ΚΣΤ' ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΙΣ ΕΝΤΕΤΑΛΜΕΝΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΚΑΙ ΙΕΡΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΝ ΔΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΑΣ.

ΚΣΤ' ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΙΣ ΕΝΤΕΤΑΛΜΕΝΩΝ
ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΚΑΙ ΙΕΡΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΝ
ΔΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΑΣ

Μήνυμα Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου

Προς το Προεδρείον και τα Μέλη της «ΚΣΤ΄ Πανορθοδόξου Συνδιασκέψεως Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ι. Μητροπόλεων δια θέματα Αιρέσεων και Παραθρησκείας»

30/10/2014

Αγαπητοί μου,

Με ιδιαιτέραν χαράν απευθύνομαι και εφέτος προς άπαντας τους προσφιλείς εκπροσώπους των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών και τους Εντεταλμένους των Ιερών Μητροπόλεων της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος, οι οποίοι, τη πρόφρονι φροντίδι του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Νικολάου, συνελθόντες εν Λαμία, κατάρχεσθε των εργασιών της «ΚΣΤ΄ Πανορθοδόξου Συνδιασκέψεως δια θέματα Αιρέσεων και Παραθρησκείας», με θέμα: «Εξωχριστιανικές, αιρετικές και αποκρυφιστικές θεωρήσεις περί του Χριστού».

Είναι γνωστό ότι ήδη στα αποστολικά χρόνια εκδηλώθηκαν οι πρώτες προσπάθειες αιρετικών χώρων που προσπάθησαν να αμφισβητήσουν τον ιστορικό χαρακτήρα του μυστηρίου της Θείας Οικονομίας και να αλλοιώσουν την εκκλησιαστική αυτοσυνειδησία για το πρόσωπο του Θεανθρώπου Λυτρωτού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. 

Οι προσπάθειες αυτές συνεχίστηκαν και στους μετέπειτα αιώνες με διαφορετικούς εκπροσώπους κάθε φορά έχοντας πάντα την ίδια στόχευση, το να αλλοιώσουν δηλαδή το εξ αποκαλύψεως φρόνημα της Εκκλησίας για το πρόσωπο του Κυρίου. 
Σύμφωνα με την διαχρονική επικαιρότητα, που έχει στην Ορθόδοξη Εκκλησία η διδασκαλία των Αγίων Πατέρων, η κάθε αίρεση, όπως έχει ορθά επισημανθεί, αποτελεί έκφραση του «μυστηρίου της ανομίας» (Β΄ Θεσ. 2, 7), κατά τον Παύλειο λόγο. Κάθε απόπειρα που αποπειράται να αλλοιώσει η να παραμορφώσει η και να ακυρώσει τη μοναδικότητα του Θεανδρικού Προσώπου του Κυρίου, την καταγεγραμμένη και ζώσα διαχρονικώς αποστολική εμπειρία του εκκλησιαστικού Σώματος, ότι: «ουκ έστιν εν άλλω ουδενί η σωτηρία· ουδέ γαρ όνομά εστιν έτερον υπό τον ουρανόν το δεδομένον εν ανθρώποις εν ω δεί σωθήναι ημάς» (Πράξ. 4, 12), πρέπει αναμφιβόλως να θεωρηθεί ως μία ακόμα αντιχριστιανική εκδοχή του μυστηρίου της ανομίας.
Τον εικοστό και τον εικοστό πρώτο αιώνα, για το πρόσωπο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού υπήρξε μία επιπλέον συστηματική και ποικιλόμορφη προσπάθεια, που δεν στοχεύει στην άμεση απόρριψή του, αλλά στη διάβρωση του εκκλησιαστικού φρονήματος για το πρόσωπό Του. 
Μία ποικιλία νεογνωστικών, αποκρυφιστικών, συγκρητιστικών και νεοεποχίτικων δοξασιών προσπαθεί να αντικαταστήσει σε διάφορα επίπεδα την εκκλησιαστική Χριστολογία, με «διδαχαίς ποικίλαις και ξέναις» (Εβρ. 13, 9), απολύτως ασυμβίβαστες με την ευαγγελική μαρτυρία και το Ορθόδοξο φρόνημα. 
Η μελέτη του θέματος της φετινής Συνδιασκέψεως, σκοπό έχει να παρουσιάσει κάποιες από τις σύγχρονες πλάνες περί του Χριστού και να τις ελέγξει υπό το φως της αδαμαντίνου διαυγείας αποστολοπαραδότου Ορθοδόξου περί του Θείου Προσώπου Του διδασκαλίας.
Γι' αυτό, η φετινή Συνδιάσκεψη, όπως και οι προηγούμενες, έχει τη δική της ξεχωριστή σημασία και σπουδαιότητα για την προφύλαξη και ενημέρωση του Ορθόδοξου Πληρώματος.
Αναμένοντες με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τα Πορίσματα και της παρούσης Συνδιασκέψεως, με πατρική αγάπη επευλογούμε τις εργασίες σας και επικαλούμεθα σε όλους σας τον φωτισμόν του Παναγίου Πνεύματος.

