του π. Αντωνίου Χρήστου
Αγαπητοί Αναγνώστες στην 6η Εβδομάδα από το Πάσχα, προβλέπεται από την Εκκλησία δύο μεγάλες Εορτές! Την Τετάρτη αυτής της Εβδομάδος έχουμε την απόδοση του Πάσχα την ολοκλήρωση δηλαδή την συμπλήρωση 39 ημερών από την Κυριακή του Πάσχα, όπου η Αγία μας Εκκλησία επαναλαμβάνει όλα τα Αναστάσιμα που είπαμε και ψάλαμε όπως και το Πάσχα εκτός των Αναγνωσμάτων (Αποστόλου και Ευαγγελίου) και του Κατηχητικού λόγου του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Την επόμενη μέρα, την Πέμπτη δηλαδή της ίδιας εβδομάδος και την συμπλήρωση ακριβώς 40 ημερών από το Πάσχα, έχουμε επίσης την επίσης μεγάλη Εορτή της Αναλήψεως του Κυρίου μας. Και οι δύο Εορτές έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό, πέρα βέβαια ότι είναι Δεσποτικές και αναφέρονται δηλαδή στο ίδιο πρόσωπο τον Σωτήρα Χριστό! Ποιο είναι αυτό; Φυσικά θα εξηγήσουμε στις επόμενες γραμμές του κυρίου άρθρου μας…
Έχει επικρατήσει στην Ορθόδοξη Θεολογία μας
και Αγιογραφία μας, να λέμε και όχι άδικα, ότι ποτέ δεν ξέρουμε και κανείς δεν
είδε ακριβώς την ώρα και την στιγμή που Αναστήθηκε ο Κύριος. Γι αυτό οι
Ορθόδοξοι «ιστορούμε» την Ανάσταση με την εις Άδου κάθοδο του Κυρίου εις τον
Άδη όπου ως γνωστόν ο Κύριος πηγαίνει και κηρύττει για τρεις ημέρες (από την Μ. Παρασκευή μέχρι
το εσπέρας της μία ημέρα, όλο το Μεγάλο Σάββατο δεύτερη ημέρα και κάποια στιγμή
ξημερώματα Κυριακής τρίτη ημέρα) στους νεκρούς από Αδάμ μέχρι και της εποχής
του και στη συνέχεια τραβάει τους Πρωτοπλάστους τον Αδάμ και την Εύα και στο
πρόσωπό τους όλη την ανθρωπότητα από τον θάνατο και τον Άδη προς στην όντως ζωή
και την Ανάσταση! Συζητώντας γι αυτό το θέμα σήμερα που γράφονται αυτές οι
γραμμές (Δευτέρα 30 Μαΐου 2022) με τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτου μου Γλυφάδας
Ε. Β. Β. και Β. κ. Αντώνιο μου είπε κάτι που ομολογώ δεν είχα ξανακούσει ούτε
είχα διαβάσει κάτι σχετικό αλλά μου έκανε μεγάλη εντύπωση και συμφώνησα μαζί
του και γι αυτό το καταγράφω και σας το μεταφέρω: «Η σωτηρία του Αδάμ και της Εύας και στο πρόσωπό τους δεν έγκειται στο
γεγονός ότι ο Κύριος κατέβηκε στον Άδη, αλλά κυρίως η κίνησή του να τους
τραβήξει και να τους ανεβάσει προς τα πάνω καταργώντας τον Άδη! Δηλαδή
ουσιαστικά η εις Άδου άνοδός Του
Κυρίου μας»!
Μου έκανε μεγάλη
εντύπωση, αλλά νομίζω θα συμφωνήσετε και εσείς μαζί μας σε αυτή την μικρή μεν
αλλά ουσιαστική λεπτομέρεια. Αυτή η κίνηση και λεπτομέρεια είναι που συνδέει
τις δύο Εορτές αποδόσεως της Αναστάσεως και αναλήψεως γιατί με την Ανάσταση ο
Κύριος κατεβαίνει ψυχοσωματικά στον Άδη και ανεβαίνει νικητής του Θανάτου
σώζοντας και το πλάσμα Του τον άνθρωπο και στην Ανάληψη ανεβαίνει ψυχοσωματικά
(ενωμένος θεία και ανθρώπινη φύση στην υπόστασή του) από την γη στον Ουρανό,
ολοκληρώνοντας την επί γης πρώτη παρουσία Του και δημόσια δράση Του και εκάθησε
όπως ομολογούμε στο σύμβολο της Πίστεως εκ δεξιών του Πατρός. Αυτό σημαίνει
πρακτικά ότι η ανθρώπινη φύση αντικειμενικά έχει σωθεί και απομένει και
υποκειμενικά (ο κάθε ένας μας δηλαδή ως πρόσωπο ενεργοποιήσει το κατ’ εικόνα
την ελεύθερη βούλησή του και να το κάνει σε καθ’ ομοίωσιν δηλαδή στην αγιότητα
και σωτηρία.
Η παρακοή του Αδάμ
και της Εύας μας έδιωξε από τον παράδεισο και μας καθήλωσε στην Εξορία μας στη
γη! Η υπακοή του νέου Αδάμ δηλαδή του Χριστού να σαρκωθεί και να γεννηθεί στη
γη, το Πάθος η Σταύρωση η Ανάσταση και η Ανάληψη μας ανεβάζουν πάλι στον Ουρανό
όπου είναι η πραγματική πατρίδα μας και η «άνω Ιερουσαλήμ» την οποία μέχρι τώρα
έχουμε στερηθεί αλλά και είναι ο πραγματικός μας αγώνας σε αυτή την ζωή της
δοκιμασίας μας για να ξανά λάβουμε αυτή την κληρονομιά που μας χάρισε ο
Χριστός. Ας ανέβουμε λοιπόν μαζί με τον Κύριο και ας Αναστηθούμε και αναληφθούμε μαζί Του, αφήνοντας μακριά την
κακία, την αμαρτία, τα πάθη, τους πολέμους, τα μίση, το σαρκικό φρόνημα και ότι
μας κρατάει δέσμιους στη γη και δεν μας αφήνει να ανέβουμε με τον Λυτρωτή
Κύριο! Αμήν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου