«........προφάσεις εν αμαρτίαις».

 

του π. Αντωνίου Χρήστου

    Αγαπητοί Αναγνώστες, ο τίτλος του σημερινού μας άρθρου είναι παρμένος από τον 140 Ψαλμό του Δαβίδ που τον ακούμε και ψέλνουμε καθημερινά στην Ακολουθία του Εσπερινού ξεκινώντας με το πασίγνωστο Κύριε εκέκραξα….!  Με αυτό τον όρο που χρησιμοποιούμε  στην καθομιλουμένη και σήμερα συχνά, εννοούμε με αυτή την φράση αυτόν που προσπαθεί και επιχειρεί να δικαιολογηθεί επικαλούμενος διάφορους λόγους, για κάτι που δεν έπρεπε να κάνει και παραβιάζει ευθέως ή πλαγίως τις εντολές του Θεού!

   Είναι γεγονός ότι τα Μ.Μ.Ε. παίζουν ρόλο στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης! Η πληροφορία μεταδίδεται ταχύτητα από τη μία άκρη του πλανήτη στην άλλη, σε τέτοιο σημείο που λόγω του διαδικτύου δεν προλαβαίνουμε πλέον να αφομοιώσουμε και να επεξεργαστούμε όπως θα έπρεπε! Μέσα σε αυτό τον κυκεώνα, αναπηδούν συχνά-πυκνά και εκκλησιαστικές ειδήσεις! Από τις πολύ απλές ότι ο τάδε Μητροπολίτης θα λειτουργήσει ή θα χοροστατήσει σε Ακολουθία στη τάδε Ενορία, ή ότι η Ενορία αυτή πανηγυρίζει κ.α., μέχρι δηλώσεις οι ενέργειες Εκκλησιαστικών ανθρώπων που ακούγονται όμως σε μια εκκοσμικευμένη κοινωνία δίχως βαθιά θεολογική γνώση και εκκλησιαστικά αισθητήρια και κριτήρια! Με αποτέλεσμα ούτε οι ειδήσεις να μεταδίδονται έγκυρα και σωστά και κυρίως να μεταδίδονται έτσι μέσω σχολιασμών και ουσιαστικά επιθέσεων, που φαίνεται ότι συνεχώς η Εκκλησία πρέπει να απολογείται γιατί αποφάσισε και ενήργησε έτσι ή αλλιώς με βάση τους Ιερούς Κανόνες της, αλλά η κοινωνία φαίνεται πλέον να απορρίπτει και να μη τους παίρνει υπόψη!

Για να μη μιλάμε θεωρητικά ας πάμε πιο συγκεκριμένα! Έχουμε ανθρώπους που επιλέγουν όλο και πιο συχνά να κάνουν πολιτικό παρά Θρησκευτικό γάμο! Οι ίδιοι όμως άνθρωποι κάποια στιγμή θέλουν να γίνουν ανάδοχοι σε βάπτιση, εγγυητές δηλαδή ενός Μυστηρίου της Εκκλησίας, όταν οι ίδιοι στη πράξη απορρίπτουν άλλο Μυστήριό της και δεν παντρεύονται! Όταν λοιπόν θα διαπιστωθεί από τον Ιερέα και πει ότι πρέπει να αλλάξουν οι ανάδοχοι, πως θα γίνει αυτό; Με ψυχραιμία υπακοή και ταπείνωση; Ή θα έχουμε επίθεση στον Ιερέα και κατηγορίες ότι διώχνει τον κόσμο από την Εκκλησία; Άλλωστε ο Χριστός μίλησε για αγάπη κτλ! Όσο δε πιο διάσημος και πιο αναγνωρίσιμος είναι αυτός που θα απορριφθεί τόσο και πιο προβολή θα έχει από τα Μ.Μ.Ε. και φυσικά το βάρος θα «πέφτει» στην Εκκλησία! 

Έχουμε επίσης ανθρώπους που ενώ ήταν πιστοί, εκκλησιαζόμενοι κτλ όταν πέθαναν οι συγγενείς τους επέλεξαν την καύση! Μετά όμως αξιώνουν κηδείες, μνημόσυνα, τρισάγια, μνημονεύσεις στην Πρόθεση, ενώ έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια την απόφαση της Ιεράς Συνόδου και ξέρανε πολύ καλά τις συνέπειες της επιλογής τους και ότι προβλέπεται  στέρηση όλων αυτών των «ευεργετημάτων» που προσφέρει η Εκκλησία! Όταν δε μιλήσεις με αυτούς τους ανθρώπους το αποδίδουν όχι στη θεολογία της Εκκλησίας, αλλά στο ότι χάνουν «λεφτά οι παπάδες» και δεν τους συμφέρει!!!

Άλλο μεγάλο θέμα είναι με τους  «αυτόχειρες» που δυστυχώς όλο και αυξάνονται και αυτοί που επιλέγουν να τερματίσουν την ζωή τους μόνοι τους ή και μάλιστα πλέον και σε νεαρές ηλικίες, όπως έγινε πρόσφατα στη Κρήτη και ο Μητροπολίτης που έπραξε το «προβλεπόμενο» και για παραδειγματισμό φυσικά των υπολοίπων, διαπομπεύεται χωρίς υπερβολή στο στόμα διάφορων σε πάνελ, σχολιαστές  πίσω από τα πληκτρολόγια, που είναι άγευστη της εκκλησιαστικής ζωής και έχουν ως σκοπό μόνο να επιτεθούν στην Εκκλησία εκμεταλλευόμενοι φυσικά και χειραγωγούνται με τον τρόπο τους την οργή και την αγανάκτηση του κόσμου για να αποδυναμώσουν και περιθωριοποιήσουν την Εκκλησία! Αυτός είναι ο σκοπός τους και όχι φυσικά η συμπόνια για το χαμό των ανθρώπων, κάτι τέτοια είναι βούτυρο στο ψωμί τους!   

Θα μπορούσαμε όλα αυτά να επεκτείνουμε και στους μικτούς γάμους, στην ευθανασία, στις εκτρώσεις, στην αξίωση των ομοφυλόφιλων να παντρευτούν από την Εκκλησία κτλ! Όλοι αυτοί και οι προηγούμενοι που σχολιάσαμε ξεχνούν ότι η Εκκλησία δεν είναι ένας κοσμικός θεσμός που λειτουργεί όσο το νέο ελληνικό κράτος! Η Εκκλησία είναι θεανθρώπινος οργανισμός και λειτουργεί αιώνες ήδη από την παλιά Διαθήκη και κυρίως από την έλευση του Χριστού , την Κάθοδο του Αγίου Πνεύματος με την Πεντηκοστή μέχρι σήμερα και θα πορεύεται μέχρι την συντέλεια των αιώνων! Η Εκκλησία φυσικά υπάρχει και κινείται στο κόσμο, αλλά δεν είναι αυτού του κόσμου, έχει την δική της αυτοσυνειδησία και πλήρη επίγνωση της σωστικής της προοπτικής! Όλοι με τις εκφράσεις τους και την κακοπροαίρετη κριτική που ασκούν πιστεύουν ότι θα καλυτερεύσουν και θα σώσουν την Εκκλησία! Ξεχνάνε όμως ότι η ίδια η Εκκλησία σώζει και έχει Σωτήρα τον Κύριο Ιησού Χριστό που έχυσε το ίδιο του το αίμα για να μας σώσει και απαλλάξει από τη φθορά και την αμαρτία!

Τέλος όλοι αυτοί που θεωρούν ότι η Εκκλησία πρέπει να εκσυγχρονιστεί και να διορθωθεί, ξεχνούν ότι σαν πρόσωπα μπορούμε να σφάλλουμε αλλά σαν Θεσμός η Εκκλησία έρχεται και πορεύεται από τα έσχατα δηλαδή το μέλλον και όχι από τον Μεσαίωνα και το παρελθόν όπως εσφαλμένα θεωρούν και κυρίως ως σύνολο είναι αλάνθαστη! Άρα υπακούμε την Εκκλησία λέγοντας φυσικά τη γνώμη μας, αλλά όταν αποφασίζεται κάτι έχουμε εμπιστοσύνη σε εκείνην! ΑΜΗΝ! 

ΠΗΓΗ : Κιβωτός της Ορθοδοξίας, Αναδημοσίευση : http://euxh.gr Συντάκτης  π.Αντώνιος Χρήστου