Ομιλία την Τρίτη της Διακαινησίμου

Η Ανάσταση του Χριστού στην ζωή μας.

του π. Αντωνίου  Χρήστου

    Αγαπητοί μας Αναγνώστες, το φύλλο της Εφημερίδας που κρατάτε μπορεί να βγαίνει την Μεγάλη Πέμπτη, όμως επειδή σκοπός της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, αλλά και της Μεγάλης Εβδομάδος, είναι να μας οδηγήσει στην Ανάσταση του Χριστού μας, θα ασχοληθούμε και εμείς γι’ αυτό το θεμελιώδες θέμα, που αφορά την νέα ανακαινισμένη εν Χριστώ, ζωή μας.

    Δεν είναι δυνατόν εμείς οι Χριστιανοί, να μιλάμε για την Ανάσταση του Κυρίου, σαν ένα ιστορικό μόνο γεγονός, που συνέβη στο παρελθόν και να μην αναφέρουμε και κυρίως πιστεύουμε, πως το γεγονός αυτό, έχει άμεση σχέση με την ζωή μας, όπως διδάσκει η Αγία Εκκλησία μας, δια το στόματος των Αγίων Πατέρων. Εμείς για συντομία χώρου, θα αναφερθούμε μόνο στον Άγιο Συμεών τον Νέο Θεολόγο, από το σχετικό του έργο «περί της του Χριστού Αναστάσεως»  (ΦΕΠΕ 19Δ, σελ. 108-114) .

    Ο Ιερός αυτός πατήρ της Εκκλησίας μας, που όχι άδικα είναι ο τρίτος (μετά τον Ευαγγελιστή και τον Άγιο Γρηγόριο Κωνσταντινουπόλεως) που φέρει τον τίτλο «Θεολόγος», τονίζει ότι η Ανάσταση του Κυρίου, ενεργείται πάντοτε μέσα μας, εντός μας, με μυστικό τρόπο, αρκεί βέβαια «εάν θέλουμε» ! Ο Άγιος Συμεών, συνεχίζει λέγοντας πως «Θάπτεται μέσα μας ο Χριστός όπως σε ένα μνήμα και καθώς ενώνεται με τις ψυχές μας ανασταίνεται και ανασταίνει κι εμάς μαζί Του».

     Διευκρινιστικά λέει, ο ιερός αυτός πατήρ και διδάσκαλος, ότι είναι γνωστό ότι ο Χριστός και Θεός μας, σταυρώθηκε και κάρφωσε πάνω στον Σταυρό (Κολ. Β΄ 14) την αμαρτία του κόσμου (Ιω. Α΄ 29) και με την ανθρώπινη ψυχή Του κατέβηκε στον Άδη (Εφ. Δ΄ 9, Ψαλ. ΠΕ΄ 19). Ανέβηκε από τον Άδη και η ψυχή Του επανήλθε στο σώμα Του και αμέσως αναστήθηκε από τους νεκρούς και μετά ανέβηκε στους ουρανούς με πολλή δόξα και δύναμη. Αυτό συμβαίνει και τώρα : «Όταν βγαίνουμε από τον κόσμο» της αμαρτίας με κόπο και άσκηση των αρετών, «μοιάζοντας στα παθήματα τον Κύριο (Ρωμ. Στ΄ 5, Β΄ Κορ. Α΄5, Φιλιπ. Γ΄ 10) και μπαίνουμε στο μνήμα της μετανοίας και ταπεινώσεως κατεβαίνει Αυτός ο Ίδιος Χριστός από τους ουρανούς και μπαίνει σαν μέσα στο τάφο, στο σώμα μας και ενώνεται με τις ψυχές μας και τις ανασταίνει γιατί ήταν νεκρές εξ΄ αιτίας της αμαρτίας. Με αυτό τον τρόπο παραχωρεί σ’ εκείνον που με τον τρόπο αυτό αναστήθηκε μαζί με τον Χριστό, να βλέπει την δόξα της μυστικής Αναστάσεως»

       Η Ανάσταση λοιπόν του Χριστού, είναι η δική μας Ανάσταση, επειδή εμείς ήμασταν οι πεσμένοι, λόγω της αμαρτίας και χρειαζόμασταν ανόρθωση. Ο Χριστός δεν έπεσε ποτέ σε αμαρτία (Ιω. Η΄ 46, Εβρ. Δ΄ 15, Εβρ Ζ΄ 26) γι’ αυτό και πως να αναστηθεί ποτέ ή να δοξαστεί; Αυτός είναι πάντοτε υπέρμετρα δοξασμένος και βρίσκεται επίσης πιο πάνω από κάθε αρχή και εξουσία (Εφ. Α΄ 21). Η Ανάσταση και η δόξα του Χριστού είναι δική μας δόξα, αφού με την ανάσταση που έγινε μέσα μας δείχνεται, φαίνεται και έχει σωτήρια επίπτωση και σ΄ εμάς.

    Κλείνοντας την αναφορά μας στη διδασκαλία του Αγίου Συμεών Νέου Θεολόγου, υπογραμμίζουμε ότι και ο ίδιος ότι δηλαδή «Σε όσους εμφανιστεί ο Χριστός Αναστημένος, οπωσδήποτε φανερώνεται σ’ αυτούς με πνευματικό τρόπο και βλέπεται με πνευματικά μάτια. Διότι, όταν έλθει μέσα μας ο Χριστός, δια του Παναγίου Πνεύματος, με τον τρόπο που είπαμε πιο πάνω, μας ανασταίνει από τους νεκρούς και μας δίνει ζωή και μας χαρίζει το να βλέπουμε μέσα μας ζωντανό όλο αυτόν τον αθάνατο και άφθαρτο. Επίσης μας χαρίζει και να γνωρίζουμε, ότι μας ανασταίνει (Εφ. Β΄ 6) και μας δοξάζει μαζί Του (Ρωμ. Η΄ 17), όπως μαρτυρεί η Αγία Γραφή».

   Φυσικά όλα αυτά αδελφοί μου, που αναφέρει ο Άγιος Συμεών και διδάσκει και  μεταδίδει ευρύτερα η Αγία μας Εκκλησία, αποτελούν μυστήριο στη ζωή των Χριστιανών αλλά και την κρυμμένη δύναμη της πίστη μας, την οποία οι άπιστοι, οι δύσπιστοι, ακόμη και οι χλιαροί Χριστιανοί, δεν βλέπουν και ούτε μπορούν να δουν. Κάθε Θεία Λειτουργία είναι η μυστηριακή βίωση αυτού του γεγονότος, που είναι μεν ιστορικό, αλλά παραμένει και μυστήριο που δεν μπορούμε με την κοινή λογική μας να προσεγγίσουμε και να το ερμηνεύσουμε, αλλά αποτελεί πλήρωση και γέμισμα της καρδιά μας. Με την κάθε Λειτουργία το Πάσχα, δηλαδή ο Χριστός , είναι παρόν και μέσα μας. Γι’ αυτό άλλωστε στη Θεία Λειτουργία του Μ. Βασιλείου ο Λειτουργός Ιερεύς, μετά την Θεία Κοινωνία, ευχαριστεί τον Θεό λέγοντας : «ἔσχομεν του θανάτου σου την μνήμην· εἴδομεν τῆς άναστάσεώς τον τύπον· ἐνεπλήσθημεν τῆς ἀτευλευτήτου σου ζωής…».

     

    Κλείνοντας το άρθρο μας αδελφοί μου, είναι γεγονός ότι την Ανάσταση του Χριστού, πολλοί άνθρωποι την πιστεύουν, είναι όμως πολύ λίγοι εκείνοι που την βλέπουν και την βιώνουν καθαρά. Αυτοί που την ζουν πραγματικά, είναι οι Άγιοι της Εκκλησίας μας, που ολόκληρη η εν Χριστώ ζωή τους, είναι μια βιωματική μαρτυρία της Αναστάσεως Του Κυρίου, αφού προηγουμένως βέβαια ανέλαβαν τον δικό τους Σταυρό και τα στίγματα του Κυρίου, στο οσιακό ή μαρτυρικό τους τέλος.

    Με την Ανάσταση καταργήθηκε ο θάνατος και μας δωρήθηκε απλόχερα η όντως ζωή. Είναι στο χέρι μας, αν θα μείνουμε στη Ανάσταση και στο Λαμπροφόρο Φως Του Χριστού, η αν θα βιαστούμε να φύγουμε μετά το Χριστός Ανέστη, για να το μετατρέψουμε σε ένα εγκόσμιο γαστριμαργικό γεγονός που αποτελεί η εκτέλεση ενός εθίμου (σούβλισμα αρνιού, κόκκινα αβγά κτλ) χωρίς όμως να υπηρετεί την ουσία που μας τόνισε η Εκκλησίας μας δια του Οσίου Συμεών νέου Θεολόγου. 

    Καλή Ανάσταση αδελφοί μου Αναγνώστες, εύχομαι φέτος η καρδιά μας και όχι μόνο τα χείλη μας, να πληρώνονται από το Χριστός Ανέστη, σαν τον Άγιο Σεραφείμ του Σάρωφ, ο οποίος μέρα νύχτα έλεγε «Χριστός Ανέστη χαρά μου» Αμήν!

ΠΗΓΗ : Κιβωτός της Ορθοδοξίας, Αναδημοσίευση : http://euxh.gr Συντάκτης  π.Αντώνιος Χρήστου

Ομιλία την Δευτέρα της Διακαινησίμου (Πανήγυρις Αγίου Γεωργίου)

Εορτή Λήξεως Χειμερινών Συναντήσεων Κατηχητικών Συνάξεων Ι. Ν. Προφήτου Ηλιού Κόρμπι Βάρης.

Ἱερᾶ Πανήγυρις Ἱεροῦ Παρεκκλησίου τῆς Ἁγίας Ξενίας τῆς Καλαματιανῆς, τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Προφήτου Ἠλιοῦ Κόρμπι Βάρης.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΓΛΥΦΑΔΑΣ, ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ, ΒΟΥΛΑΣ, ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ & ΒΑΡΗΣ

________

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ

ΠΡΟΦΗΤΟΥ  ΗΛΙΟΥ  ΚΟΡΜΠΙ  ΒΑΡΗΣ

Προφήτου Ἠλίου 10, ΤΚ. 16672, Κόρμπι Βάρης.

Τηλ: 210 9655370 fax: 210 9655371

site: http://www.profitilia-kormpivari.gr  e-mail : p-elia-v@otenet.gr

ΙΕΡΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΙΕΡΟΥ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΟΥ

ΑΓΙΑΣ ΞΕΝΙΑΣ ΤΗΣ ΚΑΛΑΜΑΤΙΑΝΗΣ 2 ΜΕ 3 ΜΑΪΟΥ  2019

 Φέρεται εἰς γνῶσιν τῶν εὐσεβῶν Χριστιανῶν, ὅτι τήν Παρασκευῆν τῆς Διακαινησίμου 3^ην Μαΐου 2019, ἑορτή τῆς Ἁγίας ἐνδόξου Παρθενομάρτυρος Ξενίας τῆς Καλαματιανῆς, πανηγυρίζει τό ὀμώνυμο Ἱερό Παρεκκλήσιο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ μας, Προφήτου Ἠλιοῦ Κόρπι Βάρης.

Τό πρόγραμμα τῶν Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν θά ἔχῃ ὡς ἑξῆς:

Πέμπτη Διακαινησίμου  2 Μαΐου 2019

 19:30: Πασχάλιος Ἀκολουθία, Μέγας Πανηγυρικός Ἑσπερινός μετά Ἀρτοκλασίας.

    Παρασκευῆ Διακαινησίμου 3 Μαΐου 2019

 7:00 π.μ: Πασχάλιος Ἀκολουθία, Ὄρθρος- Πανηγυρική Θεία Λειτουργία

                                                           

                                             Ἐκ τοῦ  Ἱεροῦ  Ναοῦ

Αναστάσιμο μήνυμα π. Αντωνίου Χρήστου 2019

Ομιλία στην πρώτη Ανάσταση το Μ Σάββατο το πρωί

Η Ακολουθία του Επιταφίου, στο Ιερό Παρεκκλήσιο του Αγίου Στυλιανού του Ιδρύματος Κ.Α.Α.Π. Βούλας .