Αθήναι, 30.10.2014
Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

Δελτίο τύπου πρώτης ημέρας

3^ηΝοεμβρίου 2014

Υπό την αιγίδα του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου Β’, με την φιλοξενία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Νικολάου, και με τη συμμετοχή Εντεταλμένων εννέα Ορθοδόξων Εκκλησιών και εβδομήντα έξι Ιερών Μητροπόλεων της Εκκλησίας της Ελλάδος της Κρήτης και της Δωδεκανήσου, άρχισε σήμερα, 3^ηΝοεμβρίου ε. έ., στο Πνευματικό και Διοικητικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος, τις εργασίες της η «ΚΣΤ΄ Πανορθόδοξος Συνδιάσκεψις Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων δια θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας», με θέμα: «Εξωχριστιανικές, αιρετικές και αποκρυφιστικές θεωρήσεις περί του Χριστού», υπό την Προεδρία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γλυφάδας κ. Παύλου, Μέλους της Συνοδικής Επιτροπής επί των Αιρέσεων.

Τον Αγιασμό ετέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Νικόλαος, ο οποίος και απηύθυνε χαιρετισμό προς την Συνδιάσκεψη. Μετά τον Αγιασμό ανεγνώσθησαν τα Μηνύματα των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών και εχαιρέτησε τη Συνδιάσκεψη ο Δήμαρχος Λαμιαίων κ. Νικόλαος Σταυρογιάννης. Στο μήνυμά του ο Μακαριώτατος μεταξύ των άλλων, υπογράμμισε και τα εξής:

«Κάθε απόπειρα που αποπειράται να αλλοιώσει η να παραμορφώσει η και να ακυρώσει τη μοναδικότητα του Θεανδρικού Προσώπου του Κυρίου, την καταγεγραμμένη και ζώσα διαχρονικώς αποστολική εμπειρία του εκκλησιαστικού Σώματος, ότι: «ουκ εστιν εν άλλω ουδενί η σωτηρία· ουδέ γαρ όνομά εστιν έτερον υπό τον ουρανόν το δεδομένον εν ανθρώποις εν ω δεί σωθήναι ημάς» (Πράξ. 4, 12), πρέπει αναμφιβόλως να θεωρηθεί ως μία ακόμα αντιχριστιανική εκδοχή του μυστηρίου της ανομίας...».

Και ο Μακαριώτατος κατέληξε επισημαίνοντας ότι στην εποχή μας «Μία ποικιλία νεογνωστικών, αποκρυφιστικών, συγκρητιστικών και νεοεποχίτικων δοξασιών προσπαθεί να αντικαταστήσει σε διάφορα επίπεδα την εκκλησιαστική Χριστολογία, με «διδαχαίς ποικίλαις και ξέναις» (Εβρ. 13, 9),  απολύτως ασυμβίβαστες με την ευαγγελική μαρτυρία και το Ορθόδοξο φρόνημα».

Στη συνέχεια ομίλησε και κήρυξε την έναρξη των εργασιών της Συνδιασκέψεως ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γλυφάδας κ. Παύλος, Μέλος της Συνοδικής Επιτροπής.

Στην εναρκτήρια τελετή παρέστησαν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Λαρίσης κ. Ιγνάτιος, Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, Γλυφάδας κ. Παύλος, Κυδωνίας και Αποκορώνου κ. Δαμασκηνός, Νευροκοπίου (Βουλγαρίας) κ. Σεραφείμ και ο Θεοφιλέστατος Επίκσοπος Καρπασίας (Κύπρου) κ. Χριστοφόρος.  Ακολούθησε η πρώτη εισήγηση του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Καρπασίας κ. Χριστοφόρου με θέμα: «Ο Χριστός και ο σύγχρονος θρησκευτικός συγκρητισμός». Ο εισηγητής μεταξύ των άλλων υπογράμμισε ποία είναι η διαφορά μεταξύ αλήθειας Ορθοδοξίας και αίρεσης. Πως οι αιρετικοί διαστρέφουν την χριστιανική διδασκαλία και το πρόσωπο του Χριστού και ετόνισε και εχάραξε την ευθύνη της Εκκλησίας να διαφυλάξει, να διακηρύξει και να προβάλλει την αληθινή περί του Προσώπου Του διδασκαλία. Έτσι θα αποβή η Εκκλησία θεραπευτήριο ψυχών και αυτό είναι το βασικό έργο της».

Οι εργασίες της Συνδιασκέψεως θα συνεχισθούν και αύριο.

Δελτίο τύπου δεύτερης ημέρας

4η Νοεμβρίου 2014

Υπό την αιγίδα του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου Β’, με την φιλοξενία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Νικολάου, και με τη συμμετοχή Εντεταλμένων εννέα Ορθοδόξων Εκκλησιών και εβδομήντα έξι Ιερών Μητροπόλεων της Εκκλησίας της Ελλάδος της Κρήτης, και της Δωδεκανήσου, συνεχίσθηκε σήμερα, 4η Νοεμβρίου ε. έ., για δεύτερη ημέρα στο Πνευματικό και Διοικητικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος, η «ΚΣΤ’ Πανορθόδοξος Συνδιάσκεψις Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων δια θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας», με θέμα: «Εξωχριστιανικές, αιρετικές και αποκρυφιστικές θεωρήσεις περί του Χριστού», υπό την Προεδρία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γλυφάδας κ. Παύλου, Μέλους της Συνοδικής Επιτροπής επί των Αιρέσεων.

Πρώτος ομιλητής ο αιδεσιμολογιώτατος πρωτ.π. Βασίλειος Γεωργόπουλος, Επίκουρος Καθηγητής του Α.Π.Θ. ανέπτυξε το θέμα«Η περί του Χριστού δοξασίες της ανθρωποσοφίας». Μεταξύ των άλλων ο εισηγητής υπογράμμισε ότι στον χώρο της ανθρωποσοφίας υπάρχει μια πρωτοφανής περιφρόνιση των ιστορικών δεδομένων των Ευαγγελίων και ότι οι βασικές θέσεις R. Steiner, για το πρόσωπο του Χριστού ουσιαστικά αποτελούν μία αποκρυφιστική, ανιστορική νεογνωστικού τύπου φαντασιώδη κατασκευή, στην οποία ενσωματώθηκαν θεμελιώδεις παραδοχές του ανθρωποσοφικού οικοδομήματος.

Δεύτερος ομιλητής ο Αιδεσιμολογιώτατοςπρωτ. π. Κυριακός Τσουρός, Δρ. Θεολογίας ανέπτυξε το θέμα«Νεοπαγανιστικές θεωρήσεις περί του Ιησού Χριστού». Ο εισηγητής αφού ανέλυσε με λεπτομέρεια τις διάφορες τάσεις στον νεοπαγανιστικό χώρο σχετικά με τις δοξασίες περί Χριστού, τόνισε πως όσοι από τους νεοπαγανιστές δεν αρνούνται την ιστορική ύπαρξη του Χριστού, την παραχαράσουν. Το βέβαιο είναι ότι ο  Ιησούς Χριστός του νεοπαγανισμού δεν είναι ο Ιησούς Χριστός των Ευαγγελίων, δεν είναι όπως θα τον ήθελαν οι διάφοροι νεοπαγανιστές,  ιστορικό πρόσωπο μεν, αλλά εθνικός επαναστάτης η σοφιστής. Ακόμη δεν είναι μυθικό η αλληγορικό κατασκεύασμα. Δεν ήταν Έλληνας η Απολλώνιος Τυανέας, θεώρηση που συγυεύει Έλληνες όρθοδόξους εμφορουμένος από εθνικιστικά αισθήματα και πάνω από όλα δεν ανήκε σε κανένα αρχαιοειδωλολατρικό πάνθεον.

Τρίτος εισηγητής ο παν.αρχιμ. π. Εφραίμ Τριανταφυλλόπουλοςδρ.  Θεολογίας, ανέπτυξε το θέμα«Ο Χριστός της Θεοσοφίας». Αφού παρουσίασε λεπτομερώς τις περί Χριστού δοξασίες της Θεοσοφίας τόνισε ότι σύμφωνα με τη Θεοσοφία ο Ιησούς Χριστός είναι μια από τις εμφανίσεις του «κοσμικού Χριστού» δηλαδή του «απροσώπου Ενός», της «συμπαντικής θείας Ουσίας», παρούσας στο σύμπαν και σε κάθε άτομο.  Καμία σχέση δεν έχει ο «Χριστός» αυτός με τον ιστορικό Ιησού Χριστό των Ευαγγελίων και της Εκκλησίας, τον γεννηθέντα εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας και επί Ποντίου Πιλάτου παθόντα, ταφέντα και αναστάντα. Άλλωστε πίστη της Θεοσοφίας είναι ότι: «στον Θεό των χριστιανών στον Πατέρα του Ιησού, στον δημιουργό δεν πιστεύουμε. Απορρίπτουμε την ιδέα Θεού προσωπικού» (Μπλαβάτσκυ).

Τέταρτος ομιλητής οπρωτ. π. Κωνσταντίνος Παπαθανασίου, Δρ. Θεολογίας, ανέπτυξε το θέμα«Αλλος μεν ο Χριστός, άλλος δε ο Ιησούς». Αλλοιωμένες προσεγγίσεις του Θεανθρώπου στην πρωτοχριστιανική Εκκλησία έως και σήμερα. Ο εισηγητής αφού έκανε μια λεπτομερή αναδρομή στην ιστορία των αιρέσεων τόνισε ότι η απόπειρα αλλοιωμένης προσέγγισεως του θεανδρικού προσώπου του Χριστού και του σωτηριώδους έργου του έχει διαχρονικό χαρακτήρα και ανάγεται ως τους πρωτοχριστιανικούς χρόνους, τέτοιες προσεγγίσεις εμμέσως είναι καταγεγραμμένες στα ιερά κείμενα της Καινής Διαθήκης. Η απόκρυφη αποκαλυπτική γραμματεία της αρχαίας Εκκλησίας είναι απτό δείγμα αυτής της παραχάραξης. Η Εκκλησία κλήθηκε και αργότερα να αντιμετωπίσει τις μεγάλες γνωστές αιρέσεις του δοκητισμού, του αρειανισμού, του νεστοριανισμού, του μονοφυσιτισμού, του υιοθετισμού,  του θεοπασχιτισμού κ.λπ., οι οποίες αλλοιώναν τη Χριστολογία της και επομένως τη σωτηριολογία της. Επίσης στα νεώτερα χρόνια, κυρίως στον δυτικό χώρο, με τη χρήση της ιστορικοκριτικής μεθόδου, αναζητείται ο«ιστορικός Ιησούς» απορρίπτοντας την εκκλησιαστική δογματική παράδοση.

Πέμπτος εισηγητής ήταν οπρωτ. π. Σωτήριος Αθανασούλιας, MTh,  ανέπτυξε το θέμα«Ο Ιησούς Χριστός και η αίρεση των «Μαρτύρων του Ιεχωβά». Ο εισηγητής παρουσίασε μία τεκμηριωμένη ανάλυση των δοξασιών της Εταιρείας Σκοπιά σχετικά με το πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Μεταξύ των άλλων τόνισε ότι Εταιρία Σκοπιά των μαρτύρων του Ιεχωβά διαστέφει πλήρως τη διδασκαλία της Αγίας Γραφής,  προβάλλοντας μια συγκεχυμένη αντίληψη περί του Χριστού, παρόμοια με αυτή του αρχαίου αρειανισμού. Για τους οπαδούς της ο Ιησούς Χριστός δεν είναι ο Θεός δημιουργός του σύμπαντος κόσμου, ο μόνος Σωτήρας και ο έσχατος Κριτής του, αλλά είναι απλά ένα δημιούργημα του Ιεχωβά, ένας διάκονος και υπηρέτης του, ο οποίος αναλαμβάνει να ασκεί προσωρινούς ρόλους. Ο Ιησούς Χριστός, όμως εμφανίστηκε στον κόσμο και στην ιστορία δεν είναι ο αληθινός Θεός που έγινε άνθρωπος για τη σωτηρία μας, αλλά ένας τέλειος άνθρωπος και τίποτε παραπάνω, ο οποίος δεν έχει τη δυνατότητα να παρέχει πραγματική σωτηρία.

Ανακοινωθέν για την λήξη του Συνεδρίου

Ολοκληρώθηκαν σήμερα, 5.11.2014, με τη Χάρη του Τριαδικού Θεού, οι εργασίες της ΚΣΤ΄ Πανορθοδόξου Συνδιασκέψεως Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας, η οποία πραγματοποιήθηκε, στο Συνεδριακό και Διοικητικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως Λαμίας, υπό την αιγίδα του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου Β’, με την φιλοξενία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Νικολάου και υπό την Προεδρία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γλυφάδας κ. Παύλου,  Μέλους της Συνοδικής Επιτροπής επί των Αιρέσεων. Στη Συνδιάσκεψη συμμετείχαν Εντεταλμένοι εννέα Ορθοδόξων Εκκλησιών και εβδομήντα έξι Ιερών Μητροπόλεων της Εκκλησίας της Ελλάδος, της Κρήτης και της Δωδεκανήσου.

Η Συνδιάσκεψη, με θέμα: «Εξωχριστιανικές, αιρετικές και αποκρυφιστικές θεωρήσεις περί του Χριστού», μελέτησε τις ποικίλες θεωρήσεις περί του προσώπου του Χριστού από τις εξωχριστιανικές, αιρετικές και αποκρυφιστικές ομάδες, οι οποίες δραστηριοποιούνται στον Ελλαδικό και στο υπόλοιπο Ορθόδοξο κόσμο.

Μετά το πέρας των εργασιών της, συνέταξε και ενέκρινε ομοφώνως κείμενο Πορισμάτων, στα οποία, μεταξύ των άλλων, τονίζει τα εξής:

H Oρθόδοξη Eκκλησία, καθοδηγούμενη από το Άγιο Πνεύμα,  πιστεύει και ομολογεί τον Κύριο Ιησού Χριστό, σύμφωνα με τον Όρο της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου, «τέλειον τον αυτόν εν θεότητι και τέλειον τον αυτόν εν ανθρωπότητι, Θεόν αληθώς και άνθρωπον αληθώς τον αυτόν εκ ψυχής λογικής και σώματος, ομοούσιον τω Πατρί κατά την θεότητα και ομοούσιον τον αυτόν ημίν κατά την ανθρωπότητα, κατά πάντα όμοιον ημίν χωρίς αμαρτίας…εν δύο φύσεσιν ασυγχύτως, ατρέπτως, αδιαιρέτως, αχωρίστως γνωριζόμενον…».

