Ευχές για μια ευλογημένη Εκκλησιαστική Χρονιά - Η Αρχή της Ινδίκτου.

 Με αφορμή την Αρχή της Ινδίκτου εύχομαι σε όλους καλή και ευλογημένη Εκκλησιαστική Χρονιά!

                          π. Αντώνιος  Χρήστου

ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ  

(δηλαδή αρχή του νέου Εκκλησιαστικού έτους) 

Ο Σεπτέμβριος ήταν ο έβδομος μήνας του Ρωμαϊκού ημερολογίου, με πρώτο τον Μάρτιο, εξ’  ου και η ονομασία του. (Septem= επτά).

Όταν το 450 π.Χ. πρώτος μήνας του έτους ορίστηκε ο Ιανουάριος, ο Σεπτέμβριος έγινε ο ένατος χωρίς όμως να αλλάξει το όνομά του. Είναι ο πρώτος μήνας του Φθινοπώρου και περιλαμβάνει 30 ημέρες.

Στην Βυζαντινή περίοδο, ο Σεπτέμβριος ήταν ο πρώτος μήνας του επισήμου ημερολογιακού έτους, οπότε την 1η Σεπτεμβρίου ήταν και η Αρχή της Ινδίκτου (ονομασία που προήλθε από τους Ρωμαίους και σχετίζεται με την συλλογή ειδικών φόρων( Indictio).

Η Ορθόδοξος Εκκλησία εορτάζει την 1η Σεπτεμβρίου την Αρχή της Ινδίκτου δηλ. την έναρξη του νέου Εκκλησιαστικού έτους. 

Για την περίπτωση αυτή, ο Σ. Εύστρατιάδης στο Αγιολόγιο του, γράφει τα εξής: "Λέξις λατινική (indictio) ὁρισμόν σημαίνουσα καθ' ὅν κατά δεκαπενταετῆ περίοδον ἐπληρώνοντο εἰς τούς αὐτοκράτορας τῶν Ῥωμαίων οἱ φόροι. Κατά τήν ἐκκλησιαστικήν παράδοσιν, τήν ἀρχήν τῆς ἰνδικτιῶνος εἰσήγαγεν ὁ Αὔγουστος Καίσαρ (1-14), ὄτε διέταξε τήν γενικήν τῶν κατοίκων τοῦ Ῥωμαϊκού κράτους ἀπογραφήν καί τήν εἰσπραξιν τῶν φόρων, κατά τήν πρώτην τοῦ Σεπτεμβρίου μηνός. Ἀπό τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου (313) ἐγένετο ἐπισήμως χρήσις τῆς Ἰνδικτιῶνος ὡς χρονολογίας, ἔκτοτε δε ἡ ἐκκλησία Κωνσταντινουπόλεως μέχρι τοῦ νῦν ἑορτάζει τήν α' Σεπτεμβρίου ὡς ἀρχήν τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους.

Στην περιοχή της Ανατολής τα περισσότερα ημερολόγια είχαν ως πρωτοχρονιά την 24^η Σεπτεμβρίου, ημέρα της φθινοπωρινής ισημερίας. Επειδή όμως η 23^η ήταν η γενέθλια ημέρα του αυτοκράτορα της Ρώμης Οκταβιανού, η πρωτοχρονιά μετατέθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου, η οποία και καθορίστηκε ως αρχή της Ινδίκτου, δηλαδή της περιόδου του ρωμαϊκού διατάγματος για τον φόρο που ίσχυε για 15 έτη.

Έτσι Ίνδικτος έφτασε να σημαίνει αργότερα το έτος και αρχή της Ινδίκτου την Πρωτοχρονιά. Αυτή την Πρωτοχρονιά βρήκε η Εκκλησία και της έδωσε χριστιανικό περιεχόμενο, αφού τοποθέτησε σ' αυτήν την εορτή της συλλήψεως του Προδρόμου, που αποτελεί και το πρώτο γεγονός της Ευαγγελικής Ιστορίας «ἐκεῖνον δεῖ αὐξάνειν, ἐμέ δέ ἐλαττοῦσθαι» (Ἰωάν. 30-31).

Αργότερα, το 462 μ.Χ., για πρακτικούς λόγους και για να συμπίπτει η πρώτη του έτους με την πρώτη του μηνός, η εκκλησιαστική πρωτοχρονιά μετατέθηκε την 1^η Σεπτεμβρίου. Διευκρινίζεται ότι η πρωτοχρονιά της 1^ης Ιανουαρίου έχει Ρωμαϊκή προέλευση και ήρθε στην Ορθόδοξη Ανατολή κατά τα νεότερα χρόνια. Η εκκλησιαστική ακολουθία για το νέο έτος τελείται την 1^ηΣεπτεμβρίου, μια ακολουθία απαράμιλλου κάλλους ως προς το υμνογραφικό υλικό.

Ἀπολυτίκιον

Ἦχος β΄.

Ὁ πάσης δημιουργὸς τῆς κτίσεως, ὁ καιροὺς καὶ χρόνους ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσία θέμενος, εὐλόγησον τὸν στέφανον τοῦ ἐνιαυτοῦ τῆς χρηστότητός σου Κύριε, φυλάττων ἐν εἰρήνῃ τοὺς Βασιλεῖς καὶ τὴν πόλιν σου, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, καὶ σῶσον ἡμᾶς.