Ηλιάνα σιωπηλή και χαμογελαστή.-ποίημα του Πρεσβυτέρου π. Παναγιώτη Γκέζου

«Ἴσως ἡ εὐσπλαχνία τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ εὐχή σας σώσει καὶ ἐμένα»

Κοσμᾶ Αἰτωλοῦ Διδαχές, εκδ. Τῆνος, 1979, Ἀθήνα 6, σ.200

Το αφιερώνω τούτο το ποίημα  σε όλες τις γυναίκες της δικής μας ενορία,

που προσφέρουν έργο σ’ αυτήν την Εκκλησία του προφήτου Ηλία.

Ηλιάνα  σιωπηλή και χαμογελαστή.

Πέρα και πάνω απο τ’ άστρα κάποτε ανέβης εσύ.

Για λίγα δευτερόλεφτα έμεινες εκεί.

Ένα παράδεισο γεμάτο απο αμαρτωλούς μετανοημένους

                                                                                                        να δεις.

Ο Προφήτης Ηλίας τον Χριστό να παρακαλεί

                                                                    για να επιστρέψεις πάλι στη Γή.

Άνοιξες τα μάτια σου και έδωσες χαρά και ευτυχία

                                               στην οικογένεια σου, που σε περίμεναν με αγονία.

Ενθυμηθείς  που στην ενορία σου είναι η Εκκλησία του Προφήτου Ηλία,

για να ευχαριστήσεις τον Προφήτη ήταν η μόνη ευκαιρία

                                                                  να βοηθήσεις να κτισθεί αυτή η Εκκλησία.

Ο Άγιος σου φανέρωσε την αιώνια σου φίλη Ορσαλία.

Πλησίασες τον ιερέα, τους επιτρόπους, το Φιλόπτωχο Ταμείο

                                                 και πρότεινες  να ανοίξουμε το κατηχητικό σχολείο.

Με πίστη, με αγάπη και με χριστιανική φιλία

                                                                                 χτένιζες όλη την ενορία

να μαζεύεις κόσμο, παιδιά να τους δίνεις ημερολόγια, να πουλάς λαχεία,

να τους φέρνεις στις εκδηλώσεις, στις εκδρομές,

                                              στην Εκκλησία και στην Αγία Κοινωνία.

Αν ήξερε ο διάβολος πως η αμαρτία την ταπείνωση προκαλεί

                              και να στεφανωθούμε στην σωτηρία μας βοηθεί,

θα απέφευγε να μας πειράζει τόσο πολύ.

Να ζήσεις χρόνια πολλά να χαίρεσαι την ονομαστική σου εορτή.

Τα παιδιά σου να τα καμαρώσεις όπως εσύ επιθυμείς.

Με τις πατρικές μου ευχές ο Θεός να σε ευλογεί.