Ἀπὸ τὸν πατέρα Παναγιώτη Γκέζο
Κυριακὴ σήμερα, ἀγαπητοὶ καὶ συμπίπτει ἡ μεγάλη Δεσποτικὴ ἑορτὴ τῶν Θεοφανίων.
Καὶ σύμφφωνα μὲ τὸ Τυπικὸ δὲν διαβάζομε τίποτα Ἀναστάσιμο, ἀλλὰ λέμε ὅλα τὰ τῆς
Ἑορτῆς. Ὁπότε ἔχομε Εὐαγγέλιο τῆς Θείας Λειτουργίας τῆς ἑορτῆς τῶν Θεοφανίων.
Ὁ Χριστὸς μας ἔμεινε τριάντα χρόνια στὴν ἀφάνεια καὶ στὴν ταπείνωση τῆς
Ναζαρέτ, ὑποτασσόμενος στοὺς γονεῖς Του καὶ περιμένοντας τὴν ὥρα τοῦ Θεοῦ. Κι ὅταν
ἦλθε ἐκείνη ἡ ὥρα, καὶ ἐνῶ ὁ ἅγιος Ἰωάννης, μὲ ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ, ἐβάπτιζε καὶ ἐξομολογοῦσε
στὸν Ἰορδάνη, ὁ Χριστὸς μας ἀφήνει τὴ Γαλιλαία, ὅπως λέει τὸ Εὐαγγέλιο τῆς ἑορτῆς,
καὶ ἔρχεται στὸν Ἰορδάνη πρὸς τὸν Ἰωάννη, νὰ Βαπτισθεῖ. Καὶ πῆγε μὲ τὴ σειρὰ καὶ
μὲ τὴν ἀράδα Του, «σὰν ἕνας ἀπ’ ὅλους καὶ ἕνας γιὰ ὅλους», θὰ ΄λεγε ὁ ἅγιος
Ρωμανὸς ὁ Μελωδός.
Καὶ καθὼς Τὸν εἶδε ὁ μεγάλος Βαπτιστής, ἐξεπλάγη. Τὸν θυμότανε ἀκόμη, ὅταν ἦταν
στὴν κοιλιά τῆς μητέρας του Ἐλισάβετ, καὶ μὲ τὸ στόμα ἐκείνης Τὸν εἶχε ἀποκαλέσει
«εὐλογημένο καρπό», δηλαδὴ Μεσσία καὶ Σωτήρα. Τώρα Τὸν ἀντίκρυσε μπροστά του,
καὶ τὰ ΄χασε, καταπλάγηκε! Καὶ Τοῦ λέει: «Ἐγὼ ἔχω ἀνάγκη ὡς ἀμαρτωλὸς νὰ
Βαπτισθῶ ἀπὸ Σένα, καὶ ἔρχεσαι νὰ Σὲ βαπτίσω;». Τὶ ταπείνωση! Τὶ αὐτογνωσία! Τί
μεγαλεῖο τοῦ ἁγίου Ἰωάννου! Κι ὁ Κύριος τοῦ ἀπάντησε: «Ἄσε τώρα. Ἀς κάνουμε τὸ
θέλημα τοῦ Θεοῦ, γιὰ νὰ σωθεῖ ὁ κόσμος». Γιατὶ ὁ Χριστός, δὲν εἶναι οὔτε μύθος
οὔτε παιχνίδι φολκλορικό, εἶναι ἡ σωτηρία τῆς ψυχῆς μας.
Καὶ μπῆκε στὸ ποτάμι. Ὁ Μέγας Ὑετὸς (βροχή) στὸ μεγάλο ποτάμι τῆς ἀγάπης καὶ
τῆς ἀφέσεως, ὁ Χριστὸς μας. Μπήκε στὸν Ἰορδάνη. Καὶ τὸν ἐβάπτισε ὁ Θεῖος Πρόδρομος.
Καὶ ἄνοιξαν οὐρανοί, ἄνοιξε ὁ Παράδεισος. Ἄνοιξε ἡ θεία Βασιλεία. Κι ἐφάνη τὸ
Πνεῦμα τὸ Ἅγιο, σὲ σχῆμα περιστερᾶς. Καὶ ἔδειχνε τὸν Μεσσία.
Κατὰ τὴν ἑορτὴ τῶν Θεοφανείων φάνηκαν - ὅσο εἶναι δυνατὸν νὰ φανοῦν - τὰ δύο
μεγάλα μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας τὸ μυστήριον τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τὸ μυστήριον
τῆς σαρκώσεως. Κι ἦλθε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο ἐπάνω στὸ Χριστό, γιὰ νὰ δείξει ποιὸς
εἶναι ὁ Μεσσίας, ποιὸς εἶναι ὁ Λυτρωτής. Γιατὶ τὸν Ἰωάννη οἱ περισσότεροι τὸν ἐνόμιζαν
ὡς τὸν Μεσσία. Κι ἔχομε, λοιπόν, ἀνακήρυξη ἐπίσημη τοῦ ἔργου τοῦ Χριστοῦ. Κι ἀκούστηκε
καὶ ἡ φωνή τοῦ Πατρός, τοῦ Θεοῦ Πατρὸς: «Οὖτός ἐστιν ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός...».
Ἔδειχνε. Μὲ τὶ ἔδειχνε; Μὲ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον. Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο ἔδειχνε τὸν
Μεσσία καὶ Λυτρωτή. «...ἐν ὦ εὐδόκησα». «Μὲ τὸν Ὁποῖον», λέει ὁ Θεός Πατήρ, «εὐχαριστήθηκα
ἀπόλυτα.» Γιατὶ μὲ ἀκούει σὲ ὅλα. Εἶναι ἀγαπημένος πρὸ αἰώνων, ἀλλὰ καὶ ἀγαπημένος
ὡς Μεσσίας, «ὡς ὁ Νέος Ἀδαμ». Κι ἔτσι ἔχουμε ἐπίσημη ἀνακήρυξη τοῦ Χριστοῦ ὡς
Μεσσία, καὶ ἐπίσημη ἔναρξη τοῦ ἀπολυτρωτικοῦ καὶ σωτηριώδους ἔργου Του. Γι’ αὐτὸ
καὶ ἡ ἑορτὴ τῶν Θεοφανίων, εἶναι μέγιστη. Καὶ ἡ μέρα αὐτὴ εἶναι πανηγυρικώτατη.
Εἶναι ἡ ἔναρξη τῆς σωτηρίας μας. Καὶ τὸ βάπτισμα; Τὸ εἰσοδικὸ Μυστήριο τῆς
σωτηρίας μας.
Ἄς μείνομε ταπεινὰ μπροστὰ στὸ μέγα θαῦμα τῆς ἁγίας Τριάδος καὶ τῆς Θείας ἐνσαρκώσεως
τοῦ Λόγου.
Ἄς προσκυνήσουμε τὸν Θεὸν ποὺ ἐφανερώθη στὸν Ἰορδάνη.
Ἄς Τὸν εὐχαριστήσουμε τὸν Κύριο γιὰ ὅλα, κι ἄς προσπαθοῦμε νὰ εἴμαστε ἀντάξιοι
τῆς μεγάλης ἀγάπης καὶ προσφορᾶς Του.
Ἄς μᾶς φωτίζει ὁ Κύριος ἡμῶν καὶ τὴ Νέα αὐτὴ Χρονιά. Καὶ ἄς φροντίζει καὶ τὸ
Ἔθνος και τοὺς Χριστιανούς.
Πηγή :Ἀρχιμ. Ἀνανίας Κουστένης
Εν Βάρη, 6/01/2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας απλά με κόσμιο τρόπο.