντων περιορισμένος. Απαραίτητη η δήλωση συμμετοχής.

CARD POSTALS

Τη Δευτέρα 18 Μαρτίου 2019 και κάθε δεύτερη Δευτέρα του μήνα, από τις 16:00 έως τις 17:00, μια ακόμα νέα δράση ξεκινά στη βιβλιοθήκη μας. Στόχος της, να επιτρέψει σε οποιονδήποτε να στείλει και να λάβει καρτ-ποστάλ από όλο τον κόσμο!

Το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο έχει κάνει τις επικοινωνίες μας ευκολότερες και ταχύτερες. Υπάρχουν όμως πολλοί άνθρωποι που επιθυμούν να λαμβάνουν πραγματικό ταχυδρομείο και αυτό να μην περιλαμβάνει μόνο διαφημιστικά και λογαριασμούς. Η λήψη καρτ-ποστάλ από διάφορα μέρη του κόσμου (πολλά από τα οποία πιθανότατα δεν έχουμε ακούσει ποτέ!) μπορεί να μετατρέψει το γραμματοκιβώτιό μας σε ένα κουτί εκπλήξεων - και ποιος δεν θα το ήθελε αυτό;

Η ιδέα είναι απλή: Συγκεντρωνόμαστε στο αναγνωστήριο της Δημοτικής μας Βιβλιοθήκης με δικές μας ή όχι καρτ ποστάλ. Γράφουμε ένα φιλικό μήνυμα στα αγγλικά, με την βοήθεια αν χρειαστεί εθελόντριας μεταφράστριας και για κάθε κάρτα που θα στέλνουμε, λαμβάνουμε μια «ταυτότητα» αποστολέα και ένα δελτίο ταχυδρομικής κάρτας, από κάπου στον κόσμο. Στη συνέχεια ταχυδρομούμε εμείς τις κάρτες για εσάς! Όταν φτάσει η ταχυδρομική σας κάρτα, ο παραλήπτης της θα την καταχωρήσει χρησιμοποιώντας το δελτίο ταυτότητας της κάρτας και αυτό θα σας κάνει να δικαιούστε να λάβετε μια κάρτα από ένα άλλο αποστολέα. Το από όπου θα έρθει η ταχυδρομική σας καρτ-ποστάλ είναι μια έκπληξη!

Στην επόμενη συνάντηση μας ανοίγουμε όλοι μαζί το γραμματοκιβώτιο μας, λαμβάνουμε τις απαντήσεις μας και αποστέλλουμε νέες κάρτες. Απαραίτητη η δήλωση συμμετοχής.

Σημειώνεται πως:

- Η συμμετοχή σε όλα τα προγράμματα είναι ελεύθερη και ο αριθμός συμμετεχόντων περιορισμένος. Για τον λόγο αυτό θα τηρείται σειρά προτεραιότητας και θα διατίθεται έντυπο συμμετοχής. O μέγιστος αριθμός συμμετεχόντων στις δραστηριότητες δεν μπορεί να ξεπερνάει τους 15 ενώ ο ελάχιστος τους 4.

- Για δηλώσεις συμμετοχής επικοινωνείτε με την Δημοτική Βιβλιοθήκη Γλυφάδας στο τηλέφωνο: 2109641298 και το email: library@glyfada.gr.

- Τις ημέρες που θα πραγματοποιούνται οι δραστηριότητες ο χώρος δεν θα λειτουργεί ως αναγνωστήριο ή για δανεισμό την ώρα των δραστηριοτήτων, ώστε να μην διαταράσσεται η διαδικασία.

16η Ομιλία στην Επί του Όρους Ομιλία ( μακάριοί ἐστε ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς...)

Αξίζει να μελετούμε την Παλαιά Διαθήκη;

Εξόδιος Ακολουθία Μητροπολίτου Γλυφάδας, Ελληνικού, Βούλας, Βουλιαγμένης & Βἀρης κυρού Παύλου. (Ηχητικό)

Εκκλησιαστικές παραδοξότητες-ποιμαντικές αφωνίες και συγχύσεις του ποιμνίου…! (Μέρος Α΄)

                                       του π. Αντωνίου Χρήστου

Αγαπητοί μας αναγνώστες, η αλήθεια είναι ότι προβληματιστήκαμε πολύ, για το αν θα πρέπει να ασχοληθούμε με αυτό το θέμα (που είναι τεράστιο και ουσιαστικά αφορά την σύγχρονη εκκλησιαστική πραγματικότητα των τελευταίων ετών) και μάλιστα τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή του Τριωδίου, που όπως τονίσαμε στο προηγούμενο άρθρο μας, είναι περίοδος προσωπικής στροφής προς τον έσω άνθρωπο και μετανοίας.

Όμως οι συνεχόμενες κλιμακωτές και ραγδαίες εξελίξεις που έχουν προκαλέσει αμηχανία, διχασμό και η σύγχυση στους πιστούς,  που αναζητούν από την ποιμένουσα Εκκλησία (και εμείς ως ρασοφόροι γινόμαστε αποδέκτες) μια ξεκάθαρη φωνή και την υπόδειξη της σωστής κατεύθυνσης και λύσης στα πολλά προβλήματα και πληγές που έχουν ανακύψει! Αντί αυτού όμως, δυστυχώς βρίσκονται σε μια λιμνάζουσα και χρονοβόρα σιωπή (από την επίσημη ποιμένουσα Εκκλησία) ή όταν επιτέλους υπάρχουν τοποθετήσεις, συνήθως διατυπώνονται για το ίδιο θέμα, μεμονωμένες διαφορετικές ερμηνείες και προσεγγίσεις, πολλές φορές αντιφατικές και σίγουρα συγκρουόμενες μεταξύ τους. Σίγουρα οι ζυμώσεις και οι συνθέσεις, είναι υγεία σε ένα ζωντανό οργανισμό, αλλά όλοι αναρωτιόμαστε τελικά που βρίσκεται η αλήθεια; Ποιος πράττει ή όχι σωστά; Ποιος τολμά να απαντήσει με βεβαιότητα πλέον; Ποιον δρόμο πρέπει να ακολουθήσουμε; Πολλά τα προβλήματα, αλλά σίγουρα περισσότερα τα ερωτήματα και οι προβληματισμοί που ανακύπτουν.

Πριν όμως εκθέσουμε τα προβλήματα και τις παθογένειες, οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε από την αρχή, ότι δεν έχουμε σκοπό να στοχοποιήσουμε κανέναν, όλοι προσπαθούν για το καλύτερο, αλλά επειδή κρινόμαστε από την ιστορία και το αποτέλεσμα, οφείλουμε όλοι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας, όσο μπορούμε με υπεύθυνο και άμεσο τρόπο, γιατί φοβούμαστε ότι οι εξελίξεις, μας υπερβαίνουν και υποσκελίζουν πριν καν θεραπευθούν, αφού βρισκόμαστε την εποχή της πληροφορίας, των Μ.Μ.Ε., του διαδικτύου και όχι την εποχή πριν την τυπογραφία που ο κόσμος και οι ιδέες μεταφερόντουσαν με τα κάρα!

Σε αυτό το άρθρο, θα ασχοληθούμε με τα αμιγώς Εκκλησιαστικά θέματα που αφορούν οικουμενικά την Ορθόδοξη Εκκλησία όπου γης. Το πρώτο και κύριο πρόβλημα είναι το θέμα της ενότητας που διάφορες συγκυρίες ιστορικές, αλλά και σύγχρονες πρακτικές έχουν φέρει στη πράξη πολλά αλλεπάλληλα κτυπήματα, που έχουν προκαλέσει ακόμη και σχίσματα. Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Γιατί  έχει επικρατήσει ο εθνοφυλετισμός ή εθνικοφυλετισμός, ο οποίος αντί τα έθνη να ενώνονται υπό της Εκκλησίας, συμβαίνει το αντίθετο, η εθνική καταγωγή διαιρεί την Εκκλησία και ιδιαίτερα στη διασπορά  σε χώρες, όπως η Αμερική, η Αυστραλία, η Ασία και η Αφρική, αλλά δυστυχώς και τελευταία και στην Ευρώπη, το φαινόμενο είναι έντονο και απογοητευτικό. Τι άμεση συνέπεια πρακτικά φέρνει όλο αυτό; Μα φυσικά πέρα από την ψύχρανση της αγάπης, την διάσπαση και την διαίρεση, την άμεση παραβίαση κανόνος της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, με την γενική αρχή: «Μία επισκοπή ένας επίσκοπος».

Όλο αυτό φέρνει μια Βαβέλ (που υποτίθεται ότι αυτό γίνεται για να την θεραπεύσει), αφού για την ίδια περιοχή, έχουμε άλλη επισκοπή και άλλες Ενορίες για τους Έλληνες, άλλη Επισκοπή και άλλες Ενορίες για τους Ρουμάνους κ.τ.λ. με αποτέλεσμα να έχουμε καταντήσει σαν τις Προτεσταντικές παραφυάδες, με τη γνωστή  χαλαρή εκκλησιολογική σχέση και πολυδιάσπαση μεταξύ τους. Τι άλλο πρόβλημα φέρνει αυτό; Μα φυσικά σχίσματα και διασπάσεις. Σχίσματα όχι για θέματα δογματικά μεν, αλλά καθαρά διοικητικά, ως μη όφειλε εννοείται. Έχουμε αθεράπευτα τα σχίσματα της Εκκλησίας της Αντιόχειας με την Εκκλησία των Ιεροσολύμων για το θέμα της Εκκλησιαστικής Δικαιοδοσίας του Κατάρ (που η συντριπτική της πλειοψηφία είναι Μουσουλμάνοι!!!) και τώρα προέκυψε ένα σοβαρότερο το σχίσμα μεταξύ Πατριαρχείου Ρωσίας με το Οικουμενικό Πατριαρχείο (ευτυχώς ως ώρας μονομερές, το Οικουμενικό μνημονεύει κανονικά ακόμη τον Ρωσίας) για το θέμα της Αυτοκεφαλίας της Εκκλησίας της Ουκρανίας, που έχουμε τις παγκόσμιες πρωτοτυπίες, η μέχρι τώρα αναγνωρισμένη Εκκλησιαστική δικαιοδοσία της περιοχής, με τον Αρχιεπίσκοπο Ονούφριο, να θέλει να μένει ενωμένος με την Εκκλησία της Ρωσίας, οι δε δύο μέχρι τότε σχισματικές Εκκλησίες που δεν είχαν κοινωνία με κανέναν, να αναγνωρίζονται πλέον ως Αυτοκέφαλη κανονική Ορθόδοξη Εκκλησία, με επικεφαλή τον Επιφάνιο, καταλαμβάνοντας την 15^η θέση στα πρεσβεία, χωρίς όμως να έχει αναγνωριστεί επίσημα από καμία άλλη Εκκλησία, εκτός του Οικουμενικού Πατριαρχείου!!! Ελάτε τώρα να το δούμε στη πράξη αυτό, σε μια οικογένεια  όπου ο σύζυγος είναι Ρώσος και η σύζυγος Ουκρανή και ζουν ας υποθέσουμε στην Αμερική! Δεν μπορούν πλέον να κοινωνούν από το ίδιο Άγιο Ποτήριο κτλ, ποιος ευθύνεται γι’ αυτή την διάσπαση; Τα παιδιά ποιον θα ακολουθήσουν;

 Στον ορίζοντα αντί να βλέπουμε πρωτοβουλίες προς εκτόνωση αυτής της κατάστασης, το αντίθετο έχουμε περισσότερο πόλωση και χωρισμό σε στρατόπεδα, δεν φαίνεται άμεσα κάποια λύση, αφού έχουμε και παρεμβάσεις πολιτικών παραγόντων, που δυσχεραίνουν αρνητικά ακόμη περισσότερα τα πράγματα. Κατά τη ταπεινή μας γνώμη, η Ορθόδοξη Εκκλησία πρέπει να οριοθετήσει εκ νέου, με βάση την εκκλησιαστική της ιστορία και την ιερά παράδοση των ιερών της κανόνων, μία και καλή και να συμφωνήσουν όλοι, αν όντως την ωφελεί εκκλησιαστικά και διοικητικά ο θεσμός του Αυτοκεφάλου. Αν απαντήσει θετικά, να ξεκαθαρίσει ποιος το χορηγεί και έχει την κανονική δικαιοδοσία να το πράξει (Το Οικουμενικό Πατριαρχείο μόνο του, κάθε Πατριαρχείο γενικά ή μια Πανορθόδοξη μόνο Σύνοδος;) και τέλος να ξεκαθαριστούν μία και καλή, κάτω υπό ποιες προϋποθέσεις πρέπει και αξίζει να λαμβάνει το Αυτοκέφαλο μια τοπική Εκκλησία, γιατί είδαμε στο θέμα της Ουκρανίας πολλά παράδοξα ( ο πολιτικός παράγοντας να το ζητά και όχι η επίσημη τοπική Εκκλησία, ενώ παλιότερα το ζητούσε, αλλά όχι τώρα…!) Πραγματικά σπαζοκεφαλία και μπέρδεμα, αλλά οι ιεροί κανόνες πρέπει να τηρούνται και να ερμηνεύονται το ίδιο από όλους και φυσικά λαμβάνοντας υπόψη και τις σύγχρονες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα.  

 Θα περίμενε κανείς να πει, ότι μια Πανορθόδοξη Σύνοδος ή έστω Σύνοδος Προκαθημένων, θα έφερνε την λύση σε όλα αυτά μία και καλή. Είναι έτσι όμως ή το ακριβώς αντίθετο, περιπλέκει και δημιουργούνται περισσότερα προβλήματα; Η εμπειρία από τη τελευταία συγκρότηση και συνάντηση  Πανορθόδοξης Συνόδου στο Κολυμπάρι της Κρήτης το 2016, είναι απογοητευτική, αντί να ενώσει, άφησε πιο διχασμένη την Εκκλησία μας. Από το 1976 έως το 2016, τόσες προσυνοδικές συναντήσεις πήγαν χαμένες, αφού στη Σύνοδο δεν προσήλθαν καν 4 Εκκλησίες (Ρωσία, Αντιόχεια, Βουλγαρία και Γεωργία…ενώ είχε την παρουσία ως παρατηρητές αιρετικών Ρωμαιοκαθολικών κ.α.!!!) και οι αποφάσεις της Συνόδου βρίσκονται σε αμφιβολία, αφού όσοι την υπέγραψαν την θεωρούν Αγία και Μεγάλη Σύνοδο με καθολική ισχύ σε όλη την Ορθοδοξία, ενώ όσοι δεν την υπέγραψαν, την απορρίπτουν και δεν θεωρούν δεσμευτικές τις αποφάσεις της, για τις τοπικές τους Εκκλησίες.  Επομένως πέρα από τις εκκλησιολογικές πληγές, έχουμε σοβαρές ενστάσεις σε πολλές τοπικές Εκκλησίες για τους όρους που διεξήχθη η Σύνοδος αλλά και για τα κείμενα, αφού υπάρχουν σοβαρές ενστάσεις από Μητροπολίτες και όχι μόνο, για το δογματικό περιεχόμενο και την εκκλησιολογία, αφού αναγνωρίζει τον όρο Εκκλησία και για μη ορθοδόξους κτλ.

Σε αυτό το σημείο, Αγαπητοί μας Αναγνώστε, θα σταματήσουμε εδώ και θα συνεχίσουμε την άλλη φορά, πρώτα ο Θεός, με το δεύτερο μέρος, θέματα ειδικότερα της Εκκλησίας της Ελλάδος. Έως τότε να είστε καλά!

ΠΗΓΗ : Κιβωτός της Ορθοδοξίας, Αναδημοσίευση : http://euxh.gr Συντάκτης  π.Αντώνιος Χρήστου

Ένα Βίντεο μνήμης, για τον μακαριστό Μητροπολίτη Γλυφάδας κυρό Παύλο.

ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΣΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ ΠΟΙΜΕΝΑΡΧΗ ΜΑΣ!!

Καλό παράδεισο Έλλη!

Σήμερα μαζί με τον Δεσπότη μας...πέταξε μαζί του και ένα Αγγελάκι από το ΠΙΚΠΑ! Καλό παράδεισο Έλλη! Τώρα δεν θα ζηλεύεις που δεν μπορούσες να καταπιείς το κέρασμα που απολάμβαναν τα άλλα παιδιά...! Έχεις καλό συνοδό το π. Παύλο μαζί σου! Αιωνία σου η μνήμη!

Επίσημο πρόγραμμα εκθέσεως της σωρού και εξοδιου Ακολουθίας του Μακαριστου ποιμεναρχου μας Παύλου.

Ένας σύντομος γραπτός χαιρετισμός στον μακαριστό πλέον Μητροπολίτη Γλυφάδας, Ελληνικού, Βούλας, Βουλιαγμένης & Βάρης κυρό Παύλο!

Είναι κάποιες στιγμές που ξέρεις ότι θα τις ζήσεις, αλλά αρνείσαι πεισματικά να συμβιβαστείς, αφήνοντάς τες στην άκρη του μυαλού σου, αλλά όταν συμβούν αρνείσαι να αποδεχθείς και να πιστέψεις, αφού νομίζεις ότι απλά είναι ένα κακόγουστο αστείο και όλα θα είναι σε λίγο όπως και πριν!

