Αγαπητοί φίλοι,γνωστοί και άγνωστοι, σας καλωσορίζω στο προσωπικό μου blog. Σας ευχαριστώ για την τιμή και το χρόνο που αφιερώσατε, για να το επισκεπτείτε...με τιμή π. Αντώνιος Χρήστου

Συνολικές προβολές σελίδας

ΑΝΑΖΗΤΕΙΤΕ ΚΑΤΙ; ΕΛΕΥΘΕΡΑ....

Translate-Μετάφραση σε άλλη γλώσσα

Τρίτη 29 Μαΐου 2012

29/5 ΙΕΡΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΑΓΙΟΥ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΝΑΝΟΥ

ΜΑΪΟΥ 29!!
ΙΩΑΝΝΗΣ ΝΑΝΝΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
 
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ
ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ
Μετ τν Προοιμιακόν, τ Μακάριος νήρ. Ες δ τ Κύριε κέκραξα, στμεν στίχους στ΄, κα ψάλλομεν τ ξς στιχηρά. χος α΄. Τν Ορανίων ταγμάτων.
Ες πτακαίδεκα τη βίου μακάριε, το μαρτυρίου πόθος ραστς γεγόνεις κα δραμες, ταχέως τν σκολιν τραπν δι’ ρνήσεως, κα Χριστς νισχύσας σου τν φοράν, Νάννε στέφος χαρίσατο. (Δίς)
Τος τν αμάτων σου είθροις μβαπτιζόμενοι, νανεομεν ρων, πρς Χριστν τν Σωτρα, τν δόντα σοι τ σθένος πηνεγκεν, τ φρικτόν σου μαρτύριον, κα μνοις Νάννε δοξάζομεν τν Χριστόν, ς σοι στέφος χαρίσατο. (Δίς)
Νεομάρτυς γένου μν ντίληψις, ξ ορανίας δόξης, στοργικ κα ταχεα, κα θεία προστασία χαροποιός,τος ες σ καταφεύγουσι, τν νεργοντα άματα τος πιστος, δι’ λέους το Παντάνακτος.
ωάννη γενναε Μαρτύρων σέμνωμα, ως Χριστός σοι πέλει, σχυρς παραστάτης, κμο οτω δυσώπει σκέπην θερμήν,χαρισθναι τ δούλω Ατο, να δοξάζω τν κραν δι τς σς, μεσιτείας συγκατάβασιν.
Δόξα. χος β΄.
Φέρων τ πάντα γενναίως, χαίρων δ τος λπιζομένοις, πρς αυτν λεγε γιος Μάρτυς Νάννος· μ γρ τ νθρώπεια ποδύομαι; λλ τν παλαιν νθρωπον ποτίθεμαι. λγειν μν ρνησις το Χριστο, δεα δ μολόγησις· πικρ καρατομή, λλ γλυκς Παράδεισος. Μ ον κκλίνης ψυχή, ψυχή μου· μικρν δ πόμεινον, να τστέφος τς νίκης ναδήση παρ Χριστο το Θεο, κα Σωτρος τν ψυχν μν.
Κα νν. Τς ορτς.
Εσοδος. Φς λαρόν, τ Προκείμενον τς μέρας κα τ ναγνώσματα.
Προφητείαςσαΐου τ νάγνωσμα. (μγ 9-14).
Τάδε λέγει Κύριος. Πάντα τ θνη συνήχθησαν μα, κα συναχθήσονται ρχοντες ξ ατν. Τίς ναγγελε τατα ν ατος; τ ξ ρχς, τίς κουστ ποιήσει μν; γαγέτωσαν τος μάρτυρας ατν κα δικαιωθήτωσαν, κα επάτωσαν ληθ. Γίνεσθέ μοι μάρτυρες, κα γ μάρτυς Κύριος Θεός, κα πας, ν ξελεξάμην· να γντε, κα πιστεύσητε, κα συντε, τι γώ εμι. μπροσθέν μου οκ γένετο λλος Θεός, κα μετ᾿ μ οκ σται. γώ εμι Θεός, κα οκ στι πάρεξ μο σζων. γ νήγγειλα κα σωσα, νείδισα, κα οκ ν ν μν λλότριος. μες μο μάρτυρες, κα γ Κύριος Θεός· τι π᾿ ρχς γώ εμι, κα οκ στιν κ τν χειρν μου ξαιρούμενος. Ποιήσω, κα τίς ποστρέψει ατό; Οτω λέγει Κύριος Θεός, λυτρούμενος μς, γιος σραήλ.
Σοφίας Σολομντος τ νάγνωσμα. (γ 1-9).
Δικαίων ψυχα ν χειρ Θεο, κα ο μ ψηται ατν βάσανος. δοξαν ν φθαλμος φρόνων τεθνάναι, κα λογίσθη κάκωσις ξοδος ατν, κα φ’ μν πορεία σύντριμμα· ο δέ εσιν ν ερήν. Κα γρ ν ψει νθρώπων ἐὰν κολασθσιν, λπς ατν θανασίας πλήρης. Κα λίγα παιδευθέντες, μεγάλα εεργετηθήσονται· τι Θες πείρασεν ατούς, κα ερεν ατος ξίους αυτο. ς χρυσν ν χωνευτηρί δοκίμασεν ατούς, κα ς λοκάρπωμα θυσίας προσεδέξατο ατούς. Κα ν καιρ πισκοπς ατν ναλάμψουσι, κα ς σπινθρες ν καλάμ διαδραμονται. Κρινοσιν θνη, κα κρατήσουσι λαν, κα βασιλεύσει ατν Κύριος ες τος αἰῶνας. Ο πεποιθότες π᾿ ατόν, συνήσουσιν λήθειαν, κα ο πιστο ν γάπ προσμενοσιν ατ· τι χάρις κα λεος ν τος σίοις ατο, κα πισκοπ ν τος κλεκτος ατο.
Σοφίας Σολομντος τ νάγνωσμα. (ε 15-23, στ 1-3).
Δίκαιοι ες τν αἰῶνα ζσι, κα ν Κυρί μισθς ατν, κα φροντς ατν παρ ψίστ. Δι τοτο λήψονται τ βασίλειον τς επρεπείας, κα τ διάδημα το κάλλους κ χειρς Κυρίου· τι τ δεξι ατο σκεπάσει ατούς, κα τ βραχίονι περασπιε ατν. Λήψεται πανοπλίαν τν ζλον ατο κα πλοποιήσει τν κτίσιν ες μυναν χθρν. νδύσεται θώρακα δικαιοσύνην κα περιθήσεται κόρυθα κρίσιν νυπόκριτον. Λήψεται σπίδα καταμάχητον, σιότητα· ξυνε δ πότομον ργν ες ομφαίαν.Συνεκπολεμήσει ατ κόσμος π τος παράφρονας· πορεύσονται εστοχοι βολίδες στραπν, κα ς π εκύκλου τόξου, τν νεφν, π σκοπν λονται, κα κ πετροβόλου θυμο πλήρεις ιφήσονται χάλαζαι. γανακτήσει κατ᾿ ατν δωρ θαλάσσης· ποταμο δ συγκλύσουσιν ποτόμως. ντιστήσεται ατος πνεμα δυνάμεως, κα ς λαλαψ κλικμήσει ατούς, κα ρημώσει πσαν τν γν νομία, κα κακοπραγία περιτρέψει θρόνους δυναστν. κούσατε ον, Βασιλες, κα σύνετε· μάθετε Δικαστα περάτων γς· νωτίσασθε ο κρατοντες πλήθους, κα γεγαυρωμένοι π χλοις θνν· τι δόθη παρ Κυρίου κράτησις μν, κα δυναστεία παρ ψίστου.
Ες τν Λιτήν, διόμελον τς τυχούσης ορτς ν.
Κα το γίου. χος α.
ν τ ζοφώδει δουλεί το Γένους μν, νεφάνης κλεινέ, ς Νεομάρτυς φωτόλαμπρος Νάννε τ κκλησί. Σ γάρ, κ παιδικς λικίας, γαπήσας Μάρτυρας Χριστο, ατν ζήλους μιμήσασθαι τν στεῤῥὰν πίστιν κα τν αταπάρνησιν. Κα ζν ν Σμύρν νδοξε, οκ θεώρεις τ ζν τς πίστεως τς Χριστο μεζον, χάριτι δ παρεδόθης τ Ατο. δ σοφ Χάρις Θεο, δήγησέ σε ες Μαρτύριον δι’ ρνήσεως το Θεανθρώπου, ν πρέσβευε σωθναι τος κ πόθου προσιόντας σοι.
χος β΄.
