Ο Ελληνισμός είναι καταδικασμένος ιστορικά να μεγαλουργεί μέσα από τα ΟΧΙ!

 

                                                     του π. Αντωνίου Χρήστου

Αγαπητοί Αναγνώστες άλλη μια εθνική επέτειος, για τον εορτασμό του ΟΧΙ του 1940 είναι ενώπιον μας. Κάθε χρόνο και όχι άδικα, πολλά λέγονται για την αξία και την ηρωϊκή αντίσταση του Ελληνικού Λαού στους Ιταλούς, τους Γερμανούς και τους Βουλγάρους την εποχή του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου. Όμως οι σύγχρονες προκλήσεις και οι γεωστρατηγικές εξελίξεις στη Mεσόγειο, την Μέση Ανατολή αλλά και στον κόσμο ολόκληρο  μας καλούν σε επαγρύπνηση και σε νέες ιστορικές προκλήσεις τις οποίες καλούμαστε να απαντήσουμε!

Είναι γεγονός ότι ιστορικά οι Έλληνες από τα Ομηρικά έπη μέχρι και τις ημέρες μας πάντα ήμασταν λίγοι! Μια χούφτα Έλληνες πάντα ενώπιον μεγάλων δυνάμεων που ζητούσαν να μας κατακτήσουν. Ο λόγος; Η γεωγραφική θέση αλλά και το πολιτιστικό βάρος της χώρα μας. Εδώ ισχύει το γνωστό «Τούτην γη που την πατούμε όλοι μέσα θε να μπούμε..». Πράγματι, η Ελλάδα μπορεί γεωγραφικά να είναι μικρή, αλλά πάντα είναι το σταυροδρόμι μεταξύ Ανατολής και Δύσεως και το κομμάτι εκείνο που όλοι ήθελαν να κατέχουν για να το έχουν ως ορμητήριο από τη Δύση στην Ανατολή και από το Βορρά προς το Νότο και το αντίστροφο. Άλλος λόγος είναι ότι όσοι προσπάθησαν να περάσουν βρήκαν αντίσταση! Κανείς δεν πέρασε αμαχητί όσο μεγάλος, ισχυρός και σπουδαίος και αν ήταν, σε όποια κατάσταση και παρακμή να ήμασταν οι Έλληνες! Άλλωστε όλοι ομολογούν ότι και κανείς δεν μας κατέκτησε χωρίς να έχει σημαντικές απώλειες σε έμψυχο και πολεμικό υλικό και όχι μόνο! Αυτό ισχύει ιστορικά σε όλους τους λαούς τους Πέρσες,  τους Ρωμαίους τους Άραβες τους Τούρκους, τους Ιταλούς,  τους Γερμανούς και τους Βουλγάρους.

Πάντοτε οι Έλληνες μάχονταν υπέρ πίστεως και πατρίδος και πάντοτε το ΟΧΙ σε κάθε κατακτητή ήταν η απάντηση τόσο με τα λόγια, όσο και με το ίδιο το αίμα τους στα πεδία των μαχών. Ο Εθνικός Ύμνος του Διονύσιο Σολομού, είναι αντιπροσωπευτικός για ότι διαχρονικά έχει κάνει ο ελληνισμός μέχρι τις ημέρες μας:«Ἀπ’ τὰ κόκκαλα βγαλμένη τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,» γιατί η Ελευθερία μας δεν μας χαρίστηκε αλλά κατακτήθηκε σε κάθε μάχη, είτε με τα όπλα (στο πόλεμο για ανεξαρτησία), είτε με το πνεύμα (πολιτιστικός πόλεμος), είτε ο σύγχρονος πόλεμος που γίνεται πλέον μέσω της οικονομίας ή τον ηλεκτρονικό μέσω του διαδικτύου!

Όμως τώρα μπορούμε να απολαμβάνουμε φαινομενικά ειρήνη, αλλά δυστυχώς οι ορέξεις και οι προθέσεις των γειτόνων μας και υποτίθεται «σύμμαχών μας στο ΝΑΤΟ» Τούρκων, απροκάλυπτα μας απειλούν καθημερινά, ενάντια βέβαια σε κάθε πνεύμα καλής γειτονίας, αλλά και κάθε διεθνούς δικαίου. Τα ενεργειακά που είναι ζωτικής συμμαχίας για κάθε χώρα που θέλει να διαφυλάξει το μέλλον της, δείχνουν ότι τα κοιτάσματα φυσικού αερίου που έχει η χώρα μας αλλά και η Κύπρος, από «ευλογία» να γίνονται «κατάρα» γιατί ανοίγουν τις ορέξεις των Τούρκων, χωρίς να τα δικαιούνται μόνο και μόνο επειδή αμφισβητούν και διεκδικούν (και όχι τυχαία) την ΑΟΖ της Ελλάδος και της Κύπρου.

Τώρα τελευταία δεν μπορούμε να μην υπογραμμίσουμε κάποιες σοβαρές προσπάθειες που έκανε η Ελληνική Κυβέρνηση (ανεξαρτήτου κόμματος εμείς υπογραμμίζουμε τις πράξεις και τα αποτελέσματα)  καθώς σύναψε κάποιες διεθνείς συμφωνίες, αμυντικές και όχι μόνο, που φέρνουν τη χώρα μας από το περιθώριο της διεθνής σκηνής, σε πρωταγωνιστή καθώς αλλάζει τους γεωστρατηγικούς συσχετισμούς που η χώρα μας λόγω των μνημονίων είχε περιπέσει σε ουραγό βλέποντας τους γείτονες να εξοπλίζονται συνεχώς. Τώρα οι συμφωνίες με Λιβύη, Γαλλία, Αίγυπτο, Αμερική, Ισραήλ, Σαουδική Αραβία κ.α. και η οριοθέτηση της ΑΟΖ με Αίγυπτο, Ιταλία, Αλβανία, Λιβύη κάνουν την Ελλάδα ισχυρή όχι μόνο για τα εξοπλιστικά προγράμματα που εξασφαλίσαμε αλλά για το ενδεχόμενο αμυντικής συνδρομής από τους Γάλλους, τους Αμερικάνους, τους Αιγυπτίους και τους Ισραηλινούς σε περίπτωση επίθεσης της Τουρκίας. Αυτές οι εξελίξεις μας κάνουν πραγματικά αξιόμαχους και σίγουρα οι Τούρκοι από εύκολο στόχο τώρα το σκέφτονται διπλά και τριπλά κάθε τους κίνηση.

Πέρα όμως από τα όπλα ή το αξιόμαχο του Ελληνικού Στρατού, εμάς οι ελπίδες μας είναι στο δίκαιο των αγώνων μας αλλά κυρίως στην βοήθεια του μόνου Αληθινού Τριαδικού Θεού και της Υπερμάχου Στρατηγού της Παναγίας μας, οι οποίοι όταν βλέπουν μετάνοια και αληθινή πίστη και προσευχή πραγματικά επεμβαίνουν και σώζουν! Οι στρατιώτες μας το έχουν επιβεβαιώσει με μαρτυρίες και θα ξαναγίνει όποτε και αν χρειαστεί στο μέλλον….ΑΜΗΝ!

Πηγή : Κιβωτός της Ορθοδοξίας, Αναδημοσίευση : http://euxh.gr Συντάκτης  π.Αντώνιος Χρήστου