Μία από αυτές τις στιγμές είναι και η σημερινή που ξημέρωσε σήμερα 19 Φεβρουαρίου 2019. Ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας Παύλος (αλλά για τους κοντινούς του προτιμούσε απλά το π. Παύλος), δεν είναι σωματικά πλέον ανάμεσά μας! Τα χρόνια προβλήματα υγείας που τον ταλαιπωρούσαν σε όλη σχεδόν την ενήλικη ζωή του, τον λύγισαν οριστικά και από σήμερα μεταβαίνει προς τον Δικαιοκρίτη αλλά και Φιλάνθρωπο Σωτήρα Χριστό, που τόσο αγάπησε και αφιέρωσε όχι απλά την ζωή του, αλλά και την κάθε αναπνοή του, υπηρετώντας τον Ίδιο ή την εικόνα Του, τον άνθρωπο από πολλές θέσεις που του εμπιστεύτηκε η Εκκλησία.

Για εμένα προσωπικά, αποτέλεσε πατέρας (όταν κοιμήθηκε ο κατά σάρκα πατέρας μου) και ευεργέτης από την αρχή της γνωριμίας μας, ως Διευθυντής του Οικοτροφείου της Ανωτέρας τότε Εκκλησιαστικής Σχολής Αθηνών, μέχρι και σήμερα ως πρώτος Μητροπολίτης της Μητροπόλεως Γλυφάδας. Από τα τίμια χέρια του, έλαβα την Ιεροσύνη στους δύο βαθμούς της (Διακόνου και Πρεσβυτέρου), από τα χέρια του έλαβα τις χειροθεσίες του Πρωτοπρεσβυτέρου και Πνευματικού, και την εμπιστοσύνη του από λαϊκός ακόμη, να έχω την ευθύνη της Γραμματείας του Γραφείου Νεότητος από την ίδρυση της Μητροπόλεως μέχρι και σήμερα.

Πέρα όμως από την διαμόρφωση αυτού που με αξίωσε ο Θεός, δια του μακαριστού πλέον Μητροπολίτου Γλυφάδας μέσα από το ράσο, αυτό που μένει στο τέλος, είναι οι εμπειρίες και οι στιγμές, από λόγια και πράξεις, στη πολύχρονη παραμονή μου μαζί του, τόσο στο Οικοτροφείο της Α.Ε.Σ.Α (3 χρόνια, από το 1996 έως το 1999), όσο στη Μονή Πετράκη (από το 2000 έως και την εκλογή του σε Επίσκοπο το 2002) και από την ενθρόνισή του (τον Δεκέμβριο του 2002 μέχρι  το 2004) στη Μονή του Αγίου Νεκταρίου Τερψιθέας Γλυφάδας, ως λαϊκός συνεργάτης, και με μια μικρή παρένθεση 2 χρόνων για την στρατιωτική μου θητεία και τον Γάμο μου, επανεσυνδεθήκαμε από το 2006 τον Αύγουστο που έγινα Διάκονος, μέχρι και σήμερα (Φεβρουάριο 2019).  

Νομίζω ότι ούτε ολόκληρο βιβλίο δεν επαρκεί για να γράψω έστω και λίγα, από αυτά που έχω φυλαγμένα στο μυαλό και στη καρδιά μου από τον Μακαριστό, για να διηγηθώ. Μαζί σε χαρές, μαζί σε πολλές λύπες και δοκιμασίες, μαζί στις Ακολουθίες και στις αναρίθμητες ποιμαντικές εξορμήσεις, μαζί και σε στιγμές έντασης και παρατηρήσεων για τα πολλά προσωπικά μου λάθη και ατέλειες του χαρακτήρα μου, που εκείνος πάντα ανεχόταν με την τρυφερή του καρδιά και ας η ένταση της φωνής του ήταν υψωμένη και επικριτική! Τα δάκρυά μου δεν αφήνουν τα χέρια μου, να εξωτερικεύσουν κάτι από αυτά προς το παρόν. Όμως νομίζω θα ωφελήσουν όλους, αν μας αξιώσει ο Κύριος να το κάνουμε στο μέλλον!

Κλείνοντας αυτό τον πρώτο γραπτό αποχαιρετισμό, επειδή δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να το κάνω από κοντά, θέλω να εκφράσω (και συγνώμη για την χρησιμοποίηση του πρώτου προσώπου αλλά θα είναι πολύ τυπικό να χρησιμοποιήσω πληθυντικό) την βαθιά μου αγάπη και ευγνωμοσύνη προς το πρόσωπό του Γέροντα (όπως τον έλεγα πάντα) για όσα σκανδαλωδώς με ευεργέτησε μέχρι και σήμερα και είμαι βέβαιος ότι θα συνεχίσει να το κάνει και από τον ουρανό. Ένα μεγάλο δημόσιο συγνώμη για τα λάθη και τις παραλήψεις μου, που μπορεί να τον στεναχώρησαν στη μακρόχρονη κοινή πορεία μας και τέλος μία ευχή για ανάπαυση της αγιασμένης ψυχούλας του!

           ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ! ΚΑΛΗ ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

                    

   π. Αντώνιος  Χρήστου

Αρχή του Τριωδίου σημαίνει περίοδο έντονης εγκράτειας και μετάνοιας, όχι περίοδος ξεφαντώματος και καρναβαλιού.

                                        

                                   του π. Αντωνίου Χρήστου

    Αγαπητοί μου αναγνώστες, είναι γεγονός ότι μέλημα των αρθρογράφων, που έχουν την ευθύνη να γράφουν σε μια μόνιμη στήλη σε έντυπα, ζητούμενό τους είναι, να ασχολούνται με όσο το δυνατόν διαφορετικά θέματα και να μην επαναλαμβάνονται και καταπιάνονται, με θέματα του παρελθόντος, όσο σημαντικά και αν είναι. Όμως επειδή είμαστε Εκκλησιαστική εφημερίδα, έχουμε μια ιδιαιτερότητα που όλοι πρέπει να έχουμε υπόψη μας, για να μη γίνονται παρεξηγήσεις. Αυτό που μας ενδιαφέρει προσωπικά, είναι να ασχοληθούμε και να αναδείξουμε την Εκκλησιαστική πραγματικότητα και όποιος έχει συνειδητή σχέση με την εκκλησιαστική ζωή, γνωρίζει πολύ καλά, ότι την πραγματικότητα την διαμορφώνει το εορτολόγιο της Εκκλησίας, όπως αυτό διαμορφώνεται στον ετήσιο, εβδομαδιαίο και ημερήσιο κύκλο της. Επομένως κάποια πράγματα και θέματα αναγκαστικά ανακυκλώνονται, αλλά όσο και να ασχοληθεί και να μιλήσει κανείς γι’ αυτά, πάντα θα βρει κάτι νέο και βαθύτερο να κατανοήσει, κάτι που δεν είχαμε προσέξει τόσο πριν.

     Θα ασχοληθούμε λοιπόν, για άλλη μια φορά και χρονιά, σε άρθρο μας, με την περίοδο του Τριωδίου. Μια παρεξηγημένη ή άγνωστη περίοδο για πολλούς, που πρέπει να τονίσουμε την προοπτική της και το περιεχόμενο που δίνει η Εκκλησία και την παραχάραξη και την διαφορά στη πράξη, που προβαίνει ο πολύ κόσμος.  Για να το συνδέσουμε και το προηγούμενο άρθρο μας, την παρελθούσα Πέμπτη, εξαρτάται σε ποια κατηγορία ανθρώπου βρισκόμαστε (αυτού που ζητά την χάρη Του Θεού ή δηλώνει αυτοθεούμενος;).

       Σκοπός του Τριωδίου, αυτής της κατανυκτικής περιόδου, που ξεκινά από την Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου, είναι η μετάνοια του ανθρώπου και η κατάλληλη προετοιμασία του πιστού, να συναντήσει τον Αναστημένο Χριστό  το βράδυ του μεγάλου Σαββάτου, ξημερώνοντας τη Κυριακή του Πάσχα. Διακρίνεται σε τρεις προπαρασκευαστικές Κυριακές (Τελώνου και Φαρισαίου, Ασώτου Υιού, της Κυριακής της Αποκρέω-Κρίσεως) και μαζί με τη Κυριακή της Τυροφάγου, όπου θυμόμαστε την τραγική ημέρα της εξορίας των Πρωτοπλάστων από τον Παράδεισο. αποτελεί ένα στάδιο σταδιακής προετοιμασίας προς την είσοδο για την αυστηρή νηστεία της Μεγάλης Σαρακοστής και είσοδο στα κοσμοσωτήρια πάθη και γεγονότα, της Μεγάλης Εβδομάδος. Οι Κυριακές της Μ. Τεσσαρακοστής που τελείται η Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου είναι : α) Κυριακής της Ορθοδοξίας, β) Κυριακή του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά, γ) της Σταυροπροσκυνήσεως, δ) του Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος, ε) της Αγίας Μαρίας της Αιγυπτίας και στ) της Βουβής εβδομάδος που ολοκληρώνεται με την Κυριακή των Βαΐων.

    Σε ημερήσιο και εβδομαδιαίο κύκλο, ιδιαίτερα στη Μεγάλη Σαρακοστή, έχουμε και εκεί πολλές διαφορές, από τις άλλες περιόδους της Εκκλησίας μας. Τα άμφια του Ναού και των Κληρικών είναι πένθιμα, πλεονάζει η ανάγνωση και το βιβλικό στοιχείο και όχι η ψαλμωδία. Οι μέρες Δευτέρα έως Παρασκευή θεωρούνται άμνημες ημέρες (μη εορτάσιμες δηλαδή) εκτός από μερικές εξαιρέσεις (όπως των Αγίων Τεσσαράκοντα και η Εορτή του Ευαγγελισμού της Παναγίας μας). Επομένως δεν τελείται κανονική Θεία Λειτουργία, αλλά μόνο Τετάρτη και Παρασκευή, Προηγιασμένες Θείες Λειτουργίες.  Το Μεγάλο Απόδειπνο, κατά τις πρώτες τέσσερις ημέρες της Νηστείας (Δευτέρα έως Πέμπτη), μαζί με το Μεγάλο Κανόνα τμηματικά του Αγίου Ανδρέα Κρήτης και όλος μαζί την Πέμπτη του Μεγάλου Κανόνα. Ενώ τις Παρασκευές τελείται το Μικρό Απόδειπνο μαζί με τον Ακάθιστό Ύμνο της Θεοτόκου, τμηματικά τις τέσσερις εβδομάδες και όλος μαζί την  5^η Παρασκευή των Νηστειών, του Ακαθίστου Ύμνου.

    Τα Σάββατα, που τελείται η Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, έχουν και αυτά την δική τους θεολογική αξία και ιδιαίτερο χρώμα. Εκτός από τη μνήμη των κεκοιμημένων που ισχύει και για τα άλλα Σάββατα έχουμε : Της Α΄ εβδομάδας των Νηστειών ακούμε το πρόλογο της Επιστολής (Εβρ. 1,1-12) με τη ιεροπρεπή του επιβεβαίωση για την Δημιουργία, τη Μετάνοια και την αιώνια Βασιλεία του Θεού. Ο Χριστός ανατρέπει τα υποκριτικά ταμπού του Ιουδαϊκού Σαββάτου κηρύσσοντας: ...το Σάββατο για τον άνθρωπο έγινε και όχι ο άνθρωπος για το Σάββατο (Μαρκ.2,23-3,5). Μια νέα εποχή έρχεται, μια αναδημιουργία του ανθρώπου έχει αρχίσει. Επίσης εορτάζομε το δια κολλύβων θαύμα του Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος. Το Β΄ Σάββατο ακούμε το λεπρό να λέει στο Χριστό: ...εάν θέλεις μπορείς να με καθαρίσεις. Ο δε Ιησούς... του λέγει: Θέλω, καθαρίσου (Μαρκ. 1,35-44).Το Γ΄ Σάββατο βλέπουμε το Χριστό να σπάει όλα τα ταμπού και να: "τρώει με τελώνες και αμαρτωλούς.." (Μαρκ.2,14-17). Το Δ΄ Σάββατο, στο "καλά λίαν" της Γένεσης (Γεν.1) το Ευαγγέλιο απαντά με το χαρμόσυνο επιφώνημα: Καλώς όλα τα έκανε και τους κουφούς να ακούνε και τους άλαλους να μιλάνε (Μαρκ.7,31-37). Τελικά το Ε΄ Σάββατο όλα αυτά φτάνουν στο αποκορύφωμά τους με την αποφασιστική ομολογία του Πέτρου: ...συ είσαι ο Χριστός (Μαρκ.8,29). Εδώ ο άνθρωπος αποδέχεται το μυστήριο του Χριστού, το μυστήριο της Νέας Δημιουργίας. Αυτό είναι το τελευταίο ανάγνωσμα πριν το Σάββατο του Λαζάρου οπότε από το χρόνο της προσδοκίας αρχίζουμε το "πέρασμα" στο χρόνο του "πληρώματος".

Όλα τα παραπάνω τα βλέπουμε και τα αναφέρουμε επιγραμματικά βέβαια, αλλά διακρίνει κανείς την έντονη κατανυκτική περίοδο, σε συνδυασμό την ψυχοσωματική άσκηση, που καλείται κανείς να υιοθετήσει στη ζωή του, ιδιαιτέρως αυτή την περίοδο. Όμως δυστυχώς ο κόσμος, δεν μπορεί να απαλλαγεί από το αρχαιοελληνικό παρελθόν, που έχει αφήσει γερά τα παγανιστικά κατάλοιπα, με νέο βέβαια και σύγχρονο μανδύα. Τις μέρες του Τριωδίου, για άλλους σημαίνει μέρες γλεντιού, της διασκεδάσεως, του «μασκαρέματος», της μεταμφίεσης, που έχει παραμείνει  από τις αρχαιότερες «Διονυσιακές γιορτές» των αρχαίων Ελλήνων, όπου οι άνθρωποι μεταμφιέζονταν, χόρευαν, τραγουδούσαν πίνοντας κρασί και το κέφι έφτανε στο κατακόρυφο προς τιμή του Διόνυσου. Η Εκκλησία μας όμως, μας καλεί να στραφούμε στο μέσα μας, με άσκηση προσευχή και νηστεία, ενώ αντίθετα ο κόσμος θέλει να το ρίξει έξω, διασκεδάζοντας μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, φορώντας προσωπεία και οξύνοντας τα κατώτερα και γεώδη ένστικτα του ανθρώπου, που τον εγκλωβίζουν στις εφήμερες ηδονές και τις κραιπάλες, αφήνοντας την νηφαλιότητα και την διαύγεια μακριά. Ας είμαστε συνεπείς με την πίστη μας και την πράξη μας προς τον Θεό. Ας το καταλάβουμε ότι Καρνιβαλιστής και Χριστιανός δεν συμβιβάζονται, όσο και να προσπαθούν να το παντρέψουν κάποιοι με σκοπό το κέρδος και την διαφυγή μας δήθεν από τα πολλά μας προβλήματα…!Αμήν! 

ΠΗΓΗ : Κιβωτός της Ορθοδοξίας, Αναδημοσίευση : http://euxh.gr Συντάκτης  π.Αντώνιος Χρήστου

Kήρυγμα την Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου.

Εκδήλωση μνήμης για την συμπλήρωση 6 μηνών, χωρίς την σωματική μας επαφή με τον μακαριστό π. Κωνσταντίνο Στρατηγόπουλο.

ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΤΡΙΩΔΙΟ!!!

Συμπλήρωση 1000 ακολούθων (YouTube Subscribers) στο Κανάλι μας!

Ας διαλέξουμε με ποια κατηγορία τύπου ανθρώπου θέλουμε να ανήκουμε.

                                           

                                            του π. Αντωνίου Χρήστου

      Αγαπητοί μου Αναγνώστες, δεν γνωρίζουμε κατά πόσο σας έχει συμβεί να έχετε κατασταλάξει  από την εμπειρία σας σε κάποια πράγματα και κάποια στιγμή να ακούσετε μια ομιλία, μια διάλεξη, μία παράδοση ή να ακούσετε μια κουβέντα από κάποιον ειδικό, που να επιβεβαιώσει και θεωρητικά-επιστημονικά, αυτά που ήδη γνωρίζατε! Αυτό συνέβη σε εμάς πρόσφατα και αποφασίσαμε σε αυτό το άρθρο να το μοιραστούμε μαζί σας.

Στην φετινή ετήσια και μάλιστα 16η Εκδήλωση-Ημερίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Γλυφάδας, Ε. Β. Β. & Β, για τους Εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων της Μητροπολιτικής της περιφέρειας, με την ευκαιρία της εορτής των Τριών Ιεραρχών, που πραγματοποιήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2019 στο Συνεδριακό Κέντρο ATTICA CENTRE στη Γλυφάδα, προσκεκλημένος ομιλητής ήταν ο παλιός καθηγητής μας π. Δημήτριος Κουτσούρης (Επίκουρος Καθηγητής στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθηνών και Εφημέριος της Ενορίας της ιδιαιτέρας πατρίδος του, Αγία Τριάδα Βοιωτίας), ο οποίος  με γλαφυρό, άμεσο, εύστοχο, αλλά και συχνά κριτικό τρόπο, ανέπτυξε το θέμα « Η επικαιρότητα των τριών Ιεραρχών, στην ανεπίκαιρη πραγματικότητά μας».  

