Κήρυγμα στο Αποστολικό Ανάγνωσμα της Κυριακής Ζ΄ Λουκά (Γαλ. α΄ 11-19).

Δεν είναι το Ευαγγέλιο

                    καρπός ανθρώπινης σοφίας.

Είναι, συνεπώς,

        η καθαρότερη πηγή της αληθείας.

του π. Παναγιώτη Γκέζου

Εκείνο που, για όλους εμάς, έχει σημασία

 Είναι ότι σήμερα μέσα στην Εκκλησία

κρατάμε ένα μοναδικό θησαυρό:

το Ευαγγέλιο. Τη φανέρωση της Αλήθειας

 όπως την αποκάλυψε ο Χριστός

και την εμπιστεύτηκε στους Αποστόλους

για να την μεταδώσουν

               σε όλον το κόσμο σαν δώρο θεϊκό.

 Τα κείμενα του Ευαγγελίου αποτελούν

λόγο θεόπνευστο

   και συνεπώς πάντοτε έγκυρο, ζωντανό,

σωτήριο και διαχρονικό.

      Ας δοξάζουμε τον Κύριο Ιησού Χριστό

που μας αξίωσε να ήμαστε μέλη

    της αγίας Του Αποστολικής Εκκλησίας

 κι ας φροντίζουμε να παραμένουμε

πιστά τέκνα της, διότι μόνο στην Εκκλησία

μπορούμε να επιτύχουμε τον αγιασμό

                                   και τη δική μας σωτηρία.

Το ιερό Ευαγγέλιο

                             είναι ουράνια διδασκαλία,

το πνευματικό «μάννα» του ουρανού, το

προσκλητήριο της αγάπης, της ειρήνης,

 χαράς και της εν Χριστώ Ιησού σωτηρίας.

Ο Κύριος δεν έφερε απλά εκ

του Ουρανού, της αλήθειας, το θησαυρό,

αλλά έλαβε πρόνοια να το μεταδώσει

         σ’ όλο τον κόσμο. Για το σκοπό αυτό

εξέλεξε τους Αποστόλους

να αγωνίζονται μέρα και νύκτα και

                  να καταστήσουν  όσο το δυνατό

περισσότερους ανθρώπους,

     κοινωνούς της θείας αυτής ευεργεσίας.

Για το Χριστιανό που θέλει

       να είναι ενεργό μέλος της Εκκλησίας,

το κήρυγμα

          και η διάδοση του Ευαγγελίου

          πρέπει να είναι διαρκές μέλημά του.

Με την πίστη του, τη σωστή ζωή του,

         με το λόγο του, με την προσευχή του,

καλείται ο Χριστιανός

να γίνει ένας ευλογημένος ευαγγελιστής.

Ένας κήρυκας της σωτηρίας πιστός.

Ο Ιησούς ας είναι το μοναδικό

                    και μελέτημα της καρδιάς μας.

Δεν είναι το Ευαγγέλιο

                        καρπός ανθρώπινης σοφίας,

Εἶναι, συνεπώς,

             η καθαρότερη πηγή της αληθείας.

Το βεβαιώνουν τα πράγματα.

                          Δεν χωράει  καμιά αντίρρησης.

 Ο δρόμος του Ευαγγελίου

                                  εἶναι σωστή πανήγυρης.

 Πανηγυρίζει η ψυχή την χαρά της,

την σωτηρία της. Χωρίς αλυσίδες

                          και σίδερα ηθικής φυλακής.

Χωρίς φίδια ανησυχίας και βδέλλες,

πού ροφούν το αίμα. Χωρίς εφιάλτες

που ταράσσουν τον ύπνο.

                  Ελεύθερη. Αδούλωτη. Φτερωτή.

Χρυσαλλίδα στο βασίλειο τῆς χάριτος.

   Ζει με ιδανικά. Πεθαίνει για τα ιδανικά!

Γίνεται αθάνατη χάρις σ' αυτά τα ιδανικά.

Και ο άλλος δρόμος, που

    μας δείχνουν οι άλλοι; Σήψης και δεσμά

και χλομάδα θανάτου

                            και ψέμα σε χρυσά χαρτιά,

χρεοκοπία ηθική και αναπηρία ψυχική

                                καί ναυάγια οικονομικά,

ντροπές και συντρίμματα οικογενειακά

                                          και δάκρυα καυτά...

Πόσες ψυχές, αλήθεια,

στη ζωή βυθίζονται διότι αρνούνται

να πιστέψουν στον χάρτη του ουρανού,

                                       στον νόμο του Θεού!