Τα δικά μας «Βατοπαίδια»...και η υποκρισία «των αναμάρτητων».

Συνεχίζουν κοινωνία και ΜΜΕ, να ασχολούνται εδώ και 2 μήνες με το σκάνδαλο του Βατοπαιδίου. Όλοι ξορκίζουν το φαινόμενο αυτό, σαν να ήταν το μόνο κακό που είχε αυτός ο τόπος! Όλα λες και δούλευαν ρολόι και ήρθαν τα πρόσωπα που πρωταγωνίστησαν σε αυτή την υπόθεση, να διαταράξουν αυτή την αρμονία που υπήρχε στον τόπο! Τώρα που άρχισε και η εξεταστική Επιτροπή στη Βουλή, τελείωσε, είμαστε προς την λύση του προβλήματος...και μόλις «πληρώσουν» οι ένοχοι, ο τόπος μας θα είναι καλύτερος και όλα θα «δουλεύουν» το τονίζουμε για άλλη μια φορά ρολόι! (Φυσικά και ειρωνεύομαι...).
Ξαφνικά όλοι, πλούσιοι και φτωχοί, πιστοί και άπιστοι, μορφωμένοι και αμόρφωτοι κτλ, γίναμε κριτές των πάντων (δεν εξαιρώ και τον ευατό μου) και με ευκολία δείχνουμε με το δάκτυλό μας, αυτούς που ξέρουμε πολύ καλά ότι δείχναμε! Όλοι σηκώσαμε τις «πέτρες» για να «λιθοβολήσουμε», όλοι «διαρήξαμε τα ιμάτιά μας» για τα γεγονότα...!
Αλλά αν πέσουν οι μάσκες λιγάκι και αν κάνουμε όλοι την αυτοκριτική μας, είμαι σίγουρος ότι θα ανακαλύψουμε ότι και εμείς στη ζωή μας σε ανάλογα μεγέθη, λίγο πολύ και εμείς ζούμε και πράττουμε το δικό μας «βατοπαίδιο»!
Μπορεί πολλοί από εμάς να μη πήραμε τη λίμνη Βιστωνίδα και να την ανταλλάξαμε με οικόπεδα πολλών εκατομμυρίων , αλλά αγοράσαμε οικόπεδα και κτίσαμε σπίτια και εξοχικά αυθαίρετα, αφού πρώτα δώσαμε χρήματα (λαδώσαμε) για να κάνουν τα στραβά μάτια οι δημόσιες υπηρεσίες (Πολεοδομία, ΕΥΔΑΠ, ΔΕΗ, ΟΤΕ κτλ) και να μας εξυπηρετήσουν.
Εμείς δεν κάναμε, ότι οι «πρωταγωνιστές του σκανδάλου», αλλά φροντίζουμε να ανήκουμε σε Εξωραϊστικούς Συλλόγους που καταπατούν δασικές εκτάσεις, προς δικό μας όφελος.
Εμείς δεν κάναμε, ό,τι οι «πρωταγωνιστές του σκανδάλου», αλλά πριν και κατά την διάρκεια που υπηρετήσαμε στο στρατό, για εμάς ή για τα παιδιά μας, φροντίσαμε να βάλουμε μέσον (βύσμα) για να έχουμε ευκολότερη θητεία και πιο ευνοϊκή μετάθεση, έχοντας ως άμεση συνέπεια φυσικά, «να χώνονται» άλλοι....
Εμείς δεν κάναμε, ότι οι «πρωταγωνιστές του σκανδάλου», αλλά φροντίζουμε συστηματικά να φοροδιαφεύγουμε, να μη πληρώνουμε όσο πρέπει τους υπαλλήλους μας, να μην εκπληρώνουμε τις επαγγελματικές μας υποχρεώσεις όπως πρέπει και γενικά να εξαπατούμε όσο μπορούμε είτε σε ποιότητα, είτε σε ποσότητα.
Εμείς δεν κάναμε, ότι οι «πρωταγωνιστές του σκανδάλου», αλλά φροντίσαμε να βάλουμε πολιτικό μέσον, για να πάρουμε μία θέση στο δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα, αφήνοντας έξω πιθανότατα άλλους που ήταν ικανότεροι, πιο άξιοι, ή να την είχαν πιο ανάγκη από εμάς.