         Ο π. Δημήτριος μεταξύ άλλων,  περιέγραψε την επικαιρότητα και τα βασικά χαρακτηριστικά που διαμορφώνουν διαχρονικά   το σήμερα, δύο κατηγορίες ανθρώπων: α) Των των Θεανθρώπων ανθρώπων: Οι οποίοι ομολογούν την ανυπαρξία τους, χωρίς την ουσιαστική σχέση με τον Θεό. Αυτοί που θεωρούν ότι ζούμε πραγματικά και υπάρχουμε μόνο όταν είμαστε σε σχέση με τον Θεό και προσπαθούν να υιοθετήσουν στη ζωή τους το θέλημά Του Θεού. β) Οι Αυτοθεούμενοι-αυτόνομοι άνθρωποι, οι οποίοι θέλουν να είναι οι ίδιοι Θεοί, να ορίζουν με κτητικότατα τα πράγματα (σώμα, ψυχή, θέλημα κ.α.) και φυσικά να κάνουν το θέλημά τους, αγνοώντας τον Θεό και τις εντολές Του.

       Πραγματικά αυτή η συστηματοποίηση και η περιγραφή του ομιλητή, σ΄ αυτές τις κατηγορίες των ανθρώπων, μας έκαναν να επιβεβαιώσουμε πολλά, τα οποία τα βλέπαμε, τα παρατηρούσαμε, μας προβλημάτιζαν, αλλά δεν μπορούσαμε με σαφήνεια να ορίζουμε και ξεκαθαρίσουμε στο μυαλό μας. Ο σεβαστός μας π. Δημήτριος όπως πολύ εύστοχα το έκανε και ευχαριστούμε και γραπτώς, από της θέσεως αυτής, τον σεβαστό μας καθηγητή, που μας βοήθησε να το κατανοήσουμε και οριστικοποιήσουμε πληρέστερα !

       Αυτό λοιπόν, που το Ευαγγέλιο ονομάζει σαρκικό φρόνημα, θέλημα Του κόσμου κτλ, ανήκουν όσοι  στρέφουν την ελεύθερη προαίρεσή τους μακριά από τον Θεό, σαν τον άσωτο Υιό της παραβολής. Όλοι αυτοί που νομίζουν ότι βρίσκουν νόημα ύπαρξης και σκοπός ζωής, στις απολαύσεις αυτού του κόσμου, στην τρυφή και τις ηδονές, που γρήγορα τελειώνουν αφού είναι εφήμερες και μη ευλογημένες. Όλοι αυτοί που υπηρετούν το κοσμικό φρόνημα, δημιουργούν μια επικαιρότητα – μόδα (τάσεις με πολλές λεπτομέρειες και χωρίς στην πραγματικότητα ουσία), που στρέφεται στην άνεση (αργία), στην τεχνολογία και τεχνολογικό πολιτισμό δημιουργώντας πλασματικές ανάγκες (ως προσπάθεια του ανθρώπου να υπερβεί τον Θεό και να θεοποιήσει τον ευατό του), στην οικολογία (με την έννοια της χρήσης-κατάχρησης των κατοικίδιων και της φύσης δίνοντας μεν αγάπη, αλλά ταυτόχρονα αδιαφορία για τον συνάνθρωπο που έχει ανάγκη ή ακόμη και μίσος σε όποιον αντιτίθεται στις υπερβολές τους) και σε κάθε τι που αφήνει τον άνθρωπο μακριά από την χάρη Του Θεού και ταυτόχρονα ουσιαστικά αποξενώνεται ατομικά και αυτοθεώνεται οριστικά ο ίδιος.

       Υπάρχει και η άλλη κατηγορία ανθρώπων, που ακολουθούν την πορεία της στενής και τεθλιμμένης οδού. Ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος, στο λόγο του «Περί απροσπαθείας», μας δείχνει ποιος πραγματικά βρίσκεται σε αυτή την πορεία, γιατί ενώ μερικοί  πιστεύουμε ότι βαδίζουμε τη στενή και τεθλιμμένη οδό, εν τούτοις μπορεί να βρισκόμαστε  στην πλατιά και ευρύχωρο, της παραπάνω κατηγορίας. Τα σημεία πού θα σου δείχνουν ότι βαδίζει κάποιος τη στενή οδό, κατά τον Άγιο Ιωάννη είναι: «Η θλίψη της κοιλίας, η ολονύκτιος στάση στην προσευχή, το μετρημένο νερό, το λιγοστό ψωμί, το καθαρτικό ποτό της ατιμίας, οι χλευασμοί, οι περιγέλωτες, οι εμπαιγμοί, η εκκοπή του ιδίου θελήματος, η υπομονή στις συγκρούσεις με τους άλλους, το να μη γογγύζεις όταν σε περιφρονούν, να βιάζεις τον εαυτό σου να υπομένει τις ύβρεις, να υπομένεις γενναία όταν οι άλλοι σε αδικούν, να μην αγανακτείς όταν καταλαλούν είς βάρος σου, να μην οργίζεσαι όταν σε εξευτελίζουν, να ταπεινώνεσαι όταν σε κατακρίνουν. Μακάριοι όσοι βαδίζουν την προηγούμενη οδό, «ότι αυτών έστιν η βασιλεία των ουρανών» (Ματθ. ε΄ 3). (Κλίμαξ» – Λόγος Β΄13) Όλα αυτά, δημιουργούν μια άλλη επικαιρότητα, πνευματική, κατά Θεό, που στις μέρες μας βέβαια κάποιοι αντίθετοι, όσοι την υποστηρίζουν και προσπαθούν να την ακολουθούν, τους θεωρούν γραφικούς (όχι βέβαια με την έννοια της Αγίας Γραφής), απόκοσμους, οπισθοδρομικούς.

         Ο Χριστός όμως είναι σαφής : «Οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει. οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ» Ματθ. 6,24.  Δηλαδή σε μετάφραση: «Κανείς δεν μπορεί να υπηρετεί συγχρόνως δύο κυρίους· διότι ή θα μισήσει τον ένα και θα αγαπήσει τον άλλον ή θα προσκολληθεί στον ένα και θα καταφρονήσει τον άλλο. Και σεις δεν είναι δυνατόν να υπηρετείτε τον Θεόν και τον πλούτο· ή θα αγαπήσετε τον Θεόν και θα περιφρονήσετε τους επιγείους θησαυρούς ή θα υποδουλωθείτε σ’ αυτούς και θα καταφρονήσετε τον Θεόν». Ας επιλέξουμε λοιπόν σε ποια κατηγορία θέλουμε να είμαστε. Με αυτούς που είναι με τον Χριστό ή με αυτούς που τον πολεμούν με λόγια ή πράξεις και γενικότερα τον αντιστρατεύονται; Από την επιλογή μας, θα διαμορφωθούν και οι προτεραιότητές μας…! Ας διαλέξουμε «Του Θεού τα πράγματα…»! Αυτό σώζει…!!

ΠΗΓΗ : Κιβωτός της Ορθοδοξίας, Αναδημοσίευση : http://euxh.gr Συντάκτης  π.Αντώνιος Χρήστου

Αρχονταρίκι Αγίου Παντελεήμονος Νοσοκομείου Βούλας 10/2/2019

Κήρυγμα την Κυριακή ΙΖ Ματθαίου (της Χαναναίας)

Ομιλία το Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2019 (Απόδοση Υπαπαντής και μνήμη Αγίου Νικηφόρου)

15η Ομιλία στην Επί του Όρους Ομιλία.

Αγωγές για την Συμφωνία των Πρεσπών.

Για ενημέρωσή σας τίθενται υπόψη τα παρακάτω:

Με πρωτοβουλία του Προέδρου της ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ (ΠΟΠΣΜ), μετά την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών από την ελληνική βουλή, θα ασκηθούν ομαδικές αγωγές σε βάρος Κυβερνητικών παραγόντων (Υπουργών Εξωτερικών και Οικονομικών ).

Η αγωγή των Μακεδόνων (κατοίκων της Μακεδονίας ή καταγομένων) αφορά στην αποκατάσταση της ηθικής βλάβης, την οποίαν υπέστησαν από την σύναψη εκ μέρους της Ελλάδος της από 17-6-2018 συμφωνίας με την "ΠΓΔΜ" και ειδικότερα με την :

(1)     Προσβολή της εθνικής/πολιτιστικής ταυτότητας / συνείδησης ως μοναδικά στοιχεία των Μακεδόνων.

(2)     Παραβίαση της ελευθερίας της εθνικής συνείδησης κατά παράβαση του Ευρωπαϊκού Ενωσιακού και Διεθνούς Δικαίου.

(3)     Παραβίαση της Αρχής της Ισότητας.

(4)     Παραβίαση των Αρχών της Δημοκρατίας και της Λαϊκής Κυριαρχίας.

Παρακάτω ακολουθούν οδηγίες συμπλήρωσης του σχετικού πληρεξουσίου για την άσκηση αγωγής, το οποίο επισυνάπτεται (διαφορετικό για άνδρα και γυναίκα).

Μετά  τιμής

Χ.  Δ.

  

ΟΔΗΓΙΕΣ    ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗΣ

Σας ευχαριστούμε για τη συμμετοχή στις μαζικές αγωγές κατά της ΠΡΟΔΟΤΙΚΗΣ "συμφωνίας" των Πρεσπών. Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων (ΠΟΠΣΜ) εξαντλεί ΚΑΘΕ μέσο για την ακύρωση της κατάπτυστης "συμφωνίας".

Για να ολοκληρωθεί η διαδικασία της κατάθεσης των μαζικών αγωγών παρακαλούμε να ακολουθήσετε τα παρακάτω βήματα:

ΒΗΜΑ 1ο

- Κατεβάστε το αρχείο του πληρεξουσίου (ΠΡΟΣΟΧΗ: είναι διαφορετικό για άνδρες και διαφορετικό για γυναίκες).

- Συμπληρώστε ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ τα στοιχεία σας (τα στοιχεία του δικηγόρου που θα μας εκπροσωπήσει θα τα συμπληρώσουμε εμείς).

- Εκτυπώστε το

- Θεώρηση για το γνήσιο της υπογραφής από ΚΕΠ

- Αποστολή (μαζί με το καταθετήριο) με απλό γράμμα στη διεύνθυνση:

Τάτσιος  Γεώργιος

Μπέλλες 3, Νέο  Πετρίτσι Σερρών

ΤΚ 62300

ΒΗΜΑ 2ο

- Κατάθεση του ποσού των 40 ευρώ (κατ' άτομο) στον λογαριασμό της Εθνικής Τράπεζας της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων με :

ΙΒΑΝ: GR 51 0110 3300 0000 3300 0132 424

- Να αναγράψετε το ονοματεπώνυμό σας

- Το καταθετήριο να το στείλετε μαζί με το επικυρωμένο πληρεξούσιο στην ανωτέρω διεύθυνση.

Παρακαλούμε να ολοκληρώσετε την διαδικασία μέχρι την Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2019.

Με τιμή

Γεώργιος Ευθ. Τάτσιος

Πρόεδρος ΠΟΠΣΜ

τηλ 6983498377

3 συνημμένα