Σε Αναστάσιμο κλίμα η 8η Προσκυνηματική Εκδρομή της Ενορίας του Αγίου Νεκταρίου Βούλας .

  Ο Ιερός Ναός Αγίου Νεκταρίου Βούλας, διοργάνωσε την προσκυνηματική του Εκδρομή για το μήνα Απρίλιο, τη Τρίτη  29 Απριλίου 2014, με προορισμό τον Ιερό Προσκυνηματικό Ναό του Αγίου Νεκταρίου Καμάριζας (Αγίου Κωνσταντίνου Λαυρίου) και για το Ιερό Ησυχαστήριο του Αγίου Αποστόλου των Εθνών Παύλου Πλάκας Λαυρίου.  

  Οι 50 συμμετέχοντες στην Εκδρομή, με πολύ καλό ανοιξιάτικο καιρό στις 2.00 το μεσημέρι, αναχωρήσαμε για Καμάριζα. Φτάσαμε στο Ιερό Προσκύνημα του Αγίου Νεκταρίου στις 3.00 το μεσημέρι, μέσα από μια υπέροχη διαδρομή που συνδύαζε και βουνό και θάλασσα.  .  Ξεναγηθήκαμε στους χώρους του προσκυνήματος και λάβαμε την ευχή του Γέροντα Νεκτάριου Βιτάλη, που μας περίμενε γεμάτος αγάπη και στοργή!

   Στη συνέχεια τελέσαμε με την άδεια του Γέροντος μία δέηση στην εικόνα του Αγίου Νεκταρίου . Μετά την Ακολουθία ο Γέροντας Νεκτάριος, μας μίλησε φωτισμένα, καρδιακά και πολύ πνευματικά. Μας είπε και μία πολύ ωραία προσευχή προς τον Άγιο Νεκτάριο, απόσπασμα υπάρχει στο παρακάτω βίντεο .

     Τελειώνοντας το προσκύνημά μας στο Προσκύνημα, αναχωρήσαμε για το γυναικείο Ησυχαστήριο του Αγίου Παύλου Λαυρίου, μέσα από μία πραγματικά ανθισμένη φύση και τοπία χρωμάτων.  

    Στις 4.00 μ.μ. φτάσαμε με το λεωφορείο στην Πύλη της Μονής και αφού  προσκυνήσαμε  στο Καθολικό της Μονής,  θαυμάσαμε τους ωραίους χώρους του Μοναστηριού, στα ωραία λουλούδια της Μονής και τη φιλοξενία των Αδελφών.

    Στη συνέχεια πήγαμε στο υπαίθριο Αρχονταρίκι της Μονής και κεραστήκαμε. Αμέσως μετά μία Μοναχή μας μίλησε για το ιστορικό της Μονής και της Αδελφότητος, τόσο εδώ στο Λαύριο, όσο και για την αδελφότητα που βρίσκεται στη Λάρισα. Μας είπε για τα πρώτα δύσκολα χρόνια και συνθήκες που αντιμετώπισαν οι αδελφές, για την αγιότητα και τις αρετές του Γέροντα, για την σύνθεση των μοναζουσών από αρκετές χώρες του κόσμου και τα αρκετά θαύματα που βίωσαν και την ζωντανή παρουσία Του Θεού, μέσω των Αγίων.

   Στη συνέχεια πήγαμε στην Έκθεση και ψωνίσαμε αρκετά βιολογικά προϊόντα που παράγει η Μονή και μετά πάλι στο Καθολικό όπου τελέσαμε την Ακολουθία του Εσπερινού και την Ακολουθία της Αρτοκλασίας, που είχαμε φέρει μαζί μας.

  Στις 7.00 μ.μ. πήραμε το δρόμο της επιστροφής και φτάσαμε στον Ιερό Ναό μας όλοι ανανεωμένοι πνευματικά στις 8.00 μ.μ.

  Επόμενο  και τελευταίο προσκύνημα της Ενορίας για το φετινό Εκκλησιαστικό έτος 2013-2014, θα γίνει το μήνα Ιούνιο, θα είναι μονοήμερη Εκδρομή, την Πέμπτη 19/6, με προορισμό την Ιερά Μονή «Η Παναγία Η Πάντων Χαρά» Ζευγολατιού – Καλεντζίου Κορινθίας. Θα ακολουθήσει αναλυτικότερη ανακοίνωση γι’ αυτό.

