Εφόσον λειτουργεί στον τόπο μας μια κοινοβουλευτική δημοκρατία,Υπάρχουν μέρες που, σαν μέρες εκλογής, σημαδεύουν την δική μας εμπειρία.Βασικά φαίνεται να διαλέγουμε αν λιγότερο η περισσότερο θα τρώμε, αν θα τρώμε όσο «δικαιούμεθα» να τρώμε, η αν θα αφήσουμε η όχι κάποιον άλλο να τρώει αυτό που «δικαιούμεθα» εμείς να τρώμε.
Είναι θλιβερό ότι τέτοια περίπου είναι τα κριτήρια μιας επιλογής,στην οποία δίνουμε σημασία, και τη θεωρούμε σαν τη πιο σπουδαία επιλογή που έχουμε να κάνουμε για τη δική μας ευτυχία. Η πιο κρίσιμη επιλογή που κάνουμε, με επίγνωση η χωρίς επίγνωση κάθε στιγμή της ζωής μας, είναι ανάμεσα στο Πνεύμα του Θεού, που είναι πνεύμα αγάπης του Υιού, και στο πνεύμα του κόσμου, που είναι πνεύμα καταναλωτισμού, ιδιοτέλεια και εγωκεντρισμού.Με άλλα λόγια, είναι η επιλογή ανάμεσα στην εκκλησιαστική και την ατομιστική θεώρηση της ζωής.
Η Εκκλησία όμως είναι η μεγάλη οικογένεια που έχει τον Θεό πατέρα, που στους κόλπους της οι άνθρωποι ζουν σαν αδελφοί, Που όλους, χωρίς να απορρίπτει κανένα, τους δέχεται και τους περικλείει.Αυτή είναι η Εκκλησία, που σε κάθε στιγμή της ζωής μας καλούμεθα να επιλέξουμε αντί του κόσμου. Καλούμεθα διαρκώς να επιλέξουμε ανάμεσαστη ζωοδότρα αγαπητική προσφορά προς τον άλλο και την ιδιοτελή χρησιμοποίηση του άλλου. Σε κάθε στιγμή της ζωής μας καλούμεθα να επιλέξουμε ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο, κι αυτή είναι μια ασύγκριτα πιο κρίσιμη επιλογή απο την επιλογή ανάμεσα σε διαφορετικούς τρόπους λειτουργίας του πεπτικού μας συστήματος.
Εν Βάρη 6/9/2013 Πρεσβύτερος Παναγιώτης Γκέζος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας απλά με κόσμιο τρόπο.