ΔΟΞΑ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΔΥΝΑΜΟΥ ΘΕΟΥ….

Αγαπητοί μου φίλοι Χριστός Ανέστη!
Μετά το Πάσχα δεν αξιώθηκα να ανεβάσω κάποιο άρθρο για πολλούς λόγους!
Ο ένας είναι ότι αναπαύθηκε εις Κύριον, ο πατέρας μου από την μεριά της πρεσβυτέρας μου (πεθερός κατά το συνηθέστερο)! Δοκιμάστηκε στο κρεβάτι του πόνου εδώ και 1 μήνα ιδιαίτερα! Ήταν 58 ετών αλλά ο οργανισμός του ήταν πολύ καταβεβλημένος και ταλαιπωρημένος! Παρ’ όλα αυτά έδειξε πολύ μεγάλη υπομονή, έφυγε εξομολογούμενος (2 φορές το τελευταίο διάστημα) και την ημέρα που αναχώρησε (25/4) κοινώνησε από τα χέρια εμού του αναξίου, των Αχράντων Μυστηρίων! Μου έκανε πολύ εντύπωση ότι την τελευταία εβδομάδα που ήμουν και εγώ κοντά του, δεν είχε όρεξη να φάει τίποτα! Συντηρούνταν μόνο από τους ορούς και ζητούσε μόνο νεράκι! Όταν πήγα με το Σώμα και το αίμα του Κυρίου μας, τον ρώτησε αν ήθελε να κοινωνήσει και μου κούνησε το κεφάλι καταφατικά και θα έλεγα με προσμονή! Όταν του έβαλα την ιερά λαβίδα με το Τίμιο περιεχόμενο άνοιξε το στόμα του με πολύ χαρά και συνείδηση! Το απόγευμα της ίδιας ημέρας κατέληξε…αλλά είμαι σίγουρος ότι είχε αυτό που εύχεται η Εκκλησία για όλους «Χριστιανά τα τέλη…». Ας είναι αιωνία του η μνήμη...
Όσο και να το περιμένεις και να προετοιμάζεσαι για το μυστήριο του θανάτου, είναι πάντως μια δοκιμασία, αλλά όταν έχουμε στο μυαλό και την καρδιά μας την Ανάσταση του Κυρίου μας, τότε το αντιμετωπίζει κανείς με εντελώς διαφορετικό τρόπο και όχι όπως «οι λοιποί που δεν έχουν ελπίδα…».
Μετά την συμπλήρωση της 9ημερης μνήμης του πεθερού μου, ήρθε άλλη μια δοκιμασία για εμάς, ένα προγραμματισμένο χειρουργείου που έκανε χθες (8/5/09) η πρεσβυτέρα μου. Δόξα το Θεό, όλα πήγαν καλά και ευχαριστώ από καρδιάς όλους τους αδελφούς που προσευχήθηκαν για εμάς κατά την κρίσιμη ώρα της επεμβάσεως! Μείναμε μόνο μία μέρα στο νοσοκομείο και επιστρέψαμε σπίτι! Θα χρειαστούν να ξαναπάμε για τα ράμματα κτλ, αλλά σημασία ότι πέτυχε η επέμβαση και την αγωνία μας, την διαδέχτηκε η χαρά! Έχει βέβαια κάποιους πόνους κτλ, αλλά αυτά είναι φυσικά για κάποιον που κάνει επέμβαση! Θέλει τον χρόνο του!
Δόξα να έχει ο μεγαλοδύναμος Θεός, που και μας δοκιμάζει και μας δίνει την πλούσια ελεημοσύνη του συνεχώς και αδιαλείπτως!
Ένα συγνώμη σους αναγνώστες αυτού του blog για την φτωχή, ενημέρωσή του, αλλά μέχρι και τις 3/6 που εξετάζομαι για το ανοικτό πανεπιστήμιο, ο χρόνος είναι ελάχιστος! Εσείς να μην σταματάτε να με επισκέπτεσθε και να με τιμάτε με την γνώμη σας!

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ – ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ!!!