ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΓΛΥΦΑΔΑΣ, ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ, ΒΟΥΛΑΣ, ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ ΚΑΙ ΒΑΡΗΣ κ. ΠΑΥΛΟΥ ΣΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ.

ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΙΣ

ΠΡΟΣ ΤΗΝ Α.Θ.Π.

ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΝ

ΚΥΡΙΟΝ κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΝ,

ΥΠΟ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΓΛΥΦΑΔΑΣ, ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ, ΒΟΥΛΑΣ, ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ ΚΑΙ ΒΑΡΗΣ

κ. ΠΑΥΛΟΥ

Ἐν Φαναρίῳ τῇ  8^ῃ  Ὀκτωβρίου  2012

**********************

Παναγιώτατε

Σεπτέ Προκαθήμενε τοῦ Γένους ἡμῶν,

Ἀρχιεπίσκοπε Κωνσταντινουπόλεως,

Νέας Ρώμης καί Οἰκουμενικέ Πατριάρχα, 

Κύριε μοι κ. Βαρθολομαῖε,

            Ἀποτελεῖ οὐράνιον εὐλογίαν καί ἰδιαιτάτην τιμήν, τόσον διά τήν ἡμετέραν ἐλαχιστότητα, ὅσον καί τούς συμπαρισταμένους τῆς καθ΄ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως ἐκλεκτούς συνεργάτας, ἡ ἐν τῇ Πόλει Κωνσταντίνου τοῦ Μεγάλου, προσκυνηματική ἀνάβασις καί ἡ μετά τῆς Ὑμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος, προσωπική συνάντησις. 

            Συγκυρία ἀγαθή, συνδέει τόν Αὐτοκράτορα ἱδρυτήν τῆς Βασιλίδος τῶν πόλεων, τόν καί Ἰσαπόστολον τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, μετά τοῦ, πρός τιμήν Αὐτοῦ καί τῆς ἐνδοξοτάτης Ἰσαποστόλου Αὐτοῦ μητρός Ἁγίας Ἑλένης, ἡμετέρου  Ἱεροῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ, τοῦ λατρευτικοῦ κέντρου καί ἀρχιτεκτονικοῦ κοσμήματος, οὐ μόνον πόλεως Γλυφάδας, ἀλλ' ἁπάσης τῆς Θεοσώστου ἡμῶν Ἐπαρχίας.

            Ἡ ἐνώπιον τῆς Ὑμετέρας Παναγιότητος, ἐν σεβασμῷ ἀπείρῳ καί βαθυτάτῃ ἐκτιμήσει ἱσταμένη ὁμήγυρις, εὐφραίνεται πνευματικῶς καί διακατέχεται ὑπό χαρᾶς ἀνεκλαλήτου, διά τήν παρασχεθεῖσαν παρά τοῦ Δομήτορος τῶν πάντων Τρισαγίου Θεοῦ, ἱστορικήν εὐκαιρίαν. Εὑρισκόμεθα ἐν Φαναρίῳ, ἔνθα Ὑμεῖς, ὁ Πατριάρχης τοῦ γένους τῶν Ρωμηῶν, ἵστασθε λοιδορούμενος καί εὐλογῶν, διωκόμενος καί ἀνεχόμενος,  βλασφημούμενος καί παρακαλῶν. Ἀσπαζόμεθα τήν Σεπτήν Δεξιάν Ὑμῶν, καί καταθέτομεν τήν ἡμετέραν υἱικήν ἀγάπην, τόν ἄφατον σεβασμόν καί τήν ἄπειρον ἐκτίμησιν, εἰς τόν Οἰακοστρόφον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τόν τετιμημένον Πατριάρχην τῆς Ἀνατολῆς, τόν ἐπί εἰκοσαετίαν Προκαθήμενον τῶν ἀνά τήν Οἰκουμένην  Ὀρθοδόξων.   

            Εἰσήλθομεν πρό ὀλίγου, μετά ῥίγους συγκινήσεως, ἐν τῷ Ἱερῷ καί Καθηγιασμένῳ τόπῳ τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, εἰς χῶρον μαρτυρίου καί μαρτυρίας, εἰς γῆν αἱματοστόλιστον καί δακρύρροον, εἰς ὕψωμα Σταυρώσεως καί καθέδρα Ἀναστάσεως, ὅπως ἅπαντες, ἐκθύμως δηλώσωμεν ἐνώπιον Ὑμῶν, τήν διαβεβαίωσιν τῆς συμπροσευχῆς καί τῆς συμπαραστάσεως τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Μητροπόλεως, εἰς τήν ἀείποτε πάσχουσαν, σταυρουμένην, ἀλλά καί ἐκ πυλῶν θανάτου λυτρουμένην, Ἀποστολικήν τοῦ Πρωτοθρόνου Ἐκκλησίαν.

             Παναγιώτατε,  

            Ἀνερχόμενοι  σήμερον τάς κλίμακας τοῦ Πατριαρχικοῦ Οἴκου, ἐνθυμούμεθα (καί ἐπιτραπήτω ἡμῖν ἡ προσωπική αὕτη κατάθεσις καί ἡ ἀκόλουθος δημοσίευσις στιγμιοτύπων παλαιῶν), ἐνθυμούμεθα ὅτε, ἐλάβομεν τάς Ὑμετέρας Πατριαρχικάς εὐχάς, ὀλίγας ἡμέρας πρό τῆς ἐκλογῆς ἡμῶν ὡς Μητροπολίτου (Ὀκτώβριος 2002), κατά τήν ἐν  Ἀθήναις Ὑμετέραν Ἐπίσκεψιν. Κατά τήν ὑποδοχήν τῆς Ὑμετέρας Παναγιότητος εἰς τήν Ἱεράν Ἀρχιεπισκοπήν Ἀθηνῶν,  ἠρωτήσατε τόν ἀοίδιμον Ἀρχιεπίσκοπον: "Πότε θά κάνετε τό πατριωτάκι μου;"  Καί ὁ πάντοτε χαμογελαστός Χριστόδουλος, ἀπήντησεν:  "πλησιάζει  ὁ καιρός, Παναγιώτατε", προκαλῶν τό μειδίαμα εἰς τά πρόσωπα τῶν παρευρισκομένων.  Τότε ἐβάλομεν μετάνοιαν  καί ἠσπάσθημεν τήν δεξιάν Ὑμῶν, εὐγνωμόνως.

            Ἤδη παρῆλθεν δεκαετία ἀπό τῆς ἐκλογῆς, χειροτονίας καί ἐνθρονίσεως τῆς ἡμετέρας ἐλαχιστότητος, ὡς τοῦ πρώτου Ἐπισκόπου τῆς νεοπαγοῦς  Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γλυφάδας. Μιᾶς ἐκκλησιαστικῆς ἐπαρχίας, ἥτις, περιλαμβάνουσα πέντε πολυπληθεῖς Δήμους τῆς Ἀττικῆς γῆς (Γλυφάδαν, Ἑλληνικόν, Βούλαν, Βουλιαγμένην καί Βάρην),  διαρθροῦται ποιμαντικῶς εἰς εἴκοσιν Ἐνορίας. Εἰ καί νεόδμητος κατά τό πλεῖστον ἡ ἡμετέρα Ἐπαρχία, σεμνύνεται,  ὅτι πολλοί ἐκ τῶν Ρωμηῶν τῆς Ἀνατολῆς, ἰδίᾳ τοῦ Πόντου, φθάσαντες ἐν  Ἀττικῆ, μετά τήν Μικρασιαστικήν Καταστροφήν, ἀλλά καί τῶν γεγονότων τοῦ 1955, ἐδημιούργησαν νέας ἑστίας καί οἰκισμούς, φέροντες οὐ μόνον κειμήλια, εἰκόνας, λείψανα Ἁγίων, ἀλλά καί μεταλαμπαδεύσαντες τήν μακραίωνον ἐν Ἀνατολῇ  ἀνόθευτον Ὀρθοδοξίαν.

             Δι΄ ἕν ἐξ αὐτῶν τῶν κειμηλίων, καυχᾶται ἰδιατέρως ἡ καθ' ἡμᾶς Ἱερά Μητρόπολις: Διά τόν Ἀρχιερατικόν Σάκκον τοῦ Ἱερομάρτυρος  Ἁγίου Χρυσοστόμου, Ἐπισκόπου Σμύρνης, ὁ ὁποῖος ἐφυλάσσετο εἰς τό Πνευματικόν Κέντρον τοῦ  Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Τρύφωνος Τερψιθέας Γλυφάδας, καί ὁ ὁποῖος μετά τήν σχετικήν συντήρησιν, ἐκτίθεται πλέον εἰς τό Κειμηλιαρχεῖον τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.  Διά τό πολύτιμον τοῦτο θησαύρισμα, σεμνυνόμεθα καί ἡμεῖς προσωπικῶς, καθ΄ὅ ὡς γνωρίζετε, Παναγιώτατε, ἕλκομεν τήν ἀπό πατρός καταγωγήν ἐκ Σμύρνης, καί τήν ἀπό πάππου, ἐκ Καισαρείας τῆς Καππαδοκίας. Τοιουτοτρόπως κατ΄ἔννοιαν τινά, συνδεόμεθα μέ πνευματικούς δεσμούς, μετά τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Χρυσοστόμου, τόν Ὁποῖον ἰδιαιτέρως εὐλαβούμεθα καί διά τόν Ὁποῖον καυχᾶται ἅπασα ἡ Μικρασιαστική Ἁγιοτόκος γῆ.

            Παναγιώτατε,

            Εἰς ἀνάμνησιν τῆς σημερινῆς προσκυνηματικῆς ἀναβάσεως ἡμῶν ἐν τῇ Μεγάλῃ Ἐκκλησίᾳ,  καί ὡς ἔκφρασιν  βαθυτάτου σεβασμοῦ, ἐκτιμήσεως καί  εὐγνωμοσύνης, παρακαλοῦμεν, ὅπως δεχθῆτε τά προσφερόμενα ταπεινά δῶρα, ἕνα  ἀργυροῦν Τίμιον Σταυρόν, πρός εὐλογίαν  τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ,  καί  ἕν χρυσοποίκιλτον ὑφαντόν, ἀντίγραφον ἐκ τοῦ προμνημονευθέντος Ἀρχιερατικοῦ Σάκκου τοῦ Ἁγίου Χρυσοστόμου, τό ὁποῖον μόλις πρό ἡμερῶν παρελάβομεν ἐκ τοῦ ἐργαστηρίου καί τό πρῶτον προσφέρομεν εἰς Ὑμᾶς, μέ τήν ἐπί τῆς ᾢας αὐτοῦ σήμανσιν τῆς  καθ΄ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

            Ὅθεν, ἐκπληρουμένη σήμερον, ἡ ἀπό μακροῦ ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν σιγοκαίουσα ἐπιθυμία, τῆς κοινωνίας μετά τῆς Κεφαλῆς τῆς Ἁγιωτάτης Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Μητρός ἡμῶν Ἐκκλησίας, βαθυσεβάστως κλίνοντες γόνυ, αἰτούμεθα  τάς Ὑμετέρας Πατριαρχικάς εὐλογίας καί εὐχάς, διά τήν συνέχισιν τῆς ταπεινῆς διακονίας ἑνός ἑκάστου, ἐν ᾧ, ὑπό τῆς Ἁγίας Ἐκκλησίας ἐτάχθημεν καθήκοντι.

            Εἴησαν τὰ ἔτη Ὑμῶν Παναγιώτατε, πολλά καί καρποφόρα, ἐν ἀδιαπτώτῳ κατ΄ ἄμφω ὑγείᾳ καί παρά τοῦ Τρισαγίου Θεοῦ εὐλογημένα.