Το 2009 έφυγε το 2010 έρχεται! Όλοι εμείς τέτοια εποχή, κάνουμε όνειρα και καταθέτουμε ελπίδες για κάτι καλύτερο τόσο στην προσωπική μας ζωή όσο και για την υφήλιο όλη! Είμαστε αισιόδοξοι και πρέπει να είμαστε ότι τα πράγματα θα αλλάξουν! Ενώ όμως τα λέμε αυτά και περιμένουμε την αλλαγή των πραγμάτων, φροντίζουμε να κάνουμε απολογισμό και να οριοθετούμε αυτά που πρέπει να αλλάξουν από εμάς και σε εμάς; Αν όχι μήπως είναι αντιφατικό που περιμένουμε να αλλάξουν οι άλλοι μόνο και όχι εμείς; Αν το κάνουν όλοι έτσι τότε τι θα αλλάξει, αφού κανείς δεν θέλει και δεν προσπαθεί να αλλάξει πραγματικά;
Οι ευχές πάνε και έρχονται, το ίδιο και οι στόχοι και τα όνειρα! Πολύ καλά…! Όμως αν μείνουμε μόνο εκεί, χωρίς να βάζουμε ένα λιθαράκι και στην πράξη τότε τι θα αλλάξει;
Κάνουμε αμαρτίες; Ας τις μειώσουμε! Έχουμε πάθη ας τα μειώσουμε! Έχουμε κάποιες αρετές; Ας τις αυξήσουμε! Έχουμε κάνει λάθη επίσης ας τα μειώσουμε και να τα διορθώσουμε! Το 2010 ας είναι πραγματικά ουσιαστικό έτος προς αυτή την κατεύθυνση!
Φυσικά μόνοι μας δεν μπορούμε τίποτα, χρειάζεται η βοήθεια και η χάρις του Θεού πρώτα! Όμως όταν κάνουμε τον δικό μας αγώνα και την δική μας προσπάθεια, γινόμαστε δεκτικοί και καλοί αγωγοί αυτής της απαραίτητης χάρης! Κάνουμε ένα βήμα και τα άλλα τα κάνει αυτός! Όταν δεν το κάνουμε, εμποδίζουμε την χάρη του Θεού, γιατί σέβεται την ελευθερία μας και τις επιλογές μας….!
Υπάρχουν βέβαια και πράγματα και καταστάσεις που δεν εξαρτόνται μόνο και από εμάς και χρειάζονται να αλλάξουν από αλλού και να διορθωθούν από άλλους…! Το σύνολο διορθώνει και το πρόσωπο, αλλά και το πρόσωπο διορθώνει και το σύνολο! Άρα αν ενισχυθούμε με υπομονή και ανοχή και επίσης ωφελούμαστε και αν δεν διορθωθούν τα πράγματα (π.χ πόλεμοι κτλ)
Ας ευχηθούμε λοιπόν ότι ευχηθούμε με πραγματική αίσθηση της δικιάς μας ευθύνης! Ότι εξαρτάται από εμάς μην το ευχηθούμε σαν κάτι που πρέπει να γίνει, αλλά σαν μια αφορμή για υλοποίηση! Από αυτό πάσχουμε όλα αυτά τα χρόνια από πολλά λόγια χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο!
Στην Εκκλησία όμως η πράξη της γίνεται προσευχή και η προσευχή γίνεται πράξη!
Η ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΤΟ 2010 ΑΣ ΓΙΝΕΙ ΠΡΑΞΗ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ…….!!!!!
π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ
1 σχόλιο:
πολυ συνφωνω πατερ...αλλα και η αγαπη του κυριου μας δεν πρεπει να ειναι κυριο μελημα μας?το πως δηλαδη να αγαπω τον κυριο...πως να ζητησω απο τον κυριο να με κανει να τον αγαπω οπως εκεινος θελει...αυτο που ειχαν οι αποστολοι...να εισαι φυλακη και το μυαλο σου να ειναι ε κ ε ι ν ο ς(ΙΗΣΟΥΣ)...δεμενος με αλυσιδες να εισαι και να εχεις την ελευθερια να αναπολεις την ανασταση και τον παραδεισο.οι πιο πολλοι φωναζουμε για πιστη....μα αν δεν τον αγαπησω πως θα τον πιστεψω?για αυτο η πιστη μας ειναι χλιαρη...ο κυριος θελει πιστη μεχρι θανατου...το ζητημα ειναι πως θα τον αγαπησω πρωτα με αυτη την αιωνια και ουσιαστικη αγαπη...πως θα φτασω εκει.Αν ολοι μας ειχαμε αυτην την αγαπη...αυτη η κοινωνια θα ηταν κοινωνια αγγελων και οχι παλιοκοινωνια.Αλλα και απο ανβωνος θα μπορουσε να γινει καταπληκτικη δουλεια νομιζω πανω στο θεμα ''θειος ερωτας''....Εχω την εντυπωση πως η θρησκεια μας εχει καταντησει ''ηθη και εθιμα του τοπου μας'' ενοω για μας τους κοσμικους,που παμε τυπικα στην εκκλησια,φοραμε τα κουστουμια τα καινουργια καιτις γουνες που για τον κυριο μας περιτα ειναι.Δεν υπαρχει αυτη η ουσιαστικη σχεση που θα ηθελε ο κυριος....να μιλας για τον κυριο και να δακρυζεις....να ζεις καθε ακολουθια με συγκινηση...να βλεπεις οτι δεν εισαι για τον παραδεισο αλλα να ελπιζεις στο ελεος του κυριου,επειδη τον αγαπας και επειδη τον πιστευεις...να προσευχεσαι και η προσευχη σου θυμιαμα να ανεβαινει στον θρονο του θεου....να βλεπεις την κτιση και αυτοματα να μεταβαινεις στον κτιστη με μια θεια φλογα....ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΑΤΕΡ?η πρωτη εντολη ''αγαπησεις κυριον τον θεο σου εξ ολης της ψυχης σου και εξ ολης της ισχυος σου και εξ ολης της διανυας σου''μια πολυ σπουδαια εντολη που μας διαφευγει...μιλαμε για την αγαπη του πλησιον συνεχεια ...ενταξειπως θα φτασω στην αγαπη του πλησιον αν δεν γνωριζω την αγαπη του θεου?...ετσι μερικες σκεψεις μου εξεθεσα και συγνωμη αν σας στενοχωρεσα λιγακι...καλη εν χριστω χρονια σε ολους τους οδοιπορους αυτης της αναρτησης...με εκτιμηση ...
Δημοσίευση σχολίου