Σε κάθε νέα Εκκλησιαστική χρονιά , η πρώτη μεγάλη γιορτή, εκτός από το Γενέσιο της Θεοτόκου, πάντα είναι η Παγκόσμια Ύψωση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, στις 14 Σεπτεμβρίου κάθε χρόνου. Γιατί συμβαίνει αυτό; Καταρχήν για ιστορικούς λόγους αφού η Αγία Ελένη όταν βρήκε τον Τίμιο Σταυρό, πλήθη πιστών άρχισαν να συρρέουν για να αγγίξουν το Τίμιο Ξύλο.
Επειδή, όμως, συνέβησαν πολλά δυστυχήματα από το συνωστισμό, ύψωσαν τον Τίμιο Σταυρό μέσα στο ναό σε μέρος υψηλό, για να μπορέσουν να τον δουν και να τον προσκυνήσουν όλοι. Έτσι οι Θεοφόροι Πατέρες τοποθέτησαν σε αυτή την ημέρα την εορτή της Υψώσεως του Σταυρού στο Εορτολόγιο της Εκκλησίας. Υπάρχουν όμως και ορισμένοι Συναξαριστές, που στις 14 Σεπτεμβρίου αναφέρουν και συνδέουν μια άλλη ύψωση του Τιμίου Σταυρού, αυτή στην Κωνσταντινούπολη το 628 μ.Χ. από τον βασιλιά Ηράκλειο, όταν νίκησε και ξαναπήρε τον Τίμιο Σταυρό από τους Αβάρους, οι οποίοι τον είχαν αρπάξει όταν κατέκτησαν τους Αγίους Τόπους.
Κυρίως όμως οι λόγοι είναι θεολογικοί. Γιατί ο Χριστός μας με σαφήνεια διακήρυξε: «Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθήτω μοι» (Μάρκ. η΄ 34). Ο κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος αν θα ακολουθήσει τον Χριστό ή όχι. Αν όμως απαντήσει καταφατικά ότι θέλει, τότε ο Σταυρός και η σταυροαναστάσιμη πορεία στην ορθόδοξη Εκκλησία είναι μονόδρομος...! Ο Απόστολος Πέτρος μας το τονίζει ξεκάθαρα : «Χριστός υπέρ υμών έπαθεν υμίν υπολιμπάνων υπογραμμόν ίνα επακολουθήσητε τοις ίχνεσιν αυτού» (Α’ Πέτρ. β’ 21). Και ο ίδιος ο Κύριος μας υπογραμμίζει με τον πιο εκκοφαντικό τρόπο, ότι: «Εἰσέλθετε διὰ τῆς στενῆς πύλης· ὅτι πλατεῖα ἡ πύλη καὶ εὐρύχωρος ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ἀπώλειαν, καὶ πολλοί εἰσιν οἱ εἰσερχόμενοι δι᾿ αὐτῆς. τί στενὴ ἡ πύλη καὶ τεθλιμμένη ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωήν, καὶ ὀλίγοι εἰσὶν οἱ εὑρίσκοντες αὐτήν!» (Ματθ. 7,13-14).
Δυστυχώς όμως, στην εποχή της τεχνολογικής προόδου και των ανέσεων και της νοοτροπίας του εύκολου κέρδους, ο Σταυρός και η πορεία του Κυρίου, δεν είναι αρεστή από των πολύ κόσμο, ακόμη και από ανθρώπους της Εκκλησίας, που προτιμούν ένα Χριστιανισμό που δεν έχει τόσο άσκηση και παράδοση, αλλά μόνο τονίζεται η χαρά και η Ανάσταση, ξεχνώντας πως για να έρθει η Ανάσταση προϋποθέτει Γολγοθά και χωρίς Γολγοθά και Σταυρό, δεν θα έρθει ποτέ Ανάσταση! Αυτή την πορεία προτίμησαν οι φίλοι Του Κυρίου, οι Άγιοι! Αυτή την πορεία ευαγγελίζεται η Αγία Γραφή. Αυτή την πορεία μας δίδαξε με το Πάθος και την Ανάσταση ο ίδιος ο Κύριος. Αυτή την πορεία ακολούθησαν οι Απόστολοι και όπως είπαμε όλοι οι Άγιοι, αυτή την πορεία σφράγισαν με την Γιορτή του Τιμίου Σταυρού οι θεοφόροι πατέρες.
Στους Χαιρετισμούς του Τιμίου Σταυρού, μεταξύ άλλων ψέλνουμε: «Χαῖρε Σταυρέ, οἰκουμένης φύλαξ· χαῖρε, ἡ δόξα τῆς Ἐκκλησίας.» και πιο κάτω: «Χαῖρε, δι’ οὗ εὐλογεῖται ἡ κτίσις· χαῖρε, δι’ οὗ προσκυνεῖται ὁ Κτίστης». και επισφραγίζει την πρώτη ωδή το «Χαῖρε, Ξύλον μακάριον». Πόσο ουσιαστικά θεολογικά λόγια, πέρα από την όμορφη ποιητικότητα και σύνθεση την οποία τα χαρακτηρίζουν. Σταυρό μας δίνει η Εκκλησία και μας φορεί με την Βάπτισή μας. Σταυρικό σχήμα έχουν οι περισσότεροι Ναοί και κυρίως στην κορφή κάθε Τρούλου. Με Σταυρό του Ευαγγελίου πάνω στο Ιερό Αντιμνήσιο ξεκινάει η κάθε Θ. Λειτουργία, με το σχηματισμό του σημείου του Σταυρού, ξεκινά η προσευχή και κάθε κρίσιμη πορεία και απόφαση κάθε ορθόδοξου Χριστιανού.
Γι αυτό ο Σταυρός ενοχλεί και θέλουν να το εξαλείψουν οι εχθροί της Εκκλησίας κάθε εποχής και πίσω από όλους αυτούς, ο ίδιος ο Διάβολος. Θέλουν να βγει από τα δημόσια κτήρια και τις υπηρεσίες. Να μη το φοράνε καν σε ορατό μέρος οι ορθόδοξοι Χριστιανοί. Ακόμη και διεθνείς αθλητικές ομοσπονδίες σε δημοφιλή αθλήματα, όπως το ποδόσφαιρο, προσπαθούν με κανονισμούς να απαγορεύσουν σε αθλητές να κάνουν το Σταυρό τους σε πανηγυρισμούς ή όταν μπαίνουν αλλαγή ή προσπαθούν τα κανάλια να μη δείχνουν αυτά τα πλάνα. Στη χώρα μας κάποιοι απαιτούν να βγει ακόμη και από την Ελληνική Σημαία μας ο Σταυρός. Πρόσφατα γνωστή αλυσίδα σούπερ Μάρκετ είχε πλάνο στη διαφήμισή του από γνωστό μας Ελληνικό νησί, στο οποίο είχαν αφαιρεθεί όλοι οι Σταυροί από τα Εκκλησάκια που υπήρχαν στο πλάνο...κ.α.!
Αλλά αυτοί αδιάφοροι ως εχθροί του Σταυρού και της Εκκλησίας και κάνουν την "δουλειά" τους και είναι συνεπής με τα πιστεύω τους. Εμείς όμως οι Χριστιανοί τι δικαιολογία έχουμε και γιατί δεν βρίσκουμε το αληθινό νόημα του Σταυρού στη ζωή μας; Γιατί δεν θέλουμε να νηστεύσουμε; Γιατί δεν θέλουμε να σηκωθούμε νωρίς για να είμαστε στην Θ. Λειτουργία; Γιατί δεν θέλουμε να μοιραστούμε από τα λίγα ή τα πολλά υπάρχοντά μας; Γιατί δεν θέλουμε να τηρήσουμε τις εντολές Του Κυρίου και προσπαθούμε να βρούμε συνεχώς παραθυράκια ή να κάνουμε το εμπαθές και πολλές εφάρματο θέλημά μας; Τόσα ερωτήματα που καλούμαστε στη πράξη να δώσουμε την «καλή απολογία» και τώρα αλλά και κατά την ημέρα της εξόδου μας από αυτή την ζωή, όπου γίνεται η μερική κρίση, αλλά κυρίως την φοβερά ημέρα της γενικής κρίσεως όπου ο Δικαιοκρίτης Χριστός, θα έρθει ένδοξα να μας κρίνει όλους.
Δεν τα λέμε όλα αυτά για να υπάρχει φοβέρα ή καταναγκασμός, αλλά τα υπενθυμίζουμε γιατί Χριστιανός σημαίνει πέρα από τον τίτλο μας, ανάληψη ευθύνη, συνέπεια και συνέχεια στη πνευματική του ζωή. Όσο λοιπόν νωρίτερα σηκώσουμε αγόγγυστα τον προσωπικό μας Σταυρό, όσο πιο χαρά έχουμε στις δοκιμασίες και τις θλίψεις, τόσο πιο πολύ πιθανότητα Ανάστασης έχουμε! Ο Σταυρός μας κοσμεί ολόκληρους αδελφοί μου και αλίμονο αν απλά είναι ένα κόσμημα πάνω μας, χωρίς να νοηματοδοτεί την όλη ύπαρξη μας. Εύχομαι από καρδιάς να μην ανήκουμε σε αυτούς που δυστυχώς έχουν τον Τίμιο Σταυρό για διακοσμητικούς και όχι ουσιαστικούς λόγους στη ζωή τους...!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας απλά με κόσμιο τρόπο.