         Εκ του Φιλοπτώχου Ταμείου του Ιερού Ναού

Η προσευχή του Γέροντα Νεκταρίου Βιτάλη

Οι διδυμούλες ασπάζονται τον Άγιο Νεκτάριο.

Kήρυγμα την Κυριακή του Αντίπασχα 2014.

O π. Αντώνιος Καλλιγέρης την Πρωτομαγιά στη Νεανική Σύναξη του Ι.Ν. Αγίου Νεκταρίου Βούλας.

Την Πέμπτη  1  Μαΐου 2014, στις 8.15 μ.μ. στη Νεανική Σύναξη του Ι.Ν. Κοιμήσεως Αγίου Νεκταρίου Βούλας, στην εξ’ αναβολής προγραμματισμένη παρουσία του, πριν το Πάσχα, θα βρίσκεται και θα ομιλήσει  ο  Πρωτοπρεσβύτερος π. Αντώνιος Καλλιγέρης, Εφημέριος του Ι.Ν. Αγίας Φιλοθέης του Ομώνυμου Δήμου, Εκπαιδευτικός στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, επί σειρά ετών Διευθυντής του Γραφείου Νεότητος και νυν Γενικός Διευθυντής του Γραφείου Ποιμαντικής Γάμου και Οικογένειας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών,   ο οποίος θα  αναπτύξει το θέμα : «Αναστάσως ημέρα…. Συγχωρήσωμεν πάντα τη Αναστάσει….».

Παρακαλούνται  τα μέλη της Συνάξεως (νέοι και νέες από 18 έως και 35 ετών) αλλά και όσοι άλλοι ως παρατηρητές επιθυμούν,  να συμμετέχουν. Μετά την ομιλία θα ακολουθήσει η Ακολουθία του Μ.  Αποδείπνου, στο Ιερό Παρεκκλήσιο του Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας.

               Εκ του Νεανικού Τομέα του Ιερού Ναού

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΣΧΑ- Ο Χριστός ανταποκρίνεται στην ανάγκη του κάθε ανθρώπου.

                                      του π. Παναγιώτη Γκέζου

    Η ομολογία του Θωμά ξεπερνά την ομολογία του Ναθαναήλ ο οποίος είχε πει: «Ραββί συ ει ο Υιός του Θεού, συ ει ο βασιλεύς του Ισραήλ» (Ιωάν. α΄ 49). Η ομολογία του Θωμά εκφράζει μια από τις σημαντικότερες αλήθειες του Χριστιανισμού, που είναι η πίστη στη θεότητα του Ιησού και την οποία επιβεβαιώνει και ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, λέγοντας στην αρχή του Ευαγγελίου «και Θεός ην ο λόγος» (Ιωάν. α΄ 1).

   Η ζωή μας, παρά τις διακηρύξεις πίστεως που κάνουμε,

δείχνει αδιάψευστα την απιστία μας.

 Διατηρούμε την πίστη μας στην πρόνοια του Θεού,

αλλά το βάρος που δίνουμε στους τραπεζικούς μας

                                                                      λογαριασμούς,

στα χρήματα και στα κτήματα μας,

είναι μιὰ αδιάψευστη απόδειξη της ειδωλολατρίας μας.

    Δεν τολμάμε να εξετάσουμε τα εσωτερικά κίνητρα

 της εξωτερικής μας θρησκευτικότητας,

 γιατί συχνά συμμετέχουμε στη λατρευτική ζωή

                                                                       της Εκκλησίας,

όχι γιατί πραγματικά το επιθυμούμε,

αλλά γιατί, σαν αποτέλεσμα

                                                μιας θρησκευτικής αγωγής

που βασίζεται στον εκφοβισμό και την απειλή

                                                                         της τιμωρίας,

αισθανόμαστε ότι δεν .έχουμε άλλη εκλογή.

Ο Χριστός δεν επιπλήττει το Θωμά γιατί ζητάει

                                                   να τον συναντήσει ο ίδιος,

αλλά γιατί διαλέγει το πιο χαμηλό δυνατό επίπεδο

                                                                           συναντήσεως,

                                           δηλαδή εκείνο των αισθήσεων.

    Όμως, ο Χριστός ανταποκρίνεται στην ανάγκη

                                                     του κάθε ανθρώπου,

είναι πρόθυμος να κατεβεί και να τον συναντήσει

 στο επίπεδο που εκείνος βρίσκεται.

                                          Ο Χριστός δέχεται να δείξει

    το πρόσωπο του στο Ζακχαίο, δέχεται να αγγίξει

το ιμάτιο του η Χαναναία,

                                         δέχεται να πει σωτήριο λόγο

                                                       για τον εκατόνταρχο,

 δέχεται ακόμη και η αμαρτωλή,

                                                  τα πόδια του, να φιλήσει.

Ζητάει απ’ όλους να μην αρκεσθούν

                                                        να Τον συναντήσουν

στο επίπεδο των αισθήσεων, αλλά να προχωρήσουν

 στην ουσιαστικότερη συνάντηση,

που γίνεται στο χώρο της καρδιάς

                                                      και να Τον αγαπήσουν.

    Η ολιγοπιστία, ανεξαρτήτως του ψυχολογικού

                                                                   της υπόβαθρου

ή της πνευματικής ρηχότητας, καιροφυλακτεί

να εισχωρήσει στην καρδιά μας,

στο κάθε βήμα της ζωής μας,

εάν δεν παραμείνουμε άγρυπνοι και προσεκτικοί.

Στην παρουσία της κάποιες φορές είναι δε τόσο λεπτή,

                        που κανείς δεν μπορεί να το φανταστεί.

    Βεβαίως, σε καθαρό θεωρητικό επίπεδο, αδυνατεί

                ένας πιστός να τρέφει μέσα στην καρδιά του

                                           τον πειρασμό της ολιγοπιστίας.

 Όμως, σε άλλα επίπεδα, όπως της δειλίας,

        της εκφράσεως της χριστιανικής γνώμης

   και ιδιαιτέρως της αρνήσεως

                            της Εκκλησιολογικής Ομολογίας,

 ότι δηλ. το Σώμα του Χριστού, η Ορθοδοξία μας,

                        αποτελεί την Κιβωτό της Σωτηρίας,

τούτο στην εποχή μας αποτελεί

                                                    ολοφάνερη ολιγοπιστία.

Δυστυχώς, η δημοσιογραφική έρευνα έχει επισκιάσει

στις μέρες μας το κήρυγμα της Εκκλησίας.

     Χρειάζεται όμως να γίνουμε

                                λίγο ανεπίκαιροι δημοσιογραφικά,

καταφεύγοντας στο κήρυγμα, για να δούμε

                                                                      πώς μπορούμε

να επιβιώσουμε στο σύγχρονο περιβάλλον πνευματικά.

     Ο απ. Θωμάς δείχνει πώς η έκφραση αμφιβολιών      

και η απαίτηση στοιχείων αποδεικτικών

μπορεί να οδηγήσει στην βεβαίωση της πίστης.

Οπότε στις μέρες μας, κατά τις οποίες,

 η πίστη πολλών ανθρώπων δοκιμάζεται,

 παρουσιάζει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον

αφ’ ενός μεν η ιστορία της απιστίας του,

 αφ’ ετέρου δε η ερμηνεία της από τους Πατέρες

                                                              της Εκκλησίας.

    Η ιστορική αρχή της απιστίας του απ. Θωμά

βρίσκεται στην απουσία του

από τη σύναξη των Μαθητών του Χριστού,

που ήταν στην πραγματικότητα σύναξη

                                          της πρώτης Εκκλησίας.

Η απουσία του απ. Θωμά, η αποκοπή του

                                  από τους αδελφούς του,

τον άφησε εκτεθειμένο στο πνεύμα της απιστίας

                                                     και της αμφιβολίας.

    Φέρνοντας τα πράγματα στην εποχή μας,

                                                   μπορούμε να πούμε

  ότι ο απ. Θωμάς απουσίασε από την Εκκλησία.

 Απουσίασε από τη σύναξη των πιστών.

                                          Γι’ αυτό συνέβη σ’ αυτόν

ό, τι συμβαίνει σε κείνους πού, αναίτια,

απουσιάζουν από την ευχαριστιακή σύναξη

                                                           της Εκκλησίας.

