Πασχάλιες ευχές και Πασχἀλιο Μήνυμα του Μητροπολίτου μας Γλυφάδας Ε., Β., Β., & Β. κ.κ. Παύλου 2017

                               

ελληνικη    δημοκρατια

ΙΕΡΑ    ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ   ΓΛΥΦΑΔΑΣ, ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ, ΒΟΥΛΑΣ, ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ  ΚΑΙ  ΒΑΡΗΣ

_______________________________

ΒΑΣΙΛΕΩΣ   ΠΑΥΛΟΥ  2 – 166 73 – ΒΟΥΛΑ  Τηλ.  210-9658849   fax:  210- 9657210

Ἀριθμ. Πρωτ. 497                                         Ἐν Βούλᾳ τῇ  4ῃ  Ἀπριλίου  2017

ΠΑΣΧΑΛΙΟΝ   ΜΗΝΥΜΑ   2017

      Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί καί ἀγαπητά μου τέκνα ἐν Κυρίῳ Ἀναστάντι,  

                                                                               

Ἐδῶ καί δύο χιλιάδες χρόνια, συμβαίνουν θαυμαστά καί παράδοξα πράγματα στόν κόσμο.

Ἁπλοῖ ψαράδες, οἱ Ἀπόστολοι, ἀμόρφωτοι καί ἀνεπιτήδευτοι, κατ’ ἀρχάς φοβισμένοι, ἀλλά στή συνέχεια φωτισμένοι, μιλοῦν «ἑταίραις γλώσσαις», σαγηνεύουν τά πλήθη και ἄφοβοι πλέον, μαθητεύουν τήν οἰκουμένη.

Ἕνας διώκτης τους καί βασανιστής τους, ἕνας φανατικός Φαρισαῖος καί σημαῖνον πρόσωπο τῆς Ἑβραϊκῆς Συναγωγῆς, ὁ Σαῦλος, ἀλλάζει τήν ζωή του. Ἀπό διώκτης γίνεται διωκόμενος και ὡς Παῦλος πλέον, γυρίζει τήν οἰκουμένη καί διαλαλεῖ ἀκάθεκτος τή Νέα Πίστη.

Στή συνέχεια χιλιάδες, ἑκατομμύρια ἄνθρωποι, οἱ Μάρτυρες,  σαγηνευμένοι ἀπό τά λόγια καί πολύ περισσότερο ἀπό τήν ζωή αὐτῶν τῶν ψαράδων, ἀφήνουν τήν πατρογονική πίστη τους, ἀλλά καί τήν ἴδια τήν ζωή τους καί δέχονται νά προσχωρήσουν στή Νέα Διδαχή, ὄχι χωρίς κόστος. Ἄλλοι εἶναι ἔνδοξοι ἀξιωματικοί τοῦ κραταιοῦ ρωμαϊκοῦ στρατοῦ, ἄλλοι πατρίκιοι καί συγκλητικοί, μεγάλες δέσποινες, κάποιοι λαμπροί ἐπιστήμονες, μερικοί φιλόσοφοι, πού ἡ νέα διδασκαλία, τούς κάνει νά ἀλλάξουν πλήρως τήν φιλοσοφική κοσμοθεωρία τους. Ἄλλοι εἶναι ἁπλοῖ ἄνθρωποι, κάποιοι δοῦλοι.

Ὅλοι αὐτοί δέν λυποῦνται τά ἀξιώματά τους, τήν δόξα τους, τήν ἴδια τους τή ζωή καί δέχονται νά ὑποβληθοῦν σέ ἄγρια βασανιστήρια καί στό τέλος σέ ἀτιμωτικό θάνατο, προκειμένου νά μήν ἀρνηθοῦν, αὐτό πού σαγήνευσε τήν ψυχή τους.

Ἕνας αὐτοκράτορας πού διοικεῖ ἕνα κράτος, ὅσο ἡ σημερινή Εὐρώπη καί ἡ μισή Ἀσία μαζί, εἰδωλολάτρης, ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος, ἀλλάζει καί ἔχοντας ὡς ἔμβλημά του, τό ἔμβλημα τῶν καταπιεσμένων καί κατατρεγμένων χριστιανῶν, νικᾶ τούς ἀντιπάλους καί χαρίζει τήν ἐλευθερία στούς κατατρεγμένους, νά λατρεύουν τόν Θεό τους. Ἱδρύει μία αὐτοκρατορία, ὅπου λατρεύεται ἐλεύθερα ὁ Ἀληθινός Θεός. Στό τέλος γίνεται καί αὐτός Χριστιανός.

          Στούς ἑπόμενους αἰῶνες, Βασιλόπουλα ἀφήνουν τήν καλή τους ζωή καί ἀρχίζουν τούς ἀσκητικούς ἀγῶνες. Κοπέλλες ἀλλάζουν τό νυφικό τους φόρεμα, γιά νά φορέσουν τό μοναχικό ράσο. Μεγιστάνες πωλοῦν τά ὑπάρχοντά τους καί τά μοιράζουν στούς φτωχούς.   

