"Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν...."

Γνωρίζω ότι έχω καιρό να ανεβάσω κάποιο άρθρο στο προσωπικό μου blog και ο στίχος του τίτλου, από γνωστό τραγούδι του Νίκου Παπάζογλου, νομίζω ότι εκφράζουν ακριβώς την σκέψη μου αυτό το διάστημα.

Σε εθνικό επίπεδο, έφυγε η παλιά Κυβέρνηση και ήρθε η νέα, η οποία και αυτή ήταν παλιότερη κυβέρνηση της χώρας από την απερχόμενη και πλέον παλιά κυβέρνηση! Ο νέος πρωθυπουργός, είναι επίσης απόγονος δύο παλαιότερων πρωθυπουργών με το ίδιο επίθετο. Το ίδιο και ο απερχόμενος πρωθυπουργός και πιθανόν να τον διαδεχτεί γυναίκα, επίσης γόνος παλαιότερου πρωθυπουργού και ούτω κάθ ΄ εξης....! 

Σε προσωπικό επίπεδο όλες οι δραστηριότητες της Ενορίας έχουν αρχίσει σε πλήρη ρυθμό, τα καθήκοντα πολλά σε ιερατικό επίπεδο, αλλά και παράλληλα στο οικογενειακό και ευρύτερο περιβάλλον οι πάγιες "απαιτήσεις" μας συνοδεύουν. Είχαμε το θάνατο γνωστού μου οικείου προσώπου, τον θάνατο επίσης ενός γέροντα στην περιοχή, από την άλλη όμως είχαμε την γέννηση του παιδιού φίλων μου, τον γάμο άλλων φίλων, την είδηση ότι κάποιοι παντρεύονται και ότι κάποιοι επίσης φίλη περιμένουν παιδί.

Μια συνεχής κίνηση λοιπόν και εναλλαγή συναισθημάτων, που ουσιαστικά όμως είναι οι ίδιες καταστάσεις που εναλλάσονται βέβαια σ' αυτές, διαφορετικά πρόσωπα. Είναι σαν παράλληλες εικόνες που σου παιρνούν μπροστά σου ή πολλές φορές εμείς μπαίνουμε σ' αυτές.

Αναρωτίεσαι, τελικά τι μένει; Ποιά είναι η ουσία των παραπάνω; Τελικά όλα αλλάζουν; Όλα τελικά μένουν ίδια; Εμείς ως υποκείμενα μένουμε ίδιοι; Δύσκολα ερωτήματα και για να απαντήσεις θέλει ένα σωρό αναλύσεις.

Αυτό που έχω  να πω σε όλα τα παραπάνω, είναι ότι υπάρχει Κάποιος μέσα σε αυτά, που είναι ταυτόχρονα πέρα από αυτά και πάνω από αυτά! Ποιος; Ο ίδιος ο Θεός. Μας χαρίζει τις χαρές της ζωής, μας επισκέπτεται μέσα από τις θλίψεις και τις στεναχώριες. Μας ομιλεί πολλές φορές, μέσα από την συναναστροφή μας με τους άλλους ανθρώπους και περιμένει την βοήθεια μας σε αυτούς που έχουν ανάγκη, τους αδελφούς Του τους ελαχίστους...! Επιτρέπει να γίνουν πράγματα και καταστάσεις και περιμένει την δική μας ωριμότητα και καλλιέργια μέσα από αυτές. Αυτός είναι ο προορισμός, στα δικά μας ταξίδια και διαδρόμους της ζωή μας. Αυτός και οι εντολές του, είναι τα φανάρια και οι πινακίδες για να έχουμε μια ασφαλή πορεία. Αυτός και η Εκκλησία του, είναι "το σέρβις" στις δικές μας βλάβες, για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε και να περατώσουμε το ταξίδι!

Σε όλες τις εναλλαγές λοιπόν, υπάρχει μία σταθερότητα και σ΄ αυτήν την σταθερότητα την ζούμε με πολλές εναλλαγές...! Τελικά είναι οξύμωρο, αλλά "όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν...! "