Χριστιανική αγάπη και Γάμος Ομοφύλων! Άραγε ταυτίζονται ή διακρίνονται;

 

                                                    του π. Αντωνίου Χρήστου

   Αγαπητοί Αναγνώστες, πολύ συζήτηση έχει γίνει στη χώρα μας το τελευταίο καιρό για το νομοσχέδιο που ετοιμάζει να φέρει η παρούσα Κυβέρνηση για την νομιμοποίηση του «Γάμου» μεταξύ προσώπων του ίδιου φύλου και με ότι συνεπάγεται αυτό σε σχέση με την απόκτηση τέκνων κτλ! Ποια είναι η θέση της Εκκλησίας; Χωράνε αυτοί οι άνθρωποι στην ορθόδοξη Εκκλησία; Πολλά τα ερωτήματα και θα προσπαθήσουμε να πάρουμε θέση! Ας τα βάλλουμε τα πράγματα με τη σειρά.

   Η Ορθόδοξη Εκκλησία, ευλογεί και προτείνει τον «παραδοσιακό» θεσμό του γάμου ως ένωσης αποκλειστικά μεταξύ ενός άντρα και μιας γυναίκας. Η θέση αυτή βασίζεται στην ίδια την φυσιολογία της ανθρωπίνης φύσεως (Γεν. 1,27) φυσικά στα Ιερά Βιβλία της Αγίας Γραφής, ιδιαίτερα στον Απόστολο Παύλο (Ρωμ. 1, 26 -28 & Α΄ Κορ. 6, 9-11) τα κείμενα των Πατέρων της Εκκλησίας ( Κυρίλλου Αλεξανδρείας, Περί τῆς ἐν Πνεύματι καί ἀληθείᾳ προσκυνήσεως. Λόγος Α΄. PG 68, 169D & Ιωάννου Χρυσοστόμου, Ερμηνεία εις την προς Ρωμαίους Επιστολήν, Ομιλία Δ. PG 60, 417B). και την γενικότερη παράδοσή της.

   Η Εκκλησία φυσικά σέβεται την ελευθερία του κάθε ανθρώπου όπως φυσικά ο ίδιος ο Θεός και αγαπά τον κάθε άνθρωπο! Από την άλλη όμως κάνει διάκριση και ονομάζει τα πράγματα με το πραγματικό όνομά τους. Η ομοφυλοφιλία λοιπόν και ο επικείμενος «Γάμος» που ετοιμάζεται,  δεν πρόκειται για κάποια μορφή εναλλακτικής συντροφικότητας, αλλά ουσιαστικά περί διαστροφικής φιληδονίας ορισμένων προσώπων, που δεν είναι από τη φύση τους τέτοια, αλλά γίνονται εξαιτίας της ακολασίας και του έκφυλου τρόπου ζωής τους. Πρόκειται για αμαρτία-αστοχία και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό επειδή απλά συμβαίνει, γιατί άλλωστε το Ευαγγέλιο είναι το δέον, δηλαδή το τι πρέπει να συμβαίνει και όχι απλά επειδή συμβαίνει!

    Ωστόσο, δεν μπορούμε να πούμε ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι "κατά των ομοφυλόφιλων" ως προσώπων, αλλά κατά της ομοφυλοφιλίας ως  συνολικής πράξης και στάσης ζωής (Δευτ. 5:32-33,Ιησ. Ναυή 1: 8,Ψαλμ. 1: 2. Ματθ. 28: 20) αφού έχει επίγνωση της ανθρώπινης αδυναμίας και αμαρτίας, καθώς και της ανάγκης για επιείκεια, συμπόνια και θεραπεία. Σε αυτό το πλαίσιο, η προσέγγιση προς τα πρόσωπα με ομοφυλοφιλικούς προσανατολισμούς πρέπει να γίνεται με αγάπη και σεβασμό και όχι με σκληροκαρδία και αφορισμούς. Η Εκκλησία αγκαλιάζει το κάθε πρόσωπο ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού, υπενθυμίζοντας όμως ταυτόχρονα εκτός της επιείκειας και του απαραίτητου αλληλοσεβασμού και την ανάγκη της μετάνοιας, του πνευματικού αγώνα και της επιστροφής των ομοφυλοφύλων στη σωστή προοπτική της ετεροφυλίας.

   Είναι σίγουρο ότι ομοφυλοφιλικές σχέσεις δεν συνάδουν με τον παραδοσιακό χαρακτήρα του γάμου όπως τον κατανοεί και ευαγγελίζεται η Εκκλησία. Σε αυτό το πλαίσιο, οι ομοφυλόφιλοι πιστοί εντός της Εκκλησίας ενθαρρύνονται μέσω της εξομολογήσεως και της ποιμαντικής της Εκκλησίας να αγωνιστούν να ζουν σύμφωνα με τις ηθικές κανονιστικές της και να εξακολουθούν να εξελίσσονται στην πνευματική τους ζωή. Είναι γνωστό άλλωστε το χαρακτηρισιτκό περιστατικό με τον Άγιο Παΐσιο και τον νεαρό ομοφυλόφυλο : αφού του είπε να εξομολογηθεί, τον ρώτησε:

– «Μπορείς να διαβάζεις ένα κεφάλαιο από την Αγία Γραφή;».

– «Μπορώ».

– «Μπορείς να νηστεύεις Τετάρτη και Παρασκευή;».

– «Μπορώ».

– «Μπορείς ένα μικρό ποσό να το δίνεις ελεημοσύνη;».

– «Μπορώ».

– «Μπορείς…».

– «Μπορώ…» (πολλά ακόμα).

Στο τέλος του λέει:

– «Βλέπεις ότι μπορείς να κάνεις χίλια πράγματα και δε μπορείς ένα. Κάνε εσύ τα χίλια και άφησε στο Θεό το ένα !».

   Αυτό όμως που δεν πρέπει να ξεχνάμε και να την πατάμε ως Χριστιανοί και κοινωνία γενικότερα είναι ότι όλο αυτό που πάει να θεσπιστεί, δεν είναι μια ¨αδικία¨ εις βάρος μιας μερίδας συμπολιτών μας όπως παρουσιάζεται, αλλά ότι είναι θέματα της «αντζέτας» της λεγόμενης ΛΟΑΚΙ Κοινότητας όχι της Ελλάδος, αλλά της Παγκόσμιας όπου έχουμε οργανωμένες μειοψηφίες να προσπαθούν να επιβληθούν στις μόνιμες και νόμιμες πλειοψηφίες και όχι από δήθεν αγάπη για τους ίδιους και τα παιδιά, αλλά από το μίσος των ιδίων για ότι παραδοσιακό, ότι ετερόφυλο ότι θρησκευτικό και παραδεδομένο!

    Είναι μια εντελώς άλλη κατάσταση που υπάρχει πίσω από την βιτρίνα του φαίνεσθε… αυτό το είναι και θα φανεί στο άμεσο μέλλον! Όλα αυτά τα ζητήματα που υποτίθεται ότι υστερούν θα μπορούσαν με σύμφωνα συμβιώσεως έστω και με κάποιες αναθεωρήσεις και επικαιροποιήσεις να έχουν ρυθμιστεί! Αλλά ζητούν και όχι τυχαία γάμο και τεκνοθεσία και έχουν ένα σκοπό να αλλάξουν την ανθρώπινη οντολογία και να ανατρέψουν τις ανθρώπινες σχέσεις για να μπορεί να χειραγωγείται ο άνθρωπος καλύτερα στο νέο τύπο ανθρώπου χωρίς φύλο, χωρίς ιστορία, χωρίς ταυτότητα στη νέα τάξη πραγμάτων! Άλλο αγάπη λοιπόν, αλλά ανατροπή της φύσεως και της δημιουργίας του Θεού! Άλλωστε ο ίδιος Θεός που αγαπά είναι αυτός που έδρασε στα Σόδομα και τα Γόμορα την εποχή της Παλαιάς Διαθήκης! Ας μη το ξεχνάμε ΑΜΗΝ!

ΠΗΓΗ : Κιβωτός της Ορθοδοξίας, Αναδημοσίευση : http://euxh.gr Συντάκτης  π.Αντώνιος Χρήστου