Διανύουμε ήδη τις πρώτες ημέρες του νέου έτους 2018 μ.Χ. και με την εορτή των Θεοφανείων, κλείνει σιγά-σιγά αυτός ο εορταστικός κύκλος του Αγίου Δωδεκαημέρου. Είναι γεγονός, ότι μετά την εορτή του Αγίου Ιωάννου του Βαπτιστή, που συμπίπτει με το άνοιγα των Σχολείων μετά την δεκαπενθήμερη διακοπή, όλοι γυρνάμε σιγά-σιγά στη ρουτίνα μας, τα συνηθισμένα "στάνταρ" που έχουμε υιοθετήσει συνειδητά ή μας έχουν επιβάλλει ασυνείδητα, οι δομές και οι σύγχρονες απαιτήσεις του σύγχρονου κόσμου, στη ζωή μας.
Όμως ο Χριστός αδελφοί μου δεν ήρθε απλά στον κόσμο, γι αυτή την ετήσια εναλλαγή μεταξύ εορτής και καθημερινότητας εντός στον εγκόσμιο χρόνο, που με την πάροδό του, γίνεται επίσης μια αναμενόμενη συνήθεια, έστω και ευχάριστη και επιθυμητή, από τους περισσότερους. Ο Κύριος ήρθε στον κόσμο με την γέννησή του, και ξεκινά την δημόσια δράση του με την Βάπτισή του στον Ιορδάνη ποταμό, γιατί με αυτό τον τρόπο μας αποκάλυψε τον ευατό του, δηλαδή την αλήθεια, τον έναν τριαδικό Θεό απαλλάσσοντας μας ταυτόχρονα από την συνήθεια, τα ήθη και έθιμα του παλαιού πεπτωκότος ανθρώπου. Ο Κύριος-Θεός Λόγος με τη σάρκωσή του με την οντολογική του κατά φύσην Θεότητά του και την πρόσληψη της ανθρώπινης φύσης, στη μία υπόστασή του, καθαγιάζει αντικειμενικά όλο το ανθρώπινο γένος και πλέον ο κάθε άνθρωπος που προέρχεται από τον "νέο Αδάμ", υποκειμενικά έχει την δυνατότητα της κατά χάριν θέωσής του.
Ο Χριστός με την βάπτισή του στον Ιορδάνη ποταμό, αγιάζει τα ύδατα και κατά συνέπεια όλη την κτίση, που ο άνθρωπος με την πτώση του, είχε συμπαρασύρει στη φθορά και το θάνατο. Είναι η απαρχή του Βαπτίσματος των χριστιανών, που δεν είναι απλά «εν ύδατι», όπως το βάπτισμα «μετανοίας» του Ιωάννη του Βαπτιστή, αλλά «εν Πνεύματι Αγίω». Έτσι η Βάπτιση του Κυρίου άνοιξε ουσιαστικά για εμάς τη θύρα του Μυστηρίου του Βαπτίσματος, που δια των ευχών της Εκκλησίας και την επίκληση του Αγίου Πνεύματος, το νερό μεταβάλλεται σε αγιασμό συμφιλίωσης με το Θεό.. Με την καθαρτική χάρη του αγίου Βαπτίσματος, που της τρισσής κατάδυσης στο όνομα της Παναγίας Τριάδος, ο παλαιός αμαρτωλός άνθρωπος ανακαινίζεται και ουσιαστικά αναγεννιέται από την "μίτρα της Εκκλησίας" την κολυμβήθρα και με την τήρηση των θείων εντολών, γίνεται κληρονόμος της βασιλείας των ουρανών.
Όλα αυτή η φοβερή Θεολογία, δεν είναι προϊόν ανθρώπινης διάνοιας, αλλά αποκάλυψη του ίδιου του Χριστού μας, στον νυκτερινό μαθητή του Νικόδημο και κατά συνέπεια σε όλους εμάς. Αν ανατρέξουμε στο 3ο κεφάλαιο του κατά Ιωάννη Ευαγγελίου, στους στίχους 1-21, διαβάζουμε τα εξής τα οποία παραθέτουμε σε απλή μετάφραση χωρίς δικές μας θεολογικές αναλύσεις και επεξεργασίες: «Υπήρχε δε εκεί εις την Ιερουσαλήμ, κάποιον άνθρωπος από την τάξη των Φαρισαίων, ονόματι Νικόδημος, άρχων των Ιουδαίων, διότι ήτο μέλλος του συνεδρίου. Αυτός ήλθε νύκτα προς τον Ιησού και του είπε· “Διδάσκαλε, γνωρίζουμε ότι συ ήλθες από τον Θεό ως ο μοναδικός διδάσκαλος των πλέον υψηλών αληθειών. Διότι κανένας δεν ημπορεί να κάνη τα καταπληκτικά αυτά θαύματα, τα οποία κάμνεις συ, εάν ο Θεός δεν είναι μαζί του. (Από σε λοιπόν περιμένουμε να ακούσουμε καθαρά το θέλημα του Θεού και τον τρόπον, με τον οποίον θα μπορέσουμε να αποκτήσουμε τα αγαθά της βασιλείας)”. Απήντησε ο Ιησούς και είπε· “σε διαβεβαιώνω, ότι εάν δεν γεννηθεί κανείς από τον ουρανό, δεν ημπορεί να δει και να απολαύσει την βασιλεία του Θεού”. Λέγει προς αυτόν ο Νικόδημος· “πως είναι δυνατόν να γεννηθεί πάλιν ο άνθρωπος, και μάλιστα όταν είναι γέρων; Μήπως μπορεί να εισέλθει δια δεύτερη φορά στη κοιλιά της μητέρας του και να γεννηθεί πάλι;” Απήντησε ο Ιησούς· “αληθώς σου λέγω, ότι εάν δεν αναγεννηθεί κανείς πνευματικώς από το νερό του βαπτίσματος