Ομιλία στο Αποστολικό Ανάγνωσμα της Κυριακής Α΄ Λουκά.

Β’ Κορ. Στ’ 16-ζ’1:Δεν είναι πλέον ο Θεός εκείνος ο αυστηρός τιμωρός της Παλαιάς Διαθήκης, αλλά πατέρας μακρόθυμος και πολυέλεος αγαθός.

                              του π. Παναγιώτη  Γκέζου

Ο Θεός δεν μας ζητά να φύγουμε από τον κόσμο,

αλλά να διαχωρίσουμε τη στάση μας απ’ αυτόν

και να αγωνιζόμαστε,

ώστε με τη βοήθεια της θείας Χάριτος

να μένουμε ανεπηρέαστοι

                             από το πνεύμα το κοσμικό.

Οι πονηροί άνθρωποι πιο εύκολα μπορούν

                      να παρασύρουν τους αγαθούς

παρά οι αγαθοί να επιδράσουν

 στους διεφθαρμένους ανθρώπους,

                                                   τους πονηρούς.

Η μόλυνση εύκολα μεταδίδεται,

                                       όχι όμως και η υγεία.

Ο λόγος του Θεού, που μας καλεί να διακόψουμε

               κάθε σχέση μὲ, του κόσμου, την πονηρία,

μας αποκαλύπτει στη συνέχεια το άνοιγμα

ενός δρόμου προς μία ασύγκριτα ανώτερη σχέση

                                                                 και κοινωνία.

Δεν είναι πλέον ο Θεός εκείνος ο αυστηρός τιμωρός

της Παλαιάς Διαθήκης, αλλά πατέρας μακρόθυμος

                                                     και πολυέλεος αγαθός.

 Δεν επιβάλλεται με τον φόβο της τιμωρίας,

αλλά σώζει και θεραπεύει και αποκαθιστά

 όλους μας με την άπειρη αγάπη του

                                                 και φιλανθρωπία.

Όλα αυτά να τα κάνουμε με φόβο Θεού

 γιατί πολλές φορές παρακινούμαστε

               στο να απέχουμε από την αμαρτία

είτε επειδή φοβόμαστε την μέλλουσα κρίση,

είτε επειδή αυτό είναι το κοινώς αποδεκτό,

είτε - ακόμη χειρότερα – κινούμενοι

                       από υπερηφάνεια και κενοδοξία.

Μάλιστα, ο Απόστολος στηρίζει τὴν μαρτυρία

του στο  μεγαλοφωνότατο προφήτη Ησαΐα,

Και αυτά μεν για τους εκλεκτούς.

 Όμως, για τους πολλούς,

         Για τους πιστούς Χριστιανούς,

που ζουν μέσα σε οικογένειες

                    καὶ, γενικότερα, στην κοινωνία,

με οποιοδήποτε ευλογημένο τρόπο ζωής,

το Πνεύμα του Θεού,

             δια του Αποστόλου μας καθοδηγεί

προς μια ουσιαστική και απομάκρυνση τροπική.

Την οδό δηλ. των μυστηρίων και της ζωής

                                               της χριστιανικής!

Με αυτές λοιπόν τις προϋποθέσεις μπορεί

να γίνει λόγος για τα όσα αναφέρει

         στη συνέχεια η αποστολική περικοπή:

Αφού θα εξέλθετε και θα διαχωριστείτε

από τους απίστους, εγώ θα σας δεχθώ

                                          με στοργή πατρική.

Είμαστε δημιουργημένοι για την χαρά

                                               και την ευτυχία.

Είμαστε πλασμένοι για κάτι ασύλληπτο

που και η τολμηρότερη φαντασία

δεν θα μπορούσε ποτὲ να το συλλάβει.

Τι είναι αυτό; Να γίνουμε, Θεού, κατοικία!

Ο ίδιος ο Θεός μας έχει δημιουργήσει

γι αυτόν το σκοπό. Αρκεί να αποκοπούμε

από τις αιτίες και τις αφορμές της αμαρτίας

και να ζούμε μέσα στο Σώμα του Κυρίου Ιησού,

που είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία!