Περί μέρας ή εβδομάδας περιβάλλοντος....

Η 5η Ιουνίου κάθε έτους, έχει ορισθεί ως Παγκόσμια μέρα περιβάλλοντος και η αλήθεια είναι ότι φέτος έγινε σε εμένα ποιο αισθητή από ποτέ! Μάλιστα συμμετείχα και σε μία, όπου κλήθηκα! Πολλοί δήμοι αλλά και άλλοι φορείς και μη κυβερνητικές οργανώσεις, είχαν μία εβδομάδα ολόκληρη εκδηλώσεις για το περιβάλλον κάνοντας αξιόλογη προσπάθεια οικολογικής ευαισθητοποίησης των πολιτών !
Αυτό από τη μία είναι ενθαρρυντικό, γιατί δείχνει ότι ο κόσμος κατάλαβε ότι δεν υπάρχει άλλο χρονικό περιθώριο για να αναστραφεί η οικολογική καταστροφή στον πλανήτη μας! Ίσως μάλιστα να έχουμε αργήσει και αυτό φαίνεται από τις συνέπειες που είναι πλέον ορατές (φαινόμενο του θερμοκηπίου, λιώσιμο των πάγων, μόλυνση περιβάλλοντος, αλλαγή του κλίματος αύξηση των φυσικών καταστροφών κτλ). Βέβαια «κάλιο αργά παρά ποτέ» λέει ο λαός μας και είναι ενθαρρυντικό ότι αρχίζουμε όλοι να αλλάζουμε ή τουλάχιστον να γνωρίζουμε ότι χρειάζεται να αλλάξουμε συνήθειες ζωής, να χρησιμοποιούμε λιγότερη ενέργεια και γενικότερα να είμαστε περισσότερο φιλική περιβάλλον γιατί και αυτό με τη σειρά του θα είναι φιλικότερο με εμάς! Το έχουμε ανάγκη.
Όμως μήπως όλα αυτά, όσο συνεπείς και να είμαστε με την «οικολογική μετάνοιά μας » είναι τελικά, κάτι σαν ασπιρίνες στον Καρκίνο; Όσο δηλαδή μια ασπιρίνη μπορεί να θεραπεύσει το καρκίνο, άλλο τόσο και εμείς με τα μέτρα που προσπαθούμε να λάβουμε θα θεραπεύσει μόνιμα το περιβάλλον...! Το θέμα δηλαδή δεν είναι μόνο να καταναλώνω πιο λίγη ενέργεια καθημερινά ή να εκπέμπω λιγότερο κασαυέριο με το αυτοκίνητό μου, αν δεν μειωθούν συνολικά οι ηλεκτρικές συσκευές ή τα αυτοκίνητα σε ένα κόσμο που συνεχώς αυξάνει και οι μέχρι τώρα υποανάπτυκτες χώρες, έχουν πέσει με τα μούτρα σε αυτά για να καλύψουν το κενό που χάσανε τόσα χρόνια....!
Τι θα γίνει θα πει κάποιος τι θα κάνουμε; Πολύ συνοπτικά το θέμα το οικολογικό είναι βαθύτερο, υπαρξιακό και κυρίως πνευματικό. Όσο ο άνθρωπος απομακρύνεται από τον δρόμο του Θεού, χρησιμοποιεί την κτίση και την δημιουργία του Θεού, όχι ως διαχειριστής αλλά ως εξουσιαστής και κατακτητής αυτό θα συμβαίνει....! Τι; Να σκάβει το λάκκο του και να πέφτει μέσα! Είναι τυχαίο που ασκητές και Άγιοι, ζούσαν και ζουν αρμονικά με την φύση και με τα ζώα; Φυσικά και όχι! Η συμφιλίωση με το Θεό φέρνει και συμφιλίωση με το περιβάλλον και το αντίστροφο! Δηλαδή όποιος είναι μακριά από τον Θεό και αυτονομείται στον τεχνικό πολιτισμό, θεοποιώντας τον ευατό του και τα σύγχρονα τεχνολογικά μέσα, οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή! Για να αναρωτηθούμε όλοι : Υπάρχει κάτι που να ανακάλυψε ο άνθρωπος και να μην έχει και παρενέργειες; Ένα πρόβλημα λύναμε, άλλα δύο ξεπρόβαλλαν από την κακή χρήση! Για σκεφτείτε το : Φτιάξαμε υπολογιστές, ξεχάσαμε τους ανθρώπους, πάθαμε εξάρτηση και αυξήσαμε τις ακτινοβολίες που δεχόμαστε! Φτιάξαμε κινητά, δεν μιλάμε όμως με τους διπλανούς μας και σκοτώνουμε τον ευατό μας από την ακτινοβολία! Φτιάξαμε αυτοκίνητα, πάμε πιο γρήγορα, αλλά σκοτωνόμαστε στην άσφαλτο, σκοτώνουμε την ανθρωπότητα επίσης από τους ρίπους! Αυξήθηκε ο χρόνος ζωής μας από την σύγχρονη ιατρική ποσοτικά, ποιοτικά όμως η ζωή μας χειροτεύρεσαι αφού την παρατείνουμε με χάπια και τεχνικά μέσα! Πλουτίσαμε την διατροφή μας με τόσες λιχουδιές κα γεύσεις, αλλά από την άλλη με την παχυσαρκία, την χοληστερίνη κτλ ουσιαστικά μειώνουμε την ζωή μας από τις παρενέργειες και τόσα άλλα!
Επανέρχομαι λοιπόν την αρχική μου τοποθέτηση, λέγοντας ότι η λύση δεν είναι μείωση και η καλυτέρευση εξωτερικά της συμπεριφοράς μου προς το περιβάλλον! Η λύση είναι η προσωπική μου κάθαρση και μετάνοια για να παρακάμψω οτιδήποτε με εμποδίζει να έχω κοινωνία με τον δημιουργό Θεό. Όταν με την χάρη Του το καταφέρω τότε επανέρχομαι στην φυσική μου σχέση όχι μόνο μαζί Του, αλλά και προς τον συνάνθρωπο και προς την κτίση που την έχω παρασύρει στην φθορά με την πτώση μου! Ας μετανοήσουμε λοιπόν και τότε το περιβάλλον θα βρει σωτηρία μαζί με την προσωπική μας σωτηρία! Όταν απλά κάνουμε αποσπασματικές κινήσεις, το περιβάλλον θα νοσεί όπως και εμείς νοσούμε πνευματικά....

Υ.Γ. : Όλες οι εκδηλώσεις από όλους τους φορείς, είχαν και σπόνσορες που διαφημίζονται από τις εκδηλώσεις! Αλήθεια σαν επιχειρήσεις οι σπόνσορες δεν μολύνουν το περιβάλλον; Άρα; Βλέπουμε ότι γινόμαστε τροχός στα γρανάζια του συστήματος, αφού και μπράβο τους λέμε για τις χορηγίες τους που ουσιαστικά τους διαφημίζουμε και τους αφήνουμε να κάνουν κανονικά την ζημιά τους, κερδίζοντας χρήματα εις βάρος της οικολογικής ευαισθησίας που μας πούλησαν! Ας ξυπνήσουμε και ας είμαστε ειλικρινείς με τον Θεό και τον ευατό μας, πριν είναι αργά....