Μια Μεγάλη Εβδομάδα που παρέμεινε «βουβή»…!

του π. Αντώνιου Χρήστου

Αγαπητοί Αναγνώστες με τη χάρη Του Θεού, τελειώνει η Μεγάλη Τεσσαρακοστή με την ΣΤ΄ Εβδομάδα των Νηστειών που βαδίζουμε και είναι γνωστότερη στο κόσμο ως «Βουβή» (επειδή αυτή την Παρασκευή δεν τελούνται οι Χαιρετισμοί της Παναγίας μας όπως στις προηγούμενες πέντε) και ετοιμαζόμαστε για το Σάββατο του Λαζάρου την Κυριακή των Βαΐων (κάποτε ήταν μία εορτή όπως φανερώνει και το κοινό τους Απολυτίκιο) και φυσικά την Μεγάλη Εβδομάδα που ήταν ο σκοπός της προετοιμασίας μας όλη την περίοδο του Τριωδίου!

Μετά όμως και τις σημερινές αποφάσεις της Κυβέρνησης στα πλαίσια του περιορισμού εξαπλώσεως της νόσου του Κορονοϊου για το χρονικό διάστημα 12 έως 20 Απριλίου 2020, η Μεγάλη Εβδομάδα θα τελεστεί χωρίς την φυσική παρουσία κόσμου, αλλά κατά την άλλη επιτρέπει την τέλεση λειτουργιών στους Ενοριακούς Ναούς και των Ιερών Μοναστηριών κεκλεισμένων των θυρών, αποκλειστικά και μόνο από θρησκευτικό λειτουργό και βοηθητικό προσωπικό (πχ ιεροψάλτης) των οποίων ο συνολικός αριθμός δεν υπερβαίνει τα 4 φυσικά πρόσωπα. Ο κατά νόμο θρησκευτικός λειτουργός είναι υπεύθυνος για να λάβει όλα τα προσήκοντα μέτρα σύμφωνα με την ΚΥΑ. Από την άλλη δεν επιτρέπεται, ούτε κεκλεισμένων των θυρών, η τέλεση λειτουργιών σε χώρους λατρείας που βρίσκονται σε ιδιωτικά κτήματα, κτίρια κλπ. Τέλος ο κόσμος θα μπορεί να συμμετέχει  μόνο τηλεοπτικά, ραδιοφωνικά και διαδικτυακά όσες Ενορίες βέβαια θα μεταδώσουν τις Ακολουθίες.

Οι παραπάνω αποφάσεις μας δημιούργησαν προσωπικά ανάμεικτα  συναισθήματα: Από την μία ανακούφιση γιατί ως ρασοφόρος δεν θα μας στερηθεί, όπως τις προηγούμενες ημέρες οι Ακολουθίες και οι Θείες Λειτουργίες της Μεγάλης Εβδομάδος, αλλά και στεναχώρια από την άλλη που δεν θα μπορούμε εκτός από προσωπικό του Ναού, να έχουμε και τον Ενορίτες μας που πάντα γέμιζαν αυτές τις ημέρες τις Εκκλησίες μας και συμμετείχαν συνειδητά στα τελούμενα. Θα στερηθούμε ακόμη και την κατά σάρκα οικογένειά μας, που δεν θα μπορεί ούτε η ίδια όπως και ο υπόλοιπος κόσμος να συμμετέχει και το περιμένανε πως και πως.

Με βάση τα παραπάνω δεδομένα, θέλουμε να πιστεύουμε ότι και εσείς αντιλαμβάνεσθε για το τίτλο του σημερινού μας άρθρου που διαβάζετε, γιατί αν λέμε βουβή την εβδομάδα που δεν τελούνται Χαιρετισμοί, πόσο μάλλον τώρα για τον λαό μας θα είναι βουβή και η Μεγάλη μας Εβδομάδα και φυσικά η μέρα της Αναστάσεως και του Πάσχα! Δεν μπορούμε να πούμε ότι δεν συμμεριζόμαστε την αναγκαιότητα των μέτρων των κυβερνώντων, που δείχνει σε σχέση με άλλες χώρες να είμαστε σε καλύτερο επίπεδο και κρουσμάτων αλλά και νοσηλευμένων και νεκρών, όμως από την άλλη δεν μπορούμε να μην αφουγκραστούμε και τον πόνο των ανθρώπων και πως η παρηγοριά  τους η λατρευτική και μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας μας τους έχει στερηθεί και δεν μπορούν να αντλήσουν την δύναμη και την παραμυθία όπως τις άλλες χρονιές!

Ο κόσμος μας ο απλός και ευσεβής το έχει αποδείξει πολλές φορές : Με στερήσεις ζει, χωρίς δουλειά και σχολεία κλειστά ζει, χωρίς χρήματα ζει, αλλά χωρίς Θεό και πατρίδα δεν ζει απλά επιβιώνει! Άλλωστε ακόμη και εμάς τους Κληρικούς και γενικότερα στον Θεολογικό χώρο, υπάρχει προβληματισμός κατά πόσο οι Ιερές μας Ακολουθίες και Θείες Λειτουργίες, μπορούν να τελεσθούν και να σταθούν Ορθόδοξα, χωρίς τον λαό μόνο για τις ανάγκες των κληρικών και για την αναμετάδοση από τα σύγχρονα μέσα.  Δεν είναι της παρούσης και σίγουρα ίσως είναι και αντικείμενο έρευνας μεταπτυχιακής ή και διδακτορικής ακόμη  διατριβής. Εμείς επιγραμματικά θα πούμε ότι δεν μπορεί να τελεσθεί η Θεία Λειτουργία αν δεν είναι έστω και ένας πιστός και δεν είμαστε παπικοί που θεωρούν τους ευατούς τους ως ανώτερους από το λαό και μπορούν να τελούν μόνοι τους την Θεία Λειτουργία και 5 φορές την ημέρα, ούτε από την άλλη προτεστάντες που έχουν την ατομική (και όχι προσωπική) προσευχή περισσότερο και το κήρυγμα, παρά την ομαδική λατρεία.

Όπως είπε βέβαια και ο Μακαριώτατός μας σε πρόσφατη συνέντευξη : Υπάρχει η ακρίβεια που είναι το ζητούμενο, αλλά και η Οικονομία που μπορεί να χρησιμοποιηθεί όπως στη προκειμένη κρίσιμη και έκτακτη περίπτωση του Κορονοϊού ή κάποιου στο μέλλον πολέμου κτλ που να φέρει αυτή την κατάσταση και ο κόσμος να σωθεί από την υπακοή του και  όχι τόσο από αυτά που ήξερε και συνήθιζε τόσο καιρό με τις συνήθειες τα ήθη και τα έθιμα του λαού μας. 

Προσωπικά καταλαβαίνουμε την κατάσταση και την αναγκαιότητα της «οικονομίας», αντιδρούμε όμως και δεν μας έρχεται καλά όλη αυτή η συχνή επέμβαση του «Καίσαρα» (δηλαδή της επίσημης πολιτείας) στα πράγματα της Εκκλησίας, της λογικής και του επιστητού να ρυθμίζει του «υπέρ-λογου» και «ύπερ-αισθητού» και γενικά κυβερνητικά ΦΕΚ να προλαμβάνουν ή να επιβάλλουν τις μετέπειτα Εκκλησιαστικές Εγκυκλίους τόσο της Ιεράς Συνόδου όσο και των Μητροπολιτικών. Να είναι προτρεπτικές ναι το καταλαβαίνουμε, να είναι ενημερωτικές επίσης, αλλά να είναι τόσο απόλυτες και χωρίς εμπιστοσύνη στο ρόλο και την υπευθυνότητα της Εκκλησιαστικής διοικήσεως  και αυτοσυνειδησίας. Ενώ υποτίθεται ότι υπάρχουν διακριτή ρόλοι Εκκλησίας-Πολιτείας, έχουμε την εντύπωση ότι δεν μας δίνεται η ανάλογη ανεξαρτησία στις κινήσεις όπως έχουν τουλάχιστον οι Ανεξάρτητες αρχές και γενικότερα άλλοι χώροι.

Ίσως βέβαια αυτό  και να είναι μια «ευλογία» για εμάς και να μας απαλλάσσει από ευθύνες και προκλήσεις που θα προέκυπταν από ανοιχτούς ναούς αλλά π.χ. με περιορισμένο  κόσμο. Γιατί πως θα ρυθμίζαμε ακριβώς πόσοι πιστοί θα μπουν και ποιοι θα ήταν αυτοί; Πως θα κρατούσαμε με ηρεμία και σύνεση όσοι θα ήταν υπεράριθμοι; Και αν ξεσπούσε κρούσμα στο Ναό δεν θα έπρεπε να έκλεινε μετά έτσι και αλλιώς και να είμαστε όλοι σε καραντίνα; Το ακόμη χειρότερο αν τελικά κάποιος κοιμήθηκε από τον ιό που κόλλησε από συνωστισμό στη λατρεία; Δύσκολα ερωτήματα που τώρα με αυτή την πρακτική θα μείνουν μόνο υποθετικά, αλλά ότι κάποιον τον προφυλάξεις δεν σημαίνει ότι του δίνεις και αυτό που θα περίμενε και του αξίζει να δει και να συμμετάσχει. Άλλωστε δεν είμαστε οι μόνοι Ορθόδοξοι εμείς, στη γειτονική μας Βουλγαρία και Σερβία και αλλού, οι Λειτουργίες και οι Ακολουθίες γίνονται κανονικά με συμμετοχή  κόσμου και με την λήψη κάποιων  μέτρων που θα μπορούσαμε να υιοθετήσουμε και εμείς, χωρίς υπερβολές βέβαια γιατί είδαμε στη Ρωσία να κοινωνούν και να απολυμαίνετε η λαβίδα σε απολυμαντικά μετά από κάθε μετάληψη πιστού, εντελώς απαράδεκτο!  

Πρωτόγνωρη Μεγάλη Εβδομάδα και Πάσχα φέτος! Θέλουμε να πιστεύουμε ότι θα είναι το πρώτο και το τελευταίο που θα το εορτάσουμε με αυτό το τρόπο και τα μέτρα. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι αυτή η καθολική αποχή θα δυναμώσει την πίστη μας προς τον Θεό και την συμμετοχή μας όταν θα μας επιτραπεί στους Ιερούς Ναούς Του και να μετανοήσουμε όλοι και για τα πάθη και  τις αμαρτίες μας αλλά και για τις προηγούμενες Μεγάλες Εβδομάδες και Κυριακές, που εμείς δεν πηγαίναμε ή δεν παραμέναμε για πολύ στην Εκκλησία και φεύγαμε 5 λεπτά μετά την Ανάσταση το Πάσχα! Μέχρι τότε ας έχουμε μετάνοια, ταπείνωση και υπακοή χωρίς γκρίνιες, θυμούς και λεκτικές επιθέσεις σε κυβερνητικούς και ρασοφόρους. Δεν βοηθάει κανέναν και ίσα-ίσα μας ζημιώνει προσωπικά και σκανδαλίζει τους άλλους!          

  ΠΗΓΗ : Κιβωτός της Ορθοδοξίας, Αναδημοσίευση : http://euxh.gr Συντάκτης  π.Αντώνιος Χρήστου