Δεδουλωμένου τυράννοις του Γένους μν, επειθς τος γονεσί σου, εσεβς δέ, τ θεον γαπήσας,θεοζήλ ψυχ, μολογίαν ες Χριστν ττυράνν δοναι μελέτησας. Κα δν προκρίνας συντομωτάτην, το θανεν υπρ Χριστου τν μολογίαν, τν δι’ ρνήσεως δέξω παδς γενέσθαι Μωάμεθ,τετρωμένος τν καρδίαν, δ Κύριος, τάζων νεφρούς, συγχωρήσας σου τ τολμήσαντι, νισχύει σε ες Μαρτύριον, διδώσι δέ σοι δώρημα άσεων, τος προσιοσιν ν πίστει, τ πανενδόξ μνήμ σου, ο ντίμως νυμνοσί σε.
χος γ΄.
γενόμενος πηγ τν θαυμάτων Θεο, Νάννε θλοφόρε, φ’ μν πιστν Χριστο, τι αμάτων σου κρουνοί, οποτίσαντες τν γν, ς πολύτιμον μύρον τ Λόγ προσηνέχθησαν, θεν Κύριος τς δόξης, δωρεταί σοι μύρον, δι’ ο χριομένων πιστν, πελαύνεται δεινά, ἰῶνται ατος νοσήματα κα παρέχεται πσι τ μέγα λεος.
χος πλ. β΄.
Νάννε, Νεομαρτύρων χαρμονή, πλα οκτιρμν νδυσάμενος, ερν πανοπλίαν, πιστος διασκορπίζεις τν θεϊκν δωρεάν. Κα θωμανος π γς κν πιστάς, ς θμα λογικόν, κα λοκάρπωμα τέλειον προσηνέχθης τ Χριστ. λλ θλητά, μ λλίπης μνημονεύων ν τ πρς Ατν κα μν οκειώσει σου δεόμεθα.
Δόξα. χος πλ. α΄.
Δετε τν λλήνων ρθόδοξοι, δετε ορτάσωμεν κα πανηγυρίσωμεν τν θλοφόρον Χριστο. Σήμερον γάρ, στράπτει ς λιος, κα τας κτσι ατο εθείαις κφωτίζει τος βοντας· Χαίροις, Χριστομαρτύρων μόζηλε, μεγαθλητν Γεωργίου, Δημητρίου, τν σεπτν· χαίροις, τν χάριν πλουσίαν παρ Χριστο εληφώς, κα τος πιστος σκορπίζων δαψιλες τς εεργεσίας· χαίροις, τν γγέλων μοτιμε, δος τ σφύζον σου φοινικον αμα πρ Χριστο το Θεο. λλ’ Νάννε, τν πιστν τ σέμνωμα, κδίωξον φ’μν τν δειλίαν, κα δς μν πνεμα νδρείας, ελογίαν κα ερήνην τ θνει μν, τ μεσιτεί σου.
Κα νν. Θεοτοκίον.
Σ δυσωπομεν ως Θεο Μητέρα, Ελογημένη, πρέσβευε σωθναι μς.
Ες τν στίχον. χος πλ. δ΄. το παραδόξου θαύματος.
το παραδόξου θαύματος. Πς σεμν χριστιανέ, τν Χριστν πηρνήσω, πς Μωάμεθ γέγονας, παδς το λάστορος. Καπς Χριστός, τς γάπης διδάσκαλος, νέβαλέ σοι Μαρτύρος φρόνημα. θεον δώρημα, δι’ ο ξιλέωσαι πρς τν Χριστόν, κα Μάρτυρος γεγέννησαι,σεμνοπρεπέστατος.
Στ.: Δίκαιος ς φοίνιξ νθήσει, κα σε κέδρος ν τ Λιβάν πληθυνθήσεται.
Νάννε, Νεομάρτυς τίμιε, τν λογισμν πτερωθείς, πρς Θεν δι’ γάπης σου, λος πίστει δέδοσαι, μαρτυρί θλήσει σου, τν γρ Χριστν Θεν μολόγησας, ν κριτηρί τν Τούρκων λβιε, ετα τ αμά σου, τ πολυτιμότατον ξίφει χυθέν,προσφορν δώρησας, τ Παντοκράτορι.
Στ.: Τος γίοις τος ν τ γ Ατο, θαυμάστωσεν Κύριος.
Νάννε, Νεομάρτυς νδοξε, χαριτωθες ντελς, τ Χριστο γιότητι, τος ες σ προστρέχουσιν, νεργες τ αματα, κα τος ν πίστει Θεν λατρεύουσιν, ναπτερος την δολον φεσιν, ω τς ρίστης σου, θερμς ναλήψεως πρς τος πιστούς, δι τς πρεσβείας σου, πρς τν Οκτίρμονα.