  Ἀλλά καί ἀργότερα, μικρά παιδιά, παλληκάρια καί κοπέλλες, οἱ Νεομάρτυρες, ἀψηφοῦν τήν νιότη τους καί δέν διστάζουν νά κοιτάξουν κατάματα τούς τυράνους καί νά παραδοθοῦν στό μαρτύριο καί τήν χλεύη, προτρέποντας τούς βασανιστές τους, ὅπως ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Βούλγαρος «Χτύπα γιά τήν πίστη».

Ἀκόμα, ἁπλοῖ καί καθημερινοί ἄνθρωποι, ὅπως ἕνας πατέρας, χάνει τό παιδί του ἀνήμερα πασχαλιά καί μές στόν πόνο του παρατηρεῖ, ὅτι στό χωριό δέν ἀκούγονται γλέντια καί χαρές. Ὅταν ρωτᾶ, γιατί δέν γιορτάζουν τό Πάσχα, ὅπως κάθε χρόνο, τοῦ ἀπαντοῦν, ὅτι οἱ συγχωριανοί του συμμετέχουν στόν πόνο του καί δέν γλεντοῦν. Τότε αὐτός παραγγέλνει στούς ὀργανοπαῖχτες νά παίξουν καί μπαίνει πρῶτος στό χορό, γιατί ἡ χαρά τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, εἶναι πολύ μεγαλύτερη ἀπό τή λύπη τήν δικιά του.

Ἀδελφοί μου, ὁ ἄνθρωπος ἐξ ἀρχῆς ἐνδιαφέρθηκε, γιά τήν προστασία καί τήν ἐξάπλωση τοῦ εἴδους του, μέ κάθε τρόπο, θεμιτό ἤ ἀθέμιτο. Ἐδῶ ὅμως βλέπουμε τούς χριστιανούς, νά ἀνατρέπουν τούς ὅρους καί νά ἀψηφοῦν τήν βιολογική ζωή τους. Ὅλοι ἀναρωτιοῦνται, τό γιατί καί δέν τούς καταλαβαίνουν, γι’ αὐτό τούς κατατρέχουν. Οἱ ἀκόλουθοι τοῦ Ναζωραίου ὅμως, ἔχουν τήν ἀπάντηση: «Χριστός Ἀνέστη καί Ἅδης ἐσκυλεύθη».

Οἱ χριστιανοί μέσα στήν ζωή τους ζοῦν, αὐτό πού λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στούς Κορινθίους,  μετά τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ἡ βιολογική ζωή: «σπείρεται ἐν φθορᾷ, ἐγείρεται ἐν ἀφθαρσίᾳ˙ σπείρεται ἐν ἀτιμίᾳ, ἐγείρεται ἐν δόξῃ˙ σπείρεται ἐν ἀσθενείᾳ, ἐγείρεται ἐν δυνάμει˙ σπείρεται σῶμα ψυχικόν, ἐγείρεται σῶμα πνευματικόν».

Γι’αὐτό δέν ἀνησυχοῦν, παραδίδουν τόν ἑαυτό τους, στόν Ἀναστημένο Χριστό καί γίνονται μέτοχοι καί κήρυκες τῆς Ζωηφόρου Του Ἀναστάσεως.

Ἀδελφοί μου, ὡς ἐπιστέγασμα ὅλων αὐτῶν, ἄς μείνουν τά λόγια ἑνός πολύπαθου, ἀλλά Ἁγίου ἀνθρώπου, τοῦ Ὁσίου Ἰουστίνου τοῦ Πόποβιτς.  «Ναί  Ἀληθῶς Ἀνέστη ὁ Κύριος! Καί μάρτυς τούτου, εἶσαι ἐσύ, μάρτυς ἐγώ, μάρτυς κάθε Χριστιανός ἀρχίζοντας, ἀπό τούς Ἀποστόλους μέχρι καί τῆς Δευτέρας Παρουσίας. Διότι μόνον ἡ Δύναμις τοῦ Ἀναστάντος Θεανθρώπου Χριστοῦ, μπόρεσε νά δώσει – καί συνεχῶς δίδει καί θά δίδει -  τήν δύναμη, σέ κάθε χριστιανό, νά νικήσει κάθε τί, τό θνητό καί αὐτόν ἀκόμα τόν θάνατον. 

                                Μέ  Ἀναστἀσιμες  εὐχές  καί  πολλές  εὐλογίες,

                                    Ὁ   Ἐπίσκοπος  καί   Ποιμενάρχης  Σας.

Ο   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

 

†  Ο    ΓΛΥΦΑΔΑΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ,  ΒΟΥΛΑΣ,  ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ  ΚΑΙ  ΒΑΡΗΣ

ΠΑΥΛΟΣ ὁ  Α΄