Εφημέριου του Ι.Ν. αγ. Σπυρίδωνος Τριανδρίας Θεσσαλονίκης
(με τρίμηνη απόσπαση)
Για τον "Στύλο Ορθοδοξίας" (Μάρτιος 2015, αρ. φ. 165)
Κήρυγμα στο «μετά ταύτα ευρίσκει αυτόν ο Ιησοῦς εν τω ιερώ και είπεν αυτώ· ίδε υγιής γέγονας· μηκέτι αμάρτανε, ίνα μη χείρόν σοι τι γένηται» (Ιω. ε 14)
Ομολογουμένως, βρισκόμαστε ενώπιον ενός εξαιρετικού ευαγγελικού αποσπάσματος. Η θεραπεία του Παραλύτου της Βηθεσδά είναι από τις εντυπωσιακότερες ιστορίες της επιγείου δράσεως του Ιησού. Η υμνογραφία και η αγιογραφία, στόλισαν όπως ελάχιστες ιστορίες της Καινής Διαθήκης, το συγκεκριμένο θαύμα.
Σήμερα εδώ, θα καταπιαστούμε με την ερμηνεία του στίχου ε΄ 14. Είναι πολύ διδακτικός και κρύβει μέσα του πολλές αλήθειες τις οποίες θα προσπαθήσουμε μέσα σε λίγες γραμμές να αποκωδικοποιήσουμε με τη βοήθεια του αγ. Ιωάννη Χρυσοστόμου.
«Μετά απ’ αυτά ο Ιησούς τον βρήκε στο ναό και του είπε: ‘’Κοίταξε, έγινες καλά. Να μην αμαρτήσεις πλέον, για να μη σου συμβεί τίποτε χειρότερο’’».
Ο ιερός πατήρ, τονίζει πως λαμβάνουμε τρεις πληροφορίες από τα λόγια αυτά του Ιησού. Πρώτον, ότι το νόσημά του ο παράλυτος το απέκτησε από τις αμαρτίες του. Δεύτερον, ότι είναι αληθινός ο λόγος περί της γεένης. Και τρίτον, ότι η τιμωρία είναι μακροχρόνιος και διαρκής. Παίρνοντας ως παράδειγμα την πολύχρονη τιμωρία του παραλύτου, δεν δικαιολογεί όσους διαμαρτύρονται στον Θεό με τα λόγια αυτά: «Για το διάστημα μίας ώρας που εφόνευσα και για ελάχιστο χρόνο που εμοίχευσα θα τιμωρούμαι αιωνίως;» Διότι τα αμαρτήματα δεν διακρίνονται από τον Θεό σύμφωνα με την χρονική τους διάρκεια αλλάσύμφωνα με την ίδια την φύση των εγκλημάτων.
Πολύ προσοχή πρέπει να δώσουμε στο γεγονός να μην ξαναπέσουμε στα ίδια αμαρτήματα, γιατί αν και υπάρχει περίπτωση να τιμωρηθήκαμε αυστηρά γι αυτά, αν ξαναπέσουμε θα πάθουμε χειρότερα. Αυτό δεν είναι από τον Θεό, δηλαδή η τιμωρία· είναι από τον ίδιο τον άνθρωπο που προκαλεί την τιμωρία για τον εαυτό του. Υπάρχει όμως και η εξής λεπτομέρεια που θα πρέπει να προσέχουμε εμείς οι άνθρωποι. Αν δεν τιμωρηθούμε αρκετά εδώ για τα βαρύτατα αμαρτήματά μας που πολλές φορές είναι και επαναλαμβανόμενα, θα πρέπει να φοβούμαστε και να τρέμουμε, επειδή θα πάθουμε αναρίθμητα στη μέλλουσα ζωή.
