Ενεργειακή και πνευματική κρίση.

 

του π. Αντωνίου Χρήστου

   Αγαπητοί Αναγνώστες μπορεί το Καλοκαίρι του 2022 να έχει μπει για τα καλά και με το κλείσιμο των σχολείων και το τέλος των Πανελλαδικών εξετάσεων το μυαλό όλων είναι στα θαλάσσια μπάνια, στη χαλαρότητα, τις διακοπές και την ξεκούραση, όμως οι παγκόσμιες εξελίξεις που επηρεάζουν σαφώς και τι τοπικές, να είναι τέτοιες που δεν μπορούμε να μην ασχοληθούμε και  να σχολιάσουμε με την δική μας πάντα ματιά που θέλουμε να πιστεύουμε και ευελπιστούμε ότι έχει μπολιαστεί και εκφράζει ότι και η Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Ας ξεκινήσουμε …!

   Μία από τις συνέπειες του πολέμου στην Ουκρανία με την εισβολή της Ρωσίας που δυστυχώς ακόμη είναι σε εξέλιξη και από ότι δείχνει θα διαρκέσει για μεγάλο χρονικό διάστημα ακόμη, είναι το θέμα του ενεργειακό! Το φυσικό αέριο, το πετρέλαιο και οι άλλες μορφές ενέργειας και η εξάρτηση χωρών ιδιαίτερα της Ευρώπης από αγωγούς της χώρας παραγωγής της Ρωσίας και την προσπάθεια απεξάρτησης από αυτήν, αναγκάζει πολλές χώρες να στραφούν σε άλλες χώρες παραγωγής αλλά επειδή αυτό χρειάζεται υποδομή και νέους αγωγούς κτλ, αναγκάζει να χρησιμοποιούνται ξανά άλλες μορφές ενέργειας και παλαιότερης τεχνολογίας και που είχαν απορριφθεί και εγκαταλειφτεί στο παρελθόν (π.χ. ο λιγνίτης ή το υδρογόνο κ.α.) για οικολογικούς και όχι μόνο χώρους.

    Η αυτάρκεια σε ενέργεια σε μία χώρα δεν έχει να κάνει μόνο με την καθημερινότητα των αναγκών των πολιτών της και των βιομηχανικών υποδομών της, έχει να κάνει με την πραγματική ανεξαρτησία της στο παγκόσμιο γίγνεσθαι γενικότερα, κάτι που κατάλαβαν ρεαλιστικά στη πράξη όλα τα κράτη με το ξέσπασμα αυτού του πολέμου και την ρευστότητα των παγκόσμιων  εξελίξεων και συμμαχιών. Αυτό πάντως που είναι γεγονός και φαίνεται εκτός από την ενεργειακή κρίση είναι το θέμα της ακρίβειας, αφού πλέον για να γεμίσει κάποιος το ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου του ή να ζεσταθεί το χειμώνα, είναι μια πραγματική «επίπονη» διαδικασία που επιβαρύνει τον οικογενειακό προγραμματισμό κατά πολύ και όσα  μέτρα να πάρει μια Κυβέρνηση, από στιγμή που το πρόβλημα είναι εξωγενές και παγκόσμιο δεν μπορεί να θεραπεύσει το πρόβλημα, πόσο μάλλον να το επιλύσει κι όλας.

    Είμαι σίγουρος πως μερικοί θα αναρωτιέστε γιατί τα αναφέρουμε όλα αυτά, που θέλουμε να καταλήξουμε; Φυσικά εδώ πάμε στο 2^ο σκέλος του τίτλου του άρθρου μας την πνευματική κρίση που βρίσκεται πίσω και είναι το πρόβλημα στην σημερινή ενεργειακή κρίση και πίσω από τον πόλεμο και πίσω από την οικονομική κρίση και γενικότερα πίσω και από κάθε πρόβλημα παγκόσμιο αλλά και κάθε προσωπικό πρόβλημα του κάθε ενός! Η πνευματική κρίση έχει να κάνει με την σχέση μας με τον Θεό και την γενικότερα ψύχρανση της αγάπης του ανθρώπου με το Θεό, του ανθρώπου με τον συνάνθρωπό του, το σύνολο των ανθρωπίνων κοινωνιών και κοινοτήτων μεταξύ τους. Αν υπήρχε πραγματικά η αγάπη, ο σεβασμός, το αίσθημα της δικαιοσύνης και όχι η κυριαρχία και ο νόμος του ισχυρού προς τον αδύνατον, τότε ούτε πόλεμοι θα γίνονταν, ούτε προσπάθεια επιβολής συμφερόντων εις βάρος του δικαίου θα υπήρχαν, ούτε κάποιοι θα αισχροκερδούσαν εις βάρος των πολλών και ιδιαιτέρως των οικονομικά αδυνάτων.

   Είναι θλιβερή πραγματικά εικόνα που μας εκθέτει όλους, κυβερνώντες και κυβερνωμένους, πιστούς και απίστους,  εκσυγχρονιστές και παραδοσιακούς, που ενώ υπάρχουν τα μέσα και η ενεργειακή επάρκεια για όλους, παρόλα αυτά τα συμφέροντα και το παγκόσμιο σύστημα και όσους συνειδητά ή ασυνείδητα το ελέγχουν, δεν αφήνουν όλοι να απολαμβάνουν τα αυτονόητα, χωρίς φόβο, ανασφάλεια και ανησυχία για το αύριο το δικό μας, αλλά και το μέλλον των παιδιών μας, της νέας γενιάς που έρχεται να πάρει την σκυτάλη και να πορευθεί μετά από εμάς και σε κάποιο χρονικό διάστημα και χωρίς εμάς…!

Η λύση είναι η πίστη και η πραγματική εμπιστοσύνη στο Θεό. Αντί να στρεφόμαστε στους ανθρώπους και ισχυρούς ¨ζητιανεύοντας¨ λίγη ενέργεια ακόμη, να στραφούμε με πίστη στον δημιουργό και συντηρητή του σύμπαντος τον ίδιο τον Τριαδικό μας Θεό να μας εξασφαλίσει εκτός του άρτου και την ομαλή λειτουργία των αναγκών της ζωής μας. Ο Κύριος δεν θα μας αφήσει αρκεί να αιτούμαστε με πίστη αλλά και εν μετανοία και ο Θεός του ελέους δεν θα μας απογοητεύσει αλλά θα γίνει αρωγός να ξεπεράσουμε και αυτή τη δυσκολία στη ζωή μας. ΑΜΗΝ! 

 Πηγή : Κιβωτός της Ορθοδοξίας, Αναδημοσίευση : http://euxh.gr  Συντάκτης  π.Αντώνιος Χρήστου