Όπως κάθε χρόνο, το ίδιο και φέτος, τη Μ. Παρασκευή 26/4 στις 4.30 μ.μ., στο Ιερό  Παρεκκλήσιο του Ι.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Βούλας, Άγιος Στυλιανός, το οποίο ευρίσκεται εντός του ιδρύματος του Κ.Α.Α.Π. (πρώην Π.Ι.Κ.Π.Α) Βούλας, τελέσθηκε τη Μ. Παρασκευή, ο Όρθρος του Μ. Σαββάτου, από τον  π. Αντώνιο Χρήστου Προϊστάμενο του Ι.Ν. Προφήτου Ηλιού Κόρμπι Βάρης και  Υπεύθυνο Ιερέα του Ιδρύματος.

Συμμετείχαν όσα παιδιά του Ιδρύματος μπόρεσαν να έρθουν, το προσωπικό που εφημέρευε, αρκετοί εθελοντές καθώς και προσκυνητές από την ευρύτερη περιοχή.

Κατά την Ακολουθία ψάλθηκαν τα Εγκώμια  μπροστά στο Κουβούκλιο του Επιταφίου, όπου είχε τοποθετηθεί και ο Επιτάφιος του Χριστού, κατά την Ακολουθία της Αποκαθηλώσεως .

Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε η Λιτάνευση του Επιταφίου, σε όλα τα τμήματα του Ιδρύματος, για να την ασπαστούν τα παιδιά και το προσωπικό, οι οποίοι δεν μπόρεσαν να βρίσκονται στο Εκκλησάκι. Σε κάθε θάλαμο. όπου έφτανε η πομπή, γινόταν και ειδική δέηση υπέρ Υγείας.

Όταν επέστρεψε ο επιτάφιος στο Εκκλησάκι, όλοι πέρασαν από κάτω περίμεναν να ολοκληρωθεί ολόκληρη η Ακολουθία. Στο τέλος της Ακολουθίας ο π. Αντώνιος είπε τα εξής στην σχετική ηχογράφιση.

                                              Εκ του Ιερού Παρεκκλησίου

Ομιλία στον Όρθρο του Μ Σαββάτου (Μ. Παρασκευή)

Ομιλία στον Επιτάφιο της Μ. Παρασκευής στο ΚΑΑΠ Βούλας

Ομιλία την Μ Παρασκευή στην Αποκαθήλωση.

Στον Γογλοθά το Βράχο (π. Αντώνιος Χρήστου μαζί με κυρίες)

Στον Γολγοθά το Βράχο - Ψαλτοτράγουδο Μ. Παρασκευής

Ομιλία στην Ακολουθία των Παθών (Όρθρος Μ. Παρασκευής).

Ομιλία την Μ Πέμπτη το πρωί

Ομιλία στο Ευχέλαιο της Μ Τετάρτης

Ομιλία στον Όρθρο της Μ. Τετάρτης (Βράδυ Μ. Τρίτης).

Ομιλία την Μεγάλη Τρίτη το πρωί (Ώρες Εσπερινός και Προηγιασμένη).

«ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα…»

του π. Αντωνίου Χρήστου

Αγαπητοί μου αναγνώστες, με τη βοήθεια και τη χάρη Του Θεού, φτάσαμε στο τέλος της Αγίας Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Ως γνωστόν, η Μεγάλη Τεσσαρακοστή ολοκληρώνεται ουσιαστικά το Σάββατο της Αναστάσεως του Λαζάρου, την Κυριακή των Βαΐων καταλύουμε ψάρι και από το βράδυ με την Ακολουθία του Νυμφίου, αρχίζει η αυστηρή  νηστεία της Μεγάλης Εβδομάδος.

   Για το τι γιορτάζουμε κάθε μέρα και βιώνουμε την  Αγία Μεγάλη Εβδομάδα, έχουμε ασχοληθεί με άλλα άρθρα μας στο παρελθόν. Σε αυτό το άρθρο μας, θα ασχοληθούμε με το περιεχόμενο και την προοπτική της φράσης του Κυρίου μας, που έχουμε στο τίτλο μας «ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰςἹεροσόλυμα…». Είναι φράση, από το κατά Μάρκο Ευαγγέλιοπου διαβάζεται την Κυριακή της Ε΄ Νηστειών, αλλάείναι ευκαιρία ευρύτερα, να θυμηθούμε όλο το σχετικό ευαγγελικό απόσπασμα: «Ἦσαν δὲ ἐν τῇ ὁδῷ ἀναβαίνοντες εἰς Ἱεροσόλυμα· καὶ ἦν προάγων αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἐθαμβοῦντο, καὶ ἀκολουθοῦντες ἐφοβοῦντο. καὶ παραλαβὼν πάλιν τοὺς δώδεκα ἤρξατο αὐτοῖς λέγειν τὰ μέλλοντα αὐτῷ συμβαίνειν, ὅτι ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδοθήσεται τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ γραμματεῦσι, καὶ κατακρινοῦσιν αὐτὸν θανάτῳ καὶ παραδώσουσιν αὐτὸν τοῖς ἔθνεσι, καὶ ἐμπαίξουσιν αὐτῷ καὶ μα στιγώσουσι ν αὐτὸν καὶ ἐμπτύσουσιν αὐτῷ καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτόν, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστήσεται» (Μαρκ. 10,32-34).    Ο Κύριος δηλαδή, απευθυνόμενος και προετοιμάζοντας τους Μαθητές Του για το πάθος και την ανάστασή Του, τους τονίζει σε απλά ελληνικά : «Πάμε να  ανέβουμε στα Ιεροσόλυμα και ο Υιός του ανθρώπου θα παραδοθεί στους Αρχιερείς και στους Γραμματείς και θα τον καταδικάσουν σε θάνατο, και θα τον παραδώσουν στους ειδωλολάτρες (Ρωμαίους) στρατιώτες  και (αυτοί) θα τον εμπαίξουν και θα τον μαστιγώσουν και θα τον φτύσουν και θα τον θανατώσουν, και την τρίτη ημέρα θα αναστηθεί ».

  Φυσικά δεν είναι πρώτη φορά που  τονίζει και υπογραμμίζει κάτι τέτοιο στους μαθητές του, ο Χριστός μας. Σίγουρα και άλλες φορές τους είχε προειδοποιήσει και αναφερθεί, αλλά ίσως είναι από τις λίγες φορές που είναι τόσο συγκεκριμένος για τα γεγονότα αυτά, αλλά και ότι πρόκειται να συμβούν αυτή τη φορά που πηγαίνουν προς στα Ιεροσόλυμα και όχι στο αόριστο μέλλον γενικά.

Εμείς οι πιστοί, περίπου 2000 χρόνια μετά από τα γεγονότα που μελετούμε και διαβάζουμε στα Ιερά Ευαγγέλια, καταλαβαίνουμε και συνειδητοποιούμε ότι ο Κύριος μιλάει στους μαθητές του, για συγκεκριμένο τόπο (τα Ιεροσόλυμα) και συγκεκριμένο τρόπο (τα άγια πάθη και η ανάσταση Του) που θα εκπληρώσει το εκούσιο (με τη θέληση Του) πάθος, κάνοντας υπακοή στο θέλημα Του Θεού Πατρός. Πέρα όμως από αυτά που έγιναν από τον Θεάνθρωπο άπαξ (μία φορά) και ανεπανάληπτα, καταλαβαίνουμε, ότι όλα αυτά αφορούν και εμάς, τα μέλη της Εκκλησίας, που καλούμαστε με συγκεκριμένο τρόπο να βιώσουμε και εμείς προσωπικά τα σωτήρια πάθη και την ανάστασή Του Κυρίου. 

Αυτός είναι άλλωστε ο βαθύτερος και ουσιαστικότερος σκοπός της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Ποιος; Μαφυσικά δεν αποτελεί κανένανάλλον, από το να μας προετοιμάσει και μας εισάγει όσο το δυνατόν πιο πνευματικά έτοιμους, όχι απλά να παρακολουθήσουμε τις Ακολουθίες της  Μεγάλης Εβδομάδος, όπως λένε λανθασμένα κάποιοι (δεν είναι θέατρο ή ταινία…) αλλά κυρίως να συμμετάσχουμε σε αυτές και ουσιαστικά να συμπάθουμε, συσταυρωθούμε και συναναστηθούμε μαζί με τον Χριστό. Αυτό που έκανε ο Κύριος άπαξ, λειτουργικά λαμβάνει χώρα συνεχώς, σε κάθε Ιερά Ακολουθία, σε κάθε Μυστήριο και πνευματική ευκαιρία. Όπως βεβαιώνει και ο Απόστολος Παύλος στην αποστολική περικοπή που διαβάζεται στο μυστήριο της Βαπτίσεως: «…ὅσοι ἐβαπτίσθημεν εἰς Χριστὸν Ἰησοῦν εἰς τὸν θάνατον αὐτοῦ ἐβαπτίσθημεν; Συνετάφημεν οὖν αὐτῷ διὰ τοῦ βαπτίσματος εἰς τὸν θάνατον, ἵνα ὥσπερ ἠγέρθη Χριστὸς ἐκ νεκρῶν διὰ τῆς δόξης τοῦ πατρός, οὕτω καὶ ἡμεῖς ἐν καινότητι ζωῆς περιπατήσωμεν. εἰ γὰρ σύμφυτοι γεγόναμεν τῷ ὁμοιώματι τοῦ θανάτου αὐτοῦ, ἀλλὰ καὶ τῆς ἀναστάσεως ἐσόμεθα,… » (Ρωμ. 6, 3-5). Αυτό σημαίνει μίμηση Χριστολογικού ήθους, μια πορεία Σταυρού, Γολγοθά αλλά και Ανάστασης.

Για να συμβούν όλα αυτά όμως, θέλει πίστη, θέλει εμπιστοσύνη, θέλει αγάπη στον Θεό και στον συνάνθρωπο, θέλει καλλιέργεια αρετών και καταπολέμησης των παθών και της αμαρτίας. Θέλει ευθυγράμμιση με τα «Ιεροσόλυμα» και να φύγουμε από τα «Σόδομα και τα Γόμορρα» τοπικά και μεταφορικά. Δεν είναι εύκολα όλα αυτά, δεν μπορούμε καν από μόνοι μας, αλλά πάντοτε με την βοήθεια και τη χάρη Του Θεού, αλλά και τις πρεσβείες της Παναγίας και όλων των Αγίων. Αφού τα κατάφεραν αυτοί, μπορούμε και εμείς, αρκεί να μετανοούμε, αρκεί να θέλουμε να τους μιμηθούμε. Είχαν και αυτοί πολλές δυσκολίες, όμως είχαν ανδρεία πνευματική, είχαν αποφασιστικότητα, επιμονή και υπομονή στις δυσκολίες και τις παγίδες του διαβόλου.

   Κλείνοντας το άρθρο μας αγαπητοί μας Αναγνώστες, δεν ξέρουμε πόσοι από εσάς έχετε αξιωθεί να επισκεφθείτε και να προσκυνήσετε τους Αγίους Τόπους τα Ιεροσόλυμα. Πραγματικά αξίζει έστω και μία φορά στη ζωή κάποιου πιστού να επιχειρήσει αυτή την ιερά αποδημία. Εμείς έχουμε αξιωθεί δύο φορές ως τώρα και αν θέλει ο Κύριος τον προσεχή Μάϊο θα είναι η τρίτη φορά. Πέρα όμως από την γεωγραφική Ιερουσαλήμ, κάθε Ιερός Ναός, όπου και να βρίσκεται αποτελεί Ιεροσόλυμα, Πανάγιος Τάφος, Γογλοθάς, Ιορδάνης ποταμός κτλ. Γιατί το Άγιο Πνεύμα όπου θέλει πνεί, αλλά κυρίως η πίστη μας θέλει τρόπο και ύστερα τόπο. Επομένως ας αφήσουμε τους καναπέδες των σπιτιών μας και αυτή την Μεγάλη Εβδομάδα ας προστρέξουμε στον Ιερό Ναό της Ενορία μας, ώστε να βιώσουμε όλα τα σωτήρια γεγονότα της Μεγάλης Εβδομάδος και κυρίως να παρακαθίσουμε στο Πασχάλιο τραπέζι Του, το βράδυ της Αναστάσεως κοινωνώντας το σώμα και το αίμα Του Αναστημένου Κυρίου, στην πιο λαμπρή και πανηγυρική Θεία Λειτουργία του χρόνου αμήν!

ΠΗΓΗ : Κιβωτός της Ορθοδοξίας, Αναδημοσίευση : http://euxh.gr Συντάκτης  π.Αντώνιος Χρήστου

Πασχάλιο Μήνυμα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γλυφάδας, Ε. Β. Β. & Β. κ. Αντωνίου 2019

ελληνικη    δημοκρατια

ΙΕΡΑ    ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ   ΓΛΥΦΑΔΑΣ, ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ, ΒΟΥΛΑΣ, ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ ΚΑΙ ΒΑΡΗΣ

_______________________________

ΒΑΣΙΛΕΩΣ   ΠΑΥΛΟΥ  2– 16673 – ΒΟΥΛΑ  Τηλ.  210-9658849   fax:  210- 9657210

ΠΑΣΧΑΛΙΟΝ   ΜΗΝΥΜΑ   2019

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί

καί  πνευματικά μου παιδιά ἐν Κυρίῳ Ἀναστάντι,

Ἀναμφισβήτητα, ἡ Ἀνάσταση τοῦ Θεανθρώπου εἶναι τό συγκλονιστικότερο γεγονός, πού ἐγνώρισε ποτέ ὁλόκληρη ἡ παγκόσμια ἱστορία.  Εἶναι ἡ  καρδιά καί ἡ πεμπτουσία ὅλου τοῦ Εὐαγγελίου.  Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, σ’ ἕνα μεγαλειώδη ἀναστάσιμο παροξυσμό τουἀποφαίνεται, ὅτι ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου διαφέρει ποιοτικά ἀπό ὅλες τίς ἄλλες χριστιανικές ἑορτές, ὅπως ὁ ἥλιος ἀπό τά ἄστρα τῆς νύχτας.

Ὁ οὐρανοβάμων Ἀπόστολος Παῦλος, βιώνοντας ἔντονα τήν ἀπροσμέτρητη σωτηριολογική διάσταση τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου,κάνειτήν καταπληκτική ὁμολογία: «Ἐάν ὁμολογήσης ἐν τῇ καρδίᾳ σου, ὅτι ὁ Θεός ἤγειρεν Αὐτόν ἐκ νεκρῶν, σωθήση» (Ρωμ 1,9). Καί πράγματι˙ ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου ἄνοιξε τίς Πύλες τοῦ Παραδείσου καί ἐσηματοδότησε μιά νέα ζωή,τήν ἐν Χριστῷ ζωή, τήν ἀναδημιουργία καί ἀνακαίνιση τῶν πάντων. Στό ἀναστημένο καί ἀφθαρτοποιημένο σῶμα τοῦ Ἰησοῦ, συναναστήθηκε δυνάμει ὁλόκληρη ἡ ἀνθρωπίνη φύση, τήν ὁποία εἶχε προσλάβει ὁ Κύριος ἀντιπροσωπευτικά κατά τήν Ἐνσάρκωσή Του.Γι’ αὐτό μέ τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου ἐλυτρώθη δυνάμει ὁλόκληρη ἡ ἀνθρωπότητα, ἀλλά καί  ὁ καθ’ ἕνας ἀπό μᾶς προσωπικά. Ἔκτοτε ἀπομένει σέ μᾶς,αὐτήν τήν δυνάμει λύτρωση νά τήν κάνουμε καί δική μας λύτρωση, διά τῆς πίστεως καί τῆς ὑπακοῆς σέ Αὐτόν. Καί λύτρωση σημαίνει ζωή αἰώνια μαζί μέ τόν Χριστό.

Ὁ Κύριος μέ τήν ἔνδοξη Ἀνάστασή Του κατήργησε οὐσιαστικά τόν θάνατο.Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς ἀποκαλύπτει χαρακτηριστικά: «Νυνί δέ Χριστός ἐγήγερται ἐκ νεκρῶν, ἀπαρχή τῶν κεκοιμημένων ἐγένετο» (Α΄ Κορ. ιε΄,20). Καί παρακάτω πάλι τονίζει: «Εἰ νεκροί οὐκ ἐγείρονται, φάγωμεν καί πίωμεν, αὔριον γάρ ἀποθνήσκομεν» (Α΄Κορ. ιε΄,32). Ἄν, δηλαδή, δέν ἀναστηθοῦν οἱ νεκροί, ἄς φᾶμε καί ἄς πιοῦμε, ὅπως ὅσοι δέν πιστεύουν στόν Χριστό καί δέν προσδοκοῦν νά ζήσουν αἰώνια μαζί Του, διότι αὔριο θά πεθάνουμε, θά σβύσουμε, θά χαθοῦμε. Ὅμωςὁ πρωτότοκος ἐκ τῶν νεκρῶν Κύριος Ἰησοῦς  προτυπώνει καί τήν δική μας σωματική ἀνάσταση, ἡ ὁποία θά λάβῃ χώρα κατά τήν δευτέρα παρουσία Του.Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος,βροντοφωνεῖ μέσα ἀπό τόν περίφημο κατηχητικό Λόγο του: «Ἀνέστη Χριστός καί νεκρός οὐδείς ἐπί μνήματος». Καί ἐμεῖς ὁμολογοῦμε καί ἀποδεχόμεθα στό τελευταῖο ἄρθρο τοῦ συμβόλου τῆς Πίστεως: «Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν καί ζωήν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος».

Ἀδελφοί μου αγαπητοί,

Στό γεγονός τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ στηρίζεται ὁλόκληρη ἡ πίστις μας καί ὁλόκληρη ἡ ζωή μας, ἡ παροῦσα καί ἡ μελλουσα. Ἄν ὁ Χριστός δέν εἶχε ἀναστηθῆ ἐκ νεκρῶν, τότε δέν θά ὑπῆρχε λόγος νά πιστεύουμε σέ Αὐτόν. Γι’ αὐτό γράφει πάλι ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «Εἰ δέ Χριστός οὐκ ἐγήγερται, ματαία ἡ πίστις ὑμῶν» (Α΄ Κορ. ιε΄ 17). Δηλαδή, ἐάν ὁ Χριστός δέν ἀνεστήθη, εἶναι μάταια ἡ πίστις σας. Δέν ὑπάρχει λόγος νά πιστεύουμε σέ μιά ἀπάτη. Ἄς ζήσουμε ὅπως θέλουμε.Χωρίς νά προσδοκοῦμε σέ μιάν ἄλλη ζωή πέραν τοῦ τάφου. Ἐδώ τελειώνουν ὅλα. Δυστυχῶς, αὐτή εἶναι ἡ ἄποψη πολλῶν σήμερα, πού δέν ἔχουν ἀφήσει νά σταλάξῃ ἡ ἀγάπη τοῦ ἀναστημένου Χριστοῦ στίς καρδιές τους. Γι’ αὐτό δέν βιώνουν τήν παρουσία Του στήν ὕπαρξή τους.Καίπροτιμοῦν τά ἔργα τοῦ σκότους μᾶλλον, παρά τά ἔργα τοῦ φωτός (πρβλ. Ἰωαν. γ΄19).