Συνεχίζοντας ο άγιος πατήρ την ερμηνεία δίνει την εξής απάντηση στην ερώτηση πολλών γιατί δεν τιμωρούνται όλοι με τον ίδιο τρόπο. Θεωρούμε αδικία κάποιοι να καλοπερνούν σε αυτήν την ζωή έχοντας διαπράξει βαρύτατα αδικήματα και αισθανόμαστε αδικημένοι. Όμως καθόλου δεν πρέπει έτσι να σκεφτόμαστε. Γιατί αν κάποιος σε αυτήν την ζωή δεν έπαθε τίποτε, αυτό αποτελεί εφόδιο τιμωριών για την μέλλουσα ζωή. Αυτό τονίζει ο Απόστολος Παύλος όταν λέγει: «Όταν δε τιμωρούμεθα από τον Κύριο, παιδαγωγούμεθα, για να μη καταδικασθούμε μαζί με τον κόσμο»[1].
Όλα τα νοσήματα δεν προέρχονται από τις αμαρτίες μας, όμως τα περισσότερα πηγάζουν από εκεί. Πρέπει λοιπόν να έχουμε κατά νου ότι και ένεκα των αμαρτημάτων μας μπορεί να γεννηθούν αρρώστιες, πάθη. Με αυτή τη γνώση θα υποφέρουμε κάθε δυσκολία με ευχαρίστηση. Πολλές φορές όμως οι αρρώστιες έχουν σκοπό να καταστούμε ευσεβέστεροι όπως είπε ο Θεός τον Ιώβ«Μη νομίσεις, ότι έχω ενεργήσει κατ’ αυτόν τον τρόπο δι’ εσέ, δι’ άλλο τι παρά να δείξεις τη δικαιοσύνη σου[2]».
Το ότι μετά την θεραπεία, ο Ιησούς συναντά τον παράλυτο στο ναό, για τον ιερό Χρυσόστομο, είναι απόδειξη μεγάλης ευλάβειας. Δεν επέλεξε την τρυφηλή ζωή αλλά την κατά Θεόν ζωή. Περνούσε τον καιρόν του στον ναό. Αυτό σημαίνει επίσης και άνθρωπο καλλιεργημένο με την αρετή του ηρωισμού. Αφού εκινδύνευε ο παράλυτος να εκδιωχθεί από το ναό, λόγω της σχέσης του με τον Χριστό, αυτός επέμενε να πηγαίνει εκεί. Όλοι οι πατέρες θεωρούν τον παράλυτο παράδειγμα προς μίμηση θρησκευόμενου ανθρώπου.
Αξιοσημείωτο επίσης είναι και το χαρακτηριστικό του Κυρίου. Την έλλειψη αλαζονείας. Δεν είπε «σε έκανα υγιή» αλλά «έγινες υγιής, μη αμαρτάνεις πλέον».
Τέλος μας συμβουλεύει ο άγιος πατήρ, να λάβουμε παράδειγμα από τη θεραπεία του παραλύτου και να κάνουμε το εξής για τον εαυτό μας. Αν απαλλαγούμε από τα αμαρτήματα και νοσήματά μας κατόπιν διαφόρων τιμωριών, να λέμε στον εαυτό μας: «Δες, υγιής έγινες, μην αμαρτάνεις πλέον». Αν πάλι, δεν τιμωρηθήκαμε ενώ μάλιστα επιμένουμε να διαπράττουμε τα ίδια αμαρτήματα, να επαναλαμβάνουμε τα λόγια του Αποστόλου Παύλου «Δεν ξέρεις, ότι η αγαθότητα του Θεού θέλει να σε οδηγήσει σε μετάνοια; Αλλ’ εξαιτίας της σκληρότητας και αμετανόητης καρδιάς επισωρεύεις για τον εαυτό σου οργή[3]».
Ας ελπίσουμε στο έλεος του Κυρίου ότι και σε μας θα στείλει τη Χάρη του ώστε να εγερθούμε υγιείς από την αναπηρία που μαστίζει τη ζωή μας. Αμήν!
[1] Α’ Κορ. 11,32
[2] Ιώβ 40,3
[3] Ρωμ. 2,4-5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας απλά με κόσμιο τρόπο.