Ομιλία δια το Ομοδύναμον Πνεύμα-Κυριακή της Πεντηκοστής.

                                                 

     "  Γλώσσαι ποτέ συνεχύθησαν διά την τόλμαν της πυργοποιίας, γλώσαι δε νύν  εσοφίσθησαν διά την δόξαν της Θεογνωσίας. "

                                     του Αρχιμανδρίτου π. Διονυσίου Λαζαρίζη 

 

Είναι αλήθεια ότι βιώνουμε πνευματικά άνυδρες εποχές στην ευλογημένη πατρίδα μας.  Παρακαλούμε τον Κύριον μας ώστε το Πνεύμα του το Αγαθόν να μας οδηγήσει όλους τους Έλληνες εν γή ευθεία, διότι ακόμη περιπλανιώμαστε στην γήν της αποστασίας. Ζούμε μακριά από την βιαία Πνοή και είμαστε αμύητοι του Παναγίου Πνεύματος της χάριτος. Απέχουμε μακράν από την πνευματικήν σύνεσιν που προσφέρει η Αγία μας Εκκλησία ως σαφήν γνώσιν η συνετίζουσαν τας ψυχάς των Ορθοδόξων. Ο ζόφος των παθών μας έχει επισκιάζει τα όμματα της ψυχής μας. Παρακαλούμε θερμώς βαθιά λαβωμένοι από την ακηδίαν της ψυχής μας να λάβουμε την παραμυθίαν της χάριτος και αναφωνούμε σθεναρώς στο Πνεύμα της χάριτος, «Έγγισον ημίν έγγισον ο Πανταχού.»

 

Είναι παράδοξο για τη σημερινή εκκοσμικευμένη ελληνική κοινωνία μας να μιλάμε για το Πνεύμα τη στιγμή που μας έχει κυριεύσει ο άκρατος καταναλωτισμός η άμετρος αλαζονεία της δόξας της εξουσίας, η σάρκα μολυσμένη από τα πάθη μας αδυνατεί να νιώσει τη μέθεξιν του Πνεύματος. Όμως παρότι η κρίση εταπείνωσε το σώμα μας σε εμάς τους Χριστιανούς που νιώθουμε την ταεπείνωση σαν ψυχικό φάρμακο τότε το πνεύμα μας πρέπει να παραμένει συνηγμένο με την βιαία πνοήν. Εάν θεωρούμε ότι είμαστε συντεταγμένοι με τις πύρινες γλώσσαις τότε είμαστε συντεταγμένοι με τα ξένα από τον γήινον υλικόν κόσμο διδάγματα της Αγίας Τριάδος. Η κοινωνία μας υποφέρει ηθικά, υλικά, πνευματικά και ψυχικά. Πως θα μυηθεί των ξένων ρημάτων του Πνεύματος εν μέσω πνευματικής ξηρασίας που διανύουμε αγαπητοί μου. Εμείς οι εναπομείναντες πιστοί εις τα θεία διδάγματα που μας προσφέρει η Αγία Μητέρα Εκκλησία μας ως ζωηφόρα νάματα, πρέπει να εναρμονίσουμε τη βιοτή μας με την λύρα του Πνεύματος ώστε να καταστούμε θεόπνευστες χορδές πνευματικού μελωδήματος.

Σαν άλλοι Απόστολοι έχουμε ευθύνη να σαγηνεύσουμε με την πνευματική ζωή μας και τα μεστά Πνεύματος Αγίου έργα μας, τα πνευματικά αισθητήρια των πεπλανημένων εκ του ζόφου της πνευματικής άγνοιας αδελφών μας. Η διδασκαλία της εκκλησίας μας είναι βίωμα είναι αγιαστική πράξις, είναι Πνεύμα σοφίας, Πνεύμα συνέσεως, Πνεύμα νοερόν, Πνεύμα Θεοποιούν και πηγή αγαθότητος. Ο πιστεύων και ζών εγκολπούμενος μετά της Θειοτάτης αυτής Αγιοπνευματικής Διδασκαλίας, ενεργεί εις τον κόσμον και εν μέσω της πνευματικής σήψεως και διαφθοράς που εμφορεί την κοινωνίαν μας δυστηχώς, ως εστεμένος με το Πνεύμα το Άγιον όπως οι προφήται και οι απόστολοι πάλαι ποτέ εστέφθησαν και κατέστησαν τους εαυτούς τους ως ξένον άκουσμα και ξένον θέαμα για τον απορημένον εκ της πνευματικής ακοινωνησίας κόσμον.

Είναι γεγονός αγαπητοί μου ότι εμείς οι αγωνιζόμενοι Χριστιανοί ως κοινωνοί του Πνεύματος αποτελούμε ξένον άκουσμα και ξένον θέαμα.  Όμως η Πνευματική μαρτυρία του αγωνιζόμενου πιστού εις τον σύγχρονον χειμαζόμενον κόσμον αποτελεί σημείον αδιάψευστον τοις πάσιν. Η χάρις του Αγίου Πνεύματος μας καλεί σήμερα ή να καταξιωθούμε της κοινωνίας του Θείου Φωτός ή να εκπέσουμε εις την νόσον της απιστίας.  Σήμερα καλούμαστε αγαπητοί μου αδελφοί ή να βιώσουμε την θείαν μέθεξιν ελλαμπόμενοι την μυστικήν καινουργίαν της γνώσεως του Πνεύματος στις καρδιές μας, ή να μείνουμε εις τον ζόφον της αγνωσίας. Εμείς διαλέγουμε το πρώτο την θειοτάτην γνώσιν του Πνεύματος και καταγγέλουμε την κοσμικήν πνευματικήν σύγχυσιν της σύγχρονης βαβέλ. Ας αναφωνήσουμε με αγωνία και πίστη το Πνεύμα Σου το Αγαθόν μη αντανέλης αφ’ημών των αμαρτωλών.  Δόξα σοι!

Σαν σήμερα αγαπητοί μου την Ογδόην Κυριακή από του Πάσχα την Αγίαν Πεντηκοστήν εορτάζομεν. Όντως ο Κύριος μας ανέδειξε πανσόφους Αποστόλους τους φοβισμένους αγράμματους αλιείς και εκείνοι σαγήνευσαν την οικουμένην εμφορούμενοι με το Πνεύμα το Άγιον. Ο φωτισμός του Αγίου Πνεύματος έγινε αισθητός εν είδει πυρίνων γλωσσών.  Σήμερα εορτάζουμε πανηγυρικώς την ευλογημένην αυτήν επετειακήν ημέραν της Αγίας Πεντηκοστής και αισθανόμαστε σαν άλλοι ουρανομύστες Απόστολοι την συμπλήρωσιν της επαγγελίας. 

Σήμερα αγαπητοί μου το φώς επέστη του Παρακλήτου και την Αγίαν μας Εκκλησίαν εφώτισεν. Σήμερα ελάβαμεν από την ζωοφόρον πηγήν του Παναγίου Πνεύματος το δροσώδες πύρ, αυτή η υετίζουσα φλόγα μερίσθηκε και μας γέμισε με το Παρακλητικόν φώς.  Σήμερα ο πυρφόρος ποταμός του Πνεύματος ξεχείλισε και αξιωθήκαμε να λάβουμε την χάριν δια πυρός και ύδατος. Σήμερα εγίναμε Θεόπτες της καταπεμφθείσανς δόξας του Κυρίου μας.

Είναι αλήθεια ότι βιώνουμε πνευματικά άνυδρες εποχές στην ευλογημένη πατρίδα μας.  Παρακαλούμε τον Κύριον μας ώστε το Πνεύμα του το Αγαθόν να μας οδηγήσει όλους τους Έλληνες εν γή ευθεία, διότι ακόμη περιπλανιώμαστε στην γήν της αποστασίας. 

Ζούμε μακριά από την βιαία Πνοή και είμαστε αμύητοι του Παναγίου Πνεύματος της χάριτος. Απέχουμε μακράν από την πνευματικήν σύνεσιν που προσφέρει η Αγία μας Εκκλησία ως σαφήν γνώσιν η συνετίζουσαν τας ψυχάς των Ορθοδόξων. Ο ζόφος των παθών μας έχει επισκιάζει τα όμματα της ψυχής μας. Παρακαλούμε θερμώς βαθιά λαβωμένοι από την ακηδίαν της ψυχής μας να λάβουμε την παραμυθίαν της χάριτος και αναφωνούμε σθεναρώς στο Πνεύμα της                                                                                                        χάριτος, «Έγγισον ημίν έγγισον ο Πανταχού.»

Είναι παράδοξο για τη σημερινή εκκοσμικευμένη ελληνική κοινωνία μας να μιλάμε για το Πνεύμα τη στιγμή που μας έχει κυριεύσει ο άκρατος καταναλωτισμός η άμετρος αλαζονεία της δόξας της εξουσίας, η σάρκα μολυσμένη από τα πάθη μας αδυνατεί να νιώσει τη μέθεξιν του Πνεύματος. Όμως παρότι η κρίση εταπείνωσε το σώμα μας σε εμάς τους Χριστιανούς που νιώθουμε την ταεπείνωση σαν ψυχικό φάρμακο τότε το πνεύμα μας πρέπει να παραμένει συνηγμένο με την βιαία πνοήν. Εάν θεωρούμε ότι είμαστε συντεταγμένοι με τις πύρινες γλώσσαις τότε είμαστε συντεταγμένοι με τα ξένα από τον γήινον υλικόν κόσμο διδάγματα της Αγίας Τριάδος. Η κοινωνία μας υποφέρει ηθικά, υλικά, πνευματικά και ψυχικά. Πως θα μυηθεί των ξένων ρημάτων του Πνεύματος εν μέσω πνευματικής ξηρασίας που διανύουμε αγαπητοί μου. Εμείς οι εναπομείναντες πιστοί εις τα θεία διδάγματα που μας προσφέρει η Αγία Μητέρα Εκκλησία μας ως ζωηφόρα νάματα, πρέπει να εναρμονίσουμε τη βιοτή μας με την λύρα του Πνεύματος ώστε να καταστούμε θεόπνευστες χορδές πνευματικού μελωδήματος. 

Σαν άλλοι Απόστολοι έχουμε ευθύνη να σαγηνεύσουμε με την πνευματική ζωή μας και τα μεστά Πνεύματος Αγίου έργα μας, τα πνευματικά αισθητήρια των πεπλανημένων εκ του ζόφου της πνευματικής άγνοιας αδελφών μας. Η διδασκαλία της εκκλησίας μας είναι βίωμα είναι αγιαστική πράξις, είναι Πνεύμα σοφίας, Πνεύμα συνέσεως, Πνεύμα νοερόν, Πνεύμα Θεοποιούν και πηγή αγαθότητος. Ο πιστεύων και ζών εγκολπούμενος μετά της Θειοτάτης αυτής Αγιοπνευματικής Διδασκαλίας, ενεργεί εις τον κόσμον και εν μέσω της πνευματικής σήψεως και διαφθοράς που εμφορεί την κοινωνίαν μας δυστηχώς, ως εστεμένος με το Πνεύμα το Άγιον όπως οι προφήται και οι απόστολοι πάλαι ποτέ εστέφθησαν και κατέστησαν τους εαυτούς τους ως ξένον άκουσμα και ξένον θέαμα για τον απορημένον εκ της πνευματικής ακοινωνησίας κόσμον. 

Είναι γεγονός αγαπητοί μου ότι εμείς οι αγωνιζόμενοι Χριστιανοί ως κοινωνοί του Πνεύματος αποτελούμε ξένον άκουσμα και ξένον θέαμα.  Όμως η Πνευματική μαρτυρία του αγωνιζόμενου πιστού εις τον σύγχρονον χειμαζόμενον κόσμον αποτελεί σημείον αδιάψευστον τοις πάσιν. Η χάρις του Αγίου Πνεύματος μας καλεί σήμερα ή να καταξιωθούμε της κοινωνίας του Θείου Φωτός ή να εκπέσουμε εις την νόσον της απιστίας.  Σήμερα καλούμαστε αγαπητοί μου αδελφοί ή να βιώσουμε την θείαν μέθεξιν ελλαμπόμενοι την μυστικήν καινουργίαν της γνώσεως του Πνεύματος στις καρδιές μας, ή να μείνουμε εις τον ζόφον της αγνωσίας. Εμείς διαλέγουμε το πρώτο την θειοτάτην γνώσιν του Πνεύματος και καταγγέλουμε την κοσμικήν πνευματικήν σύγχυσιν της σύγχρονης βαβέλ. Ας αναφωνήσουμε με αγωνία και πίστη το Πνεύμα Σου το Αγαθόν μη αντανέλης αφ’ημών των αμαρτωλών.  Δόξα σοι!