και στερούν τον εαυτό τους από την πραγματική

                                              του Χριστού παρουσία.

 Διότι ο Χριστός σε κάθε Θ. Λειτουργία

εισέρχεται μυστηριακά –“των θυρών κεκλεισμένων”.

Ο απ. Θωμάς μακριά από τη σύναξη των μαθητών,

                          στερήθηκε του Χριστού την παρουσία

και έμεινε πνιγμένος στις αγωνίες του,

                                                               στην  αμφιβολία.

Το ίδιο συμβαίνει με όσους ζουν μια “χριστιανική” ζωή

που δεν έχει οργανική σχέση με τη σύναξη των πιστών,

                                                                                την Ενορία

                                                                και τη Θ. Ευχαριστία.

Βέβαια, δεν πρέπει ο καθένας να μεταθέτει

 το πρόβλημά του στους ώμους των άλλων.

Πρέπει να αναλαμβάνει την προσωπική του ευθύνη,

με το βάρος της οποίας

 είναι ωφέλιμο να ταπεινώνει τον εαυτό του.

        Έχουμε την ευθύνη της πνευματικής μας πορείας.

    Η σύνδεσή μας με την ενοριακή μας κοινότητα

και κυρίως η συμμετοχή μας στη σύναξη

                                                               της Θ. Ευχαριστίας,

μας δίνουν την δυνατότητα

                                         να συνδεθούμε με ανθρώπους,

που μπορούν να μας ελκύσουν

                                        στα βαθύτερα και υψηλότερα

της ευαγγελικής ζωής

                    και να μας καταστήσουν απρόσβλητους

                 από όλους τους λογισμούς της αμφιβολίας

                                                                 και της απιστίας.

    Ας αναζητήσουμε  τον αναστάντα Χριστό

και ας τον δοξολογήσουμε με ύμνους

                                             «οὐ βλεφάροις ἰδόντνες»

«ἀλλὰ καρδίας πόθω πεπιστευκότες» (1)

1. (Κανόνας  Κυρ. Θωμᾶ, Ωδὶ θ’).

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΟΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟ , ΤΟΝ ΚΥΠΕΛΛΟΥΧΟ ΕΛΛΑΔΟΣ 2014!

Υποδοχή λειψάνων του Αγίου Ευγενίου στο Ελληνικό-φωτογραφίες

Πηγή : ierovima.gr 

φωτορεπορτάζ του Κώστα Ζαφειρίου

Από σήμερα, στην ενορία του ιερού ναού Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στο Ελληνικό, οι πιστοί έχουν τη δυνατότητα να προσκυνούν τμήμα των λειψάνων του Αγίου Ευγενίου του Τραπεζουντίου, προστάτη και πολιούχου της Τραπεζούντος, του αιματοποτίστου Πόντου.

Σήμερα λίγο μετά τις 6 το απόγευμα ο μητροπολίτης Γλυφάδος κ.Παύλος, ο ιερός κλήρος της μητροπόλεως και ευσεβείς χριστιανοί, υποδέχθηκαν τα λείψανα του Αγίου, που προσκόμισε στην εκκλησία ο μητροπολίτης Ρόδου κ. Κύριλλος.

Στη συνέχεια τελέστηκε Δοξολογία και αμέσως μετά Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός, χοροστατούντος του μητροπολίτη Ρόδου. Εκατοντάδες οι προσκυνητές οι οποίοι αφού πρόσκυνούσαν τα λείψανα του Αγίου, ελάμβαναν ως ευλογία από τον αρχιμανδρίτη Στέφανο Σουλιμιώτη, εικόνα του προστάτη και πολιούχου της Τραπεζούντος.

Μεταξύ των προσκυνητών ο δήμαρχος Ελληνικού-Αργυρουπόλεως κ. Χρ. Κορτζίδης, εκπρόσωποι ποντιακών συλλόγων, δημοτικοί σύμβουλοι κ.α.

Να σημειωθεί η συμβολή των ιεροψαλτών στην επιτυχία της λατρευτικής εκδήλωσης τον συντονισμό της οποίας είχαν ο αρχιμανδρίτης Στέφανος Σουλιμιώτης και ο πρωτοπρεσβύτερος Αθανάσιος Βασιλείου.