Επειδή συμβαίνει να διακονώ και να μένω σε περιοχή της Παραλιακής στην Αθήνα, ήθελα να μοιραστώ μερικές σκέψεις...για το θέμα της μαζικής, νυχτερινής εξόδου των νέων κυρίως κατά τις Παρασκευές και τα Σάββατα...!
Καταρχήν να επεξηγήσω τον τίτλο, είναι από το τραγούδι Σπασμένο φτερό, της ταινίας Ψυχραιμίας και το διάλεξα γιατί πιστεύω αντιπροσωπεύει ακριβώς αυτά που θέλω να καταθέσω...! Ας ξεκινήσω λοιπόν :
Να ξεκαθαρίσω καταρχήν ότι δεν είμαι αυτός που θα ρίξω την «πέτρα του αναθέματος», σε όλη αυτή την κατάσταση! Ως νέος λίγο-πολύ και εγώ είχα γευθεί την νυχτερινή ζωή! Άλλωστε ο κάθε ένας είναι υπεύθυνος για τις επιλογές του. Θα έλεγα μάλιστα, ότι ίσα-ίσα βλέπω το θέμα, από την θετική πλευρά με την έννοια ότι οι νέοι στην αναζήτησή τους και την ορμητικότητά τους για την ζωή, γεύονται τα πάντα και στη συγκεκριμένη περίπτωση δοκιμάζουν, την νυκτερινή διασκέδαση, που στη χώρα μας καλώς ή κακώς είναι από το σήμα κατατεθέν της, ως ένα εμπορικό και τουριστικό γεγονός,( για τους τουρίστες) και ως τρόπο ζωής και ιδιοσυγκρασίας, για εμάς τους ντόπιους.
Ας καταθέσω με λίγα λόγια τι γίνεται κατά την γνώμη μου (αν και όλοι ξέρουμε) : Κατά τις 12.00 της Παρασκευής και του Σαββάτου αρχίζει η κίνηση! Στις 2.00 είναι η ώρα αιχμής με τεράστιο μποτιλιάρισμα, και δεν κινείται συνήθως τίποτα, από την κίνηση και από την προσπάθεια παρκαρίσματος κοντά στα Club για τους «τυχερούς». Λόγω των λίγων θέσεων parking, σχετικά με την αυξημένη ζήτηση των φρεσκοπλυμένων , γυαλισμένων και αρκετά ακριβών αυτοκινήτων (αλήθεια που βρέθηκαν τόσα καμπριολέ αυτοκίνητα στην Ελλάδα, και τόσες Mercedes και άλλα πολυτελή αυτοκίνητα, είναι απορίας άξιων (;;;;)!!!), αναγκάζονται οι θαμώνες, να παρκάρουν 2 και 3 χιλιόμετρα μακριά! Από εκεί ξεκινάει η πλάκα...για εμένα! Έχει πολύ πλάκα να βλέπεις τις γυναίκες, με τα εντυπωσιακά ομολογουμένως κατά τα άλλα φορέματα (όσες επέλεξαν να ντυθούν βέβαια γιατί μερικές νομίζεις ότι η επιλογή τους είναι να γδυθούν και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία) , της τελευταίας λέξης της μόδας (επιδειξιμανία των αντρών για τα οχήματά τους ή μηχανών, επιδειξιμανία γυναικών για τα φυσικά «κάλλη τους» αλλά και των ενδυματολογικών τους επιλογών, άρα άντρες εναντίον γυναικών σημειώσατε 1-1), να βλέπεις γυναίκες να περπατούν με τα ψηλοτάκουνα πάνω από ένα χιλιόμετρο! Μου θυμίζει ξυλοπόδαρους σε τσίρκο! Τέλος πάντων ας σταματήσω με τα εξωτερικά και ας πάμε τι γίνεται μπροστά στο Club. Φτάνουν τέλος πάντων μπροστά στην είσοδο, μαζί με άλλους 100 μπροστά και καμιά 10αρια πορτιέρηδες να τους κοιτούν με ύφος.... «Κάτσε στη γραμμή γιατί βαράω»! (Μετά απορούμε γιατί είναι τόσο ακριβά τα ποτά! Πως θα πληρωθούν όλοι αυτοί;) Μετά από μία ώρα, στην κίνηση, 45 λεπτά από εκεί που πάρκαραν να φτάσουν μπροστά στο club και μετά από άλλο ένα μισάωρο στην ουρά, επιτέλους μπαίνουν μέσα....