Σελίδες

Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

O π. Στυλιανός Καρπαθίου στην Νεανική Σύναξη του Ι.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Βούλας.



Την 1η Πέμπτη του Δεκεμβρίου (2/12 και ώρα 9.00 μ.μ.) θα είναι παρών και θα μετέχει στη Νεανική Σύναξη του Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Βούλας, ο π. Στυλιανός Καρπαθίου (ΚΛΗΡΙΚΟΣ-ΘΕΟΛΟΓΟΣ-ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ, ΔΙΔΑΚΤΩΡ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ) . Το θέμα θα είναι ελεύθερο και θα δεχτεί ερωτήσεις από τα μέλη της Συνάξεως. Παρακαλούμε πολύ, για την συμμετοχή όλων.
                                                                                 Εκ του Ιερού Ναού

Ο Μητροπολίτης Γλυφάδας Παύλος στο ίδρυμα Κ.Α.Α.Π Βούλας.



Στο Παρεκκλήσιο του Ι.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Βούλας, Άγιο Στυλιανό, το οποίο ευρίσκεται εντός του ιδρύματος του Κ.Α.Α.Π. (πρώην Π.Ι.Κ.Π.Α) Βούλας, λειτούργησε την Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γλυφάδας κ. Παύλος.
Τα παιδιά, η διοίκηση, το προσωπικό, οι εθελοντές του ιδρύματος, καθώς και προσκυνητές από την ευρύτερη περιοχή,  κατέκλυσαν το Εκκλησάκι για να μετάσχουν στη Θεία Λειτουργία και να τιμήσουν τον προστάτη και έφορο του ιδρύματος Άγιο Στυλιανό.
Τον Θείο Λόγο κήρυξε ο προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου του ομωνύμου δήμου, της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, πρωτοπρεσβύτερος π. Ματθαίος Χάλαρης, ο οποίος τόνισε τη σημασία που έχει η εικόνα του Αγίου Στυλιανού που κρατεί ένα βρέφος, καθώς ο Άγιος, αν και δεν είχε ο ίδιος δικά του κατά σάρκα παιδιά, ασκητής ων, είχε την φροντίδα για όλα τα παιδιά του κόσμου · και όλα τα παιδιά του κόσμου ήταν δικά του κατά πνεύμα. Κάποτε ρώτησαν τον Άγιο ποιος είναι ο πραγματικός φιλόσοφος και ο ίδιος απάντησε ότι είναι ένα παιδί.
Στη δεύτερη ερώτηση,  γιατί το λέει αυτό, ο Άγιος απάντησε με τα λόγια  του Κυρίου : «για να σωθούμε πρέπει να γίνουμε σαν τα παιδιά καθώς αυτά έχουν τρία βασικά χαρακτηριστικά: την απλότητα, την ακακία και την  καθαρότητα τα οποία είναι κοινά χαρακτηριστικά και στην αγιότητα».
Στις μέρες μας, συνέχισε, δυστυχώς δεν φροντίζουμε τα παιδιά να παίρνουνε Χριστό, καθώς τα «φορτώνουμε» από μικρά να γίνουν επιστήμονες ή να γίνουν κάτι ώστε να αποκτήσουν πολλά χρήματα, με αποτέλεσμα να έχει προκύψει αυτή η πνευματική κρίση  σήμερα.  Είναι ανάγκη λοιπόν να βάλουμε προτεραιότητα τον Χριστό στην ζωή μας, για να αποκτήσει και πάλι η ζωή νόημα και σωστή προοπτική.

Στη συνέχεια ο Σεβασμιώτατος  ευχαρίστησε τον π. Ματθαίο για όλα όσα είπε, αλλά και γιατί φροντίζει κάθε χρόνο να έρχεται και να λειτουργεί στη μνήμη του Αγίου.
Ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε και  όλους όσους εργάζονται για τα παιδιά μας, «τα αγγελουδάκια μας», όπως τα αποκάλεσε, είτε εθελοντικώς είτε επαγγελματικώς : την  Διοικήτρια κ. Ευαγγελία Χαλβαζά για την άριστη συνεργασία, την κ. Ψιλάκη, πρόεδρο των Φίλων του ΠΙΚΠΑ, και τα μέλη του Συλλόγου για όσα έκαναν για την πανήγυρη του Ιερού Ναού και γενικά κάνουν για το  Ίδρυμα.
Ευχαρίστησε επίσης τους εθελοντές και τις εθελόντριες, αλλά και τους εργαζομένους που κάτω από αντίξοες συνθήκες προσφέρουν τις υπηρεσίες τους με αυταπάρνηση. Δεν είναι καθόλου εύκολο το έργο τους, τόνισε, και χρειάζονται φώτιση και δύναμη από τον Θεό όπως και πολλά ψυχικά αποθέματα.
«Ο Θεός δια πρεσβειών του Αγίου να τους ενισχύει». Τέλος, ευχαρίστησε και όλους τους προσκυνητές που έδωσαν το παρόν στις λατρευτικές εκδηλώσεις προς δοξολογία του Τριαδικού Θεού και προς τιμήν του Αγίου Του.
Μετά τη Θεία Μετάληψη, την απόλυση και την διανομή του Αντιδώρου και του Άρτου, ο Μητροπολίτης μετέβη στο διοικητήριο του ιδρύματος, όπου είχε ολιγόλεπτη συνάντηση με την Διοικήτρια, την Διευθύνουσα και τους άμεσους συνεργάτες της  και  ενημέρωση για τα προβλήματα και τις ανάγκες του Ιδρύματος.
Ο Σεβασμιώτατος διαβεβαίωσε για την αμέριστη συμπαράσταση της Ιεράς Μητροπόλεως στις υλικές και πνευματικές ανάγκες του Ιδρύματος, τονίζοντας χαρακτηριστικά ότι «ο Υπεύθυνος Ιερεύς του Ιδρύματος π. Αντώνιος Χρήστου αποτελεί τον άμεσο σύνδεσμο και εκπρόσωπο της Ιεράς Μητροπόλεως με τον οποίο μπορείτε να επικοινωνείτε για οτιδήποτε χρειάζεσθε».
Μετά τη λήξης της συναντήσεως ο Μητροπολίτης αναχώρησε για το Ασκληπιείο Νοσοκομείο για ένα έκτακτο ποιμαντικό πρόβλημα.

           Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως
      

Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010

ΣΤΕΝΗ ΚΑΙ ΤΕΘΛΙΜΜΕΝΗ ΟΔΟΣ ΤΟΥ ΚΑ΄ ΑΙΩΝΑ



Του Μητροπολίτη Προικοννήσου κ. Ιωσήφ
                                    ==============
 
αστακομακαροναδονηστεύουμε,
Χριστέ μου,
αραχτοξαπλοπροσευχόμαστε.
αργοτεχνοθαυμάζουμε το κάλλος
της εικόνος Σου,
τουριστομοναστηροπροσκυνουμε,
ανοιχτοσφιξοχέρικα πενταροδεκαροελεουμε,
τσιγαροφραπεδοθεολογουμε,
πονηροματοκλεινοηθικολογουμε,
μεταξορασοασκητεύουμε,
σοουμπιζιερατεύουμε,
σατραποπασαδαρχιερατεύουμε,
ιεροεξεταστικοκηρύττουμε,
κινητοτηλεφωνοδιαποιμαίνουμε,
εν διαδικτύο θαλαττεύομε,
εν τηλοψία αρρητα κάλλη
μυδριοφθάλμως εξετάζοντες
τον νουν μας νεονηπτικώτατα τηρουμε!
ολα, ολα τα κάνουμε d’ accord,
μεταπατερικως, κατα πως πρέπει!
Γιατί καθυστερεις, λοιπόν,
τον υποκείμενον της δόξης στέφανον,
τον αμαράντινον,
σ’ εμας τους στενοδίτας Σου
αγωνιστας να αποδώσεις;;;
Pourquoi???

Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΔΙΑΚΟΝΟΥ ΚΑΙ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΚΩΔΩΝΟΣΤΑΣΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΛΗ ΓΛΥΦΑΔΑΣ κ. ΠΑΥΛΟ


Στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Εισοδίων Θεοτόκου Τερψιθέας Γλυφάδας, ιερούργησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γλυφάδας κ. Παύλος. Πλήθος κόσμου κατέκλυσε τον Ιερό Ναό για να λατρεύσει τον Θεό και να τιμήσει την Παναγία μας, τόσο ανήμερα της Εορτής, όσο και κατά τις προηγούμενες εφτά ημέρες που ξεκίνησαν οι εορταστικές εκδηλώσεις.

Κατά την διάρκεια της Θ. Λειτουργίας τελέσθηκε και η χειροτονία εις Διάκονον του κ. Ανδρέου Σάρρα, πατέρα δύο παιδιών και σπουδαστού της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής. Στην ομιλία που προηγήθηκε της χειροτονίας ο Ποιμενάρχης τόνισε την σημασία της Ιερωσύνης στον σύγχρονο κόσμο και αναφέρθηκε και στο γεγονός της εορτής των Εισοδίων της Θεοτόκου εις τα Άγια των Αγίων.

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας τελέσθηκε ο εγκαινιασμός του Κωδωνοστασίου του Ιερού Ναού που έγινε με τη δαπάνη των Μεγάλων Ευεργέτων της Ιεράς Μητροπόλεως Γλυφάδας και του Ιερού Ναού Αθανασίου και Μαρίνης Μαρτίνου. Προηγήθηκε σχετική ομιλία από τον Προϊστάμενο του Ιερού Ναού Εισοδίων Θεοτόκου Γλυφάδας Πρωτ. π. Κωνσταντίνο Βαρθολομαίο, ο οποίος είπε τα εξής:

«Σεβασμιώτατε, Σεβαστοί πατέρες, Ἀγαπητοί ἀδελφοί.

Ζοῦμε σέ μιά περίοδο μεγάλης κρίσεως πού οἱ πιό ὑλόφρονες ἀπό ἐμᾶς τούς ἀνθρώπους καί ἀπό ὅσους ἔχουν χάσει τήν πίστη τους, ἡ κρίση αὐτή εἶναι ὑλική, κανένας ὅμως πιστός δέν θά διακρίνει τήν πνευματική κρίση πού ζοῦμε. Ὠστόσο, σ’ αὐτόν τόν κόσμο τόν μεταβαλλόμενο καί στήν πνευματική αὐτή κρίση ὑπάρχουν καί τά σταθερά καί ἀμετακίνητα.

Ἀπό τά ἄκτιστα ἀμετακίνητα καί σταθερά καί ἀναλλοίωτα εἶναι ἡ Ἁγία Τριάδα. Ἀπό τά κτίσματα, ἔστω καί σέ σχετικό βαθμό, ἀποκτοῦν αὐτές τίς ἰδιότητες ὅσα ἑνώνονται, συνδέονται, μετέχουν, ὑπηρετοῦν καί ἁναφέρονται στόν ἀναλλοίωτο Τριαδικό Θεό. Σ’ αὐτόν ἁναφέρονται, τόσο τά λογικά ὄντα (Ἄγγελοι καί Ἄνθρωποι) ὅσο καί τά ἄλογα κτίσματα (οἱ Ναοί μέ ὅλο τό ἱερότατο περιεχόμενο τους). Ἀκόμη καί σάν κτίσματα, ἀνανεού-μενα, οἱ κώδωνες τῶν Ἐκκλησιῶν. Ὑπάρχουν γιά νά ὑπηρετοῦν τούς κτιστούς ἀνθρώπους, νά ἑνωθοῦν καί νά μετέχουν τῆς ἀκτίστου Θεότητος. Θά μποροῦσαν νά χαρακτηρισθοῦν «ὑπηρετικά» κτιστά ἀντικείμενα τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων.

Εἶναι γνωστό πώς ἀπό τόν 6ο αἰώνα στή Δύση καί τόν 9ο στήν καθ’ ἡμᾶς Ἀνατολή δέν ἔπαψαν νά κρούονται καί να διαχέουν τόν ἦχο τους, τόν γεμάτο μέ μηνύματα, στό εὐλογημένο χῶρο τῆς Ὀρθοδοξίας. Συμπλήρωσαν πρό πολλοῦ χιλιετία τοῦ ἔργου τους. Μπορεῖ κατά τήν Τουρκοκρατία μέ διατάγματα βέβηλα νά σιώπησαν, ἐπισήμως ὅμως σέ γενική θεώρηση δέν σιώπησαν ποτέ, γιατί ἀκούγονταν καί τότε, σέ πολλά νησιά, στό Ἅγιον Ὄρος καί στήν Ἤπειρο ἐπί Ἀλῆ Πασά.

Οἱ καμπάνες, με τίς κωδωνοκρουσίες τους, ἀσφαλῶς δέν ἀναφέρονται μόνο σέ μιά ἐκδήλωση τῆς ζωῆς μας καί ἐκτός ἀπό τή λατρευτική τους πλευρά, κάλυψαν τίς χαρές καί τίς λύπες μας, σέ νίκες τοῦ ἔθνους, σέ κηδεῖες καί πανηγύρια, ἀκόμη καί σέ ἐπερχόμενες συμφορές, ὅπως ἡ ἄλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως, οἱ πυρκαγιές τῶν δασῶν, ἀλλά καί ἡ ἀπελευθέρωση ἀπό κατακτητές, ὅπως ἀπό τούς Γερμανούς.

Καί φυσικά, ὅταν ἀναφέρουμε καμπάνες, καί μάλιστα Ἐνοριακῶν Ναῶν, πάντα ἐννοοῦμε καί τό κωδωνοστάσιο ἢ καμπαναριό. Ἀπό αὐτό τό ὑπερυψωμένο οἰκοδόμημα ξεκινοῦν οἱ ἥχοι τῆς καμπάνας πού πλημμυρίζουν τήν ἐνορία, προειδοποιώντας γιά τήν ἔναρξη τῶν ἀκολουθιῶν καί τῶν σημαντικῶν στιγμῶν. Μεταφέρουν, ἂν καί ἄψυχα, ρίγη συγκινήσεων γιά ὅσους εἶναι πραγματικά Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, δηλαδή μέλη τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας, πού ἔχει κεφαλή της τόν Χριστό.

Γι’ αὐτό δίδεται τόση σημασία στό καμπαναριό πού εἶναι μέν πρόσκτισμα, ἀλλά εἶναι καί πραγματικά συνημμένο μέ τόν Ναό.

Καί γιά νά ἔλθουμε στα καθ’ ἡμᾶς, Σεβασμιώτατε, βρισκόμαστε σ’ αὐτό τό χῶρο γιά νά τελέσουμε τόν ἐγκαινιασμό τοῦ περικαλέστατου κωδωνοστασίου ὥστε οἱ ἥχοι τῶν κωδώνων του νά μεταφέρουν, μέ τήν εὐλογία τοῦ Κυρίου, τά ἱερά μηνύματα τῆς Ἐκκλησίας.

Ὅμως θέλω νά πῶ μιά σύντομη φράση: Τό καμπαναριό δέν οἰκοδομήθηκε ἀπό μόνο του, αὐτό εἶναι ἔργο τῶν μεγάλων εὐεργετῶν καί δωρητῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως ἀλλά καί τοῦ Ἱεροῦ μας Ναοῦ, τοῦ κου Ἀθανασίου καί τῆς συζύγου του κας Μαρίνας Μαρτίνου πρός τούς ὁποίους ὀφείλονται καί ἀπό τῆς θέσεως αὐτῆς εὐχαριστίες πολλές.

Ἂς μοῦ ἐπιτραπεῖ μιά φράση ἀκόμη, πού νομίζω κανείς δέν μπορεῖ νά τήν διαψεύσει, θά ἔλεγα πώς ἕνας ἄνθρωπος, ὁ κος Μαρτῖνος, ἔκανε τό ἔργο, πού ἡ ἐνορία δέν θά τό ἔκανε σχεδόν ποτέ.

Πρόκειται γιά ἔργο μεγάλης ἀξίας γιά τή λειτουργικότητα του, μεγάλης ἀξίας γιά τήν ὀμορφιά του, μεγάλης ἀξίας χρηματικῆς.

Γι’ αὐτό, εἴμαστε ὅλοι κληρικοί καί λαϊκοί αὐτῆς τῆς ἐνορίας, εὐγνώμο-νες καί πλήρεις εὐχαριστιῶν πρός τόν κον Μαρτίνο, μέ τήν εὐχή ὁ Κύριος καί Λυτρωτής μας, ἐκτός ἀπό τήν ἐν τῇ Γῇ ὑγεία καί μακροημέρευση, νά χαρίζει σ’ ἐκεῖνον καί τήν οἰκογένειά του τήν αἰώνια ζωή, στήν ὁποία ἂν ὄχι τόν ἧχο τῆς ἐπίγειας καμπάνας, θά ἀκοῦει τόν ἀπόηχο τῆς οὐράνιας καμπάνας».

Κατόπιν έγιναν και τα αποκαλυπτήρια της μαρμάρινης πλάκας, η οποία θα μαρτυρεί το γεγονός, εις αιώνας.



Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Γλυφάδας

Εγκόλπιο ημερολόγιο του έτους 2011 μ.Χ. της Ιεράς Μητροπόλεως Γλυφάδας.



Κυκλοφόρησε το νέο εγκόλπιο Ημερολόγιο της Ιεράς Μητροπόλεως Γλυφάδας, για το σωτήριο έτος 2011.
Είναι το 8ο   κατά σειρά Ημερολόγιο που κυκλοφορεί από την Ιερά Μητρόπολη και είναι αφιερωμένο στον Ενοριακό Ιερό Ναό Αγίου Τρύφωνος Τερψιθέας Γλυφάδας.

Στο σύντομο χαιρετισμό του, ο Μητροπολίτης Γλυφάδας κ. Παύλος, τονίζει : « ότι η κρίση που  περνάμε δεν είναι τόσο οικονομική αλλά πνευματική. Εμείς οι πιστοί έχουμε το παρήγορο ότι την αντιμετωπίζουμε με βοηθό μας τον ίδιο τον Χριστό. Καλούμαστε να αναζητήσουμε το θέλημά Του στην ζωή μας, εξετάζοντας με ταπεινοφροσύνη και με μετάνοια την βιωτή μας.Μόνο τότε η έξοδος από την κρίση, τόσο την πνευματική όσο και την υλική  θα είναι ουσιαστική και σίγουρη».

Το ημερολόγιο περιέχει τον βίο του Αγίου Τρύφωνος καθώς και σύντομο ιστορικό του ομώνυμου Ιερού Ναού. Επίσης περιέχει πληροφορίες για την διοίκηση της Ιεράς Μητροπόλεως και όλων των Ενοριών ειδικότερα. Ακόμα περιέχει ειδική αναφορά για το ποιοι ναοί της Ιεράς Μητροπόλεως  πανηγυρίζουν κάθε μήνα και φυσικά ποιοι άγιοι εορτάζουν καθημερινά κ.α.
Το Ημερολόγιο το επιμελήθηκε και φέτος ο Προϊστάμενος του Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου Καβουρίου και Γραμματεύς της Ιεράς Μητροπόλεως π. Γεώργιος Αντζουλάτος και η επιλογή της ύλης έγινε από τον Προϊστάμενο του Ιερού Ναού Αγίου Τρύφωνος Αρχ. π. Μιχαήλ Κανέλο και τον Συγγραφέα  κ. Γεώργιο Μαυρομμάτη.

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να το προμηθευτούν  σ’  όλες τις Ενορίες της Ιεράς Μητροπόλεως, τα έσοδα του οποίου θα ενισχύσουν το ποιμαντικό έργο της Εκκλησίας μας.

π. Αντώνιος Χρήστου
Εφημέριος Ι.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Βούλας

Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

Ιερά Πανήγυρις Ιερού Παρεκκλησίου Αγίου Στυλιανού Κ.Α.Α.Π. Βούλας 2010


ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΓΛΥΦΑΔΑΣ
________
Ι. Ν. ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΒΟΥΛΑΣ
ΙΕΡΟ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΟ ΑΓ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ Κ.Α.Α.Π. (Π.Ι.Κ.Π.Α.)ΒΟΥΛΑΣ
Κ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ 2, Τκ 16673, Βουλα.
ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ – ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΙΕΡΑΣ ΠΑΝΗΓΥΡΕΩΣ 2010
Άγιος Στυλιανός
ΤΗΝ 26ΗΝ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΕΟΡΤΗΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΤΟΥ ΠΑΦΛΑΓΟΝΟΣ, ΕΟΡΤΑΖΕΙ ΤΟ ΦΕΡΩΝΥΜΟ ΙΕΡΟ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΟ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΜΑΣ, ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ Κ.Α.Α.Π. (ΠΡΩΗΝ Π.Ι.Κ.Π.Α.) ΒΟΥΛΑΣ (Κ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ 2 ).
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΗΓΥΡΕΩΣ ΕΧΕΙ ΩΣ ΕΞΗΣ :
25Η ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ (ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΕΟΡΤΗΣ) :
ΩΡΑ 6:30 μ.μ.: ΜΕΓΑΣ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ
26Η ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ (ΗΜΕΡΑ ΕΟΡΤΗΣ) :
ΩΡΑ 7:00 μ.μ.: ΟΡΘΡΟΣ ΚΑΙ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
ΙΕΡΟΥΡΓΟΥΝΤΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΠΟΙΜΕΝΑΡΧΟΥ ΜΑΣ κ. ΠΑΥΛΟΥ.
ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΥΣΕΒΕΙΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΕΝΟΡΙΤΕΣ, ΟΠΩΣ ΠΡΟΣΕΛΘΟΥΝ ΕΙΣ ΤΑΣ ΙΕΡΑΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΣ.
ΕΚ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΓΛΥΦΑΔΑΣ κ. ΠΑΥΛΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

 ελληνικη  δημοκρατια


ΙΕΡΑ   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ    ΓΛΥΦΑΔΑΣ,

ΒΑΣΙΛΕΩΣ  ΠΑΥΛΟΥ  2   -   16673  ΒΟΥΛΑ

Τηλ. 2109658849  fax 2109657210  www: imglyfadas.gr   E-mail: imgl@otenet.gr

ρ. Πρωτ. 1037                                                    ν Βούλ τ   28   Σεπτεμβρίου  2010


                                                                        Πρός
            τήν  Ἁγίαν  καί  Ἱεράν  Σύνοδον  τῆς  Ἐκκλησίας  τῆς  Ἑλλάδος

Υ Π Ο Μ Ν Η Μ Α
«ΣΥΝΑΦΕΙΑΚΕΣ»,  «ΜΕΤΑΠΑΤΕΡΙΚΕΣ»
ΚΑΙ  ΑΛΛΕΣ  «ΘΕΟΛΟΓΙΚΕΣ»  ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ
ΣΕ  ΣΥΝΕΔΡΙΟ  ΤΗΣ  ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ  ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ  ΤΟΥ  ΒΟΛΟΥ

              Στήν  « καδημία Θεολογικν Σπουδν » τς ερς Μητροπόλεως Δημητριάδος, στό Βόλο, διοργανώθηκε στίς ἀρχές ουνίου τοῦ τρέχοντος ἔτους, Θεολογικό Συνέδριο μέ θέμα:                                                                           
«ΝΕΟΠΑΤΕΡΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ Η ΜΕΤΑΠΑΤΕΡΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ.                                     ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΤΗΣ ΣΥΝΑΦΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ».
    Tό συνέδριο ατό ταν μία «ριζοσπαστική θεολογική κπληξη», πό τήν ρνητική ννοια, γιά τόν κροατή πού δέν εχε προετοιμαστε  δεόντως, προκειμένου νά κούσει μία διαστρεβλωτική «νεοθεολογική γλώσσα».  Καί δέν ταν δύσκολο νά κουστε ατή «γλώσσα» πό πολλούς, πειδή ο ργασίες το συνεδρίου μεταδίδονταν πό τόν διαδικτυακό τηλεοπτικό σταθμό  www. intv.gr., μέ παράλληλη μετά- φραση στά γγλικά καί λληνικά.  Θά σημειώσουμε στή συνέχεια, δειγματοληπτικά, μερικά πό τά νορθόξα κούσματα το συνεδρίου.  Εναι μως παραίτητο νά προτάξουμε τίς παρατηρήσεις μας, σέ δύο καθοριστικούς ρους πού δήγησαν κ προοιμίου τή «θεολογική σύναξη» ατή σέ «θεολογικό ναυάγιο».
  Πρτον,  ρος «Θεολογία τς συνάφειας».   
   Τό νοηματικό περιεχόμενο ατο το ρου φαίνεται σαφές καί μή κατανοητό. σως νά θεωρηθε καί γλωσσικό νεόπλασμα, προκειμένου νά κφραστον κάποιες ννοιες πού προκύπτουν πό τήν νάγκη διατυπώσεως νέων κοινωνικν δεδομένων. λήθεια μως δέν εναι ατή. ρος «συναφειακή Θεολογία» εναι γνωστός γιά τουλάχιστον σαράντα χρόνια στή διαχριστιανική  βιβλιογραφία καί διατυπώνεται στήν γγλική ς «Contextual Theology» ς «Cohesive Theology».  ρος γινε ερύτερα γνωστός πό τά κείμενα το «Παγκοσμίου Συνεδρίου γιά τήν εραποστολή καί τόν Εαγγελισμό» πού διοργανώθηκε τό 1972 στήν Μπάγκογκ.   κυρίαρχος τάση στό ν λόγω συνέδριο ταν, νά ποφύγουν ο διάφορες χριστιανικές μολογίες νά μφανιστον, νώπιον τν μή χριστιανν, ς διχασμένοι λόγω τν δογματικν διαφορν τους, λλά νά δείξουν νότητα θέτοντας σέ προτεραιότητα θέματα κοινωνικς δικαιοσύνης καί καταπιέσεως τν κοινωνικν τάξεων. Ατό θά εχε ς ποτέλεσμα εραποστολή καί τό κήρυγμα νά στραφον στή διατύπωση τρόπων ποκαταστάσεως τν κοινωνικν δικιν καί χι στή μετάδοση τν ληθειν το Εαγγελίου. Κανείς δέν δύναται νά ρνηθε τήν παίτηση γιά κοινωνική δικαιοσύνη , ς καρπο μως βιώσεως τν ληθειν το Λόγου το Θεο, πως διατυπώθηκαν μέσα πό τά δόγματα τν Οκουμενικν Συνόδων τν Θεοφόρων Πατέρων τς κκλησίας. ρίζα καί προοπτική τς «Θεολογίας τς συνάφειας» ταν « μετατροπή τς εραποστολς  σέ κοινότητα κκλησιν σέ εραποστολή» (http:// mission2005.org).
Στήν ρθόδοξη μως θεολογία δέν χουμε «κοινότητα κκλησιν» λλά τήν «Μίαν, γίαν, Καθολικήν καί ποστολικήν κκλησίαν». προβολή τς εραποστολς πό μία «κοινότητα κκλησιν» ποβαθμίζει τήν «Μίαν Ἐκκλησίαν» σέ σύλλογο πού δέν ποκαλύπτει τή μοναδική λήθεια καί ποβαθμίζει τήν δια τήν εραποστολή, πού καταλήγει νά χει μόνο κοινωνιολογικές καί χι σωτηριολογικές προοπτικές. «συναφειακή θεολογία», πό τήν Μπαγκόγκ μέχρι σήμερα, χει μπλουτίσει τούς «ρίζοντές» της. 
Διαβάζουμε στό διαδικτυακό χρο: http://www.blogtalkradio.com /empowermentsanctuary /blog/2008/04/15/about-holistic-theology-empowerment-sanctuary  τά κόλουθα : « στόχος τς συναφειακς θεολογίας εναι νά ἐμπλουτίσει τίς πνευματικές, συναισθηματικές, διανοητικές καί σωματικές μπειρίες τς ζως μας, μέ τή διερεύνηση ποικίλων διδασκαλιν καί ννοιν πού βρίσκονται στήν πνευματικότητα , στή μεταφυσική , στή κβαντική φυσική, στή θρησκεία, στή συμβουλευτική τς ζως, στίς κοσμικές τάσεις καί πιστημονικές ντιλήψεις, καί μετά νά τά συνθέσει λα ατά μαζί σέ να ρέον καί δυναμικό συναφειακό σύνολο…    Προσφερόμαστε νά σς χορηγήσουμε μία ποικιλία πό ργαλεα πού χουν σχεδιαστε προκειμένου νά σς βοηθήσουν στήν προσωπική σας νάπτυξη καί πρόοδο… Κι λα ατά σχετα ν σχολεστε μέ γγελική ποστήριξη, μέ τόν Παγκόσμιο Νόμο , μέ τις ρχές το Βουδισμο, μέ τή Γνωστική Σκέψη, τό Χριστιανισμό μέ περισσότερες κοσμικές, πιστημονικές διανοητικές μπειρίες στήν πνευματικότητα».
Στό σημεο ατό ναφύεται να καίριο ρώτημα:                                                          Ο διοργανωτές το συνεδρίου γνώριζαν την προϊστορία το ρισμο τς «συναφειακς θεολογίας» χι ;                                                                               ν μέν δέν γνώριζαν, γιατί τόν χρησιμοποίησαν;  Μήπως γιά λόγους ντυπωσιασμο πρωτοποριακο μοντερνισμο;                                                                                         ν μως γνώριζαν, σως εναι δυνατόν νά γίνει λόγος γιά μιά προσπάθεια « διαστεβλωτικς θεολογίας».

 Δεύτερον,   ρος « μεταπατερική Θεολογία».    
Ό ρος ατός πέρα πό το καινοφανές εναι ντιβιβλικός καί νορθόδοξος.  ντιβιβλικός, πειδή ναιρε το βασικό κύτταρο τς Πατερικς Θεολογίας τς κκλησίας μας. διος Κύριος χει τονίσει:
  « δέ Παράκλητος , τό Πνεμα τό γιον πέμψει Πατήρ ν τ νόματί μου, κενος μς διδάξει πάντα, καί πομνήσει μς πάντα, επον μν» (ωάν.14,26).
  «ταν δέ λθη Παράκλητος  ν γώ πέμψω μν παρά το Πατρός, τό Πνεμα τς ληθείας, παρά το Πατρός κπορεύεται, κενος μαρτυρήσει περί μο» (ωάν.15,26).
  «ταν δέ λθη κενος, τό Πνεμα τς ληθείας, δηγήσει μς ες πσαν τήν λήθειαν» (ωάν.16,13).
Ο Πατέρες τς κκλησίας εναι καρπός τς λειτουργίας το γίου Πνεύματος μέσα στήν κκλησία. Ο Πατέρες γιά τό λόγο ατό ποκαλονται Θεοφόροι, πειδή εναι τά δοχεα καί τά ργανα το γίου Πνεύματος . Μέ πίμονη καί πίπονη σκηση καί νηπτικούς γνες, πέταξαν τό φρόνημα τς σαρκός στό θέλημα το Θεο. Στήν  ρθοδοξία δέν δύναται νά πάρχει Θεολογία χωρίς σκηση καί Θεολογία χωρίς Πατέρες.  Ο Πατέρες μέ τή Θεολογία τους κπληρώνουν τά νωτέρω σημειωθέντα λόγια το Κυρίου μας. Ο Πατέρες δέν λένε τίποτε νεοφανές, δέν γράφουν νέες φιλοσοφικές θεωρίες, λλά πειδή εναι πνευματοφόροι καί ζον μέσα στό φς το Θεοῦ, ρμηνεύουν φωταγωγικς τίς λήθειες πού   Χριστός πεκάλυψε στούς νθρώπους.
Παράκλητος, τό Πνεμα τς ληθείας, δηγε τούς Πατέρες τς κκλησίας «ες πσαν την λήθειαν». Ατό σημαίνει πώς δέν δύναται   νά πάρξει περίοδος  τς ζως τς κκλησίας πού δεν πάρχουν Πατέρες.  Ατό θά σήμαινε πώς σταμάτησε Παράκλητος νά «συγκροτε» «λως τόν θεσμόν τς κκλησίας» (Δοξαστικό σπερινο ορτς το γίου Πνεύματος).  λα ατά δηγον στό συμπέρασμα το νυποστάτου το ρου «μεταπατερική Θεολογία». Εναι δύνατη παρξη περιόδου μετά τούς Πατέρες, φο πάντοτε κκλησία θά αξάνεται θεολογικά μέ τη Χάρη το γίου Πνεύματος διά τν Θεοφόρων Πατέρων. Δεν ρνούμεθα τον ρο «νεοπατερική Θεολογία», πειδή πάντοτε θά ναδεικνύονται διαχρονικά καί νέοι Πατέρες. λλά πορρίπτουμε τόν ρο «μεταπατερική Θεολογία» , πειδή μς δηγε κατ’ εθείαν στόν Προτεσταντισμό. κκλησία χωρίς Πατέρες θά ταν να «ψευδεπίγραφο χριστιανικό προτεσταντικό μόρφωμα», πού δέν θά εχε καμμία σχέση μέ τήν «Μίαν, γίαν, Καθολικήν καί ποστολικήν κκλησίαν».
  Ο διοργανωτές το «Θεολογικο» ατο συνεδρίου δέν γνώριζαν τίς θεμελιώδεις καί βασικές ατές ρχές τς ρθοδόξου Θεολογίας;
  άν δέν γνώριζαν, πώς τολμον νά ργανώνουν «Θεολογικά» συνέδρια κάτω πό τήν αγίδα φορέως πού φέρει τη βαρύγδουπη πωνυμία «ρθόδοξη καδημία», ν τά προτασσόμενα πάσχουν πό θεολογική νορθοδοξία;
  άν μως γνώριζαν, τότε  εναι δυνατόν νά μιλομε περί θελημένης διαστρεβλώσεως  τν βασικν δομν τς ρθόδοξης Θεολογίας.
  κτός μως πό τίς βασικές ατές κατευθύνσεις πού εχε θέσει τό συνέδριο, καί κφράζονταν πό τό γενικό του τίτλο, πρξαν κατά τήν πορεία τν συνεδριάσεων, πολλά σημεα πού νεφέροντο πό τούς εσηγητές καί δημιουργοσαν βαθύτατο προβληματισμό, σον φορ  τό ρθόδοξο περιεχόμενο τν θέσεων ατν.
  Θά ναφέρουμε δειγματοληπτικς μερικές πό τίς θέσεις ατές:
Ø    «Πρέπει νά πάψει ντιπαράθεση μεταξύ νατολς καί Δύσης» (Marcus Plested, Β’ συνεδρία 4/6/10  καί Διάκ. Pavel Gavrilyuk, Β’συνεδρία 4/6/10).
Ø    «Στή σχολαστική προσέγγιση τς Γραφς, πού εναι προσφιλής στούς φουνταμενταλιστές, θεωρον τι κάθε φράση τς Γραφς εναι λάθητη» (ωάννης Φωτόπουλος, Δ’ συνεδρία 4/6/10).
Ø    «Μόνο χάρη στό Γιούγκ μπορομε νά καταλάβουμε τή διττή  θεωρία το Σταυρο» (Γεώργιος Δημακόπουλος,Ε’συνεδρία 4/6/10).
Ø    « συναφειακή μέθοδος μς  βοηθ νά συγκρίνουμε Πατέρες μέ μή ρθοδόξους» ( ρχιεπίσκοπος Βολοκολάμσσκ λαρίων Alfeyef, Γ’ συνεδρία 4/6/10).
Ø    « στίαση το π. Γεωργίου Φλωρόφσκυ στό  νο τν Πατέρων ποκαλύπτει μία δυναμία στή μεθοδολογία καί τήν ρμηνευτική του» ( John Behr, Β’ συνεδρία 4/6/10).
Ø    «Μία ποψη πού διεκδικε τή μόνη λήθεια εναι μπεριαλιστική» (Γεώργιος Δημακόπουλος,Ε’συνεδρία 4/6/10).
Ø    « θεολογία πρέπει νά προσαρμοστε σε φιλελεύθερους τρόπους σκέψεως κι τσι νά ποκλίνει πό τήν πατερική παράδοση» (Alexei Nesteruk, Ε’συνεδρία 4/6/10).
Ø    « Τρεμπέλας γνοε καί τούς τρες τόμους τς Δογματικς το Bart»  (Πατήρ Δημήτριος Μπαθρέλλος, Ε’ συνεδρία 4/6/10).       Σχόλιο: Εναι βέβαια λήθεια πώς στήν Δογματική το Τρεμπέλα πάρχουν παραλείψεις, λλά  παράλειψη γνοια το συστήματος τς Προτεσταντικῆς δογματικς δέν δύναται νά καταλογισθε ς σοβαρή κριτική ξιολγηση.
Ø    « παράδοση δέν μπορε ν εναι γγυήτρια τς  λήθειας. ν γίνει δεκτή ρμηνευτκή το Gadamer θά βοηθήσει τήν ρθοδοξία ή παράδοση νά μην έξεταστε ς χυρό ληθείας» (Assaad Katan, ΣΤ’ συνεδρία 5/6/10).
Ø    « Πρέπει νά άναζητήσουμε τά σπέρματα τς μεταπατερικς θεολογίας στους διους τούς Πατέρες» (Διάκ. ωάννης Μανουσάκης, ΣΤ’συνεδρία 5/6/10).
Ø    «Καιρός νά φύγουν τά στερεότυπα καί ο μύθοι πό τή θεολογία»   ( Daniel Ayuch, Δ’ συνεδρία 4/6/10).
Ø    «πό τόν γδοο αώνα πουσιάζει πρωτότυπη θεολογική παραγωγή» ( Daniel Ayuch, Δ’ συνεδρία 4/6/10). Σχόλιο: εσηγητής φαίνεται τι  γνοε τόν γιο Γρηγόριο τόν Παλαμ.
Ø    «κκλησία εναι λοι ο λλοι χριστιανοί»  ( Πατήρ μμανουήλ Κλάψης, Ι’ συνεδρία 6/6/10).
Ø    «Νά γίνει πέρβαση τν Πατέρων φο ατοί συμβιβάστηκαν μέ τό πνεμα το κόσμου» ( Παντελεήμων Καλαϊτζίδης, Ι’ συνεδρία 6/6/10).
Ø    «Νά πμε πέρα πό τούς Πατέρες» (Διάκ. Pavel Gavrilyuk, Β’συνεδρία 4/6/10).
Ø    «Ο ρθόδοξες σχολές πρέπει νά προσκαλέσουν μή ρθόδοξους θεολόγους νά διδάξουν» (Διάκ.Pavel Gavrilyuk, Β’συνεδρία 4/6/10).
Ø    «Νά δομε τούς δυτικούς πατέρες πως τό Θωμ τόν κινάτη ς συνεργάτες ξιους τς προσοχς μας» (Διάκ.Pavel Gavrilyuk, Β’συνεδρία 4/6/10). 
Ø    «Προσπάθεια νά κινηθομε πρός μία ρθόδοξη θεολογία τν θρησκειν»( Πατήρ μμανουήλ Κλάψης,Ι’ συνεδρία 6/6/10).
Ø    «Προσέλευση στή θεία μετάληψη τν συζύγων χωρίς συζυγική  γκράτεια  τήν παραμονή τς θείας μεταλήψεως» καί «θεία μετάληψη τν γυναικν κατά τήν περίοδο τς μμήνου ρύσεως»   (Παντελεήμων Καλαϊτζίδης, συνεδρία Ι’συνεδρία 6/6/10 καί λένη Κασσελούρη-Χατζηβασιλειάδη, Θ’ συνεδρία 5/6/10).                                   Σχόλιο:Τονίζουμε στό σημεο ατό τι χει παντήσει στά θέματα γιος Τιμόθεος λεξανδρείας στίς Κανονικές ρωταποκρίσεις του, πού βρίσκονται στο Πηδάλιο καί χουν πικυρωθε  πό τήν Δ’,τήν ΣΤ’ καί τήν Ζ’ Οκουμενική Σύνοδο.
Ø    «Πρέπει νά γίνει πανερμηνεία τς δογματικς μας παραδόσεως»    (Παντελεήμων Καλαϊτζίδης, Ι’ συνεδρία 6/6/10).
Ø    « Θεωρία τς ξέλίξεως δέν ντιβαίνει στο δόγμα τς δημιουργίας»   (Πατήρ Anrew Louth, Z’ συνεδρία 5/6/10).
Ø    «Ο Πατέρες καναν πέρβαση τς ρχέγονης χριστιανικς θεολογίας…  καί μες  πρέπει  νά κάνουμε πέρβαση τν πατέρων»  (Παντελεήμων Καλαϊτζίδης, Ι’ συνεδρία 6/6/10).
Ø    « κάθε τοκετός χει πόνο, λλά πό ατό θά βγε κάτι νέο» ( Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος καί λμυρο κ. γνάτιος, καταληκτήριος χαιρετισμός το  συνεδρίου,  Ι’ συνεδρία 6/6/10).                       Σχόλιο: Στό σημεο ατό πρέπει νά τονιστε πώς τά δόγματα τς κκλησίας ταν, πραγματικά, ποτελέσματα μις πίπονης σκητικς, νηπτικς καί θεολογικς διεργασίας, λλά πως κάθε παιδί γεννιέται μόνο μία φορά παρομοίως καί τά δόγματα δέν χρειάζεται νά ξαναγεννηθον , πως ρκετές φορές τονίστηκε στό συνέδριο νά «παναπροσδιοριστον».

λα τά νωτέρω ποτελον πί μέρους πιλογή μερικν  πό τίς θέσεις τν μιλητν το συγκεκριμένου συνεδρίου καί χρήζουν πισταμένων πεξηγήσεων.
Δέν ρνούμεθα τόν λεύθερο λόγο στό χρο τς ρθόδοξης Θεολογίας , λλά δέν μπορομε νά δεχθομε λεύθερος λόγος νά καταλήξει σέ προτεσταντικό λόγο. Ο διοργανωτές το συνεδρίου χουν ποχρέωση νά δώσουν παρκες ξηγήσεις, προκειμένου νά ποφευχθον περιττές διαμάχες γιά νωφελες «τοκετούς».
θεολογία μας χρειάζεται αξηση μέσα στή Χάρη το γίου Πνεύματος.  Καί ατό μπορε νά γίνει διά τν  γίων, πού πάντοτε ναδεικνύονται  στήν Ἐκκλησία.
Ἐν ἀναμονῇ τοποθετήσεως τῆς Ἱεραρχίας ἐπί τοῦ προκλη-θέντος σκανδαλισμοῦ  τοῦ Χριστεπωνύμου πληρώματος, διατελοῦμεν.