Κήρυγμα στο Αποστολικό Ανάγνωσμα της Κυριακής μετά τα Φώτα. (Εφεσ. δ΄ 7-13)

Κι όσο περισσότερο θα επιθυμούμε

την παρουσία του Χριστού,

τόσο περισσότερο στην ψυχή μας

 θα εισέρχεται η ζωή του Θεού.

του π. Παναγιώτου Γκέζου

Οι χριστιανοί μέσα στην Εκκλησία αγωνίζονται

                    να φθάσουν και να επιτύχουν όλοι μαζί

την ενότητα της πίστεως

           και της επιγνώσεως του Υιού του Θεού,

                      να τελειοποιηθούν στην εν Χριστώ ζωή.

Επίγνωση του Υιού του Θεού λέγει ο Παύλος

                    την δια θείας λάμψεως και φωτισμού

                         ανυπόστατου στην καρδιά του πιστού.

 Είναι να καταλάβουμε με όλες τις δυνάμεις μας

         ποιός ήταν ο Ιησούς Χριστός τι έκανε για εμάς

   και πως θα λάβουμε αυτές τις δωρεές του Χριστού

για να ενωθούμε μαζί του

        και να ζήσουμε αιώνια στην Βασιλεία του Θεού.

Όταν ο Χριστός με την Ανάληψή του

                                                        ανέβηκε στον ουρανό,

    έδεσε αιχμαλώτους τους εχθρούς του, τον πονηρό

δηλαδή τον σατανά και το θάνατο,

κι έδωσε χαρίσματα στους ανθρώπους

                                                                   και κάθε καλό.

Πριν από την Ανάληψή του ο Θεός

     δεν χορηγούσε τα αγαθά του στους ανθρώπους;

Ο Θεός πάντοτε δώριζε στους ανθρώπους

        από τον ανεξάντλητο πλούτο των αγαθών του.

Όμως πριν από τη Σταύρωση,

την Ανάσταση και την Ανάληψη του Κυρίου,

ο άνθρωπος δεν μπορούσε,

                                         τα θεία δώρα να αποκτήσει.

Δεν μπορούσε ούτε και άντεχε ο άνθρωπος,

                                   με τα θεία δώρα, να πλουτίσει.

Διότι ήταν υπόδουλος

                                  στην αμαρτία και τον διάβολο.

Ο Χριστός είναι η χαρά μας

        και την προσφέρει μέσα μας ολοκληρωμένη.

Απουσιάζει η ειρήνη στην καρδιά μας;

         Ο Χριστός είναι η ειρήνη μας η ευλογημένη.

Ακόμη κι αν έλθουν στενοχώριες

                                     και πίκρες στη δική μας ζωή,

δεν χάνουμε την ειρήνη μας

                                              και κάνουμε προσευχή.

Ο Θεάνθρωπος Κύριος

                                 έδωσε διαφορετική αποστολή

και χαρίσματα σε κάθε διάκονο

                                                 της Εκκλησίας του.

Άλλους τους έθεσε Αποστόλους,

                                                 άλλους Προφήτες,

 άλλους Ευαγγελιστές,

                       για να καταρτιζόμαστε οι πιστοί.

Κι όλες αυτές τις διαφορετικές κλήσεις

           τις έδωσε μ’ ένα μεγάλο και άγιο σκοπό:

Να οικοδομούμαστε,

                            έτσι ώστε να φθάσουμε κάποτε

να έχουμε όλοι την ίδια αληθινή πίστη στο Θεό.

Και τι ζητά ο Θεός από μας;

Ζητά να γινόμαστε δεκτικά δοχεία

                                                          της Χάριτός του·

 να ζούμε μέσα στην Εκκλησία του

                                                  με πίστη και υπακοή·

να δεχόμαστε καθημερινά

                            την καλλιέργεια την πνευματική

των ποιμένων και διδασκάλων

         της Ορθόδοξης Εκκλησίας με πίστη δυνατή.

Αυτόν να λατρεύουμε, Αυτόν να ζούμε.

Να αφήνουμε τη χάρη του

                                    να γεμίζει την δική μας ψυχή.

Κι όσο περισσότερο θα επιθυμούμε

                                          την παρουσία του Χριστού,

τόσο περισσότερο στην ψυχή μας

                                    θα εισέρχεται η ζωή του Θεού.

Έχουμε ευθύνη λοιπόν να καλλιεργούμε

                         τα χαρίσματα που μας έδωσε ο Θεός

          όχι μόνο για τον προσωπικό μας καταρτισμό

αλλά και για την ωφέλεια

                                             σε όλον τον οικουμενισμό.

Καλούμαστε να καταρτιζόμαστε πνευματικά,

μέχρι ν’ αποκτήσουμε το μέτρο

της πνευματικής ωριμότατος

                                       και του Χριστού τελειότατος.

Η νέα χρονιά που αρχίζει είναι μια ευκαιρία

για να επανεξετάσουμε τους στόχους μας

                                                        για την αιωνιότητα.

Τη συνειδητή συμμετοχή μας

                     στη ζωή της Εκκλησίας,

                             τον αγώνα μας για την τελειότητα!