Εμείς δεν κάναμε, ότι οι «πρωταγωνιστές του σκανδάλου», αλλά στις προσωπικές μας σχέσεις στο οικογενειακό και το ευρύτερο περιβάλλον, φροντίζουμε να είμαστε αυταρχικοί και νευρικοί, δημιουργώντας εντάσεις και εχθρότητες. Δημιουργούμε στα παιδιά μας παιδικά τραύματα και προβλήματα που θα τα συνοδεύουν σε όλη τους την ζωή.
Εμείς δεν κάναμε, ότι οι «πρωταγωνιστές του σκανδάλου», αλλά φροντίσαμε να προβάλουμε και να εξυπηρετούμε τα συμφέροντά μας εις βάρος του συνόλου των πολιτών και του κράτους και προσπαθούμε με εκβιαστικούς τρόπους να τα επιβάλουμε (δεν εννοώ τις νόμιμες απεργίες).
Εμείς δεν κάναμε, ότι οι «πρωταγωνιστές του σκανδάλου», αλλά φροντίζουμε να οδηγούμε όπως θέλουμε, αδιαφορώντας για τους κανόνες του Κ.Ο.Κ. και σε περίπτωση που μας γράψει η Αστυνομία, να βάζουμε μέσον (βύσμα) για να μας σβήσει τις κλείσεις. Σε περίπτωση που προκαλέσουμε θανατηφόρο ατύχημα φροντίζουμε με ελαφριά καρδιά να εγκαταλείψουμε τον συνάνθρωπό μας για να πεθάνει ή να μείνει βαριά τραυματισμένος. Αξία έχει να σωθεί το τομάρι μας.
Θα μπορούσα να βάλω ένα σωρό περιπτώσεις ακόμα αλλά θα αρκεστώ σ΄ αυτές, ο κάθε ένας αναγνώστης ας προσθέσει περισσότερες με βάση την εμπειρία του.
Το θέμα είναι όμως ότι κάποια στιγμή το σκάνδαλο του Βατοπαιδίου, (όπως και κάθε σκάνδαλο) θα «τελειώσει». Κάποιοι θα πληρώσουν και κάποιοι θα την γλυτώσουν. Όλα τα παραπάνω όμως, «τα μικρά-μικρά» που τα δημιουργούμε εμείς και από την στιγμή που δεν αλλάζουμε νοοτροπία θα παραμένουν! Εδώ τα πράγματα είναι όπως και σε ένα παράδειγμα που λέμε και για την εξομολόγηση : Τα αμαρτήματα είναι σαν πέτρες. Τα μεγάλα τα βλέπουμε, είναι βαριά αλλά μπορούμε να τα πετάξουμε! Τα μικρά και καθημερινά όμως είναι σαν τα χαλίκια! Είναι ελαφριά μεν, αλλά πολλά και είναι δύσκολο να τα μαζέψει κανείς! Κάπως έτσι και εδώ, τα μεγάλα σκάνδαλα είναι ζημιογόνα....αλλά στο τέλος επειδή στρέφουμε την προσοχή μας σε αυτά, φτάνει το θέμα σε βάθος! Τα άλλα όμως που είναι μικρά-μικρά και καθημερινά είναι πιο επικίνδυνα και πιο ζημιογόνα για τον τόπο στο βάθος του χρόνου και το χειρότερο είναι ότι τα κάνουμε όλοι ή τουλάχιστον οι περισσότεροι!
Δεν είναι θέμα συμψηφισμού βέβαια, αλλά μην το παίζουμε και «αναμάρτητοι» από την άλλη. Τουλάχιστον να μη ξεχνάμε ότι στο «σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί». Ας αναγνωρίσουμε όλοι, ότι ενόψει οικονομικής κρίσης και περιορισμό της παγκόσμιας παραγωγής....η υποκρισία μας...πάντοτε περισσεύει!!! Γι αυτήν δεν υπάρχει «κρίση» ποτέ....!