Ο Θεός δίνει την δυνατότητα
στον άνθρωπο αυτό
να διορθώσει τις κακές συνέπειες
της αμαρτωλότητάς του
κάνοντας το σωστό.
του π. Παναγιώτου Γκέζου
Η Συμβολή των Πατέρων και των
Συνόδων
στην διαφύλαξη της Αλήθειας ανά τους
αιώνες…
Ο
αποχωρισμός με τον Θεό είναι
αποτέλεσμα
της αμαρτίας
που κυριαρχεί
στην ανθρώπινη
ζωή,
είναι μια πραγματικότητα.
Στη ζωή του Θεού
δεν υπάρχει αποχωρισμός,
γιατί ο
Θεός είναι αδιάσπαστη ενότητα.
Ο άνθρωπος με την αμαρτία
φέρνει στη ζωή του το χωρισμό,
αλλά ο
Θεός δίνει την δυνατότητα
στον άνθρωπο
αυτό
να
διορθώσει τις κακές συνέπειες
της
αμαρτωλότητάς του
κάνοντας
το σωστό.
Έτσι
χρησιμοποιεί το θάνατο
για να κάνει θνητό το κακό
και
χρησιμοποιεί τον αποχωρισμό
σαν ένα
τρόπο
με τον
οποίο ο άνθρωπος
θα
αναπτύξει το προσωπικό του
εμπλουτισμό.
Χωρίς
το σχετικό
ψυχολογικό αποχωρισμό
του παιδιού απ’ τους γονείς αυτό
δεν
είναι δυνατό,
όπως
δεν είναι δυνατό
για τους αποστόλους να δεχθούν
τον
παράκλητο, αν δεν χωριζόντουσαν
με
κάποιο τρόπο από τον Ιησού Χριστό.
Αντίθετα,
όταν αρνούμαστε
στον άλλο τη δυνατότητα
να
απομακρυνθεί,
κατά
κάποιο τρόπο,
από μας για να ανταποκριθεί
στο κάλεσμα της ζωής προς αυτόν,
τότε, ματαιώνοντας την ανάπτυξη του,
τον οδηγούμε στο θάνατο,
στον
ουσιαστικότερο
και αμετάκλητο αποχωρισμό
και
εκείνον και μας τους ιδίους
και τη σχέση μ’
αυτόν.
Έπρεπε
να έλθει και πρέπει
να
έρχεται ο Θεός στον άνθρωπο,
για να
αποκατασταθεί
η
κοινωνία μεταξύ Θεού και ανθρώπου.
Γι’
αυτό η Εκκλησία
με την Α’ Συνοδό την Οικουμενική
διακήρυξε
με έμφαση
ότι ο Ιησούς
Χριστός
δεν είναι ένας ηθικοδιδάσκαλος,
αλλά ο Υιός
και Λόγος του Θεού Πατρός
που
σαρκώνεται διαρκώς,
ζητώντας τη σχέση της τέλειας
αγάπης
με τον άνθρωπο.
Λέγει ο Χριστός μας στο Θεό:
Τελείωσα το έργο ο δέδωκάς μοι.
Ο
καθένας έχει στο νου του ένα έργο
που έχει να κάνει σ’ αυτή τη ζωή.
Μπορεί
αυτό το έργο να μη είναι μόνο
το
αυτοτελώς αμαρτωλό,
αλλά, αν αυτό δεν εντάσσεται μέσα
σ’
αυτήν τη φανέρωση της ενότητας
του Θεού, τότε γίνεται έργο εγωιστικό.
Μας
διδάσκει να υψώνουμε κι εμείς
το βλέμμα μας προς τον ουρανό,
για να
αφοσιωνόμαστε
ολοκληρωτικά στο
Θεό.
Ο
Χριστός δεν ζητάει από
τον
ουράνιο Πατέρα του οι μαθητές του,
τοπικός
από τον κόσμο,
να
απομακρυνθούν.
Δεν
εύχεται, από την πολεμική
του
κόσμου, να απαλλαγούν,
αλλά, από την αμαρτία
και την πλάνη , να προφυλαχθούν
και
σταθεροί στο ιερό έργο τους να
αναδειχθούν,
με την ενότητα
της
ορθόδοξης πίστης
και της αγάπης να σωθούν,
με
αποτέλεσμα όλοι
οι
χριστιανοί ορθόδοξοι να λυτρωθούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου