Κυριακὴ Β΄ Λουκὰ: ΝΑ ΑΓΑΘΟΠΟΙΕΙΤΕ ΚΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΓΑΘΟΠΟΙΗΣΑΝ.

www.profitilia-kormpivari.gr

Ἀπὸ τὸν πατέρα Παναγιώτη Γκέζο

 

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή, (Λουκά στ΄, 31-36) - που θα αναλύσουμε εν ολίγοις σε τρείς πτυχές - έχει ένα κεντρικό μήνυμα. «Καταργείστε το συμφέρον».  Γιατί το συμφέρον λειτουργεί καταλυτικά, διαλυτικά, για όλους τους κοινωνικούς θεσμούς και τις κοινωνικές εκφράσεις, σε επίπεδο πολιτικό, κοινωνιολογικό και οικονομικό.

Η περικοπή λοιπόν, αυτά τα τρία τα ακουμπάει. Και να τα προσδιορίσουμε. Όσον αφορά τα επιμέρους πολυποίκιλα συμφέροντα του κόσμου, ο Χριστός μας με το στόμα Του, πρώτα – πρώτα μίλησε σ’ αυτήν την περικοπή για τη αγάπη. Και θα ‘λέγε κάποιος: «πολύ θεωρητική φράση η αγάπη». Πράγματι την αγάπη, την όντως αγάπη, δεν μπορείς να την πιάσεις μέχρι βάθους, να θεολογήσεις βαθειά μέσα της, όπως δεν μπορείς να ακουμπήσεις την ουσία του Θεού. Αλλά ο Χριστός την προσδιορίζει λέγοντας: «Να μην αγαπάτε μόνον αυτούς που σας αγαπάνε». Πολύ σπουδαία φράση.

 

Σ’ αυτό λοιπόν το πρώτο επίπεδο – «να μην αγαπάτε μόνον αυτούς που σας αγαπάνε και να αγαπάτε ακόμη και τους εχθρούς σας» - η ιστορία πάει πολύ βαθειά. Ο Χριστός μιλάει για αγάπη. Μιλάει για περιχώρηση. Μιλάει για την δυνατότητα, ν’ ακουμπήσεις, ν’ αντέξεις να περιχωρήσεις, να μπορείς να συζήσεις, να ζεις μαζί με τον άλλο, που μέχρι τώρα λεγόταν εχθρός σου. Αν συνεχίσουμε να διατηρούμε τις σημερινές αντιπαλότητες σ’ αυτά τα επίπεδα, είτε είναι πολιτικά, είτε κοινωνιολογικά είτε οικονομικά χωρίς αγάπη δεν νομίζω ότι προσδοκούμε κάτι καλύτερο γι’ αυτό τον τόπο.

 

Στο δεύτερο επίπεδο ο Χριστός από την πιο βαθειά ανάλυση της εννοίας του «αγαπώ», πάει στο «αγαθοποιώ». Βλέπεται το «αγαπώ» μπορεί να είναι θεωρητικό, αλλά το «αγαθοποιώ» είναι πιο πρακτικό. «Ποιώ κάτι αγαθό», «ποιώ κάτι καλό».  Κάτω από αυτήν την έννοια, κάποιος θα πει: «Μα αυτός μου έκανε κακό; αυτός μου ‘κανε το τάδε; αυτός μου ‘κανε το δείνα;». «Μα αυτοί οι πολιτικοί μας κατάστρεψαν. Τι έγιναν τα λεφτά;..............».

Ο Χριστός τα παραβλέπει όλα αυτά και λέει: «να αγαθοποιείτε κι αυτούς που δεν σας αγαθοποίησαν».  Και πιο συγκεκριμένα για τους πολιτικούς: μην μιλάτε για την καμένη γη που παραλάβατε. Μιλάτε για το τι μπορείτε να κάνετε τώρα σ’ αυτόν τον τόπο.  Κι αυτό το απαιτεί η θεολογία και ο Χριστός με το στόμα Του.  Όλα τ’ άλλα ας είναι περασμένα. Ας μπούμε στο χώρο του κάλλους, της μετανοίας και της πρόβλεψης που έχει η Εκκλησία μας. Αλλιώς δεν μπορούμε να σταθούμε και θ’ ανακυκλώνουμε καταθέσεις φθοράς που διαλύουν αυτό τον τόπο.

Και στο τρίτο επίπεδο, ο Χριστός γίνεται πολύ πρακτικός και πολύ συγκεκριμένος. Μπαίνει στο οικονομικό επίπεδο, ακουμπάει την λέξη «δανείζομαι».  Βλέπετε η λέξη δανεισμός, το πιστωτικό, το τραπεζικό σύστημα.  Όλα παίζουν μέσα στο σύστημα του δανεισμού.  Και η λέξη είναι πάρα πολύ καίρια, πάρα πολύ επίκαιρη. Δανείζετε και περιμένετε να πάρετε κάτι από αυτούς που δανείζετε. Αυτά είναι τα συμφέροντα των τάξεων. Ποιοι θα ωφεληθούν;. Από ποιους θα πάρουν; Πόσα θα πάρουν; Με τον Χριστό αυτό το συμφέρον τινάζεται στον αέρα. Ο Χριστός μας διδάσκει σ’ αυτήν την περικοπή για το συμφέρον της ενότητας, το συμφέρον της αγάπης και το συμφέρον του «αγαθοποιώ». Και ο τόπος χωρίς αυτά τα πράματα δεν μπορεί να ζήσει.  Γι’ αυτό κλείνοντας την περικοπή λέει: «να γίνετε οικτίρμονες όπως ο Πατήρ μου είναι οικτίρμων». Δεν μας πάει πια να βρούμε ποιά ιδεολογία έχουμε, ποιά πολιτική κατεύθυνση έχουμε, ποιά είναι η κοινωνική μας τάξη.

Η λέξη οικτίρμων είναι πολύ βαθειά. Ακουμπάει την ουσία του Θεού. Αλλά και πάλι δεν καταλαβαίνουμε πλήρως αυτή την λέξη. Αντί λοιπόν να γίνεστε οποιοιδήποτε κοινωνιολογικοί φορείς ιδεών, ή θεωριών, μπορείτε να μοιάσετε στο Χριστό; Αν μπορείτε, τότε θ’ αγαπάτε αυτούς που είναι εχθροί σας.  Και δεν θα μισείτε αυτούς που σας απελπίζουν. Και τότε θα γίνετε οικτίρμονες. Κι αυτός ο τόπος απαιτεί από τους ανθρώπους, από τον πρώτο πολίτη, μέχρι τον τελευταίο πολίτη, να είναι οικτίρμονες.  Κι αυτή είναι η φωνή της θεολογίας μας και του Χριστού μας. Χωρίς αυτό δεν μπορούμε να ζήσουμε.

 

Πηγή: π. Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος,   30/9/2012