Η αλήθεια είναι ότι αισθάνομαι λίγο άβολα που πρέπει να σχολιάσω το «Ελεύθερο Σύμφωνο Συμβίωσης» ενόψει περιόδου Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Η περίοδος αυτή που η Εκκλησία μας δεν τελεί καν το μυστήριο του Γάμου, πως θα ασχοληθεί κανείς με κάτι που δεν είναι καν γάμος…και κατά την τοποθέτηση της Διαρκούςς Ιεράς Συνόδου…πορνεία; Αλλά καμιά φορά ή καλύτερα σχεδόν πάντα οι προκλήσεις και οι πειρασμοί εμφανίζονται στις πνευματικότερες περιόδους και στη συγκεκριμένη περίπτωση από την Ελληνική Κυβέρνηση τώρα, γι’ αυτό είπα να τοποθετηθώ :
Το θέμα φυσικά είναι πολυδιάστατο! Ο κάθε άνθρωπος ανάλογα με την οπτική γωνία που το κοιτάζει έχει και την ανάλογη άποψη! Οι απόψεις αυτές πολλές φορές είναι αλληλοσυγκρουόμενες. Υπάρχει ένα κοινωνικός διχασμός είναι αλήθεια!
Σκοπός της Εκκλησίας είναι να κάνει τον κόσμο Εκκλησία, δίνοντας την μεγάλη πρόσκληση και τα εφόδια σωτηρίας. Ο κόσμος όμως έχει τη δικιά του πορεία και δυναμική. Όπως ο Αδάμ πίστεψε ότι μπορεί να έχει την αλήθεια και να ζει ως Θεός χωρίς τον Θεό, έτσι και η σύγχρονη κοινωνία μας, πιστεύει ότι μπορεί να βιώνει και να ρυθμίζει τις σχέσεις των πολιτών της, χωρίς Θεό, χωρίς τις εντολές Του και το Νόμο Του (με την πνευματική και όχι την νομική του έννοια). Το πώς και γιατί έχουμε φτάσει εδώ είναι πολύ μεγάλη ιστορία και θέμα. Θα το εστιάσουμε καλύτερα στο τώρα και ειδικότερα στο θέμα του Συμβολαίου. Δεν έχουμε θεοκρατικό κράτος και ούτε η Εκκλησία ζητάει συγκυβέρνηση. Από την άλλη όμως, έχει την απαίτηση η πολιτεία, να «ευλογεί» πράξεις και νομοθετήματα που είναι αντίθετα από το πνεύμα του Ευαγγελίου; Το Μυστήριο του Γάμου θεσπίστηκε ήδη μέσα από τον παράδεισο. Σκοπός του συνοπτικά είναι η ολοκληρωμένη αγάπη του ζευγαριού και των μετέπειτα πιθανόν τέκνων του και η από κοινού σωτηρία τους, στην βασιλεία των Ουρανών. Δεν παραβλέπει την φύση μας, τις σεξουαλικές και βιολογικές μας ανάγκες αλλά τους δίνει μεταμορφωτική και σωτήρια προοπτική! Οι σχέσεις των δύο φύλων, όταν δεν ολοκληρώνονται στα πλαίσια του γάμου, αλλά για την ικανοποίηση των φιληδονικών ενστίκτων κ.τ.λ. και μόνο, χωρίς να έχουμε μπει στις προοπτικές και τις δυνατότητες του μυστηρίου του Γάμου, σημαίνει αμαρτία. Δηλαδή παραβίαση των εντολών του Θεού και αυτονόμηση σε δική μας πορεία. Αμαρτία είναι οτιδήποτε μας χωρίζει από την κοινωνία και ένωσή μας με τον Θεό. Αντιλαμβάνεσθε ότι Εκκλησία δεν μπορεί να το αποδεχτεί αυτό, γιατί θα αποτελούσε εκκοσμίκευση και παρέκκλιση της αποστολής της. Η πολιτεία καλά κάνει και θέλει να ρυθμίσει με νόμο, αυτά που πιστεύει ότι θα είναι καλά για τους πολίτες της. Οι πολίτες μπορεί να τους αρέσει αυτό. Δεν μπορεί όμως αν θέλουν να αποκαλούνται και ορθόδοξοι Χριστιανοί, να αφήσουν ή να το αναβάλλουν το μυστήριο του Γάμου για αργότερα και να κάνουν Ελεύθερο Συμβόλαιο και δεν τρέχει πνευματικά τίποτα! Η σωστική αποστολή της Εκκλησίας, υπάρχει για να θεραπεύει την αμαρτία και όχι να την διαιωνίζει και να την ευλογεί. Εδώ να διευκρινίσουμε ότι η Εκκλησία αγαπάει τον αμαρτωλό αλλά απεχθάνεται την αμαρτία! Δηλαδή είναι φιλάνθρωπη, αλλά δεν μπορεί να ράβει τον Λόγο του Θεού στα μέτρα των ανθρώπων, επειδή άλλαξαν οι εποχές κτλ.! Οι εποχές άλλαξαν σίγουρα, αλλά στην ουσία τα μέσα αλλάζουν, οι αξίες και ο άνθρωπος ίδιος είναι σε κάθε εποχή! Δηλαδή ζητάνε να μην αντιδρά για να μην έχει ενοχές ο σύγχρονος άνθρωπος; Είναι δυνατόν; Το θέμα στη πνευματική ζωή είναι να δεχόμαστε την δεδομένη αμαρτωλότητά μας, αλλά από την άλλη να μη προσπαθούμε να αλλάξουμε την Εκκλησία και να την κάνουμε «κόσμο». Άλλο φιλανθρωπία και ποιμαντική και άλλο όμως εντολές του Θεού.
Θα πει κανείς καλά και με τόσους γάμους που ευλόγησε η Εκκλησία τι έγινε; Γεμίσαμε διαζύγια, εφέ και επιδειξιομανία στο γάμο, με στολισμούς, ακριβά νυφικά, κουστούμια και δεξιώσεις κτλ. ! Εδώ είναι το θέμα! Η Εκκλησία δεν κάνει μαγικές τελετές! Γι αυτό μιλάει περί μυστηρίου! Ευλογεί τον γάμο, όταν εμείς είμαστε δεκτικοί στη χάρη του! Δεν διδάσκει και δεν απαιτεί ακριβά κοσμήματα και ρούχα στο γάμο, αλλά ζητάει καθαρές καρδιές γεμάτο αγάπη και ταπείνωση ώστε το θέλω να γίνει θέλουμε, το εγώ εμείς, δια της Κοινωνίας του Τριαδικού μας Θεού! Το έκανε κανείς πραγματικά στη ζωή του και χώρισε; Μήπως χωρίζουμε γιατί ακριβώς δεν συμβαίνουν αυτά; Όλα τα άλλα είναι κοσμικά στοιχεία, που τα γραφεία εκδηλώσεων επιβάλουν στο ζευγάρι και όταν πάει να πει κάτι κανένας ιερέας…αυτός είναι ο κακός της υποθέσεως! Στην λίγη εμπειρία που έχω μέσα στο ράσο θα μπορούσα να σας πω ένα σωρό περιστατικά που δείχνει την παρέκκλιση και το κοσμικό φρόνημα πολλών που έρχονται στην Εκκλησία για γάμο! Το θέμα όμως δεν είναι εκεί! Π.χ. Ο Αθλητισμός κρίνεται ως αθλητισμός και όχι γιατί κάποιοι παίρνουν απαγορευτικές ουσίες για να αυξήσουν επιδόσεις ή γιατί κάποιοι ξεσπάνε σε βία εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων! Αυτό δεν είναι αθλητισμός, είναι έξω από αυτόν. Συμβαίνουν αλλά δεν έπρεπε να συμβαίνουν! Αυτό κάνει η Εκκλησία δεν λέει αυτό που συμβαίνει αλλά αποστολή έχει να λέει αυτό που έπρεπε να συμβαίνει το δέον! Και υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που το υιοθετούν στη ζωή τους και πάνε αντίθετα στο ρεύμα της εποχής! Αλήθεια τι αγάπη είναι αυτή που κρατάμε πισινή και θέλουμε να δοκιμάσουμε τον άλλον; Τι είναι; Αυτοκίνητο που κάνουμε test drive; Το κάψιμο στην προθέρμανση δεν το έχουμε υπόψη μας; Θέλουμε να υιοθετήσουμε αυτό το νόμο γιατί συμβαίνει και στην υπόλοιπη Ευρώπη! Ωραία ως εναρμόνιση νομοθεσίας αυτό είναι αναπόφευκτο! Αλλά δεν θα δούμε αυτό που οδηγεί; Έχουν ίδια παράδοση στην υπόλοιπη Ευρώπη με εμάς; Η οικογένεια δεν ήταν αυτό που μας κρατούσε ως έθνος; Έχετε δει τον γάμο αλλά Ελληνικά; Βλέπετε τον ξένο να έχει μόνο τους γονείς του και αυτό με τυπική σχέση και η Τούλα στο έργο είχε όλο το σόι με τις μικρότητες ίσως και τις παρεξηγήσεις αλλά την θέρμη και την ζεστασιά της! Αυτή είναι η παράδοσή μας! Δεν μας αρέσει; Είναι καλύτερα στην Ευρώπη; Γι αυτό διαλύονται και αυτοκτονούν; Μια ζωή θα είμαστε σαν τον Επιμηθέα και όχι σαν τον Προμηθέα; Να μου πεις καλά τώρα δεν συμβιώνουν άνθρωποι κτλ ; Ναι συμβιώνουν αλλά θέλουν να το έχουμε και ως πρότυπο κοινωνικής συνοχής και οργάνωσης; Επειδή απλά συμβαίνει; Σκεφτείτε αυτό να συνέβαινε και σε άλλα θέματα! Δεν συμβαίνουν κλοπές; Τότε αναλογικά πρέπει να νομιμοποιήσουμε την κλοπή, όποιος το δηλώνει να μη διώκεται και αυτό θα είναι ωφέλιμο για την κοινωνία μας, γιατί θα το δηλώνει και στην εφορία και θα παίρνει χρήματα πίσω η πολιτεία με φορολογία! Από το τίποτα καλύτερα, ενώ εδώ έστω θα παίρνουμε και πίσω! Γίνονται αυτά;
Θα πει πάλι κάποιος, στην κλοπή αδικείς κάποιον, ενώ στην συμβίωση το κάνουν και οι δύο με την θέλησή τους. Δηλαδή κρατάμε το ου κλέψεις, αλλά το ου μοιχεύσεις και ου πορνεύσεις το βάζουμε στην άκρη; Είπε κανείς ότι η δολοφονία με την συγκατάθεση του θύματος παύει να είναι δολοφονία; Υπάρχει ολίγον δολοφονία; Η είναι η δεν είναι! Τα κίνητρα μόνο την κάνουν εκούσια ή ακούσια, αλλά δεν παύει να είναι! Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο νόμος του κόσμου αλλάζει και μεταβάλλεται και πάντα θα υπολείπεται! Ενώ ο Θεϊκός νόμος που είναι στις προδιαγραφές της πραγματικής μας ανθρώπινης κατά φύσιν κατάστασης! Το θέμα είναι οντολογικό και όχι νομικό! Το καταλαβαίνουμε αυτό και θα το καταλάβουμε με την εφαρμογή του συμφώνου…απλά θα έχουμε την ταπείνωση να το παραδεχτούμε;
Κλείνω με το εξής ως εικόνα : Μέχρι σήμερα, ο άντρας συνήθως γονάτιζε και έκανε ρομαντικά πρόταση γάμου στην κοπέλα! Τώρα τι θα κάνουμε και θα λέμε; Είσαι για ένα συμβόλαιο αγάπη μου;;;; Είναι δυνατόν; Έλεος
