Γνωρίζω ότι με αυτά που συμβαίνουν στο κόσμο, το παρακάτω άρθρο ίσως σκανδαλίσει πολλούς…! Εδώ ο κόσμος χάνεται, άνθρωποι και όνειρα χάνονται στο δευτερόλεπτο και εγώ γράφω τα παρακάτω; Ίσως να είναι και έτσι αδελφοί μου…!
Ο κάθε ένας όμως έχει και τον δικό του μικρόκοσμο, την προσωπική του δηλαδή απτή καθημερινότητα με μικρές και μεγάλες προτεραιότητες και η δικιά μας, από σήμερα δεν θα είναι η ίδια…. :(
Σήμερα πέθανε το κουνελάκι μας! Την είχαμε αγοράσει 17 Νοεμβρίου 2009 σε ηλικία 2 μηνών και σήμερα 5 Ιουνίου 2011 εντελώς ξαφνικά πέθανε….! Είναι αυτό που λένε, όλα πάνε στραβά …έγινε και αυτό!!!!
Ήταν πολύ χαριτωμένο κουνελάκι, μας ξεπροβόδιζε κάθε πρωί και με υποδεχόταν κάθε βράδυ που γύριζα! Είχε πολύ γέλιο με τις σκανδαλιές που έκανε και μας κρατούσε συντροφιά με σιωπηλό … αλλά πολύ εκφραστικό τρόπο! Δεν μιλούσε, αλλά τα εκφραστικά του μάτια, νόμιζες ότι σου έλεγε τόσα πολλά…
Σε αυτό το διάστημα που δεν έχουμε ακόμα παιδάκι, είχε και μεγαλύτερη αξία γιατί ήταν σαν ένα μικρό υποκατάστατό του! Δεν θέλω να γράψουμε άλλο ….ίσως μας περάσετε για γραφικούς, άλλωστε οι λέξεις μοιάζουν να μην έχουν το απόλυτο περιεχόμενο από αυτά που αισθανόμαστε και θέλουμε να εκφράσουμε! Όμως τα δάκρυα που έφυγαν σήμερα …είχαν τόσο αξία και περιεχόμενο που δεν μετανιώναμε όχι μόνο αυτές τις γραμμές, αλλά και κάθε στιγμή που περάσαμε μαζί!
Πολυτεχνούλα το σπίτι μας μοιάζει άδειο χωρίς εσένα …ίσως και η ζωή μας τουλάχιστον για την σημερινή ημέρα..! Θα είσαι πάντα μια γλυκιά ανάμνηση…! Δόξα τω Θεώ με τα σπουδαία δημιουργήματά του…. Και τον ευχαριστούμε για αυτά που μας αξίωσε να ζήσουμε μαζί σου.
Αντίο Πολυτεχνούλα μας….
π.Α. και Ε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας απλά με κόσμιο τρόπο.