Ο ΕΜΨΥΧΟΣ ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ-ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

    Ἀναρίθμητοι εἶναι οἱ ναοὶ γύρω μας. Εἰδικὰ στὴν Ἐλλάδα μας δὲν ὑπάρχει χωριὸ καὶ συνοικία χωρὶς τὸ δικό τους ναό. Μεγαλόπρεπα οἰκοδομήματα ἡ ταπεινὰ εξωκκλήσια, γίνονται τὸ καθένα τόπος ἅγιος καὶ ἱερός, ἀφιερωμένος στὴ λατρεία τοῦ Θεοῦ, ὅπως τὸ θέλει ἡ πίστη κι ἡ εὐλάβεια τῶν ἀνθρώπων.

    Ὁστόσο τὸ σημερινὸ ἀποστολικό ἀνάγνωσμα μᾶς παρουσιάζει κάποιους ἄλλους ναούς. Ποιοὶ εἶναι αὐτοί; Έσεῖς! μᾶς ἀπαντᾶ ὁ ἀπόστολος Παῦλος. «Ὑμεῖς ἐστε ναὸς Θεοῦ ζῶντγος». Ὀ καθένας ἀπὸ ἐμᾶς τοὺς πιστοὺς χριστιανοὺς εἶναι ἔμψυχος ναὸς στὸν ὁποῖο κατοικεῖ καὶ ἀναπαύεται ὁ ἅγιος Θεός.

    Πρόκειται γιὰ μία ἐκπληκτικὴ τιμὴ ποὺ κάνει ὁ Θεὸς στὸν ἄνθρωπο. Ἀξίζει λοιπὸν σήμερα νὰ δοῦμε πῶς ἐξηγεῖται τὸ ὅτι εἴμαστε ναοὶ τοῦ Θεοῦ καὶ ποιὸ εἶνα τὸ χρέος μας ἀπέναντι σ’ αὐτὴν τὴν πραγματικότητα.

    Ἡ Ἐκκλησία , ὡς λαὸς τοῦ Θεοῦ, ἔρχεται ἀπὸ τὸν κόσμο καὶ συγκεντρώνεται γιὰ νὰ συμμετάσσχη στὴν λατρεία, νὰ κάνει τὴν προσφορά της, νὰ ἀνανεωθεῖ, νὰ διδαχθῆ καὶ νὰ ἐφοδιασθῆ, προκειμένου νὰ ἐπιστρέψη ὡς σῶμα Χριστοῦ στὸ ἔργο της στὸν κόσμο. Ὁ κόσμος εἶναι ἡ σφαίρα τῆς δράσης τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ Ἐκκληςία εἶναι τὸ μέσο αὐτῆς τῆς δράσης. Ἐμεῖς ὡς Χριστιανοὶ νὰ ἀγωνιζώμεθα θαρραλέα στὴν πρώτη γραμμή, ἐκεῖ ποὺ μαίνεται ἡ σύγκρουση ἀνάμεσα στὴν ἀγάπη καὶ τὸ μίσος, τὴν ἀλήθεια καὶ τὴν προκατάλυψη, καὶ νὰ δίνουμε ἕνα δεῖγμα τρόπου διαφορετικοῦ απὸ τὸν χρεωκοπημένο καὶ ἀδιέξοδο τρόπο τοῦ κόσμου.Ὁ Χριστὸς μᾶς ἀποστέλλει στὸν κόσμο γιὰ νὰ διδάξουμεν, νὰ εμπνεύσουμε καὶ νὰ δώσουμε ἐλπίδα στὸν κόσμο γιὰ νὰ ἐκφράσουμε τὴν πίστη ὅτι προερχόμεθα ἀπὸ ἐκεῖνον ποὺ μᾶς συνένωσε. Ὁ κόσμος κατεξουσιάζει καὶ κατακυριεύει. Ἡ Ἐκκληςία ἀγαπᾶ καὶ διακονεῖ.

    Εἴμαστε λοιπὸν ναοὶ τοῦ Θεοῦ! Ἄραγε ὅμως περιποιούμαστε τοὺς ἔμψυχους ναούς μας;Ἐδῶ ἀκριβῶς εἶναι τὸ χρέος μας. Ὅπως πονοῦμε καὶ ἀντιδροῦμε ὅταν βλέπουμε νὰ βεβηλώνεται ἤ νὰ καταστρέφεται ἕνας ἱερὸς ναὸς, πολὺ περισσότερο νὰ θλιβόμαστε ὅταν βλέπουμε νὰ μολύνονται ἀπὸ τὴν ἁμαρτία οἱ ἔμψυχοι ναοί μας. Διότι ἁμαρτία ποὺ μολύνει τὸ σῶμα καὶ τὴν ψυχή μας, στὴν πραγματικότητα ἀποτελεῖ βεβήλωση τοῦ ναοῦ τοῦ Θεοῦ.

    Μὲ θλίψη καὶ αὐστηρότητα ὁ ἀπόστολος Παῦλος προειδοποιεῖ τοὺς χριστιανοὺς τῆς Κορίνθου, ὅπου εἶχαν παρουσιαστεῖ διχοστασίες καὶ σοβαρὲς ἠθικὲς παρεκτροπές: «Εἴ τις τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ φθείρει, φθερεῖ τοῦτον ὁ Θεός, ὁ γὰρ ναὸς τοῦ Θεοῦ ἁγιος ἐστιν»(Α’ Κορ.γ’16-17).Ἄν κανεὶς κατασρέφει τὸ ναὸ τοῦ Θεοῦ, θὰ τὸν καταστρέψει αὐτὸν ὁ Θεός.

Καὶ  θὰ τὸν καταστρέψει, διότι ὁ ναὸς τοῦ Θεοῦ εἶναι ἅγιος. Εἶναι ἀφιερωμένος στὸ Θεὸ καὶ εἶναι δικό του κτῆμα. Εἶναι ἱερὸς καὶ ἀπαραβίαστος.

    Ἔχουμε  λοιπὸν χρέος ἱερὸ νὰ διατηροῦμε τὴν καρδιά μας καθαρὴ «ἀπὸ παντὸς μολυσμοὺ σαρκὸς καὶ πνεύματος». Κι ἄν κάποτε κάτι τὴν μολύνει, ἄς σπεύδουμε στὸ Μυστήριο τῆς ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως. Ἐκεῖ ἐξαλείφονται οἱ ἁμαρτίες μὲ τὴ χάρη  τοῦ Ἁγίου Πνεύματος κι ἔτσι ὁ ἔμψυχος ναός μας γίνεται και πάλι ὁλόλαμπρος καὶ καθαρός, ὅπως  τότε ποὺ βγῆκε ἀπο τὴν κολυμβήθρα τοῦ ἁγίου Βαπτίσματος!

    Ὁπωσδήποτε θαυμάζουμε τοὺς περικαλλεῖς ναοὺς καὶ ἐντυπωσιαζόμαστε ἀπὸ τὴν τέχνη καὶ τὴ μεγαλοπρέπειά τους. Ὡστόσο στὰ μάτια τοῦ Θεοῦ ὑπάρχει ἕνας ναὸς ἀσυγκρίτως ὡραιότερος καὶ λαμπρότερος:εἶναι κάθε ἄνθρωπος ποὺ διατηρεῖ τὴν καρδιά του ἀγνὴ καὶ καθαρὴ καὶ τὴ στολίζει μὲ ἀρετές, ὅπως ἡ πραότητα καὶ ἡ ὑπομονή, ἡ ταπείνωση καὶ ἡ ἀγάπη. Μακάρι κι ἐμεῖς ν΄ αποκτήσουμε τέτοια καρδιά:ἀγνὴ καὶ καθαρή, στολισμένη μὲ ἁγιες ἀρετές, καρδιά ποὺ θὰ εἶναι ἄξιο κατοικητήριο τοῦ παμβασιλέως Χριστοῦ!

    29.01.2012 π. Παναγιώτης Γκέζος