Επίγειες εκλογές και άνωθεν εκλογή.

του π. Αντωνίου Χρήστου

           Αγαπητοί μου Αναγνώστες Χριστός Ανέστη! Την στιγμή που γράφονται αυτό το άρθρο, βρισκόμαστε στο απόηχο των τετραπλών εκλογών της 26^ης Μαΐου 2019 (Ευρωεκλογές, Περιφερειακές, Δημοτικές και Κοινοτικές) και όλοι αποτιμούν και σχολιάζουν το αποτέλεσμα. Σε όποια θέση και να τις δει κανείς, είτε του απλού πολίτη, είτε του υποψηφίου, είτε του εκλεγμένου, είτε αυτού που απέτυχε να εκλεγεί, αναμφισβήτητα πάντως αποτελεί σπουδαίο κεκτημένο του  Δημοκρατικού Πολιτεύματος,  να μπορεί ο κάθε πολίτης, να επιλέγει με την ψήφο του και την ευθύνη της προτίμησής του, τα πρόσωπα και τους συνδυασμούς τα οποία θα τον κυβερνούν ή καλύτερα (υποτίθεται τουλάχιστον) που θα τον υπηρετούν, για την επόμενη τετραετία.  

           Φυσικά εμείς στο άρθρο μας δεν θα κάνουμε πολιτική, δεν είναι δουλειά της Εκκλησίας αυτό, αλλά θα σχολιάσουμε το φαινόμενο εκλογές με τα ανθρώπινα δεδομένα, αλλά θα δούμε και την εκλογή όπως ο ίδιος ο Θεός, επεμβαίνει και επιλέγει στην ανθρώπινη ιστορία μεταξύ των ανθρωπίνων προσώπων. Γιατί ναι οι εκλογές δεν είναι μόνο ανθρώπινη υπόθεση αλλά και Θεϊκή και γι΄ αυτό  θα δούμε τα ανθρώπινα κριτήρια και θα τα συγκρίνουμε με τα θεϊκά κριτήρια και όχι μόνο.

             Ας ξεκινήσουμε λοιπόν, σχολιάζοντας τα κριτήρια που θα έπρεπε να επιλέγει, κατά την γνώμη μας, ο μέσος ψηφοφόρος με την ψήφο του, κάποιο πολιτικό πρόσωπο ή γενικότερα κομματικό συνδυασμό για να τον υπηρετήσει : 1. Να έχουν αξιόπιστο, εφικτό και ρεαλιστικό στην υλοποίηση προεκλογικό πρόγραμμα. 2. Να υπηρετούν το γενικό καλό και συμφέρον με διαφάνεια και όχι εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των λίγων εις βάρος των πολλών κρυφά. 3. Να έχουν πλούσιο βιογραφικό, αλλά και στη πράξη να έχουν σπουδαία επιτεύγματα και κοινωνική προσφορά και μάλιστα σε ευαίσθητους τομείς (ΑΜΕΑ, Κρατούμενους, μετανάστες, φυσικό περιβάλλον κ.α.) και γενικότερα εθελοντικές δράσεις και 4. Το γενικότερο δημόσιο ήθος και παρουσία στα δημόσια πράγματα του τόμου γιατί δεν αρκεί να έχει κάποιος δυνατότητες και εμπειρία, αλλά αξιολογείται και  η γενικότερη στάση των υποψηφίων, να είναι σεμνή και έμπρακτο πρότυπο-παράδειγμα και όχι να προκαλεί και να σκανδαλίζει την κοινή γνώμη κ.α. Στη πράξη όμως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Αλλά υπάρχουν δοσοληψίες, συμφέροντα, συμφωνίες δούναι λαβείν (ρουσφέτια) που ουσιαστικά εξαγοράζουν την ψήφο των πολιτών και όχι για το γενικότερο καλό.

             Ο Θεός μας όμως κάνει και επίσης την δική Του εκλογή και μπορεί κάποιος να την διακρίνει διαβάζοντας την Αγία Γραφή τόσο την Παλαιά όσο και την Καινή Διαθήκη. Να διευκρινίσουμε ότι βάζουμε ενικό αριθμό (εκλογή) και όχι εκλογές όπως τις κοσμικές που σχολιάσαμε στη προηγούμενη παράγραφο, με την έννοια ότι είναι προσωπική και ιδιαίτερη στο κάθε πρόσωπο ξεχωριστά και όλοι μαζί ζούμε ενωμένοι, εντός της Εκκλησίας. Είναι πολύ σημαντικό να διακρίνουμε το πόσο προσωπικό Θεό έχουμε και πως το σχέδιο της Θείας Οικονομίας Του, μας αφοράει όλους αλλά με ένα εντελώς ιδιαίτερο προσωπικό και ιδιαίτερο τρόπο με τον κάθε ένα άνθρωπο ξεχωριστά.

                Ας αναφέρουμε μερικές κλήσεις Του Θεού με διάφορα βιβλικά και πρόσωπα τόσο της Παλαιάς, όσο και της Καινής. Καταρχήν ο ίδιος ο Κύριος μας διαβεβαιώνει ότι : « οὐχ ὑμεῖς με ἐξελέξασθε, ἀλλ᾿ ἐγὼ ἐξελεξάμην ὑμᾶς, καὶ ἔθηκα ὑμᾶς ἵνα ὑμεῖς ὑπάγητε καὶ καρπὸν φέρητε, καὶ ὁ καρπὸς ὑμῶν μένῃ, ἵνα ὅ,τι ἂν αἰτήσητε τὸν πατέρα ἐν τῷ ὀνόματί μου, δῷ ὑμῖν». Ιω. 15,16 Δηλαδή σε μετάφραση στα Νεοελληνικά : « Δεν με εξελέξατε σεις, αλλ' εγώ σας εξέλεξα ανάμεσα απ' όλους τους άλλους και σας έθεσα στο υψηλό έργο του Αποστόλου, δια να πάτε και κηρύξετε το Ευαγγέλιον και να κάνετε έτσι καρπό σαν τα καλά κλήματα της αμπέλου. Και ο καρπός σας αυτός, η σωτηρία αθανάτων ψυχών, θα μένει αιώνιος. Σας έδωσα το μεγάλο προνόμιο, ώστε ό,τι ζητήσετε από τον Πατέρα εν το ονόματί μου, να σας το δίδει».   

             Άρα επομένως έχουμε όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, την κλήση να ζούμε στο σώμα Του την Εκκλησία, αλλά υπάρχουν και κάποια πρόσωπα που ιστορικά και θεολογικά, κλήθηκαν να έχουν έναν ιδιαίτερο ρόλο στο σχέδιο της Θείας Οικονομίας. Στη Παλαιά Διαθήκη οι Πατριάρχες Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ. Αργότερα ο Νώε, Οι Κριτές και οι Προφήτες όλοι γενικά, ιδιαιτέρως ο Μωυσής (το όραμα της καιομένης και μη κατακαιομένης βάτου), ο Σαμουήλ, ο Προφήτης Ησαΐας, ο Ηλίας, ο Ιωνάς κ.α. Στη Καινή Διαθήκη έχουμε τον Τίμιο Πρόδρομο, την Θεοτόκο Μαρία με τον Ευαγγελισμό, τους 12 μαθητές από τον κλειστό κύκλο και τους 72 μαθητών από τον ευρύτερος κύκλο. Την κλήση του αποστόλου Πέτρου μετά την άρνησή του τρεις φορές, το όραμα της Δαμασκού για τον Απόστολο Παύλο κ.α.! Όπως και οι μαθητές των μαθητών του Κυρίου, η άμεσοι διάδοχοί τους, συνέχισαν την πρόσκληση και την κλήση Του Θεού, προς τα ανθρώπινα πρόσωπά οικουμενικά, όπου γης.          

                Ποια όμως είναι τα κριτήρια Του Θεού, για να επιλέξει κάποιον κοντά Του; : 1. Το πρώτο είναι η βαθιά, με ζήλο και αληθινή πίστη του. Αν δούμε όλα τα παραπάνω ονόματα, θα διαπιστώσουμε την βαθιά και συνειδητή τους πίστη και μάλιστα πολλές φορές με κίνδυνο της ίδιας της ζωής τους.  2.  Στη συνέχεια βλέπουμε την καθαρή τους καρδιά, γιατί αυτό είναι και το ζητούμενο σε μια υγιή πνευματική σχέση. 3. Είναι η ταπείνωση και η υπακοή τους, στο θέλημα Του Θεού, ώστε γίνονται όργανα της θείας χάριτος, σκεύη εκλογής  κ.α. 4. Καμιά φορά είναι και το αντίθετο, η πολύ μεγάλη αμαρτωλότητα, που κινητοποιούν τον Κύριο, αφού «οὗ δὲ ἐπλεόνασεν ἡ ἁμαρτία, ὑπερεπερίσσευσεν ἡ χάρις» Ρωμ. 5,20 .

                   Κλείνοντας το άρθρο μας και συγκρίνοντας την κλήση Του Θεού, με την διαδικασία των ανθρώπινων εκλογών και κριτηρίων,  διαπιστώνουμε αντικειμενικά ότι ο άνθρωπος επιλέγει με βάση τα δικά του μικροπολιτικά συμφέροντα.  Όπως εύστοχα έχει ειπωθεί, ότι λαό έχουμε, τέτοιοι κυβερνήτες και του αξίζουν! Οι προσδοκίες είναι πολλές, αλλά πάντα στο τέλος έρχεται η απογοήτευση. Ο Θεός όμως πάντα επιλέγει τους ανθρώπους, πάντοτε με φιλανθρωπία, δεχόμενος τις φυσικές ατέλειες και αδυναμίες, θεραπεύοντας και μεταμορφώνοντας αυτές προς το καλύτερο για τον ίδιο τον άνθρωπο, αφού ο ίδιος Θεός είναι η πηγή της ζωής και σωτηρίας, αλλά έγινε άνθρωπος και μας προσέλαβε για να μας λυτρώσει! Σκοπός είναι να γίνουμε άξιοι (μέσα στην αναξιότητά μας) , ανταποκρινόμενοι θετικά της κλήσης Του Θεού και όχι να νομίζουμε με τις ανθρώπινες δομές, ότι μπορούμε να ζήσουμε ως Θεοί, χωρίς τον Θεό, ουσιαστικά αντικαθιστώντας Τον! Μη γένοιτο αδελφοί μου! 

 ΠΗΓΗ : Κιβωτός της Ορθοδοξίας, Αναδημοσίευση : http://euxh.gr Συντάκτης  π.Αντώνιος Χρήστου