ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ-ΤΟ ΕΠΙΒΑΛΛΟΝ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ

                                                   του Αρχιμανδρίτη π. Διονυσίου Λαζαρίζη

Ως κληρονόμοι του Ουρανίου Πατρός έχουμε σαφή
μερίδιο στο επιβάλλον μέρος της ουσίας που μας
αναλογεί. Χαρακτηρίζεται ως επιβάλλον μέρος από τον
Ευαγγελιστή Λουκά διότι είναι επιβεβλημένο το μέρος
της ουσίας, ως ουράνια χαρίσματα με τη μορφή
θεόσδοτων δωρεών, με αποκλειστικό παραλήπτη κάθε
υιοθετημένο παιδί του Θεού και Πατρός.
Η πεμπτουσία της επιβεβλημένης ουσίας είναι
συνυφασμένη με την αγάπη του Ουρανίου Πατρός. Το
τέκνο μόνο όταν βρίσκεται σε συνάφεια με τον Πατέρα
του μπορεί να αξιολογήσει την αξίαν της ουσίας και να
τη δαπανήση με ορθολογικά κριτήρια στηριζόμενα
αποκλειστικώς στην ουράνια αγάπη και όχι
εγωκεντρικώς τουτέστιν ασώτως. Απομακρυσμένος
απο την αγάπη και χάρη του Θεού ο άνθρωπος
σκορπίζει το επιβάλλον μέρος της ουσίας. Κατά
συνέπειαν δεν δύναται να διαχειρισθεί την ουσία του
Πατρός με κριτήριο την ανηδιοτελή αγάπη και ουράνια
ελεημοσύνη καθώς είναι ήδη κεχωρισμένος της αγάπης
και μονοδρομικώς είναι αναγκασμένος να δρά
ατομιστικά βάσει ιδιοτελών και ατομικών εγωπαθών
ελατηρίων. Πρέπει να έλθει εις εαυτόν να κατανοήση
ότι ήμαρτε εις τον ουρανόν και ενώπιον του Πατρός
του.
Πόσο δύσκολο είναι για το σύγχρονο άνθρωπο που
έχει ως στερεότυπο τρόπο ζωής την εκδαπάνηση του
βίου του ασώτως, να έλθει εις εαυτόν και να
κατανοήση ότι ήμαρτε και ότι δεν είναι πλέον άξιος
κληθήναι τέκνο του Πατρός του. Μοναδική διέξοδος
ώστε να αποκολληθεί απο το τέλμα του λιμού της
απωλείας είναι να δείξει γενναιότητα, ώστε αναστάς να
πορευθεί προς το αρχαίον κάλλος προς τον Πατέρα
αυτού. Εκεί η τροφή του θα είναι ο μόσχος ο σιτευτός
τουτέστιν η ουράνιος τρυφή σε διηνεκή κατάσταση του
Μυστικού Δείπνου και όχι η σίτιση με κεράτια που
υποδηλώνει πνευματικό λιμό στον οποίον εγωιστικώς
υπόκεινται.
Η σίτιση διά των κερατίων επισύρει πνευματική
νέκρωση και εσωτερική πνευματική απώλεια εις τον
άσωτο άνθρωπο της σημερινής εποχής, στον αντίποδα
η εκκλησία προσφέρει τον Ουράνιον Δείπνον καθώς η
τράπεζα της γέμει προσφερόμενη τον μόσχον τον
σιτευτόν τον πάντοτε εσθιόμενον και μηδέποτε
δαπανώμενον. Αμήν.