Πασχάλιο Μήνυμα 2013 του Ποιμενάρχου μας κ. Παύλου του Α΄.

Πασχάλιο Μήνυμα 2013

Ελληνικη    Δημοκρατια

ΙΕΡΑ    ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ   ΓΛΥΦΑΔΑΣ, ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ, ΒΟΥΛΑΣ, ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ  ΚΑΙ  ΒΑΡΗΣ

_______________________________

ΒΑΣΙΛΕΩΣ   ΠΑΥΛΟΥ  2 – 166 73 – ΒΟΥΛΑ  Τηλ.  210-9658849   fax:  210- 9657210

Ἀριθμ. Πρωτ. 477                                                   Ἐν Βούλᾳ τῇ  29ῃ  Ἀπριλίου  2013

ΠΑΣΧΑΛΙΟΝ   ΜΗΝΥΜΑ   2013

                                
         Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

«Ἠγέρθη οὐκ ἔστιν ὧδε»,
Ἀναστήθηκε, δέν εἶναι πλέον ἐδῶ τό νεκρό σῶμα,
ἀκούστηκε νά λέει ἡ φωνή τοῦ  Ἀγγέλου.
Τό σῶμα δέν ἦταν ἐκεῖ,
ἀλλά ὁ χῶρος δέν ἦταν κενός.
Δέν ὑπάρχει  τίποτε κενό σέ ὅλη τήν κτίση.
«Ὁ πανταχοῦ Παρών καί τά πάντα Πληρῶν»
δέν ἀφήνει  κενά.
Τά πάντα γεμίζουν ἀπό φῶς.
Ὅπου ὑπάρχει φῶς, δέν ὑπάρχει κενό,
κι¶ ἐπειδή ὁ Χριστός, εἶναι
«Φῶς ἐκ Φωτός», ὅλο τό σύμπαν, καί πέρα ἀπό τό σύμπαν, εἶναι πλῆρες φωτός.
«Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός, οὐρανός τε καί γῆ καί τά καταχθόνια».

«Ἠγέρθη οὐκ ἔστιν ὧδε»,  λένε οἱ  Ἄγγελοι
καί ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός,
συγγραφέας τοῦ Κανόνος τῆς ἑορτῆς τονίζει:
«Τόν ἐν φωτί ἀϊδίῳ ὑπάρχοντα,
μετά νεκρῶν, τί ζητεῖτε ὡς ἄνθρωπον;».

Ποῦ ὅμως εἶναι τό φῶς;
Ποῦ εἶναι ὁ ἀναστημένος Χριστός;
θά ἔλεγε κάποιος ἀπογοητευμένος,  ἀπό τήν τραγωδία τοῦ κόσμου.
«Πάσχα πανσεβάσμιον»  ἤ πανμνημονιακόν;
«Πάσχα τῶν πιστῶν» ἤ τῶν ἀνέργων;
θα ἔλεγε κάποιος ἄλλος.
Οἱ σταυρωτές τοῦ Χριστοῦ,
δέν θριάμβευσαν, γιά πολλές μέρες.
Οἱ σταυρωτές τῶν λαῶν,
δέν θά  μποροῦν νά θριαμβολογοῦν, γιά πολύ καιρό.
Τήν Ἑλλάδα τήν πωλοῦν φθηνά,
οὔτε γιά τριάκοντα ἀργύρια,
στούς ἐμπόρους τῶν ἐθνῶν.                                                                     
Τήν ψυχή μας, ὅμως δέν θά μπορέσουν,
ἐπειδή ἔχουμε ἀνάσταση καί τά «πάντα πεπλήρωται φωτός».
Αὐτός ὁ βασανισμένος λαός,
καί μόνο αὐτός,
πού μπορεῖ νά πανηγυρίζει σήμερα
καί νά στρέφει τό νοῦ καί τήν ἐλπίδα του, στήν  Ἀνάσταση
καί νά πληροῦται ἡ καρδιά του, ἀπό τό φῶς τοῦ  Ζωηφόρου  Τάφου,
ἔχει τή δυνατότητα, νά δώσει τήν ἀπάντηση στά Συμβούλια τῶν ἀνόμων.

«Καθαρθῶμεν τάς αἰσθήσεις καί ὀψόμεθα,
τῷ ἀπροσίτῳ φωτί τῆς  Ἀνάστασεως», λέει τό τροπάριο τῆς ἑορτῆς.
Γράφει γιά τό φῶς αὐτό, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος:
«Γνώρισμα τοῦ φωτός ἐκείνου, εἶναι
ἡ κατάπαυση τῶν μή καλῶν ἡδονῶν καί παθῶν μέσα στήν ψυχή,
ἡ εἰρήνευσις καί καταπράϋνση τῶν λογισμῶν».
Αὐτό τό φῶς, τό τῆς Ἀναστάσεως,
χρειάζονται  οἱ ἄνθρωποι, λαός καί ἄρχοντες,
προκειμένου νά δώσουν «φωτισμένες» λύσεις,
στήν πολυεπίπεδη κρίση, πού ταράσσει
τά θεμέλια τῆς κοινωνίας μας.
Αὐτό τό φῶς  τό τῆς ἀναστάσεως
δέν εἶναι μία ἀφῃρημένη φιλοσοφική ἰδέα,
καί ὅπως γράφει ὁ Ἅγιος Μακάριος:
«Δέν εἶναι φωτισμός νοημάτων καί γνώσεως,
ἀλλά ἔλλαμψη τῆς δυνάμεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος,
καθ¶ ὑπόσταση μέσα στήν ψυχή».                                                                                          Κατά τόν Ἅγιο Ἰωάννη τῆς Κλίμακος, αὐτό τό φῶς:
Εἶναι« ἄρρητη ἐνέργεια, ὁρωμένη ἀοράτως καί νοουμένη ἀγνώστως».

Χωρίς τή βίωση αὐτοῦ τοῦ φωτός,
πού καταυγάζει τό νοῦ καί τήν καρδιά μας,
οἱ καθημερινές σκέψεις καί ἀποφάσεις μας,
θά εἶναι περιπεπλεγμένες καί σκοτισμένες.
Τόν δρόμο γιά τήν βίωση, πρακτικά, αὐτοῦ τοῦ φωτός,
τόν περιγράφει ὁ  Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος:
«Ὅπου ὑπάρχει τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ,
ὑπάρχει κάθαρση τῆς σαρκός ἀπό τό νέφος,  πού κάθεται στήν ψυχή
καί ἐμποδίζει νά δοῦμε καθαρά τό Θεῖο Φῶς,
καί ὅπου ὑπάρχει κάθαρση, ὑπάρχει ἔλλαμψη αὐτοῦ τοῦ Φωτός».

Ὅπου ὑπάρχει κάθαρση νοός,
ὑπάρχουν λύσεις καθαρές καί πρακτικές, γιά ὅλες τίς κρίσεις,
καί ὅπου ἐφαρμόζεται ἡ Ὀρθόδοξη νηπτική μέθοδος τῆς καθάρσεως,
κάνει τόν κάθε ἄνθρωπο, μέτοχο τοῦ Ἀκτίστου Φωτός τῆς Ἀναστάσεως,
καί τότε γίνεται πάντοτε ὑπέρβαση τῶν κρίσεων.
Ὑπῆρξε ποτέ οἰκονομική κρίση στήν κοινωνία τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ;
Ὑπῆρξε ποτέ οἰκονομική κρίση στήν κοινωνία τῶν πρώτων χριστιανῶν;
Ἦταν ἀδύνατον, ἀφοῦ ὁ ἕνας ζοῦσε γιά τόν ἄλλο.
Καί αὐτό τό ἄθλημα τοῦ καθενός, πού ζεῖ γιά τοὺς ὑπόλοιπους,
λέγεται ξεπέρασμα τοῦ ἀτομικοῦ ἐγωισμοῦ.
 Εἶναι δυνατό αὐτό  τὀ ἐπίτευμα, νά βιωθεῖ  μόνο μέσα στήν Ἐκκλησία,
 καί μόνο μέσα, ἀπό τήν κάθαρση τῶν παθῶν,
πού ἀφήνει χῶρο  στό Ἄκτιστο Φῶς τῆς Ἀναστάσεως,
προκειμένου νά πληρώσει τόν νοῦν καί τήν καρδιά μας.
Αὐτό δέν εἶναι ἀποτέλεσμα, κάποιας πολιτικῆς μεθοδολογίας,
κομμουνιστικοῦ ἤ σοσιαλιστικοῦ τύπου, 
ἤ ἀκόμη καί ἐκμεταλλεύσεως τῶν λαῶν
καπιταλιστικῆς καί μνημονιακῆς τραγῳδίας.

Χριστός ἀνέστη.
Δέν χρειαζόμαστε ψευδοσωτῆρες,
ποὺ θάπτουν τούς λαούς στό σκοτάδι τῆς ἀπογνώσεως.

Χριστός ἀνέστη.
Δέν χρειαζόμαστε νέες ἰδέες καί νέα προγράμματα,
μακροπρόθεσμα καί μεσοπρόθεσμα,
πού ἀνακοινώνουν μιά μελλοντική, πιό πολυτελῆ κόλαση.

Χριστός ἀνέστη.
Αὐτός ὁ τόπος  ἔχει πολύμορφη ἐμπειρία τάφων,
πού ὅλους, τούς ἀντιμετώπισε ἀναστάσιμα.
Ὁ Τάφος δέν εἶναι ἄδειος,
ἀρκεῖ νά ἀποκτήσουμε καθαρές αἰσθήσεις,
καί μέσα ἀπό τήν
ἀπελπισία ἑνός τάφου, πού ἔχει ὀσμή θανάτου,
νά ἀναδύεται ὀσμή εὐωδίας Ἀναστάσεως,
Ὁ Τάφος δέν εἶναι ἄδειος,
μέσα του βρίσκονται Ἄγγελοι μέ λευκή ἐνδυμασία.
Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, λέει γιά τούς Ἀγγέλους, πού παρίστανται:
«Εἶναι ντυμένοι στά λευκά, ὄχι μόνο ἐξ αἰτίας
τοῦ καθαροῦ καί φωτοειδοῦς τῆς φύσεως τῶν Ἀγγέλων,
ἀλλά καί διότι διαλευκαίνουν καί ἐπεξηγοῦν τό μυστήριο τῆς Ἀναστάσεως,
συγχρόνως ὅμως, ἐπειδή στήν πράξη συνεορτάζουν μαζί μας,
τήν πραγματικά λαμπροφόρο ἡμέρα τῆς δεσποτικῆς ἀναστάσεως».
Γιά ΄κείνους, πού μετέχουν στή ζωή τοῦ Θεοῦ, δέν ὑπάρχουν  κενά.

Χριστός ἀνέστη.
Τό ἐρώτημα τῶν Ἀγγέλων,
πρός τήν Μαρία, πού βρίσκεται στόν τάφο:
«Γύναι, τί κλαίεις;»,
 προλαβαίνει ὁποιοδήποτε κενό ἀπελπισίας,
στόν νοῦ καί στήν καρδιά της.
 Τά δάκρυα μεταμορφώνονται σέ χαρά.
Καί ἐνῶ «μετά δακρύων ἐζήτουν, προσεκύνησαν χαίρουσαι».

Χριστός ἀνέστη.
Ἀγαπητά μου τέκνα ἐν Κυρίῳ,
Εὔχομαι ἐκ βαθέων, πρός ὅλους  σας νά ἑορτάσουμε
«Πάσχα ἱερόν, Πάσχα καινόν, ἅγιον,
Πάσχα μυστικόν, Πάσχα πανσεβάσμιον»,
μέσα στό ἀναστάσιμο πανηγύρι τῆς ἀνεκλάλητης ἀγάπης,
τοῦ νικήσαντος τόν θάνατο, Κυρίου μας.




                                     Ὁ   Ἐπίσκοπος  καί   Ποιμενάρχης  Σας.

Ο   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

†  Ο    ΓΛΥΦΑΔΑΣ  

ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ,  ΒΟΥΛΑΣ,  ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ  ΚΑΙ  ΒΑΡΗΣ 

ΠΑΥΛΟΣ ὁ  Α΄