Σε αντίθεση με την πίστη και την μαρτυρία της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, οι εξωχριστιανικές,  αιρετικές και αποκρυφιστικές θεωρήσεις περί του Χριστού,  στηρίζονται στους έωλους συλλογισμούς του σκοτισμένου νου του ανθρώπου της πτώσεως, με τους οποίους σχετικοποιείται η αλλοιώνεται και διαστρέφεται η αλήθεια για το Θεανδρικό Πρόσωπο και το έργο του Ιησού Χριστού. Σήμερα χαρακτηριστικά παραδείγμα αλλοιωμένης θεωρήσεως του προσώπου του Χριστού αποτελούν οι διδασκαλίες της Θεοσοφίας, της Ανθρωποσοφίας, των λεγομένων «μαρτύρων του Ιεχωβά» και του νεοπαγανισμού.  Αυτό έχει ως συνέπεια τον αποπροσανατολισμό και την απομάκρυνση του ανθρώπου από τον κύριο σκοπό της υπάρξεώς του, που είναι η κατά χάριν ένωση και κοινωνία του με την πηγή της ζωής, τον Αληθινό Τριαδικό Θεό.  Ενώπιον όλων αυτών, παλαιοτέρων και συγχρόνων παραχαράξεων της αλήθειας για το Πρόσωπο του Χριστού, η Εκκλησία ευαγγελίζεται την μοναδικότητα της εν Χριστώ σωτηρίας,  επαναλαμβάνοντας τους λόγους της Αγίας Γραφής, ότι «ουκ έστι εν άλλω ουδενί η σωτηρία· ουδέ γαρ όνομά εστι έτερον υπό τον ουρανόν το δεδομένον εν ανθρώποις εν ω δεί σωθήναι ημάς» (Πρξ, 4,12). Η Συνδιάσκεψη προτρέπει το ορθόδοξο πλήρωμα να πιστεύει, να γρηγορεί και να ομολογεί την πίστη της Εκκλησίας, η οποία είναι προϋπόθεση της σωτηρίας μας.

ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ

Η ΚΣΤ' Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας, που πραγματοποιήθηκε, υπό την αιγίδα του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ.  Ιερωνύμου Β’, στο Πνευματικό και Διοικητικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος στη Λαμία, από 3 έως 5.11.2014, με τη φιλόξενη φροντίδα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Νικολάου και υπό την προεδρία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γλυφάδας κ. Παύλου, Μέλους της Συνοδικής Επιτροπής επί των Αιρέσεων, με θέμα: «Εξωχριστιανικές, αιρετικές και αποκρυφιστικές θεωρήσεις περί του Χριστού», μετά από εκτενή συζήτηση επί των εισηγήσεων, ενέκρινε ομοφώνως τα ακόλουθα Πορίσματα :

1. Η Ορθόδοξη Εκκλησία βασίζεται στην ακλόνητη πίστη, ότι ο Ιησούς Χριστός είναι «ο Υιός του Θεού του Ζώντος». Αυτός ο Ίδιος αποκαλύφθηκε αρχικά ως «Άσαρκος Λόγος» στους Δικαίους της Παλαιάς Διαθήκης και μετέπειτα εισήλθε στον κόσμο και στην Ιστορία ως «Ένσαρκος Λόγος», και τέλειος άνθρωπος και αναμάρτητος, για τη σωτηρία μας. Σύμφωνα με τις αδιάψευστες μαρτυρίες όσων γνώρισαν τον ενανθρωπήσαντα Υιό και Λόγο του Θεού και είδαν τη δόξα Του, ο Ιησούς Χριστός είναι ο Αληθινός Θεός, ο μόνος Δεσπότης και Κύριος, ο Πρώτος και ο Έσχατος, η Αρχή και το Τέλος, το Α και το Ω. Είναι η μοναδική οδός προς τον Πατέρα, ο αίτιος της σωτηρίας και της θεώσεώς μας.  

2. Η Ορθόδοξη Εκκλησία, καθοδηγούμενη από το Άγιο Πνεύμα, πιστεύει και ομολογεί τον Κύριο Ιησού Χριστό, σύμφωνα με τον Όρο της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου, «τέλειον τον αυτόν εν θεότητι και τέλειον τον αυτόν εν ανθρωπότητι, Θεόν αληθώς και άνθρωπον αληθώς τον αυτόν εκ ψυχής λογικής και σώματος, ομοούσιον τω Πατρί κατά την θεότητα και ομοούσιον τον αυτόν ημίν κατά την ανθρωπότητα,  κατά πάντα όμοιον ημίν χωρίς αμαρτίας…εν δύο φύσεσιν ασυγχύτως,  ατρέπτως, αδιαιρέτως, αχωρίστως γνωριζόμενον…».

3. Σε αντίθεση με την πίστη και την μαρτυρία της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, οι εξωχριστιανικές, αιρετικές και αποκρυφιστικές θεωρήσεις περί του Χριστού, στηρίζονται στους έωλους συλλογισμούς του σκοτισμένου νού του ανθρώπου της πτώσεως, με τους οποίους σχετικοποιείται η αλλοιώνεται και διαστρέφεται η αλήθεια για το Θεανδρικό Πρόσωπο και το έργο του Ιησού Χριστού. Αυτό έχει ως συνέπεια τον αποπροσανατολισμό και την απομάκρυνση του ανθρώπου από τον κύριο σκοπό της υπάρξεώς του, που είναι η κατά χάριν ένωση και κοινωνία του με την πηγή της ζωής, τον Αληθινό Τριαδικό Θεό.

4. Κάθε απόπειρα να αλλοιωθεί η και να ακυρωθεί η μοναδικότητα του Θεανδρικού Προσώπου του Κυρίου, δηλαδή η καταγεγραμμένη και ζώσα διαχρονικώς αποστολική εμπειρία του εκκλησιαστικού Σώματος, αναμφιβόλως είναι αναίρεση του σωτηριώδους έργου του Χριστού και οδηγεί σε πλάνη.

5. Τέτοιες εσφαλμένες αιρετικές προσεγγίσεις εμφανίζονται ήδη από τους πρωτοχριστιανικούς χρόνους και αναφέρονται στα ιερά κείμενα της Καινής Διαθήκης και στη Γραμματεία της αρχαίας Εκκλησίας. Η Εκκλησία με τις Οικουμενικές και τις Τοπικές Συνόδους και με το έργο των Θεοφόρων Πατέρων της αντιμετώπισε μεγάλες αιρέσεις, οι οποίες αλλοίωναν την Χριστολογία και επομένως την Σωτηριολογία της. Στα νεώτερα χρόνια, κυρίως στον δυτικό χώρο,  με τη μονομερή χρήση της ιστορικοκριτικής μεθόδου, εμφανίζεται ο Χριστός μόνο ως ιστορικό πρόσωπο και παραγνωρίζεται η περί Αυτού εκκλησιαστική δογματική παράδοση.

6. Σύμφωνα με την ορολογία της Θεοσοφίας, η οποία αποτελεί μία από τις βασικές εκφράσεις της «Νέας Εποχής», ο Χριστός δεν είναι ένα μοναδικό και ανεπανάληπτο πρόσωπο, δηλαδή ο Ιησούς Χριστός αλλά είναι μία «κατάσταση», στην οποία μετενσαρκώνονται κατά καιρούς διάφοροι «φωτισμένοι διδάσκαλοι». Καμία σχέση δεν έχει ο «χριστός» αυτός με τον ιστορικό Ιησού Χριστό των ιερών  Ευαγγελίων και της Εκκλησίας, τον γεννηθέντα εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας και επί Ποντίου Πιλάτου παθόντα, ταφέντα και αναστάντα.  Άλλωστε, η Θεοσοφία διακηρύσσει ότι «στον Θεό των Χριστιανών, στον Πατέρα του Ιησού, στον Δημιουργό, δεν πιστεύουμε. Απορρίπτουμε την ιδέα Θεού προσωπικού» (Έλενα Μπλαβάτσκυ).

7. Άλλη χαρακτηριστική αλλοίωση του Θεανθρώπινου Προσώπου του Χριστού συντελείται και στο σύστημα της Ανθρωποσοφίας, που προέρχεται από τη Θεοσοφία, το οποίο αρνείται η διαστρεβλώνει την Αγιογραφική περί του Χριστού διδασκαλία.  Χρησιμοποιώντας ως κύρια πηγή τα φανταστικά αποκρυφιστικά «Ακασικά αρχεία», υποτιμά το Πρόσωπο του Χριστού και συνδέει αυτό με ανιστόρητες, νεογνωστικού τύπου, φαντασιώδεις κατασκευές περί Αυτού. Σύμφωνα επίσης με τις δοξασίες της Ανθρωποσοφίας,  καταργείται η εμπειρία και η βεβαιότητα της εν Χριστώ ελευθερίας και αντικαθίσταται από τον άτεγκτο εξαναγκασμό ενός απρόσωπου,  κοσμικού, φυσικού νόμου, που υποτίθεται ότι διέπει τα πάντα.  Επιπλέον, η εν Χριστώ σωτηρία μεταλλάσσεται σε μία διαδικασία εξελικτικής αυτοσωτηρίας.

8. Η εταιρία «Σκοπιά» των «Μαρτύρων του Ιεχωβά» διαστρέφει πλήρως τη διδασκαλία της Αγίας Γραφής, προβάλλοντας μία συγκεχυμένη αντίληψη περί του Χριστού, παρόμοια με εκείνη του αρχαίου Αρειανισμού. Για την «Σκοπιά», ο Ιησούς Χριστός δεν είναι ο Θεός-Δημιουργός του σύμπαντος κόσμου, ο μόνος Σωτήρας και ο έσχατος Κριτής του, αλλά είναι απλώς ένα δημιούργημα του Ιεχωβά,  ένας υπηρέτης του. Ο Ιησούς Χριστός, όπως εμφανίσθηκε στον κόσμο και στην Ιστορία, κατ’ αυτήν, δεν είναι ο αληθινός Θεός, που έγινε άνθρωπος για τη σωτηρία μας, αλλά ένας «τέλειος άνθρωπος και  τίποτε παραπάνω», ο οποίος δεν μπορεί να προσφέρει την σωτηρία.

9. Ο Νεοπαγανιστικός πολυθεϊσμός, ως αναπόσπαστο τμήμα της «Νέας Εποχής», έχει διατυπωμένες ανάλογες δοξασίες για το Πρόσωπο του Χριστού. Λόγω των πολλών και αντικρουομένων τάσεων στον χώρο αυτό, είτε αρνείται την ιστορικότητά Του, είτε Τον εντάσσει σε εθνικιστικά, εθνοφυλετικά, αποκρυφιστικά και πολυθεϊστικά πλαίσια. Είναι ευνόητο, ότι ο «Χριστός» του Νεοπαγανισμού, είτε θεωρείται ιστορικό πρόσωπο, κοινωνικός η εθνικός επαναστάτης, είτε μύθος η αλληγορία, δεν είναι ο Χριστός των Ευαγγελίων και της Εκκλησίας.

10. Ενώπιον όλων αυτών, παλαιοτέρων και συγχρόνων παραχαράξεων της αλήθειας για το Πρόσωπο του Χριστού, η Εκκλησία ευαγγελίζεται την μοναδικότητα της εν Χριστώ σωτηρίας, επαναλαμβάνοντας τους λόγους της Αγίας Γραφής, ότι «ουκ έστι εν άλλω ουδενί η σωτηρία· ουδέ γαρ όνομά εστι έτερον υπό τον ουρανόν το δεδομένον εν ανθρώποις εν ω δεί σωθήναι ημάς» (Πρξ, 4,12). Η Συνδιάσκεψη προτρέπει το ορθόδοξο πλήρωμα να πιστεύει, να γρηγορεί και να ομολογεί την πίστη της Εκκλησίας, η οποία είναι προϋπόθεση της σωτηρίας μας.

Η Συνδιάσκεψη εγκρίνει ομοφώνως τα ως άνω Πορίσματα και εξουσιοδοτεί τον Πρόεδρο αυτής να τα υπογράψει.  

Ο Πρόεδρος της Συνδιασκέψεως

† Ο Γλυφάδας, Ελληνικού, Βούλας, Βουλιαγμένης και Βάρης Παύλος

Οι Εντεταλμένοι των Ορθοδόξων Εκκλησιών

Οικουμενικού Πατριαρχείου, Μητροπολίτης Κυδωνίας και Αποκορώνου Δαμασκηνός

Πατριαρχείου Ιεροσολύμων Λύδδης Δημήτριος

Πατριαρχείου Ρωσίας, Ηγούμενος Θεοφάνης Λουκιάνωφ

Πατριαρχείου Σερβίας Ιερομόναχος Ευσέβιος Meanja

Πατριαρχείου Ρουμανίας, Καθηγητής Κυπριανός Στρέτζα

Εκκλησίας της Κύπρου, Επίσκοπος Καρπασίας Χριστοφόρος

Εκκλησίας της Ελλάδος, Πρωτοπρ. Κυριακός Τσουρός

Εκκλησίας Πολωνίας, Ανδρέας Λέφτσακ

Ο φιλοξενών την Συνδιάσκεψη

Μητροπολίτης Φθιώτιδος Νικόλαος

Read more:http://www.egolpion.com/26panorthodoxos.el.aspx#ixzz3JB0coMga