και από την χάριν του Αγίου Πνεύματος, δεν ημπορεί να εισέλθει στη βασιλεία του Θεού. Καθε τι που έχει γεννηθή κατά τρόπο φυσικό από την σάρκα, είναι και αυτό σαρκικό, δηλαδή γεμάτο ατέλειες και αδυναμίες. Και εκείνο που έχει γεννηθεί από το Άγιο Πνεύμα, είναι πνευματική ύπαρξη, που θα απολαύσει στην βασιλεία του Θεού. Μην απορείς, διότι σου είπα ότι πρέπει όλοι σας να αναγεννηθείτε από την χάριν του Αγίου Πνεύματος, που κατεβαίνει εκ των άνω. Ο αέρας όπου θέλει φύσα και ακούς την βοή του, αλλά δεν γνωρίζεις από που έρχεται και που θα καταλήξει. Έτσι γίνεται και με κάθε ένα, ο οποίος αναγεννιέται από το Άγιο Πνεύμα. Ο τρόπος αυτής της αναγεννήσεως είναι ακατάληπτος το αποτέλεσμα όμως φανερό”. Απάντησε ο Νικόδημος και του είπε· “πως είναι δυνατόν να γίνουν αυτά;” Απεκρίθει δε σ'αυτόν ο Ιησούς· “συ είσαι ο επίσημος διδάσκαλος του Ισραήλ και δεν γνωρίζεις αυτά, δια τα οποία ομιλούν αι Γραφαί; Αληθώς σου λέγω, ότι εκείνο που γνωρίζουμε καλά, λέμε· και αυτό που είδαμε μαρτυρούμε. Κάθε τι που λέμε είναι η απόλυτος και καθαρά αλήθεια. Και όμως εσείς δεν δέχεσθε την μαρτυρία μας. Εάν σας είπα διδασκαλίες θείες, οι οποίες σχετίζονται με όσα συμβαίνουν στη γη και είναι επομένως εύκολο να τις εννοήσετε και όμως δεν τις πιστεύετε, πως (τότε), εάν σας πω υψηλές αλήθειες, που αναφέρονται στο επουράνιο κόσμο, θα τις παραδεχθείτε και θα τις πιστέψετε; Κανείς δε δεν ανέβηκε στον ουρανό, δια να μάθει εκεί και διδάξει σε σας αυτές τις αλήθειες, παρά μόνον αυτός που κατέβηκε από τον ουρανό και έγινε δια της ενανθρωπήσεως Υιός του ανθρώπου και ο όποιος εξακολουθεί, όσο χρόνο ζει στη γη, να είναι και στον ουρανό, ως Θεός. Όπως δε ο Μωυσής κρέμασε υψηλά το χάλκινο φίδι στην έρημο, δια να το αντικρίζουν με πίστη οι Ισραηλίτες και να σώζονται από το θανατηφόρο δηλητήριο των φιδιών της ερήμου, έτσι, σύμφωνα με το πάνσοφο σχέδιο του Θεού, πρέπει να κρεμασθεί και ο υιός του ανθρώπου επάνω στον σταυρό. Και τούτο, δια να μη καταδικασθεί στην αιώνια απώλεια κανένας από εκείνους, που θα πιστεύσουν σ' αυτόν, αλλά να κερδίσει και να έχει την αιώνια ζωή. Διότι τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός τον βυθισμένο στις αμαρτίες κόσμο, ώστε παρέδωσε σε σταυρικό θάνατο τον μονογενή του Υιό· δια να μη καταδικασθεί στην αιώνια απώλεια κάθε ένας που θα πιστεύει εις αυτόν, αλλά να έχει ζωή αιώνια. Διότι δεν έστειλε ο Θεός τον Υιόν του στον κόσμο δια να κρίνει και καταδικάσει τον κόσμο, αλλά δια να σωθεί ο κόσμος με την θυσία αυτού. Κάθε ένας που πιστεύει εις αυτόν, σε οποιοδήποτε έθνος και αν ανήκει, δεν καταδικάζεται. Όποιος όμως δεν πιστεύει, έχει καταδικασθεί από τώρα, ακριβώς διότι δεν επίστεψε στο όνομα του μονογενούς Υιού του Θεού, και με την απιστία του απέκλεισε αυτός μόνος τον εαυτόν του από την σωτηρία. Αυτή δε είναι και η αιτία της καταδίκης των απίστων· ότι δηλαδή το φως, ο Υιός του Θεού, ήλθε στον κόσμο, αλλά οι άνθρωποι αγάπησαν και έδωσαν μάλλον την καρδιά τους στο σκοτάδι και όχι στο φως. Και τούτο, διότι τα έργα τους ήταν πονηρά. Διότι κάθε ένας που αμετανοήτως πράττει έργα κακά και διεστραμμένα, αντιπαθεί και αποστρέφεται το φως και δεν έρχεται στο φως, δια να μη φανερωθούν τα φαύλα έργα του. Καθένας δε που ζει και πράττει σύμφωνα με την αλήθεια του Θεού, έρχεται στο φως, πλησιάζει με εμπιστοσύνη στον Κυριον Ιησούν, δια να φανερωθεί η ποιότητα και η αξία των έργων του, να πληροφορηθεί δε και ο ίδιος ότι πράγματι αυτά έχουν γίνει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού”».
Αυτή η θεολογία του Κυρίου μας, ας γίνει βίωμά μας για να δούμε Θεό στη ζωή μας και να γίνουμε πολίτες της Βασιλείας Του! Αμήν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου