Κήρυγμα την Κυριακή της Πεντηκοστής

Το Άγιο Πνεύμα το ‘χομε τόσο ανάγκη,

 όσο ποτέ άλλο στην κοινωνία μας.

του π. Παναγιώτου Γκέζου

Το Άγιο Πνεύμα ολοκληρώνει την προσωπικότητα του ανθρώπου.

    Στον άνθρωπο ο Θεός,

        που τον έπλασε κατ’ εικόνα

και ομοίωση δική Του,

                    έδωσε την εκκλησιαστικότητα

που είναι για τον άνθρωπο

         ότι είναι για τον Θεό η τριαδικότητα.

Το γεγονός της Πεντηκοστής

                            μεταξύ άλλων φανερώνει

ότι από χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος

την επικοινωνία μας μαζί Του

                                               την δυναμώνει.

    Η σύγχυση, που επικρατεί συχνά

                      στην ανθρώπινη επικοινωνία,

  είναι αποτέλεσμα

                             της ανθρώπινης αμαρτίας.

Ο άνθρωπος,

                 που έχασε το πνεύμα του  Θεού,

έχασε και τη δυνατότητα να μιλάει

και να καταλαβαίνει τη γλώσσα

                                                 του κάθε λαού.

  Η δυσκολία στην ανθρώπινη επικοινωνία

 είναι αποτέλεσμα

                  του ανθρώπινου εγωκεντρισμού,

που κάνει τον άνθρωπο

να βλέπει όλους τους συνανθρώπους του,

                                    ακόμη κι αυτούς

     που είναι πολύ κοντά του, σαν εχθρούς.

Ο άνθρωπος που

έχει το πνεύμα του Θεού

δεν σκέπτεται τι θα πάρει από τον άλλο,

αλλά τι θα του δώσει.

Δεν προσπαθεί να εξασφαλίσει

          για τον εαυτό του την καλύτερη θέση,

αλλά να βοηθήσει τον συνάνθρωπο του

                            να την πάρει, αν του αρέσει.

Στον κόσμο μάθαμε να βλέπουμε

τα του κόσμου σε δύο επίπεδα:  κοινωνικά

                                  και προσωπικά χωριστά.

 Άλλοι πάνε να γιατρέψουν

                       τα προβλήματα τα κοινωνικά,

τα μεγάλα θέματα, τα μακροθέματα

με κοινωνικές παρεμβάσεις και άλλοι

βλέπουν τα προβλήματα,

                             τα προσωπικά, τα ατομικά

των ανθρώπων και θέλουν να κάνουν

                                 προσωπικές επεμβάσεις.

Αυτό είναι μια τραγωδία

          και μια προσπάθεια χωρίς θεραπεία.

Για να υπάρχει αυτή η ενότητα

                και η θεραπευτική της κοινωνίας

πρέπει να υπάρχει

πρόβλεψη του Αγίου Πνεύματος:

όποιος πιστεύει σε μένα απ’ αυτόν

θα ρέψουν ποταμοί ύδατος εκ της κοιλίας (αυτού).

Και  είπε παρακάτω  σ’ αυτό το κείμενο:

Οποίος πιστεύει σε μένα

                                         και με ακολουθεί,

                αυτός θα έξει το φώς της ζωής.

Αν δεν είμαστε πνευματοφόροι,

                πάντοτε θα έρχονται χωρισμοί

και θα έρθει ο Νικόδημος να πει:

Μπορεί ο νόμος να κρίνει τον άνθρωπο;

Μπορεί κάποιος νόμος,

                    κάποια μέτρα της κοινωνίας

να κρίνουν την Εκκλησία; 

Η Εκκλησία λοιπόν

              συγκροτείται κοινωνικά

                                           και πνευματικά

από το Άγιο Πνεύμα και εμείς

    φέρουμε πάνω μας μια ευθύνη βαριά

και δεν μπορούμε

 να βλέπουμε τα πράγματα του κόσμου

      να περάνε μπροστά μας τηλεοπτικά.

Η Πεντηκοστή

έχει μια ξεχωριστή σημασία

                             για τον κάθε χριστιανό.

Αποτελεί

  την ιστορική φανέρωση της Εκκλησίας

                                          στον κόσμο αυτό.

Από τη μοναδική ημέρα της Πεντηκοστής,

 η απλή ομάδα των μαθητών μαζί

με τις πρώτες τρεις χιλιάδες ανθρώπων,

                                που είχαν πίστη δυνατή

εμφανίζονται στην Ιστορία

                                   με το όνομα Εκκλησία.

Το Άγιο Πνεύμα δόθηκε αρχικά

στους προφήτες,

         αλλά μόνο για συγκεκριμένο σκοπό,

 για να μπορούν να κατανοούν τη γνώση

                      που τους αποκάλυπτε ο Θεός.

           Όμως, πλήρως και ολοκληρωτικώς,

 το Άγιο Πνεύμα δεν χορηγήθηκε

                            πριν από την Πεντηκοστή

διότι έπρεπε πρώτα η θυσία του Κυρίου

                      στον Γολγοθά να προσφερθεί.

Ας υψώσουμε τα χέρια μας

                         κι ας παρακαλέσουμε το Θεό

να στέλνει πάντα στον καθένα μας

                                                και σε όλους εδώ

το Πνεύμα το Άγιο,

τη μεγάλη παρηγοριά μας,

                              τη μεγάλη προστασία μας,

 γιατί το ‘χομε τόσο ανάγκη,

                όσο ποτέ άλλο στην κοινωνία μας.