Το Μακεδονικό από πνευματική άποψη…ή περί «βαπτίσεως» …

Η Σύνοδος του Νάτο στο Βουκουρέστι πέρασε! Το βέτο που έθεσε η χώρα μας για την ένταξη των Σκοπίων στο Νάτο ήταν μονόδρομος( όπως αποδείχτηκε)! Κερδίσαμε μια μάχη, αλλά όχι και τον πόλεμο…! Ήδη οι Αμερικάνοι, από την Κροατία 1-2 μέρες μετά ξεκίνησαν τα γνωστά ¨αμερικάνικα¨, οι Σκοπιανοί όχι μόνο δεν πήραν τίποτα πίσω, από την αδιάλλακτη στάση τους! Ίσα-ίσα έγιναν πιο επιθετικοί, θέτοντας φανερά πλέον θέμα «Μακεδονικής γλώσσας, Μακεδονικού έθνους που έχει υποστεί διωγμούς κτλ» και γενικά κάθε ελληνικό της ιστορίας της Μακεδονίας, το βαπτίζουν σκέτο Μακεδονία (με την Σκοπιανή έννοια) .
Αντιδράσαμε και αντιδρούμε όλη με εθνική ομοψυχία για το θέμα, γιατί ακριβώς δεν είναι ότι έχουμε άδικο στο θέμα και απλά από συμφέρον το υπερασπιζόμαστε! Η ιστορία, τα ευρήματα είναι με το μέρος μας και κάποιοι που έχουν συμφέροντα στην περιοχή πάνε να το βαπτίσουν κάτι άλλο! Δεν είναι απλά ένα όνομα, αλλά είναι κάτι παραπάνω που θέλουν να οικειοποιηθούν οι Σκοπιανοί, με μελλοντικές προσδοκίες…για επεκτατισμό κτλ! Οι αποσταθεροποίηση των Βαλκανίων στο Κόσοβο τους ευνοεί για κάτι τέτοιο! Εμείς και οι κυβέρνησή μας αντιδράσαμε σ’ αυτό …το τονίζω για άλλη μια φορά!
Καλά θα πει κανείς ωραία όλα αυτά, αλλά που κολλάνε τα πνευματικά και που είναι η πνευματική άποψη…; Αυτό θα προσπαθήσω ως άποψη να καταθέσω τώρα … :

Εμείς όμως ως πολίτες, που αντιδράσαμε στην εθνική αυτή συστηματική παραποίηση των Σκοπίων, είμαστε σίγουροι ότι αντιδρούμε σε κάθε «βαπτίση» που έχει γίνει, που γίνεται και πάει να γίνει στη ζωή μας; Μήπως με τι στάση μας αυτή τώρα, σώσαμε το δέντρο, αλλά έχουμε αφήσει να καεί το δάσος; Τι εννοώ; Αναρωτηθείτε : Πόσες φορές βαπτίσαμε την κάθε λογής αμαρτία, με μόδα; Πόσες φορές βαπτίσαμε την αμαρτία ως δικαίωμα και πραγματική ελευθερία; Είναι λίγες οι φορές, που την αρετή και το θέλημα του Θεού το βαπτίσαμε οπισθοδρόμηση και κάθε διαστροφή ως πρόοδο και εξέλιξη; Είμαστε σίγουροι ότι υπερασπίζουμε την αλήθεια, όταν αμφισβητούμε την ύπαρξη του Θεού με ελαφριά καρδιά ως μη ορατό, αλλά οτιδήποτε μας είναι ορατό το απολυτοποιούμε και του προσδίδουμε Θεϊκή λατρεία ειδωλοποιώντας το (Ιδεολογίες, Αθλητικές ομάδες, Μουσικά συγκροτήματα-τραγουδιστές, ηθοποιοί, άνθρωποι της tv ένα πρόσωπο σε σχέση που αγαπήσαμε πολύ κ.α) ; Είμαστε σίγουροι ότι αντιστεκόμαστε αυθεντικά, όταν βλέπουμε στη ζωή μας, ότι οτιδήποτε είναι ωφέλιμο είναι δύσκολο, θέλει θυσίες και δεν είναι τόσο αρεστό (π.χ. 1) Φαγητά με βιταμίνες, σε σχέση με τα έτοιμα σε fast-food, 2)Το διάβασμα στο Σχολείο και το Πανεπιστήμιο, για να μπούμε σε κάποια ή να πάρουμε πτυχίο από κάποια Σχολή, σε σχέση με τον άσκοπο σπατάλησμα του χρόνου μόνο σε βόλτες κτλ, 3) Το κάψιμο των θερμίδων και την άσκηση στο γυμναστήριο σε σχέση με την μάσα, το καθισιό και την καλοπέραση κτλ) ενώ στα πνευματικά και στην απόκτηση αρετών έχουμε την απαίτηση να συμβαίνει διαφορετικά και σαν την αλεπού στους μύθους του Αισώπου, βαπτίζουμε ¨αγγουρίδες¨ ότι δεν μπορούμε να φτάσουμε; Είμαστε σίγουροι, ότι καταδικάζουμε κάθε «βάπτιση», όταν αυθεντική πίστη στο Θεό θεωρούμε τον Εκκλησιασμό κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα και αυτούς που Εκκλησιάζονται κάθε Κυριακή προσαρμόζοντας την ζωή τους στην Εκκλησιαστική ζωή, τους λέμε «πρόβατα και ξενέρωτους»;
Δεν ενεργούμε σαν τους Σκοπιανούς, όταν «βαπτίζουμε» την εγκράτεια και την παρθενία μέχρι το γάμο, ως αδύνατα για να εφαρμοστούν στις μέρες μας και «ξενέρωτα» και θεωρούμε τις προγαμιαίες σχέσεις cool, και δεδομένα σαν το πιο φυσιολογικό πράγμα που συμβαίνει στη ζωή μας, μετά την αναπνοή μας; Δεν είμαστε «νονοί και παπάδες» όταν βαπτίζουμε το γάμο, ξεπερασμένη πρακτική, ενώ το Συμβόλαιο, αναγκαία λύση για να λύσει τα προβλήματα…! Ποια προβλήματα; Έζησε κανείς όπως πρέπει το γάμο του και τα απόκτησε αυτά;
«Βαπτίσαμε» την Εκκλησία, πλάνη και τσιφλίκι των παπάδων και ξεχάσαμε την ευθύνη μας για αυτό, κάνοντας τον ευατό μας «αλάθητο πάπα» που έχει την αυθεντία και το αλάθητο; «Βαπτίσαμε» επικοινωνία, τα σύγχρονα κινητά, που βγάζουν video και φωτογραφίες και αφήσαμε «στην απ’ έξω» τις παρεκτροπές μας στην χρήση και τις συνέπειές τους, όπως η βλάβη στην υγεία μας, η καταστρατήγηση των πνευματικών και ιδιωτικών μας δικαιωμάτων! Ξεχάσαμε επίσης, πως είναι να αφιερώνεις από κοντά χρόνο σε έναν άνθρωπο! «Βαπτίσαμε» επίσης πρόοδο το pc και το internet που με ένα κουμπί φέρνει όλο τον κόσμο στην οθόνη μας! Ξεχάσαμε όμως να συστηθούμε με τους ανθρώπους που μένουν στη διπλανή πόρτα μας, να καταλάβουμε και να επισκεφθούμε τον παππού και την γιαγιά μας που είναι ξεχασμένοι και μόνοι στο πατρικό μας στο χωριό ή το χειρότερο ακόμα, να τους ¨έχουμε παρκάρει¨ σε ένα γηροκομείο, έχοντας ήσυχη την συνείδησή μας, ότι επιλέξαμε να τους έχουμε στο καλύτερο Γηροκομείο της περιοχής….! Ξεχάσαμε επίσης να μιλήσουμε πραγματικά ,σαν παιδιά με γονείς, με τους γονείς μας, σαν άντρας με γυναίκα ή πατέρας με παιδιά για τους παντρεμένους, αλλά κατά τα άλλα είμαστε in γιατί τρέχουμε και χρησιμοποιούμε από τα καλύτερα μοντέλα pc της αγοράς και γιατί έχουμε 1000 προωθημένα την ημέρα emails από τους εικονικούς φίλους μας…!
Μας πειράζει όταν μας πουλάνε κάτι «μαϊμού» για «original» , αλλά δεν μας πειράζει όταν κάθε τι αγαθό που είχαμε ως όνειρο προς υλοποίηση μικροί, το ξεχάσαμε και συμβιβαστήκαμε στην καθημερινότητα του βολεμένου…! Ξεχάσαμε ότι αυτά που ζούμε τώρα, ήταν αυτά που κατακρίναμε έφηβοι… Αλλά ο άνθρωπός αλλάζει και ωριμάζει…! Άλλη μια «βάπτιση» αλλαγής και ωριμότητας….γιατί απλά έτσι κάνουν όλοι…!

Θα μπορούσαν να αναφέρω πολλά ακόμα, αλλά νομίζω ότι ο κάθε ένας αν ψάξει πραγματικά τον ευατό του και εξετάσει προσεκτικά τα πράγματα γύρω του, θα δει ένα σωρό βαπτίσεις…! (π.χ. Αναγκαίες μεταρρυθμίσεις δηλαδή…σφίξε κόσμε το ζωνάρι …, ζώδια, εναλλακτική ιατρική, αιρέσεις κτλ) . Κλείνω όμως αναφέροντας στο τέλος τη μεγαλύτερη βάπτιση… : «Βαπτίσαμε» ως ζωή, μόνο την βιολογική μας, αυτό που ζούμε τώρα στη γη, ξεχνώντας και αγνοώντας συστηματικά, την πνευματική μας ζωή χωρίς θάνατο…! Βαπτίσαμε δηλαδή τον πνευματικό μας θάνατο ως ζωή…λησμονώντας ότι η αλήθεια και η ζωή είναι ο Χριστός…και όσοι πιστεύουν σε αυτόν «και αν πεθάνουν θα ζήσουν». Τι; Δεν το πιστεύουμε αυτό; Τότε τι Πάσχα και τι ανάσταση πάμε να γιορτάσουμε;

Υ.Γ. Πότε θα βάλουμε "βέτο" κατά της αμαρτίας και κατά των "βαπτίσεων" στη ζωή μας;