Ἐμεῖς, ὅμως, ἀδελφοί μου, ἀπόψε ἤλθαμε ἐδῶ, ὄχι γιά νά τηρήσουμε ἕνα ὡραῖο ἔθιμο. Ὄχι ἁπλῶς γιά νά ἀνάψουμε τίς λαμπάδες μας καί νά ποῦμε χρόνια πολλά καί ἀμέσως μετά νά φύγουμε γιά νά φᾶμε τήν μαγειρίτσα. Ἤλθαμε ἐδῶ, διότι πιστεύουμε, ὅτι ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός πράγματι ἀνεστήθη ἐκ νεκρῶν μέ τήν δύναμη τῆς θεότητός Του καί ἔγινε τό θεμέλιο καί τῆς δικῆς μας μελλοντικῆς ἀναστάσεως στήν μακαρία αἰωνία ζωή τῆς Βασιλείας Του.

Βιώνοντας, λοιπόν, αὐτήν τήν πίστη βαθειά μέσα μας βροντοφωνάζουμε:

Χριστός Ἀνέστη!

Ἀληθῶς Ἀνέστη!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ

Ὁ   Ἐπίσκοπος  καί   Ποιμενάρχης  Σας

†  Ο    ΓΛΥΦΑΔΑΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ,  ΒΟΥΛΑΣ,  ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ  ΚΑΙ  ΒΑΡΗΣ

ΑΝΤΩΝΙΟΣ

Μεγάλη Τετάρτη - Της αλειψάσης τον Κύριον μύρω

Γυνή, βαλοῦσα σώματι Χριστοῦ μύρον, Τὴν Νικοδήμου προὔλαβε σμυρναλόην.

Κατά την Μεγάλη Τετάρτη επιτελούμε ανάμνηση του γεγονότος της αλείψεως του Κυρίου με μύρο από μια πόρνη γυναίκα. Επίσης φέρεται στη μνήμη μας, η σύγκλιση του Συνεδρίου των Ιουδαίων, του ανωτάτου δηλαδή Δικαστηρίου τους, προς λήψη καταδικαστικής αποφάσεως του Κυρίου, καθώς και τα σχέδια του Ιούδα για προδοσία του Διδασκάλου του. Δύο μέρες πριν το Πάσχα, καθώς ο Κύριος ανέβαινε προς τα Ιεροσόλυμα, κι ενώ βρισκόταν στο σπίτι στου λεπρού Σίμωνα, τον πλησίασε μια πόρνη γυναίκα κι άλειψε το κεφάλι Του με πολύτιμο μύρο. Η τιμή του ήταν γύρω στα τριακόσια δηνάρια, πολύτιμο άρωμα και γι' αυτό οι μαθητές την επέκριναν και περισσότερο απ' όλους ο Ιούδας. Γνώριζαν οι μαθητές καλά πόσο μεγάλο ζήλο έδειχνε πάντοτε ο Χριστός για την ελεημοσύνη προς τους φτωχούς. Ο Χριστός όμως την υπερασπίσθηκε, για να μην αποτραπεί απ' το καλό της σκοπό. Ανέφερε μάλιστα και τον ενταφιασμό Του, προσπαθώντας να αποτρέψει τον Ιούδα από τη προδοσία, αλλά μάταια. Τότε απέδωσε στη γυναίκα την μεγάλη τιμή να διακηρύσσεται το ενάρετο έργο της σε ολόκληρο την οικουμένη. Ο Ιερός Χρυσόστομος υποστηρίζει ότι δύο ήταν οι γυναίκες που άλειψαν με μύρο τον Κύριο. Οι τρεις πρώτοι Ευαγγελιστές αναφέρουν μια και την ίδια γυναίκα, που πήρε την ονομασία πόρνη. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης όμως κάνει λόγο για άλλη γυναίκα, αξιοθαύμαστη και σεμνή, τη Μαρία την αδελφή του Λαζάρου, που άλειψε τα άχραντα πόδια Του σκουπίζοντας τα με τις τρίχες των μαλλιών της.

Ἀπολυτίκιον Ἦχος πλ. δ'. Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός, καὶ μακάριος ὁ δοῦλος, ὃν εὑρήσει γρηγοροῦντα, ἀνάξιος δὲ πάλιν, ὃν εὑρήσει ῥαθυμοῦντα. Βλέπε οὖν ψυχή μου, μὴ τῷ ὕπνῳ κατενεχθής, ἵνα μῄ τῷ θανάτῳ παραδοθῇς, καὶ τῆς βασιλείας ἔξω κλεισθῇς, ἀλλὰ ἀνάνηψον κράζουσα· Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος εἶ ὁ Θεός, διὰ τῆς Θεοτόκου ἐλέησον ἡμᾶς. (Μετάφραση Ανδρέας Θεοδώρου) Να, ὁ Νυμφίος ἔρχεται στὸ μέσο τῆς νύχτας, κι εὐτυχισμένος θὰ εἶναι ὁ δοῦλος ποὺ θὰ τὸν βρεῖ (ὁ Νυμφίος) ξάγρυπνο νὰ τὸν περιμένει· ἀνάξιος ὅμως πάλι θὰ εἶναι ἐκεῖνος, ποὺ θὰ τὸν βρεῖ ράθυμο καὶ ἀπροετοίμαστο. Βλέπε, λοιπόν, ψυχή μου νὰ μὴ βυθιστεῖς στὸν πνευματικὸ ὕπνο, γιὰ νὰ μὴν παραδοθεῖς στὸ θάνατο (τῆς ἁμαρτίας) καὶ νὰ μείνεις ἔξω τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Ἀλλὰ ἀνάνηψε κράζοντας· Ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος εἶσαι ἐσὺ ὁ Θεὸς· σῶσε μας διὰ τῆς προστασίας τῶν ἐπουρανίων ἀσωμάτων δυνάμεων (τῶν Ἀγγέλων). Κοντάκιον Ἦχος δ'. Ὁ ὑψωθεὶς. Ὑπὲρ τὴν Πόρνην Ἀγαθὲ ἀνομήσας, δακρύων ὄμβρους οὐδαμῶς σοι προσῆξα, ἀλλὰ σιγῇ δεόμενος προσπίπτω σοι, πόθῳ ἀσπαζόμενος, τοὺς ἀχράντους σου πόδας, ὅπως μοι τὴν ἄφεσιν, ὡς Δεσπότης παράσχῃς, τῶν ὀφλημάτων κράζοντι Σωτήρ. Ἐκ τοῦ βορβόρου τῶν ἔργων μου ῥῦσαί με. (Μετάφραση Ανδρέας Θεοδώρου) Ἀγαθὲ Κύριε, ἂν καὶ ἁμάρτησα πιὸ πολὺ ἀπὸ τὴν πόρνη ὅμως δέ σοῦ πρόσφερα (ὅπως ἐκείνη) βροχὴ δακρύων μετανοίας· ἀλλὰ πέφτω στὰ πόδια σου, σιωπηλὰ δεόμενος καὶ ἀσπαζόμενος τὰ ὁλοκάθαρα πόδια σου, νὰ μοῦ χορηγήσεις συγχώρηση τῶν πταισμάτων μου, κράζοντας Σωτῆρα μου: Λύτρωσέ με ἀπὸ τὸν ἠθικὸ βόρβορο τῶν ἁμαρτημάτων μου καὶ σῶσε με. Κάθισμα Ἦχος γ'. Τὴν ὡραιότητα. Πόρνη προσῆλθέ σοι, μύρα σὺν δάκρυσι, κατακενοῦσά σου ποσὶ Φιλάνθρωπε, καὶ δυσωδίας τῶν κακῶν, λυτροῦται τῇ κελεύσει σου, πνέων δὲ τὴν χάριν σου, μαθητής ὁ ἀχάριστος, ταύτην ἀποβάλλεται, καὶ βορβόρῳ συμφύρεται, φιλαργυρίᾳ ἀπεμπολῶν σε. Δόξα Χριστὲ τῇ εὐσπλαγχνίᾳ σου. (Μετάφραση Ανδρέας Θεοδώρου) Μιὰ πόρνη γυναίκα σὲ πλησίασε, φιλάνθρωπε Κύριε, καὶ ἄδειασε στὰ πόδια σου ἀρώματα ἀνακατεμένα μὲ δάκρυα. Καὶ τὴ στιγμὴ ἐκείνη λυτρώθηκε μὲ τὸ πρόσταγμά σου ἀπὸ τὴ δυσωδία τῶν ἁμαρτημάτων της. Ἀντίθετα ὁ Ἰούδας, ὁ ἀχάριστος μαθητής, ἂν καὶ ἀνέπνεε τὴν εὐωδία της χάριτός σου, ἀπέβαλε αὐτὴ καὶ ἀναμίχτηκε μὲ τὴν ἀναθυμίαση τοῦ βορβόρου τῆς ἁμαρτίας, πουλώντας σε ἀπὸ φιλαργυρία. Δόξα, Χριστέ, στὴν εὐσπλαχνία σου! Ἕτερον Κάθισμα Ἦχος δ'. Ταχὺ προκατάλαβε. Ἰούδας ὁ δόλιος, φιλαργυρίας ἐρῶν, προδοῦναί σε Κύριε, τὸν θησαυρὸν τῆς ζωῆς, δολίως ἐμελέτησεν. Ὅθεν καὶ παροινήσας, τρέχει πρὸς Ἰουδαίους, λέγει τοῖς παρανόμοις. Τί μοι θέλετε δοῦναι, κᾀγὼ παραδώσω ὑμῖν, εἰς τὸ σταυρῶσαι αὐτόν; Ἕτερον Κάθισμα Ἦχος α'. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ. Ἡ Πόρνη ἐν κλαυθμῷ, ἀνεβόα οἰκτίρμον, ἐκμάσσουσα θερμῶς, τοὺς ἀχράντους σου πόδας, θριξὶ τῆς κεφαλῆς αὐτῆς, καὶ ἐκ βάθους στενάζουσα. Μὴ ἀπώσῃ με, μηδὲ βδελύξῃ Θεέ μου, ἀλλὰ δέξαι με, μετανοοῦσαν, καὶ σῶσον, ὡς μόνος φιλάνθρωπος. Ὁ Οἶκος Ἡ πρῴην ἄσωτος Γυνή, ἐξαίφνης σώφρων ὤφθη, μισήσασα τὰ ἔργα, τῆς αἰσχρᾶς ἁμαρτίας, καὶ ἡδονὰς τοῦ σώματος, διενθυμουμένη τὴν αἰσχύνην τὴν πολλήν, καὶ κρίσιν τῆς κολάσεως, ἣν ὑποστῶσι πόρνοι καὶ ἄσωτοι, ὧν περ πρῶτος πέλω, καὶ πτοοῦμαι, ἀλλ' ἐμμένω τῇ φαύλῃ συνηθείᾳ ὁ ἄφρων, ἡ Πόρνη δὲ γυνή, καὶ πτοηθεῖσα, καὶ σπουδάσασα ταχύ, ἦλθε βοῶσα πρὸς τὸν Λυτρωτήν· Φιλάνθρωπε καὶ οἰκτίρμον, ἐκ τοῦ βορβόρου τῶν ἔργων μου ῥῦσαί με.

Ομιλία στον Όρθρο της Μ Δευτέρας (Κυριακή των Βαΐων το βράδυ)

Ομιλία το Σάββατο Λαζάρου

Ομιλία στην Προηγιασμένη την Παρασκευή προ των Βαΐων (Εκκλησιασμός Δημοτικού Σχολείου)

Πασχαλινό Θέμα Μέρος Β΄

ΗΜΕΡΙΔΑ 18 ΜΑΪΟΥ: «Ἡ Ὀρθοδοξία ἀπέναντι στή σύγχρονη ἄρνηση»

Δελτίο Τύπου 

Ἡ "ΣΥΝΑΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ" μαζί μέ τήν ¨ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ¨ ὀργανώνουν Ἡμερίδα στίς 18 Μαΐου 2019 καί ὥρα 3μμ-9μμ στό Στάδιο Εἰρήνης καί Φιλίας - αἴθουσα ¨Μελίνα Μερκούρη¨, ὑπό τήν αἰγίδα τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς  καί τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου  κ. Σεραφείμ διά τῶν εὐλογιῶν τοῦ ὁποίου καί τήν πραγματοποιοῦμε, μέ θέμα : «Ἡ Ὀρθοδοξία ἀπέναντι στή σύγχρονη ἄρνηση»

Στόχοι τῆς Ἡμερίδος :

1) Ἡ ἐγρήγορση καί  ἡ ἐνθάρρυνση γιά ποικίλη ἀντίσταση τῶν Ἑλλήνων ὀρθοδόξων πολιτῶν ἀπέναντι στήν διάλυση τοῦ τριπτύχου Θρησκεία-Πατρίδα-Οἰκογένεια διά τῆς λυσσαλέας κατεπείγουσας ἀναθεώρησης τοῦ Συντάγματος τῆς Ἑλλάδος.

2) Ἡ καταδίκη τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ὡς προλειάνσεως τοῦ γιά τόν ἐρχομό τοῦ ἀντιχρίστου.

3) Ἡ ἐν Χριστῷ σθεναρή ἐπιμονή μας μέχρι τῆς δικαιώσεώς μας ὅτι τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας μας εἶναι ἀδιαπραγμάτευτο, ἡ Ἱστορία τοῦ Γένους μας δέν ἐκχωρεῖται καί ἡ Μακεδονία εἶναι μία καί Ἑλληνική.

4) Ἡ κριτική τοῦ προσφάτου αὐτοκεφάλου τῆς ¨Ἐκκλησίας¨ τῆς Οὐκρανίας. Τό μοντέλο τῶν αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν εἶναι τό Αὐτοκέφαλο τοῦ 1850 διά τῆς Μείζονος Συνόδου. Ἐκκλησία, Λαός καί Πολιτεία ὀφείλουν νά βρίσκονται σέ σχέση συναλληλίας.

Βεβαίως καί ἡ προσευχή ἀπό τό σπίτι μας μετράει, βεβαίως καί ἡ συμμετοχή μας στά μυστήρια εἶναι τό πρῶτο ὡς πρός τήν ἀντιμετώπιση οἱωνδήποτε  προβλημάτων, ἀλλά οἱ προφῆτες καί μάρτυρες τῆς Παλαιᾶς καί οἱ  Ἅγιοι Μάρτυρες τῆς Καινῆς Διαθήκης βγῆκαν στούς δρόμους, κήρυξαν, ρεζιλεύθηκαν, κοροϊδεύθηκαν, ἐμπαίχθηκαν, ἀλλά καί ὁμολόγησαν δημοσίᾳ ἐνώπιον Θεοῦ καί ἀνθρώπων, ὅπως λέει τό Εὐαγγέλιο πού ὑποτίθεται ὅτι πιστεύουμε καί ἀκολουθοῦμε· μέχρι πού θυσιάστηκαν ἀπό ἀγάπη στόν Χριστό καί στό κατ’εἰκόνα δημιούργημά Του, τόν ἄνθρωπο. Ἐμεῖς;

Γι’ αὐτό  καλοῦμε ὅλους τούς Ἕλληνες νά δώσουν δυναμικά τό παρόν τους στήν παροῦσα ἡμερίδα, διαδίδοντας καί σέ ἄλλους τό μήνυμα.

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, ὁ Ἀρχιμ. π. Παῦλος Δημητρακόπουλος, θεολόγος-συγγραφέας καί Δ/ντής Γραφείου Αἱρέσεων & παραθρησκειῶν Ἱ.Μ.Πειραιῶς, ὁ Γεώργιος Δ. Ποταμιάς, Σύμβουλος Ἐπικρατείας, ὁ  Γεώργιος Ἀποστολάκης, Ἀρεοπαγίτης, ὁ Ἀνδρέας Μπλάνος, Ὑπτγος (εα), πρώην Δ/ντής Διεθνῶν Σχέσεων ΓΕΕΘΑ καί δημοσιογράφος τοῦ Ἀχελῶος TV  καί ὁ Λάμπρος Σκόντζος, θεολόγος-συγγραφέας, μέ προεδρεύοντα τόν Πρωτοπρ. Γεώργιο Δ. Μεταλληνό ἀποτελοῦν τήν δυναμική ὁμάδα, διά τῶν ὁποίων θά διεξαχθεῖ ἠ ἐν λόγῳ Ἡμερίδα.

 Οἱ ἐξαίρετοι ἐγκρατεῖς εἰσηγητές ὄχι μόνο κατέχουν τό ἀντικείμενο μέ τό ὁποῖο ἀσχολοῦνται, ἀλλά ἔχουν καί τήν ἱκανότητα διά τοῦ διαλόγου νά ἐξηγήσουν οἱαδήποτε ἀπορία ἐπί τῶν ἀντιστοίχων θεμάτων, τά ὁποῖα πραγματεύονται.

ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ  

Σύναξη γιά τήν Ὀρθοδοξία

Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν

O νέος Μητροπολίτης Γλυφάδας Αντώνιος τέλεσε τρισάγιο στον προκάτοχό του Μακαριστό Παύλο.

Αποκλειστικό ρεπορτάζ: Σοφία - Χριστίνα Χρήστου http://ikivotos.gr

Την πρώτη Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία ετέλεσε το πρωί της Τετάρτης 17 Απριλίου 2019 ο νέος μητροπολίτης Γλυφάδας κ. Αντώνιος στη Μονή της Αγίας Τριάδος και Αγίου Νεκταρίου Τερψιθέας Γλυφάδας.

Εν συνεχεία πραγματοποίησε τρισάγιο στο μνήμα του μακαριστού προκατόχου του κ. Παύλου. 

Ακολούθησε κέρασμα στο Αρχονταρίκι.