Περίοδος του Πεντηκοσταρίου….μια σχεδόν άγνωστη Περίοδος!

Όλοι λίγο πολύ γνωρίζουμε για την Περίοδο του Τριωδίου. Όλοι έχουμε ακούσει και ζήσει την Μεγάλη Τεσσαρακοστή, ιδιαιτέρως βέβαια, την Μεγάλη Εβδομάδα και το Πάσχα! Όμως από την Κυριακή του Πάσχα μεταβαίνουμε σε μια άλλη Μεγάλη Εκκλησιαστική Περίοδο που δυστυχώς δεν είναι και τόσο γνωστή στον πολύ κόσμο στην έκτασή της και την βαθειά θεολογική αξία της συνολικά! Ότι γνωρίζουμε το γνωρίζουμε μόνο επιφανειακά, αποσπασματικά και σκόρπια θα λέγαμε! Ο κόσμος φυσικά έχει την ευθύνη του για την συνήθη αδιαφορία που δείχνει, αλλά την μεγαλύτερη πιστεύω την έχουμε εμείς οι κληρικοί η ποιμένουσα Εκκλησία γενικότερα, που δεν φροντίζουμε να διαφωτίζουμε τον κόσμο στο βαθμό και την συνέπεια που έπρεπε. Αν υπάρχει Εκκλησία και ορθόδοξη πίστη, οφείλεται κυρίως στο γεγονός της Αναστάσεως και είναι απορίας άξιον, πως δεν έχει προβληθεί η κατεξοχήν εορτάζουσα και αντιπροσωπευτική περίοδος της Εκκλησίας τόσο πολύ; Είναι ένα θέμα που πρέπει να μας απασχολήσει και να προβληματίσει….! Ας δούμε όμως συνοπτικά τι είναι αυτή η Περίοδος;

Πεντηκοστάριο είναι το ομώνυμο λειτουργικό βιβλίο της Εκκλησίας που ξεκινάει από την Κυριακή του Πάσχα και εκτείνεται μέχρι την Κυριακή των Αγίων Πάντων! Στην ουσία λοιπόν η Περίοδος του Πεντηκοσταρίου εκτείνεται συνολικά σε 8 Εβδομάδες (57 ημέρες για την ακρίβεια) :
Οι 8 Κυριακές της Πεντηκοστής με τις αντίστοιχες Ευαγγελικές Περικοπές είναι :
(Από την Κυριακή του Πάσχα μέχρι το Σάββατο της δικαινησίμου, θεωρείτε ως μία ημέρα έτσι κατανοούμε γιατί στην δικαινήσιμο καταργείτε η νηστεία, η γονυκλισία, συντέμνονται οι ακολουθίες και γενικότερα καταργείται οτιδήποτε θρησκευτικό! ) α) Κυριακή του Θωμά (Ιωάννη κ΄ 17-31) Η καλή απιστία στο γεγονός της Αναστάσεως, του Αποστόλου, που σημαίνει την αναζήτηση και την έρευνα που χρειάζεται για την συνειδητή πίστη! ,β) Κυριακή των Μυροφόρων (Μαρκ. ιε΄ 43-ιστ΄ Γιορτάζουν όλα τα δευτερεύοντα πρόσωπα που έπαιξαν ρόλο στην Ανάσταση του Κυρίου και στην αποκαθήλωσή Του. : Οι Μυροφόρες Γυναίκες, ο Ιωσήφ από Αριμαθαίας και ο Νικόδημος ο κρυφός Φαρισαίος μαθητής με την περίφημη νυκτερινή Θεολογική συζήτηση που σώζεται στο Ευαγγέλιο του Ιωάννου. Μας δείχνουν την βεβαιότητα της Αναστάσεως με την μαρτυρία τους από την εμπειρία που είδαν με τα μάτια τους , γ) Κυριακή του Παραλύτου (Ιωάν. ε΄ 1-15) Παρουσιάζεται η θαυματουργική δύναμη του Κυρίου. (Την Τετάρτη αυτής της εβδομάδας είναι της Μεσοπεντηκοστής 20 μέρες μετά τα Πάσχα, τα μισά δηλαδή πριν γιορτάσομε την εορτή της Πεντηκοστής), δ) Κυριακή της Σαμαρείτιδος ( Ιωάν δ΄ 5-45), Αλλιώς της Αγίας Φωτεινής που ονομάσθηκε έτσι, αφού έγινε Απόστολος (γι΄ αυτό την ονόμασε Ισαπόστολος) μετά το περίφημο διάλογο που είχε με τον Κύριο στο φρέαρ του Ιακώβ και της αποκάλυψε την Μεσσιανική του ιδιότητα ε) Κυριακή του τυφλού (Ιωαν. θ΄ 1-38), Παρουσιάζεται η θαυματουργική δύναμη του Κυρίου, αφού δίνει το φως στο σκοτάδι, όπως έδωσε ζωή καταργώντας το θάνατο! (Την Τετάρτη αυτής της εβδομάδας είναι η Απόδοση του Πάσχα, την Πέμπτη αυτής της Εβδομάδας συμπληρώνονται 40 ημέρες από το Πάσχα γιορτάζεται η Ανάληψη του Κυρίου το τέλος δηλαδή της επίγειας δράσης του Κυρίου), στ) Κυριακή των Αγίων Πατέρων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου (Ιωάν. ιζ΄ 1-13) Η πρώτη Οικουμενική Σύνοδο που ασχολήθηκε εκτός από το δόγμα ότι ο Χριστός δεν ήταν κτίσμα και για το πότε πρέπει να εορτάζεται το Πάσχα απαγορεύοντας ταυτόχρονα την γονυκλισία την Κυριακή ως ημέρα Αναστάσεως, ζ) Κυριακής της Πεντηκοστής (Ιωάν. ζ΄ 37-53, η 12) Η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος, η αρχή της Οικονομίας του Παρακλήτου, θεωρείται η επίσημη ίδρυση της Εκκλησίας, η) Κυριακή των Αγίων Πάντων (Ματθ. ι΄ 32-38, ιθ΄ 27-30) Η Εκκλησία στηρίχθηκε και επεκτάθηκε πάνω στο αίμα των Μαρτύρων και των Αγίων. Κριτήριο της Εκκλησίας είναι η Αγιότητα των μελών της και όλα αυτά στηρίζονται ακριβώς στην Ανάσταση του Κυρίου μας! Αλλιώς θα ήταν ένας απλά χαρισματικός διδάσκαλος, θα είχε απλά μια φιλοσοφία που οι μετέπειτα μαθητές του, θα την απολυτοποιούσαν και θα την έκαναν θρησκεία! Όπως όμως είδαμε στη κάθε Κυριακή της περιόδου του Πεντηκοσταρίου την Αναστάσιμο αυτή περίοδο έχει μεγάλο ιδιαίτερο θεολογικό βάρος καθώς Εκκλησία είναι ότι ο Θεός είναι αποκάλυψη στον άνθρωπο και όχι «ανακάλυψη» του ανθρώπου όπως είναι όλα τα άλλα…!
Φυσικά αναφέραμε επιγραμματικά στο άρθρο μας αυτή την περίοδο και θέλει ολόκληρα βιβλία για να την εξαντλήσουμε! Άλλωστε δεν μαθαίνεται αλλά βιώνεται και την ζει κυρίως κάποιος ! Ας την ζήσουμε λοιπόν…!