για την «διασκέδαση» (αν δεν φάγανε και πόρτα μερικοί)! Τι έχει μέσα; Εκοφατική μουσική που δεν ακούν καν τον διπλανό τους, φωτορυθμικά που δεν βλέπουν την μύτη τους, στριμωξίδι ο ένας πάνω στον άλλον και με βλέμματα είμαι ο VIPs της βραδιάς...διασκεδάζουν! Πλακώνονται στα ποτά που είναι τουλάχιστον 60% αισχροκέρδεια και κατά 50% μπόμπες! Κάπνισμα και καπνός επίσης πολύ (σε σημείο που δεν χρειάζεται να ρίχνουν καπνό πλέον από μηχανήματα) και το κλασικό νυφοπάζαρο και οφθαλμόλουτρο...των εμφανίσιμων γυναικών που λικνίζονται με τη μουσική πάνω και κάτω από τις μπάρες! Αυτό συνεχίζεται μέχρι το πρωί και ξανά αρχίζει η αντίστροφη πάλι μέτρηση! Δηλαδή αδειάζει το πορτοφόλι στην πληρωμή, μετά στριμωξίδι να βγουν, περπάτημα στο κοντινό βρώμικο ή φασφουτάδικο γιατί έπεσε και πείνα, μετά περπάτημα με τα γνωστά τακούνια και τα οκτάρια από το ποτό και την νικοτίνη (εξαιρούνται αυτοί που χρησιμοποιούν και βαρύτερα από νικοτίνη), μετά πάλι περπάτημα μέχρι το αυτοκίνητο! Βρίσκουν πάλι την γνωστή κίνηση και όσοι είναι τυχεροί και δεν τους σταματήσουν για αλκοτέστ και τους γράψει η αστυνομία ή δεν τρακάρουν...την πέφτουν για ύπνο!
Αυτό λοιπόν ...είναι διασκέδαση κατά τους περισσότερους . Αν ρωτήσεις κάποιους γιατί το κάνουν, θα σου απαντήσουν ε γιατί το κάνουν όλοι...!! Αν τους ρωτήσεις αν αλήθεια διασκέδασαν, και οι ίδιοι ρωτήσουν ειλικρινά τον ευατό τους, θα δουν ότι είναι θύματα κάποιων που το έκαναν μόδα και το βάπτισαν διασκέδαση και όχι ότι ειλικρινά διασκέδασαν!! Άλλωστε διασκέδαση κανονικά σημαίνει ταύτιση με τον όρο ψυχαγωγία δηλαδή αγωγή της ψυχής και πως η ψυχή να διαπαιδαγωγηθεί με τόσα πάθη στην εκδήλωσή τους εξωτερικά και εσωτερικά; (Πιο πολύ βαραίνουν την ψυχή τους, με τα οφθαλμόλουτρα, τις προγαμιαίες σχέσεις της μιας βραδιάς κτλ, μαζί με την επιβάρυνση του σώματος με τον καπνό, το αλκοόλ και το ξενύχτι) !! Επίσης αν αναλογιστούμε αυτό που βιώνω κάθε Κυριακή, δηλαδή την ώρα που πηγαίνω εγώ στο Ιερό Ναό για την Θ. Λειτουργία, αυτοί είναι σε γνωστό φασφουτάδικο, να τρώνε και να με κοιτάνε με ειρωνεία κι όλας….ότι είμαι στον «κόσμο» μου, την ξεπερασμένη Εκκλησία, ενός ανύπαρκτου ή υπό αμφισβήτηση Θεού!
Όμως από τα παραπάνω που περιέγραψα, πιστεύω δεν ήμουν υπερβολικός και σχετικά από την υποκειμενική μου άποψη, κατέθεσα με αντικειμενικότητα αυτά που συμβαίνουν! Τελικά ποιος είναι στον κόσμο του; Μήπως αυτοί που μαζικά, έκαναν απλά αυτό που κάνουν όλοι; Ο κάθε ένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του…! Το θέμα φυσικά δεν είναι να επιλέξουμε ή διασκέδαση ή Εκκλησία! Δεν είναι δύο μεγέθη που συγκρίνονται και άρα μπορούμε να τα θέσουμε σε αντιπαλότητα! Ούτε ότι όλοι όσοι βγαίνουν Σάββατα και Παρασκευές είναι ότι δεν πιστεύουν στο Θεό! Το θέμα είναι να υπάρχει σωστή κρίση και να μην έχουμε και επηρεαζόμαστε από την ψυχολογία της μάζας! Όλες οι πολυεθνικές εταιρίες και οι εμπορικές βιομηχανίες ακριβώς εκεί επενδύουν, στην μαζική καταναλωτική συνείδηση και στην «μόδα» των φαινομένων! Όποιος πάει αντίθετα στο ρεύμα, θεωρείται ότι είναι ο ξενέρωτος και εκτός κλήματος άνθρωπος!
Πολλά είπα θα κλείσω με μια προσωπική μου εμπειρία και με μια εικόνα : Με την μικρότερη αδερφή μου έχω δύο χρόνια διαφορά! Όταν εγώ ήμουν στα 18 και αυτή στα 16 και μετά, θυμάμαι τις Κυριακές το πρωί που συναντιόμασταν στην πόρτα του σπιτιού μας, αυτή για να πάει για ύπνο από διασκέδαση, εγώ για να πάω στην Εκκλησία! Μετά από μια δεκαετία και μέχρι σήμερα, η ίδια αδερφή μου όχι ότι σταμάτησε να βγαίνει, αλλά το αραίωσε και σε συχνότητα και σε διάρκεια, από μόνη της! Μπούχτισε, κορέστηκε, βαρέθηκε…! Κατάλαβε ότι δεν είναι αυτό που τις γεμίζει τις βραδιές! Το έζησε, το σχετικοποίησε και το απέρριψε με τον τρόπο της. ( Εδώ είναι και το λάθος πολλών «χριστιανών» που με το ζόρι προσπαθούν να επιβληθούν στα παιδιά τους, με αποτέλεσμα όταν αυτά γίνουν φοιτητές σε άλλη πόλη κτλ, να απολυτοποιήσουν την διασκέδαση που στερήθηκαν και να βγάζουν όλα τα απωθημένα τους, με αποτέλεσμα να βγαίνουν συνεχώς από αντίδραση! Τα άκρα πάντα βλάπτουν, χρειάζονται μέτρο και ελευθερία και ο νέος όσο και να επηρεαστεί από την μάζα, κάποτε το καταλαβαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά…!)
Κλείνω με μια εικόνα όπως είπα : Από μικρό παιδί, θυμάμαι την εικόνα αυτή που έχει χαραχθεί στο μυαλό μου : Τα καλοκαίρια στο σπίτι επειδή καθόμασταν έξω, είχαμε βάλει αυτήν την μεγάλη ηλεκτρική συσκευή για τα κουνούπια, που έχει δύο λάμπες φθορίου που τραβάνε τα κουνούπια, που όμως όταν πλησιάζουν, υπάρχει ηλεκτρισμός με αποτέλεσμα αυτά να σκοτώνονται! Αν το καλοσκεφτούμε αυτό συμβαίνει και με την διασκέδαση και γενικά με αυτό που λέμε νυχτερινή ζωή! Είναι ένας κόσμος φαντακτερός, δελεαστικός που προσελκύει….που όμως ταυτόχρονα έχει κινδύνους που οδηγούν στον θάνατο με την ευρύτερη πνευματική έννοια, της φθοράς και της αμαρτίας. Πόσα σπίτια ή σχέσεις δεν διέλυσαν από τα ξενύχτια; Ας το σκεφτούμε και ας κυριαρχηθούμε πάνω σε αυτά, πριν καταντήσουμε και εμείς σαν τα κουνούπια……….!!!!
Καταρχήν να επεξηγήσω τον τίτλο, είναι από το τραγούδι Σπασμένο φτερό, της ταινίας Ψυχραιμίας και το διάλεξα γιατί πιστεύω αντιπροσωπεύει ακριβώς αυτά που θέλω να καταθέσω...! Ας ξεκινήσω λοιπόν :
Να ξεκαθαρίσω καταρχήν ότι δεν είμαι αυτός που θα ρίξω την «πέτρα του αναθέματος», σε όλη αυτή την κατάσταση! Ως νέος λίγο-πολύ και εγώ είχα γευθεί την νυχτερινή ζωή! Άλλωστε ο κάθε ένας είναι υπεύθυνος για τις επιλογές του. Θα έλεγα μάλιστα, ότι ίσα-ίσα βλέπω το θέμα, από την θετική πλευρά με την έννοια ότι οι νέοι στην αναζήτησή τους και την ορμητικότητά τους για την ζωή, γεύονται τα πάντα και στη συγκεκριμένη περίπτωση δοκιμάζουν, την νυκτερινή διασκέδαση, που στη χώρα μας καλώς ή κακώς είναι από το σήμα κατατεθέν της, ως ένα εμπορικό και τουριστικό γεγονός,( για τους τουρίστες) και ως τρόπο ζωής και ιδιοσυγκρασίας, για εμάς τους ντόπιους.
Ας καταθέσω με λίγα λόγια τι γίνεται κατά την γνώμη μου (αν και όλοι ξέρουμε) : Κατά τις 12.00 της Παρασκευής και του Σαββάτου αρχίζει η κίνηση! Στις 2.00 είναι η ώρα αιχμής με τεράστιο μποτιλιάρισμα, και δεν κινείται συνήθως τίποτα, από την κίνηση και από την προσπάθεια παρκαρίσματος κοντά στα Club για τους «τυχερούς». Λόγω των λίγων θέσεων parking, σχετικά με την αυξημένη ζήτηση των φρεσκοπλυμένων , γυαλισμένων και αρκετά ακριβών αυτοκινήτων (αλήθεια που βρέθηκαν τόσα καμπριολέ αυτοκίνητα στην Ελλάδα, και τόσες Mercedes και άλλα πολυτελή αυτοκίνητα, είναι απορίας άξιων (;;;;)!!!), αναγκάζονται οι θαμώνες, να παρκάρουν 2 και 3 χιλιόμετρα μακριά! Από εκεί ξεκινάει η πλάκα...για εμένα! Έχει πολύ πλάκα να βλέπεις τις γυναίκες, με τα εντυπωσιακά ομολογουμένως κατά τα άλλα φορέματα (όσες επέλεξαν να ντυθούν βέβαια γιατί μερικές νομίζεις ότι η επιλογή τους είναι να γδυθούν και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία) , της τελευταίας λέξης της μόδας (επιδειξιμανία των αντρών για τα οχήματά τους ή μηχανών, επιδειξιμανία γυναικών για τα φυσικά «κάλλη τους» αλλά και των ενδυματολογικών τους επιλογών, άρα άντρες εναντίον γυναικών σημειώσατε 1-1), να βλέπεις γυναίκες να περπατούν με τα ψηλοτάκουνα πάνω από ένα χιλιόμετρο! Μου θυμίζει ξυλοπόδαρους σε τσίρκο! Τέλος πάντων ας σταματήσω με τα εξωτερικά και ας πάμε τι γίνεται μπροστά στο Club. Φτάνουν τέλος πάντων μπροστά στην είσοδο, μαζί με άλλους 100 μπροστά και καμιά 10αρια πορτιέρηδες να τους κοιτούν με ύφος.... «Κάτσε στη γραμμή γιατί βαράω»! (Μετά απορούμε γιατί είναι τόσο ακριβά τα ποτά! Πως θα πληρωθούν όλοι αυτοί;) Μετά από μία ώρα, στην κίνηση, 45 λεπτά από εκεί που πάρκαραν να φτάσουν μπροστά στο club και μετά από άλλο ένα μισάωρο στην ουρά, επιτέλους μπαίνουν μέσα....για την «διασκέδαση» (αν δεν φάγανε και πόρτα μερικοί)! Τι έχει μέσα; Εκοφατική μουσική που δεν ακούν καν τον διπλανό τους, φωτορυθμικά που δεν βλέπουν την μύτη τους, στριμωξίδι ο ένας πάνω στον άλλον και με βλέμματα είμαι ο VIPs της βραδιάς...