Συνάντηση με το Σεβασμιώτατο Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλο Εκδρομή των Κατηχητών της Mητροπόλεως Γλυφάδας 5/9/2015

Της Παρασκευής  Χριστοδουλοπούλου

Κατηχήτριας του Ι. Ν. Εισοδίων Θεοτόκου Βάρης

Η κατήχηση τα πρώτα χρόνια του παιδιού ξεκινά από την οικογένεια και μετά αναλαμβάνει η Εκκλησία. Το κατηχητικό είναι το παιδικό δωμάτιο του σπιτιού της Εκκλησίας.

Πετυχημένοι κατηχητές σε ΖΩΝΤΑΝΕΣ ενορίες = Συνδεδεμένοι ιερείς και κατηχητές με την ενορία. Βασικό έργο του ιερέα να κατηχεί. Μεγάλη μας ευθύνη: σύνδεση των παιδιών με εκκλησία, με την ένταξη των παιδιών στην ενορία και τη λειτουργική ζωή. ΕΜΠΕΙΡΙΑ ναού. Η Εκκλησία να μαζέψει τα παιδιά ως μεγάλη οικογένεια στο τραπέζι του Πατέρα. Θέλουμε συνεργασία Εκκλησίας και οικογένειας. Γονείς παρόντες: π.χ. σχολές γονέων, εκδρομές…. Θέλουμε να γίνουμε ελκυστικοί σε αυτό που κάνουμε!

Παλαιότερα τα κατηχητικά είχαν πολλά παιδιά, τα οποία δεν μυήθηκαν όμως στη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας. Αποτέλεσμα του παραπάνω είναι να λένε οι άνθρωποι «Πιστεύω, αλλά δεν πάω Εκκλησία».

Στο θέμα σχέσεων με το άλλο φύλο:

Η ισορροπημένη αγωγή είναι να βλέπουμε τον καθένα ως πρόσωπο, ως εικόνα του Θεού με αγάπη. Δηλαδή με σεβασμό και εκτίμηση. Το ενδιαφέρον για το άλλο φύλο είναι πολύ φυσικό, αλλά μπορούμε να βάλλουμε τη διάσταση: «Τι θέλεις να αγαπάς τον άλλο ή την εκμετάλλευση του;» Να καταλάβουν τα παιδιά τι θέλουν… («να τα φτιάξουν»: Φτιαγμένα τα έχεις!) Το κάθε πράγμα στην ώρα του: παράδειγμα με το λεμόνι: αν το κόψεις νωρίτερα θα είναι πικρό, στην ώρα του – κατάλληλο να δώσει καρπούς. Αν βιάζεσαι, θα σκοντάψεις…. Όχι τον επόμενο, τον επόμενο….. Τώρα είναι εποχή για φιλία, οι δεσμοί να είναι σταθεροί και μετά ζευγάρι. Διαφοροποίηση ελεύθερης συμβίωσης και γάμου: ο τελευταίος περιλαμβάνει και την ευθύνη. Μεγαλώνουμε εγωιστικά και μετά έχουμε χωρισμούς.

Ο Θεός έφτιαξε τον άνθρωπο άρσεν και θήλυ (απάντηση στην ομοφυλοφιλία).

Έκτρωση: παράδειγμα με γυναίκα που γέννησε και μεγάλωσε τελικά το παιδί της. Κάποια στιγμή που πήγε ο Σεβασμιώτατος επίσκεψη της είπε: «Πάρε το μαχαίρι και σφάχ’ το .Το ίδιο θα έκανες και όταν ήταν στη μήτρα σου.»

Ναρκομανείς στα 4, όχι στα 14 με τις παραλείψεις μας. Να κάνουμε και πνευματικά εμβόλια όπως τα κανονικά εμβόλια από τη μικρή ηλικία, παρότι πονούν. Τα παιδιά από το σπίτι να μάθουν να νηστεύουν, να κοινωνούν. Ο έπαινος να χρησιμοποιείται με μέτρο για να παρακινήσουμε το παιδί (Άγιος Πορφύριος). Στις περισσότερες αταξίες το παιδί λέει: ‘Πρόσεξέ με». Με αγάπη να μιλάμε…

Ετοιμάζω το παιδί να μου φύγει, να στέκεται στα πόδια του, να έχει τις ευθύνες του. «Είσαι μέλος της οικογένειας ή φιλοξενούμενος;» Συμμετοχή στις δουλειές. Βάζω όρια, αλλά δεν καταστέλλω προσωπικότητες.

Άνθρωπος θρησκευτικός = εγωιστικός, Φαρισαίος. Διαφοροποίηση από τον εκκλησιαστικό που έχει ευθύνη για όλους.

Ψέμα: αποτυχία να εμπιστευτώ τον αδελφό μου και το Θεό.

Τι είναι ο άνθρωπος χωρίς Θεό; 1 ωραίο ζώο, 1 κρέας που κυνηγά τροφή για να καταλήξει ψόφιο κουφάρι. Μας αντιμετωπίζουν ως σκουπίδι, γιατί δεν πιστεύουν στο Θεό. Ενώ ο άνθρωπος με το Θεό: δείτε την Παναγία, τους Αγίους, ο άνθρωπος γίνεται Θεός!