Πόσο
ωραίο θα ήταν οι γονείς,
αλλά κι ο παππούς και η γιαγιά,
να
μαθαίνουν την Αγία Γραφή
στα
μικρά παιδιά.
του π. Παναγιώτου Γκέζου
Ο διωγμός για το όνομα του Κυρίου
είναι πραγματικά
ευτυχία.
Ό ίδιος ο διωχθείς, σταυρωθείς
και αναστάντος
Κύριος είναι δίπλα
σε κάθε ένα που διώκεται
και τον ενισχύει με τη
χάρη τη θεία,
φτάνει και ο άνθρωπος
να κάνει υπομονή σε κάθε δυσκολία.
Ο Χριστός μας έδειξε την υπομονή
για την δική μας σωτηρία.
Ταυτόχρονα, το «Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν» που
έλεγε ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος στην εξορία,
πρέπει να βρίσκεται και στα δικά μας χείλη.
Η Εκκλησία μας σήμερα ανοίγει τις πύλες του ιερού
Τριωδίου, μιας περιόδου μετανοίας.
Ο Απόστολος Παύλος δίνει
τις
τελευταίες του υποθήκες
στον μαθητή του Τιμόθεο και προτείνει σε όλους μας
δύο οδηγούς στο δρόμο μας προς τον ουρανό.
Το παράδειγμα των πνευματικών μας πατέρων
να έχουμε σαν πρώτο οδηγό.
Ο απόστολος Παύλος λοιπόν
υπογραμμίζει τη σημασία
του δικού του παραδείγματος
στην
πνευματική μας πορεία.
Σε μια εποχή που ο κόσμος,
από το κακό στο
χειρότερο, κατρακυλά,
να βλέπουμε και να μιμούμαστε το παράδειγμα
των αγίων, των πνευματικών μας πατέρων
και πως
αντιμετώπιζαν τα δεινά.
Ο απόστολος Παύλος στη συνέχεια προτείνει
ένα δεύτερο πνευματικό εφόδιο
στον μαθητή του: την Αγία Γραφή.
Μην ξεχνάς, Τιμόθεε, του λέει, ότι από μικρό παιδί
γνωρίζεις τα ιερά γράμματα, τα οποία
μπορούν να σου μεταδώσουν την αληθινή σοφία,
που, διαμέσου της πίστεως
στον Ιησού Χριστό, οδηγεί στη σωτηρία.
Συ παιδί μου, έχεις παρακολουθήσει
από πολύ κοντά την Ευαγγελική μου διδασκαλία,
την συμπεριφορά, την αναστροφή,
τις αγνές μου διαθέσεις, την φωτισμένη
και
ζωντανή πίστη μου, την αγάπη, την
υπομονή
και την δική μου μακροθυμία; Και μια είναι η
αλήθεια:
Όσοι χριστιανοί θέλουν να ζήσουν
όπως διδάσκει το Ευαγγέλιο του Χριστού,
θα υποστούν πολλούς πειρασμούς,
ακόμα και διωγμούς και τραμπουκισμούς
και ξυλοδαρμούς.
Η παιδική ηλικία είναι ηλικία μαθήσεως·
και ότι
μαθαίνει κανείς σ’ αυτήν
εντυπώνεται βαθύτατα στη μνήμη του
και
γίνεται εφόδιο ζωής.
Στις μέρες μας βέβαια τα μικρά παιδιά
μαθαίνουν χίλια δυο άλλα πράγματα,
συνήθως άχρηστα
και κάποτε βλαβερά,
και αμαυρώνουν τις
αγνές ψυχές τους.
Πόσο ωραίο θα ήταν οι γονείς,
αλλά κι ο
παππούς και η γιαγιά,
να μαθαίνουν την Αγία Γραφή στα μικρά παιδιά.
Γι’ αυτό και περισσότερο από κάθε άλλη εποχή
ο ρόλος της οικογένειας αποκτά
σπουδαιότερη σημασία, καθώς η καθοδήγηση
και το πρότυπο των γονιών,
ανάμεσα σ’ αυτούς και τα παιδιά
είναι η αγάπη και η επικοινωνία.
Γι’ αυτό
καθοριστικής σημασίας
για την ανάπτυξη της πνευματικής αυτής «άμυνας»
είναι τα παιδιά να έχουν «από βρέφους»
ζωντανή σχέση με τη μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας,
όπου θα
βιώσουν στη ζωή τους,
της παρουσίας του Θεού, την
εμπειρία.
Αλλά και όλοι μας θα πρέπει καθημερινά
μέχρι
το τέλος της ζωής μας
να μαθητεύουμε τα γράμματα τα ιερά.
Έτσι καθίσταται ωφέλιμη
και σωστική
για τον κάθε χριστιανό που μελετά την Αγία Γραφή,
αποκαλύπτει και διδάσκει την αλήθεια για τον
Ένα Τριαδικό Θεό, και μεταμορφώνει θεοφιλής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου