Εκλογές ΙΣΚΕ : Προοπτικές στο παρόν και στο μέλλον!

 

του π. Αντωνίου Χρήστου

   Αγαπητοί Αναγνώστες, η στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν έχουν περάσει πολλές ώρες που έκλεισαν οι κάλπες του Ιερού Συνδέσμου Κληρικών Ελλάδος (ΙΣΚΕ), στις οποίες από τότε που γίναμε Διάκονος (Αύγουστος 2006) αλλά κυρίως Ιερεύς (Σεπτέμβριος 2008) μέχρι σήμερα μετέχουμε  ανελλιπώς στις Γενικές Συνελεύσεις του και τις εκλογές που έχουν διεξαχθεί μέχρι σήμερα. Μάλιστα δύο θητείες οι πατέρες με τίμησαν με την ψήφο τους στην Εξελικτική Επιτροπή για τον έλεγχο των Οικονομικών του Συνδέσμου.

   Συγχωρέστε με λοιπόν που το άρθρο είναι κάπως εξειδικευμένο και δείχνει αρχικά να μην ενδιαφέρει τους λαϊκούς αδελφούς μας, αλλά επειδή κλήρος και λαός στην Εκκλησία μας είναι ένα σώμα, οφείλει να ενδιαφέρει όλους. Κλείνοντας τα εισαγωγικά μας για το άρθρο, οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι θα προσεγγίσουμε το άρθρο καθαρά από την δική μας πλευρά, χωρίς πολλές γνώσεις για το παρελθόν και τη δράση του συνδέσμου (το τονίζουμε άλλωστε και στο τίτλο παρόν και μέλλον και όχι παρελθόν…)

   Στην Εκκλησία της Ελλάδος συμβαίνει κατά τη γνώμη μας δύο  σοβαρές παθογένειες και οφείλουμε να τις διορθώσουμε, αν θέλουμε ο Σύνδεσμος να έχει παρόν και μέλλον και να απαλλαγεί από τα όσα τρωτά  προκάλεσαν πρόσωπα (και όχι ως θεσμός) και τραυμάτισαν το ρόλο του Συνδέσμου στα μάτια της Ιεραρχίας αλλά και των ίδιων των Κληρικών. Ενώ λοιπόν προβλέπεται σαφέστατα από τον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος  (ΝΟΜΟΣ 590/1977 άρθρο 63) για το πρώην Τ.Α.Κ.Ε. (Ταμείο Ασφάλισης Κληρικών Ελλάδος) την ύπαρξή του και λειτουργία του, υπάρχει απροθυμία να εγγραφούν και να συμμετέχουν οι Κληρικοί στο Σύνδεσμο. Παλιότερα (ίσως ακόμη και σήμερα) είχαμε πολλούς Αρχιερείς που αντιδρούσαν στην  ύπαρξη και λειτουργία του Συνδέσμου και γι αυτό με τον τρόπο τους το επέβαλλαν και στους Κληρικούς με καμία προτροπή και ευλογία για να εγγραφούν μέλη του Συνδέσμου. Σήμερα όμως έχουμε φτάσει στο αντίθετο σημείο οι ίδιοι οι Αρχιερείς να προτρέπουν  τους Κληρικούς της Μητροπόλεώς τους να εγγραφούν και οι ίδιοι να μη το κάνουν. Το δεύτερο είναι ότι ο Ιερός Σύνδεσμος της Εκκλησίας της Ελλάδος ενώ είναι κομμάτι και σάρκα από τη σάρκα της Εκκλησίας, δεν εδρεύει στην Ιερά Σύνοδο όπως και θα όφειλε αλλά είναι σε άλλο μέρος με αποτέλεσμα να μην επικοινωνούν Σύνοδος με Σύνδεσμο από γραφείο σε γραφείο αλλά μέσω ταχυδρομείου με ότι κόστος σε χρόνο και χρήμα αλλά και καθαρά ως διαδικασία με ότι συνεπάγεται  αυτό!

Στην Ημιαυτόνομη Εκκλησία της Κρήτης τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά, όλοι οι Κληρικοί είναι και ταυτόχρονα μέλη του αντίστοιχου οργάνου των Κληρικών σε όλες τις Μητροπόλεις με ότι αυτό συνεπάγεται στην ισχύ και την αποτελεσματικότητά του. Μπορεί το Διοικητικό Συμβούλιο του ΙΣΚΕ να θεωρεί ότι εκπροσωπεί όλους τους Κληρικούς ανεξαρτήτως αν είναι εγγεγραμμένοι ή όχι, στη πράξη όμως είναι θλιβερό να μετέχουν σε γενικές συνελεύσεις οι ίδιοι και οι ίδιοι Κληρικοί και ούτε καν να φροντίζει κάθε μητρόπολη να στέλνει έστω 1-2 εκπροσώπους σε κάθε Συνέλευση.

Όταν πριν λίγα χρόνια επί Πρωθυπουργίας  Αλέξη Τσίπρα και με συμφωνία με τον νυν Αρχιεπίσκοπο, πήγαινε εν μία νυκτί να βγουν όλοι οι Κληρικοί από  το Ενιαίο Μισθολόγιο του Δημοσίου, που με πολύ κόπο και με ενέργειες του ΙΣΚΕ είχαν μπει οι Κληρικοί, τότε πολλοί Ιερείς θυμήθηκαν την ύπαρξη του Συνδέσμου και θορυβημένοι συσπειρώθηκαν κοντά του. Όμως μετά την εξασφάλιση και παραμονή σε αυτό, γρήγορα τον ξέχασαν και γύρισαν στη γνωστή αποχή και αδιαφορία. Η δράση του ΙΣΚΕ όμως και των τελευταίων Διοικητικών Συμβουλίων του, έχουν αποδείξει τόσο με τις δράσεις όσο και με τις καίριες παρεμβάσεις, ότι δεν είναι ένα συνδικαλιστικό όργανο, ούτε υπάρχει μόνο για τα οικονομικά και ασφαλιστικά των Ιερέων, ούτε υπάρχει για να αντιπολιτεύεται την Ιεραρχία και τον Επίσκοπο της κάθε Μητροπόλεως. Άλλωστε όπως χαρακτηριστικά έχει ειπωθεί σε πολλές συνελεύσεις «Εμείς δεν έχουμε κανένα θέμα με τον Επίσκοπο-Μητροπολίτη όταν είναι πραγματικά πατέρας…έχουμε όμως όταν είναι μόνο Δεσπότης…!»

Επομένως  κλείνοντας το άρθρο μας, ο ρόλος του ΙΣΚΕ είναι αναγκαίος, οφείλει η Ιεραρχία μας για θέματα που αφορούν αποκλειστικά τους Κληρικούς να υπάρχουν στα μέλη των Επιτροπών και μέλη του Συνδέσμου και να ερωτάται η γνώμη και γιατί όχι να ζητούνται οι προτάσεις τους.  Έτσι από αντιπαλότητα θα υπάρχει ενότητα και συνεργασία για το κοινό σκοπό που είναι η σωτηρία των ανθρώπων και των ίδιων των κληρικών και τότε το μέλλον είναι σίγουρο. Αλλιώς ας διαλυθεί ο σύνδεσμος παρά να παραπαίει συνέχεια σε μια μικρή ολιγαρχία που πολεμούν για λίγους και ίσως για τις δικές τους «ιερές» φιλοδοξίες και μόνο!

Πηγή : Κιβωτός της Ορθοδοξίας, Αναδημοσίευση : http://euxh.gr  Συντάκτης  π.Αντώνιος Χρήστου