διασκεδάζουν! Πλακώνονται στα ποτά που είναι τουλάχιστον 60% αισχροκέρδεια και κατά 50% μπόμπες! Κάπνισμα και καπνός επίσης πολύ (σε σημείο που δεν χρειάζεται να ρίχνουν καπνό πλέον από μηχανήματα) και το κλασικό νυφοπάζαρο και οφθαλμόλουτρο...των εμφανίσιμων γυναικών που λικνίζονται με τη μουσική πάνω και κάτω από τις μπάρες! Αυτό συνεχίζεται μέχρι το πρωί και ξανά αρχίζει η αντίστροφη πάλι μέτρηση! Δηλαδή αδειάζει το πορτοφόλι στην πληρωμή, μετά στριμωξίδι να βγουν, περπάτημα στο κοντινό βρώμικο ή φασφουτάδικο γιατί έπεσε και πείνα, μετά περπάτημα με τα γνωστά τακούνια και τα οκτάρια από το ποτό και την νικοτίνη (εξαιρούνται αυτοί που χρησιμοποιούν και βαρύτερα από νικοτίνη), μετά πάλι περπάτημα μέχρι το αυτοκίνητο! Βρίσκουν πάλι την γνωστή κίνηση και όσοι είναι τυχεροί και δεν τους σταματήσουν για αλκοτέστ και τους γράψει η αστυνομία ή δεν τρακάρουν...την πέφτουν για ύπνο!
Αυτό λοιπόν ...είναι διασκέδαση κατά τους περισσότερους . Αν ρωτήσεις κάποιους γιατί το κάνουν, θα σου απαντήσουν ε γιατί το κάνουν όλοι...!! Αν τους ρωτήσεις αν αλήθεια διασκέδασαν, και οι ίδιοι ρωτήσουν ειλικρινά τον ευατό τους, θα δουν ότι είναι θύματα κάποιων που το έκαναν μόδα και το βάπτισαν διασκέδαση και όχι ότι ειλικρινά διασκέδασαν!! Άλλωστε διασκέδαση κανονικά σημαίνει ταύτιση με τον όρο ψυχαγωγία δηλαδή αγωγή της ψυχής και πως η ψυχή να διαπαιδαγωγηθεί με τόσα πάθη στην εκδήλωσή τους εξωτερικά και εσωτερικά; (Πιο πολύ βαραίνουν την ψυχή τους, με τα οφθαλμόλουτρα, τις προγαμιαίες σχέσεις της μιας βραδιάς κτλ, μαζί με την επιβάρυνση του σώματος με τον καπνό, το αλκοόλ και το ξενύχτι) !! Επίσης αν αναλογιστούμε αυτό που βιώνω κάθε Κυριακή, δηλαδή την ώρα που πηγαίνω εγώ στο Ιερό Ναό για την Θ. Λειτουργία, αυτοί είναι σε γνωστό φασφουτάδικο, να τρώνε και να με κοιτάνε με ειρωνεία κι όλας….ότι είμαι στον «κόσμο» μου, την ξεπερασμένη Εκκλησία, ενός ανύπαρκτου ή υπό αμφισβήτηση Θεού!
Όμως από τα παραπάνω που περιέγραψα, πιστεύω δεν ήμουν υπερβολικός και σχετικά από την υποκειμενική μου άποψη, κατέθεσα με αντικειμενικότητα αυτά που συμβαίνουν! Τελικά ποιος είναι στον κόσμο του; Μήπως αυτοί που μαζικά, έκαναν απλά αυτό που κάνουν όλοι; Ο κάθε ένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του…! Το θέμα φυσικά δεν είναι να επιλέξουμε ή διασκέδαση ή Εκκλησία! Δεν είναι δύο μεγέθη που συγκρίνονται και άρα μπορούμε να τα θέσουμε σε αντιπαλότητα! Ούτε ότι όλοι όσοι βγαίνουν Σάββατα και Παρασκευές είναι ότι δεν πιστεύουν στο Θεό! Το θέμα είναι να υπάρχει σωστή κρίση και να μην έχουμε και επηρεαζόμαστε από την ψυχολογία της μάζας! Όλες οι πολυεθνικές εταιρίες και οι εμπορικές βιομηχανίες ακριβώς εκεί επενδύουν, στην μαζική καταναλωτική συνείδηση και στην «μόδα» των φαινομένων! Όποιος πάει αντίθετα στο ρεύμα, θεωρείται ότι είναι ο ξενέρωτος και εκτός κλήματος άνθρωπος!
Πολλά είπα θα κλείσω με μια προσωπική μου εμπειρία και με μια εικόνα : Με την μικρότερη αδερφή μου έχω δύο χρόνια διαφορά! Όταν εγώ ήμουν στα 18 και αυτή στα 16 και μετά, θυμάμαι τις Κυριακές το πρωί που συναντιόμασταν στην πόρτα του σπιτιού μας, αυτή για να πάει για ύπνο από διασκέδαση, εγώ για να πάω στην Εκκλησία! Μετά από μια δεκαετία και μέχρι σήμερα, η ίδια αδερφή μου όχι ότι σταμάτησε να βγαίνει, αλλά το αραίωσε και σε συχνότητα και σε διάρκεια, από μόνη της! Μπούχτισε, κορέστηκε, βαρέθηκε…! Κατάλαβε ότι δεν είναι αυτό που τις γεμίζει τις βραδιές! Το έζησε, το σχετικοποίησε και το απέρριψε με τον τρόπο της. ( Εδώ είναι και το λάθος πολλών «χριστιανών» που με το ζόρι προσπαθούν να επιβληθούν στα παιδιά τους, με αποτέλεσμα όταν αυτά γίνουν φοιτητές σε άλλη πόλη κτλ, να απολυτοποιήσουν την διασκέδαση που στερήθηκαν και να βγάζουν όλα τα απωθημένα τους, με αποτέλεσμα να βγαίνουν συνεχώς από αντίδραση! Τα άκρα πάντα βλάπτουν, χρειάζονται μέτρο και ελευθερία και ο νέος όσο και να επηρεαστεί από την μάζα, κάποτε το καταλαβαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά…!)
Κλείνω με μια εικόνα όπως είπα : Από μικρό παιδί, θυμάμαι την εικόνα αυτή που έχει χαραχθεί στο μυαλό μου : Τα καλοκαίρια στο σπίτι επειδή καθόμασταν έξω, είχαμε βάλει αυτήν την μεγάλη ηλεκτρική συσκευή για τα κουνούπια, που έχει δύο λάμπες φθορίου που τραβάνε τα κουνούπια, που όμως όταν πλησιάζουν, υπάρχει ηλεκτρισμός με αποτέλεσμα αυτά να σκοτώνονται! Αν το καλοσκεφτούμε αυτό συμβαίνει και με την διασκέδαση και γενικά με αυτό που λέμε νυχτερινή ζωή! Είναι ένας κόσμος φαντακτερός, δελεαστικός που προσελκύει….που όμως ταυτόχρονα έχει κινδύνους που οδηγούν στον θάνατο με την ευρύτερη πνευματική έννοια, της φθοράς και της αμαρτίας. Πόσα σπίτια ή σχέσεις δεν διέλυσαν από τα ξενύχτια; Ας το σκεφτούμε και ας κυριαρχηθούμε πάνω σε αυτά, πριν καταντήσουμε και εμείς σαν τα κουνούπια……….!!!!
5 σχόλια:
Πατέρα Αντώνιε καλημέρα.
Τώρα μπήκα στον κόπο να διαβάσω αυτη την δημοσίευση και έχω να προσθέσω το εξής:
Ετυμολογικά η έννοια "διασκέδαση" εκφράζει ακριβώς αυτό που περιγράφετε!
Σκέδαση αν δεν απατώμαι σημαίνει σκόρπισμα, άρα διασκέδαση=διασκορπισμός!
Αυτό ακριβώς κάνουν και όλοι αυτοί οι νέοι. Διασκορπίζουν τον πολύτιμο χρόνο τους!
