Κήρυγμα στο Αποστολικό Ανάγνωσμα της Κυριακής Β' Ματθαίου

Ρωμ. β' 10-16 : Για να έχει όμως η συνείδηση φωνή θα πρέπει ο άνθρωπος

να την καλλιεργεί με τη μελέτη του λόγου του Θεού.

  

                                              του π. Παναγιώτη  Γκέζου

Ο απόστολος Παύλος θέλει

να ξεκαθαρίσει και την έσχατη

των περιπτώσεων, κατά την οποία

 η τήρηση του νόμου,

      κατά την ημέρα της κρίσης,

 θα αποτελούσε κριτήριο σωτηρίας.

Με ποιο κριτήριο όμως θα κριθούν

 όλοι όσοι δεν γνώρισαν

 στη ζωή τους το νόμο του Θεού;

Σ’ αυτό μας απαντά ο απόστολος

   Παύλος: «δια του Ιησού Χριστού».

Αρκετοί από τους ειδωλολάτρες,

ενώ δεν έχουν λάβει από τον Θεό

                                       νόμο γραπτό,

τηρούν στη ζωή τους

        όσα προστάζει ο νόμος Αυτός,

     επειδή ακριβώς έχουν ως οδηγό

                                        στη ζωή τους

              τον έμφυτο νόμο τον ηθικό,

               δηλαδή τη συνείδησή τους.

Η συνείδηση λοιπόν

είναι το κριτήριο με το οποίο

θα κριθούν οι άνθρωποι

  που δεν έχουν λάβει νόμο γραπτό.

Για να έχει όμως η συνείδηση φωνή

 θα πρέπει ο άνθρωπος

                             να την καλλιεργεί

με τη μελέτη του λόγου του Θεού.

Αρκετοί

άνθρωποι όμως με την αδιαφορία

και τη σκληρότητά τους,

                             την καθιστούν

        πορωμένη, τυφλή και αδρανή.

 Μια καλλιεργημένη συνείδηση

                                               επιτελεί

 τεράστιο πνευματικό έργο,

      στου  κάθε ανθρώπου την ψυχή.

Αυτή δίνει εσωτερική μαρτυρία

                                             για καθετί.

Η φωνή της,

στα βάθη της ψυχής μας,

                                    μυστικά αντηχεί.

Κάποτε διαμαρτύρεται τόσο έντονα

που κυριολεκτικά μας αναστατώνει.

Διότι είναι το λυχνάρι

                                 που έβαλε ο Θεός

στις ψυχές όλων μας, ένα λυχνάρι

που, αιώνια μακαριότητα,

                                             φανερώνει.

Οι περισσότεροι κυνηγούν τη σκιά.

 Πιάνεται η σκιά;

Και έτσι πεθαίνουν στο τέλος

               με το μαράζι στην καρδιά.

Η τήρηση του νόμου του Θεού

            και η εφαρμογή του αγαθού

εξασφαλίζουν στον άνθρωπον

        την μόνιμη, την αιωνία δόξα,

                                        την σταθερή,

την οποία ο Κύριος θα προσφέρει

σε όλους κατά τη μεγάλη ημέρα

     της κρίσεως για την αιώνια ζωή.

Η εφαρμογή του αγαθού!

                       Η ευλογημένη αμοιβή!

Η δόξα ήταν και θα είναι

η ισχυρή ανθρώπινη επιδίωξη

                                   η πιο γοητευτική.

Η δόξα η ανθρώπινη

       δεν συνοδεύεται πάντοτε

                                   και από την τιμή.

Σωστότερο θα ήταν αν έλεγε κανείς

ότι, το ένα, συχνά, πολεμάει το άλλο

              στην κοινωνία την σημερινή.

Σπάνια είναι τα παραδείγματα

όπου βλέπει κανείς αδελφωμένες

και μονιασμένες τη δόξα με την τιμή.

Είναι παρατηρημένο

ότι πολύ δύσκολα κανείς ανεβαίνει

τα σκαλοπάτια της δόξης

                                          του κόσμου

με τρόπο τίμιο και ευλογημένο.

Δεν δίδουν τα χρυσά

       και τα μεγαλεία αξίαν

                                                και τιμήν.

Τον άνθρωπον τον λαμπρύνει

                                                 η αρετή.

Και αυτήν τιμά η υγιής κοινωνία

«εργαζομένους το αγαθόν».

 Αυτήν αμείβει και ο Θεός.

«Δόξη και τιμή εστεφάνωσας αυτόν»,

 αναφωνεί με ενθουσιασμόν

                                           ο Ψαλμωδός.

Νικά, δυστυχώς, η πονηρία,

 η καπατσοσύνη, η ευελιξία.

 Έτσι δεν αναβαίνουν πάντα οι ικανοί.

 Κερδίζουν, οι στρατηγικότεροι

                        στην απάτη, οι πονηροί.

Το περιβάλλον του Θεού είναι γεμάτο

από ευγένειαν ψυχής, από καλωσύνη.

Εκεί είναι σφιχτοδεμένα και αχώριστα

                          δόξα και τιμή και ειρήνη.

Αν η γη με τα ταπεινά ελατήρια

                                                 τα διασπά,

 ο ουρανός τα σφιχτοδένει

                   με τα σκιρτήματα τα αγνά.

Μόνον ο Θεός γνωρίζει

και αμείβει τους αληθινούς ήρωας.

Και τους αμείβει μονίμως

                                       και απείρως

              με την δόξαν του νικητού,

με την τιμήν του Αγίου,

          με την ειρήνην του ουρανού.

Η αλήθεια αυτή προσφέρει

πολλή δύναμιν στον άνθρωπο,

διότι οπλίζει την ψυχήν του

               με θάρρος και αισιοδοξία,

με αγωνιστική διάθεση

               και αλύγιστον καρτερίαν.