Χειροτονία νέου Πρεσβυτέρου στην Ι.Μ. Γλυφάδας, Ε. Β. Β. και Β.

Tην Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Παύλος, ιερούργησε στον Ιερό Ναό Αγίου Τρύφωνος Τερψιθέας Γλυφάδας, όπου προέβη στη Χειροτονία εις Πρεσβύτερον του π. Ανδρέου Σάρρα.

Στον χειροτονητήριο λόγο του ο νεοχειροτονούμενος μίλησε για το  δέος που τον διακατείχε για την είσοδό του στο δεύτερο βαθμό της Ιερωσύνης. Ο π. Ανδρέας είπε, μεταξύ άλλων, ότι σήμερα ο Ιερέας καλείται να διακονήσει σε έναν κόσμο που «σταυρώνεται» από τις άστοχες επιλογές του, εθνικά, κοινωνικά, οικονομικά, προσωπικά, υπαρξιακά, σε ένα  «σταυρό» χωρίς ελπίδα και ανάσταση. Ο Ιερεύς, επεσήμανε, καλείται, με την παρουσία και τη διακονία του,  να εμπνεύσει τους ανθρώπους να ακολουθήσουν το Σταυρό του Χριστού, τον μόνο αληθινό Σταυρό, τον οποίο πρώτα ο ίδιος πρέπει να έχει ακολουθήσει.   

    Ο π. Ανδρέας, πολύ εύστοχα, χρησιμοποίησε το παράδειγμα του  διαλόγου του Αγιορείτου Γέροντα με τον Καζαντζάκη. Ο Γέροντας είχε πει στον συγγραφέα ότι στην αρχή πολεμούμε με τον διάβολο, αλλά στη συνέχεια αναμετρώμεθα με τον Θεό, ο οποίος μας «νικά»  με την θυσία Του και την τέλεια  αγάπη Του, την οποία καλούμεθα όλοι να ζήσουμε και να προγευτούμε στην Εκκλησία και κατόπιν να την μεταδώσουμε και στους άλλους.

  Στη συνέχεια, ο νεοχειροτονούμενος ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο, τον Πρωτοσύγκελλο, τον Γενικό Αρχιερατικό Επίτροπο, τον πνευματικό του, τους Ιερείς και διακόνους της Ιεράς Μητροπόλεως και τους φίλους που ήρθαν από άλλες Μητροπόλεις για όλα όσα του προσέφεραν, στη διετή μέχρι σήμερα διακονία του, για την αγάπη τους και για τις πολύτιμες συμβουλές τους. Ευχαρίστησε, επίσης,  τους κατά σάρκα γονείς του, τη σύζυγο και τα παιδιά του για τη συμπαράστασή τους, αλλά  και όλους, για τις προσευχές τους, ιδιαιτέρως κατά την ημέρα της χειροτονίας του.

          Τέλος, ο π. Ανδρέας έκλεισε με προσευχή προς τον Τριαδικό Θεό, παρακαλώντας Τον να τον αξιώσει να γίνει γνήσιος εργάτης στον Αμπελώνα Του.

Ο Σεβασμιώτατος με τη σειρά του διετύπωσε λόγους πατρικής νουθεσίας, ως παρακαταθήκη στην ποιμαντική διακονία του π. Ανδρέου. Τον παρότρυνε όλα όσα είπε -τα οποία είναι και είναι απαραίτητα εφόδια για τον κάθε Ιερέα- να τα θυμάται καθημερινώς στη ζωή του, ώστε να νοηματοδοτείται η ιερατική διακονία του. Στο τέλος του λόγου του, ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε το Θεό, διότι στα 10 χρόνια της Αρχιερατείας Του, τον αξίωσε να προβεί, δια Του Παναγίου Πνεύματος, σε άλλη μία Χειροτονία.

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, στον αύλειο χώρο του Ιερού Ναού, τελέσθηκε υπό του Σεβασμιωτάτου,  ο Αγιασμός της φιάλης η οποία οικοδομήθηκε και λαμπρύνει επισήμως πλέον τον Ιερό Ναό του Αγίου Τρύφωνος.

             Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως