ΕΟΡΤΙΟΝ ΜΗΝΥΜΑ ΕΠΙ Τῌ ΕΝΑΡΞΕΙ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 2010 του ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΠΟΙΜΕΝΑΡΧΟΥ ΜΑΣ κ. ΠΑΥΛΟΥ

  

  

    Ἀδελφοί μου καί τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Ἕνας νέος χρόνος προστίθεται ἤδη,

στίς ἀνοιχτές σελίδες τοῦ βιβλίου τῆς παγκόσμιας ἱστορίας.

Ὅλοι οἱ λαοί τῆς γῆς προσδοκοῦν καί ἐλπίζουν,

πώς οἱ ἄγραφες λευκές σελίδες αὐτοῦ τοῦ ἔτους,

θά συμπληρωθοῦν μέ εὐχάριστα γεγονότα.

Παρόμοιες ὅμως προσδοκίες ἔδιναν

τόν ἐναρκτήριο παλμό καί τῶν προηγουμένων ἐτῶν.

Ἀκολουθοῦσαν βέβαια, σχεδόν πάντοτε,

Οἱ ἀγωνιώδεις ἀνακοινώσεις γιά:

• τήν οἰκονομική κρίση

• τήν οἰκολογική καταστροφή

• τήν συρρίκνωση τῶν πλουτοπαραγωγικῶν πηγῶν καί

• τίς παγκόσμιες πανδημίες.

Καί τότε, ὅπως εἶπε ὁ Χριστός:

«ἀποψυχούντων ἀνθρώπων ἀπό φόβου τῶν ἐπερχομένων τῇ οἰκουμένῃ» (Λουκ. 21.26),

ἐμφανίζονται πολυποίκιλοι ψευτοσωτῆρες,

πού ἐνῷ ἔχουν καίρια εὐθύνη, γιά τά γενεσιουργά αἴτια τῶν κρίσεων,

ἔρχονται πίσω ἀπό τό περίβλημα:

• διεθνῶν ὀργανισμῶν,

• ἐπιτροπῶν εἰδικῶν,

• παγκοσμίων οἰκονομικῶν φόρουμ,

• ἡγετικῶν ὁμάδων τύπου G20, G7 καί G15,

καί εὐαγγελίζονται ἀπαλλαγή ἀπό ὅλα τά δεινά.

Ἀρκεῖ νά πληρωθεῖ ὁ λογαριασμός:

ü μέ περιορισμό τῶν προσωπικῶν ελευθεριῶν

ü μέ ἐκμετάλλευση τοῦ ἀνθρώπινου προσώπου καί

ü μέ ἐμπαιγμό τοῦ κόπου καί τοῦ μόχθου τῆς ἐργασίας τῶν λαῶν.

Αὐτό συμβαίνει πάντοτε.

Τρομοκρατοῦν τούς λαούς,

μέ ἐπαγγελίες ἐπερχομένων δεινῶν μέσα στόν χρόνο,

μετά δημιουργοῦν τίς κρίσεις,

καί ταυτόχρονα προσφέρουν «λύσεις»,

πού δῆθεν θά μᾶς ἀπαλλάξουν ἀπό τίς δυσκολίες,

ἀρκεῖ νά γίνουμε δοῦλοι τῶν συστημάτων τους

καί νά προσφέρουμε σ’ αὐτά τόν χρόνο τῆς ζωῆς μας.

Τό πολίτευμα ὅμως τῶν χριστιανῶν μᾶς καλεῖ,

νά ζήσουμε τόν χρόνο τῆς ζωῆς μας

σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος τονίζει:

«Θελήματι Θεοῦ τόν ἐπίλοιπον ἐν σαρκί βιῶσαι χρόνον» (Α΄ Πέτρου 4,2),

καί ἡ λειτουργική αἴτηση μᾶς ὑπενθυμίζει συνεχῶς:

«Τόν ὑπόλοιπον χρόνον τῆς ζωῆς ἡμῶν ἐν εἰρήνῃ καί μετανοίᾳ ἐκτελέσαι».

Ὁ Πανάγαθος Σωτήρ «συγκαταβαίνων....τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων»,

ἐνῷ εἶναι Ἄναρχος,

μᾶς κάνει δῶρο τόν χρόνο,

προκειμένου μέσα στόν χρόνο,

ἐργαζόμενοι θεϊκῶς,

νά βιώσουμε ἀνθρωπίνως τόν Ἄχρονον.

Ὁ Χριστός εἰσῆλθεν ἐντός τοῦ χρόνου καί,

χωρίς νά τόν καταργήσει,

τόν ἔκανε αἰώνιο.

Ὁ χρόνος χωρίς τόν Χριστό εἶναι μία ἀπατηλή ὀπτασία.

Ὁ Μέγας Βασίλειος τό σημειώνει:

«Ἤ μήπως ὁ χρόνος δέν εἶναι κάτι,

τοῦ ὁποίου τό παρελθόν ἐξαφανίστηκε,

τό μέλλον ἀκόμη δέν ἐμφανίστηκε,

τό δέ παρόν πρίν τό γνωρίσουμε διαφεύγει τήν ἀντίληψή μας;» (ΕΠΕ 4, 38-40).

Γράφει, καί πάλι, ὁ Οὐρανοφάντωρ Βασίλειος:

«Ὁ χρόνος τρέχει καί δέν περιμένει αὐτόν πού ἀργοπορεῖ.

Οἱ μέρες φεύγουν βιαστικά καί ξεπερνοῦν τόν ὀκνηρό.

Καί ὅπως κανείς δέν εἶναι δυνατόν νά σταματήσει τό ρεῦμα τοῦ ποταμοῦ.....

ἔτσι οὔτε τόν χρόνο πού τρέχει...

ἐκτός ἄν κάποιος τόν προλάβει, ὅταν ἔρχεται» (ΕΠΕ 7,154).

   

 Τά αὐτά τονίζει καί ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος:

«Ὅταν ἔχουμε καιρό, νά ἁρπάξουμε τήν εὐκαιρία,

ὅταν φύγει ὅμως, εἶναι μάταιο νά τόν κυνηγᾷς» (ΕΠΕ 11,70).

Ὅταν ζοῦμε ἐντός τοῦ χώρου καί τοῦ χρόνου τοῦ Χριστοῦ,

πού εἶναι ἡ Ἐκκλησία,

φανερώνεται σ’ ἐμᾶς ἡ ἀγάπη Του,

ὅπως τό σημειώνει ὁ Ἀπόστολος Πέτρος:

«φανερωθέντος δέ ἐπ’ ἐσχάτων τῶν χρόνων δι’ ἡμᾶς» (Α΄ Πέτρου 1,20).

Κι ὅταν φανερωθεῖ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ,

δέν μπορεῖ καμμία κοσμική ἐξουσία,

οὐδείς παγκόσμιος  Ὀργανισμός,

νά ἐξαγοράσει τό νοῦ καί τήν καρδιά μας

μέ ἀφορμή τίς ἐπαπειλούμενες «δύσκολες μέρες».

«Τούς χρόνους τῆς ἀγνοίας ὑπεριδῶν ὁ Θεός», (Πραξ. 17,30),

μᾶς χορηγεῖ χρόνους φωτισμοῦ, θεογνωσίας καί πλουτισμοῦ Θεολογίας.

Μέσα στόν χρόνο τοῦ Θεοῦ,

δέν ὑποκείμεθα στήν τραγῳδία τοῦ κόσμου,

πού δέν ἀποδέχεται τόν χρόνον τοῦ Θεοῦ.

Ἐδῶ οἱ «ἐκζητοῦντες τόν Κύριον», κάνουν τόν χρόνο τους πανηγύρι,

ἀφοῦ «χρόνος οὐκ ἔτι ἔσται» (Ἀποκ. 10,6).

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

ἡ νέα χρονιά, πού ἤδη ἀνέτειλε,

δέν εἶναι ἀρκετό νά ὁρίζεται, ὡς ἔτος 2010 μετά Χριστόν,

ἀλλά ὡς ἔτος 2010 ἐν Χριστῷ.

Τά χρόνια μας τά ὑπολογίζουμε, μέ μέτρο τόν Χριστό.

Εὔχομαι, ἐκ βαθέων, πρός Αὐτόν νά ὁδεύουν τά διαβήματά μας,

ὥστε τό ἔτος αὐτό νά γίνει πραγματικά σωτήριον,

γιά ὅλους καί τίς οἰκογενειές μας.

                                                                 

Ο  ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ   ΚΑΙ   ΠΟΙΜΕΝΑΡΧΗΣ  ΣΑΣ

†  Ο    ΓΛΥΦΑΔΑΣ   ΠΑΥΛΟΣ