Για κάποιο (μικρό ευτυχώς) διάστημα το έκανα και εγώ.
Ευχαριστώ φίλε Γιώργο για την εύστοχη παρατήρησή σου! Να είσαι καλά!
Πατέρα Αντώνιε καληνύχτα!!! Σας γνωρίζω εδώ και ένα μήνα περίπου, μέσα από το blog σας, αλλά και προσωπικά. Ήθελα να σας πω ότι από μικρός (δημοτικό) είμουν κοντά στην Εκκλησία (Κατηχητικό κ.α.) με επιλογή αρχικά των γονέων μου και κατόπιν δική μου. Μάλιστα αργότερα (προς το Γυμνάσιο-Λύκειο) κατάλαβα ότι ήμουν σε μια θρησκευτική οργάνωση όπως ο "Σωτήρ" ή η "Ζωή". Δεν θέλω να πω συγκεκριμένο όνομα για ευνόητους λόγους... Φοιτητής ήμουν Κατηχητής σε αυτή την οργάνωση και ομαδόπουλο και συμμετείχα με όλη μου την ψυχή σε εκδρομές, γιορτές, εκδηλώσεις, φιλανθρωπίες, εκκλησιασμούς και κατασκηνώσεις. Ωστόσο τα παραπάνω είχαν και τα αρνητικά τους για την οικογένειά μου (μυστικοπάθεια που υπαγορεύονταν από την Χριστ. Θρησκ. Οργάνωση, υπερβολική αγάπη και αφοσίωση σε ορισμένα πρόσωπα που την εκπροσωπούσαν και που εμφανίζονταν ως άμεμπτοι κ.α.) η οποία από την εποχή της εφηβείας μου αντιδρούσε με τον τρόπο της στην εξέλιξή μου (δεν έβγαινα ούτε για καφέ παρά μόνο πήγαινα στην Χ.Θ.Ο., έκανα παρέα μόνο με τον στενό κύκλο των χριστιανών της οργάνωσης, δεν πήγαινα ούτε καν για σινεμά γιατί απαγορευόταν και αυτό, γενικότερα είχα ξεχάσει να σκέφτομαι και να κρίνω από μόνος μου τι είναι καλό και τι είναι κακό παρά μόνο άκουγα τις εντολές των ομαδαρχών μου και τις ακολουθούσα πιστά χωρίς αντιρρήσεις, μιας και τότε ήθελα να γίνω ακριβώς όπως και αυτοί!) Δεν μπορώ βέβαια να παραλείψω ότι το κίνητρό τους ίσως να μην ήταν κακό, αλλά το αποτέλεσμα όλων των παραπάνω σ' εμένα ήταν σίγουρα κακό. Είχα κλειστεί πάρα πολύ στον εαυτό μου και οι γονείς μου και οι δικοί μου δεν με αναγνώριζαν! Μικρός ήμουν πολύ κοινωνικός και όσο μεγάλωνα γινόμουν τόσο ακοινώνητος... H οικογένειά μου άρχισε πλέον να αντιδρά έντονα στα παραπάνω, ενοχλώντας περιοδικά τους πνευματικούς μου "καθοδηγητές" και εγώ ως αντίδραση προτιμούσα να πεθάνουν αυτοί για να μην έχω εγώ πρόβλημα και να χρειαστεί να φύγω από την οργάνωση. Μάλιστα σίγουρα αγαπούσα περισσότερο πρόσωπα που ήταν σαν πνευματικοί μου πατέρες, από τους φυσικούς μου γονείς!
- Επειδή όμως σας κούρασα, θα προσπαθήσω να συντομεύσω -
Τελικά έγινε το αναπόφευκτο. Αντέδρασε βίαια η οικογένειά μου και με έδιωξαν από την Χ.Θ.Ο.. Για κάποια χρόνια δεν έκανα παρέα κανέναν και για ένα χρόνο μετακόμισα χωρίς να το πω στους δικούς μου (ένα 3ημερο που έλειπαν από το σπίτι) ως αντίδραση γι' αυτή τους την πράξη. Ύστερα από πολλές περιπέτειες, γύρισα πάλι σπίτι και ξεκίνησα να βγαίνω από το καβούκι μου και να πηγαίνω σε συνάξεις χριστιανικές, να ψάχνω για πνευματικό και να βγαίνω γενικότερα και τη νύχτα. (Ελπίζω με αυτά που γράφω να μην σκανδαλίσω κανέναν).
Σήμερα έχω βρει πνευματικό, πηγαίνω σε διάφορες συνάξεις και ζω όπως ένας νέος της ηλικίας μου (ή μάλλον μικρότερης από αυτή που είμαι, καθώς δεν έζησα αυτά που έπρεπε στην εφηβεία μου). Όταν είπα στον πνευματικό μου ότι βγαίνω και ξενυχτάω και χορεύω σε bar & club μου είπε: "Δες το, το θέμα. Αν νομίζεις ότι δεν σου κάνει κακό..." και με άφησε να αναρωτιέμαι. Βασικά πιστεύω ότι για όλα παίζει ρόλο το κίνητρο. Έχω βρει έναν καλό φίλο (κολλητάρι) από το χώρο της Εκκλησίας με τον οποίο βγαίνουμε μαζί με άλλες παρέες τα βράδια που σχετίζονται με την Εκκλησία αλλά και άλλες παρέες που δεν σχετίζονται μ' αυτήν, και πάμε σε Φεστιβάλ Μουσικής, σε ξενυχτάδικα, σε events, parties κ.α. Κάποιες φορές μάλιστα μου έχει τύχει να φεύγω από ξενύχτι στις 4 και 5 το πρωί και την άλλη μέρα να είναι Κυριακή και να σηκώνομαι για να πάω Εκκλησία(ξέχασα να σας πω ότι ανεβαίνω και στο ψαλτήρι τις Κυριακές!!!).
Δεν ξέρω πως σας ακούγονται τα παραπάνω... Θα ήθελα το προσωπικό σας σχόλιο.
Y.Γ.: Περιμένουμε ακόμα να δούμε τις φωτογραφίες από την εκδρομή σας στην Νεάπολη και να ξέρετε ότι το προφίλ σας στο facebook το έψαξα και δεν υπάρχει. Επίσης δεν υπάρχει κάποιο σημείο στο blog σας για να επικοινωνήσει κάποιος με e-mail μαζί σας και θέλουμε να πάρουμε με κάποιο τρόπο τα τηλέφωνα και τις ηλεκτρονικές διευθύνσεις των συμμετεχόντων στην εκδρομή.
Ο Γνωστός Άγνωστος
FILE AGNWSTE SXETIKA ME TO YSTEROGRAFO : OTI GRAFETE MOY ERXETAI SE EMAIL ARA TO EMAIL YPARXEI! EXW VGALEI DELTIO sto www.koimhshvoulas.gr me fotografies poy mporeis na deis apo ekdromh kai ta thlefwna ktl ta esteila se oloys osoys eixa email! Ara 8a egrapsa la8os to email soy h den 8a moy edwses! Sto facebook exw to email axrhstou@hotmail.com 8a me bveis me ayto pisteyw!
Sxetika me thn istoria soy se eyxaristoyme poly poy thn moirasthkes mazi mas!
Πάτερ Αντώνιε , δυστυχώς ο αποκρυφισμός τείνει να πάρει διαστάσεις επιδημίας μταξύ των νέων παιδιών. Και ο αποκρυφισμός διαφημίζεται μέσω κάποιων web sites όπου υπάρχουνε forums για τέτοια θέματα, όπως π.χ το esoterica.gr
Μπήκα πριν λίγο σ'αυτό το site και έτυχε να διαβάσω κάποιο forum , όπου παιδιά ανταλάσσανε απόψεις πάνω σε θέματα επικλήσεως πνευμάτων μέσω ouija board (http://www.esoterica.gr/forums
/topic.asp?TOPIC_ID=2575), και δυστυχώς τα πιο πολλά από αυτά τα παιδιά από περιέργεια και μόνο μπλέκουνε πολύ άσχημα , και δεν υπάρχει μετά επιστροφή.
Δημοσίευση σχολίου