Δόξα. χος δ΄.
κ βρέφους κμν Θεο χων χάριν θλοφορικόν, διήνυσας στάδιον, Νάννε ξιάγαστε. Σ γρ τ πόθ Χριστο τρωθείς, Μαρτύρων τραπος κολούθησας, κα διτουρκεύσεως μέχρις αματος ντιταττόμενος ν οραν, κομίσω τν στέφανον. Χριστν πρ μν κέτευε, θλητ γενναιότατε.
Κα νν. Τς ορτς.
Νν πολύεις. Τρισάγιον.
πολυτίκιον. χος πλ. α΄. Τν συνάναρχον Λόγον.
Νεομάρτυς δείχθης ν Σμύρν νδοξε, ωάννη γενναε, Θεσσαλονίκης βλαστέ, πογον Γυναικοκάστρου ξιάγαστε. Σ γρ τν δόξαν μελετν, μαρτυρίου το σεπτο, Μωάμεθ πιστς φάνης, να μόνον Θεν κηρύξης, Χριστν τν Κύριον Σωτρα μν.
Δόξα. Κα νν. Τς ορτς.
ΟΡΘΡΟΣ
Μετ τν α΄ στιχολογίαν, κάθισμα. χος α΄. Τν τάφον Σου Σωτήρ.
Τν μνήμην σου θερμς, ορτάζοντες πάντες, ς λιον λαμπρόν, παναοίδιμε Νάννε, πιστος καταυγάζοντα, τς κτνας τς χάριτος, κα κλύοντα, τν δαιμονίων τ νέφος, σ λαμπρύνομεν, τν πρεσβευτήν το Κυρίου, πρ τν ψυχν μν.
Δόξα.
Τς χάριτος Θεο, κλεκτς νεδείχθης, κα νέμεις δαψιλς, τ άματα Νάννε, τος πίστει προστρέχουσιν, εσχημόνως τ μνήμ σου, κα λατρεύουσι, τν πανοικτίρμον Λόγον, τν παρέχοντα, μαρτωλος σωτηρίαν, κα μόνον Θεν μν.
Κα νν. Τς ορτής.
Μετ τν β΄ στιχολογίαν, κάθισμα. χος δ΄. Ταχ προκατάλαβε.
Τιμίοις σου αμασι τν ορθοδόξων ψυχάς, στήριξας νδοξε, κα χριστοφόρ φωτί, αγάσας φώτισας, Νάννε τν κκλησίαν, ς λαμπς φωταυγοσα, πέμπουσα τν θαυμάτων, λαμπηδόνας κτνας, δι κα τος τιμντας τν μνήμην σου λάμπρυνον.
Δόξα.
πάνσεπτον μνήμη σου τν ρθοδόξων ψυχάς, συνήγειρε σήμερονν τ σεπτ σου να, ες θείαν πανήγυριν, θεν μνολογοντες, τν Χριστν κα Σωτρα, ς χαρίτωσέ σε, θεραπείαις ποικίλαις, θεσπέσιε Νάννε λαμπρς μακαρίζομεν.
Κα νν. Τς ορτς.
Ο ναβαθμοί· τ α’ ντίφωνον το δ΄ χου.
Προκείμενον: Δίκαιοςς φοίνιξ νθήσει, κα σε κέδρος ν τ Λιβάν πληθυνθήσεται.
Στ.: Τος γίοις τος ν τ γ Ατο, θαυμάστωσεν Κύριος.
Εαγγέλιον, κατ Λουκν: Επεν Κύριος τος αυτο Μαθητας· προσέρχεται π τν νθρώπων...
Ν΄ ψαλμός.
Δόξα: Τας το θλοφόρου...
Κα νν: Τας τς Θεοτόκου...
διόμελον. χος πλ. β΄. Στ.: λεμον, λέησόν με Θεός...
Νάννε, Νεομαρτύρων χαρμονή, πλα οκτιρμν νδυσάμενος, ερν πανοπλίαν, πιστος διασκορπίζεις τν θεϊκν δωρεάν. Κα θωμανος π γς κν πιστάς, ς θμα λογικόν, κα λοκάρπωμα τέλειον προσηνέχθης τ Χριστ. λλ θλητά, μ λλίπης μνημονεύων ν τ πρς Ατν κα μν οκειώσει σου δεόμεθα.
Ετα ο κανόνες· τς ορτς, κα το γίου.
δ α΄. χος β΄. Δετε λαοί.
σμα καινν σωμεν πάντες Χριστ τ Θε, τ παρασχόντι Μάρτυρας κα νισχύσαντι τν Ατο κκλησίαν, ν τος σχάτοις χρόνοις, τι δεδόξασται.
Θαυματουργν Μάρτυρα μέλπω Χριστο το Θεο, Θεσσαλονίκης καύχημα, μνολογν φαιδρς τν σεπτν κα γενναον Νάννον ωάννην, τι δεδόξασται.
π τς γς αρεις τν ρνα, Χριστ Θ εός,ες ορανίαν οκησιν κα κατασκήνωσιν τν ρντά σε πόθ, τ σέμνωμα Μαρτύρων, τι δεδόξασται.
Νν ξυμν ενα Τριάδος Χριστν τν Θεόν, τν π γς παθήματα παθεν βουλόμενον, μιμητς δε γενέσθαι Ατο Μάρτυρας θείους, τι δεδόξασται.
Θεοτοκίον.
Τίς ξειπεν Σο κατ’ ξίαν δυνήσεται, τν πρ λόγον σύλληψιν; Θεν γρ τέτοκας ν σαρκ Παναγία, μν πιφανέντα Σωτρα πάντων μν.
δ γ΄. Στερέωσον μς ν Σο Κύριε.
νάστησον τν μνήμην μν Κύριε, γονέων τεκόντων τν θεον Μάρτυρα, ωάννου το ωάννου πατρς ατο, κα Θωμαΐδος σεμνς τς μητρς ατο.
Στεῤῥότητος ν γέννημα πέροχον, ωάννης γόνος Γυναικοκάστρου, ς γεννήσας Νεομάρτυρα, παιδαγωγε ες Χριστν τν Φιλάνθρωπον.
δέτωσαν πιστοί. κα τ Κολόβιον γενέτειραν ξίαν τς Θωμαΐδος, θαλάσσης μετ γάλακτις, τ Νεομάρτυρι υἱῷ τν εσέβειαν.
δήγησον Χριστ Θε Κύριε, δήγησον πάντας τος Σ μνοντας ες πίγνωσιν γάπης Σς νερμηνεύτου τε συγκαταβάσεως.
Θεοτοκίον.
Το νθρακος χρυσον θυμιατήριον το θείου νύμφευτε, γενομένη τ δυσδες τς καρδίας μου, εωδίασον μόνη ειπάρθενε.
Κάθισμα. χος πλ. δ΄. Τν Σοφίαν κα Λόγον.
Στρατιώτης γενόμενος το Χριστο, τν χθρν καθελών τε θλητικς, δειξας τν δύναμιν, το Σταυρο τν σωτήριον, ν κριτηρί γρ Τούρκων γενναίως διήλεγξας, τς σεβείας τν πλάνην και οτω δεδικαίωσαι, θεν κα τ στέφος, ορανόθεν λαβών συ, εφραίν γαλλόμενος, ν γκάλαις το Κτίστου σου, ωάννη πανεύφημε, πρέσβευε Χριστ τ Θε, τν πταισμάτων φεσιν δωρήσασθαι, τος ορτάζουσι πόθ τν γίαν μνήμην σου.
Δόξα. Κα νν. Τς ορτς.
δ δ΄. Εισακήκοα Κύριε.
ψος νθεον Κύριε, ν τ ψυχ σου σθάνετο πας σου, κροάσει μόν θλων Μαρτύρων Σου.
Χριστομάρτυς πείγετο τ κο γενέσθαι ωάννης, ναγνώσει μόν θλων Μαρτύρων Χριστο.
παστράπτοντες νδοξοι ν τ ψυχ σου, μαρμαίρουσι το Νάννου οΧριστο πλται, ξιοι Μάρτυρες.
Τν αγάπην μάραντον ν τ ψυχ, Νάννος ναθάλλων πρς Χριστόν, πόθει νωσιν νθεον.
Θεοτοκίον.
Δυσωπομέν Σε χραντε, τν τν Θεν σπόρως συλλαβοσαν, το ε πρεσβεύειν, πρ τν δούλων Σου.
δ ε΄. το φωτς χορηγός.
Ζν Θεσσαλονικεύς, μετ πατρς ν Σμύρν, κα μαίμονος τν ληθ ζωήν, μελέτα πηγάζουσα χάριν, κτς Χριστο, λλον Θεν οκ γίνωσκεν.
ν ν Σμύρν μελετν τ μαρτύριον, τ Χριστο σφάγιον σκυτοτομον, τέχν ποδήματα χάριν πελατν, κτς Χριστο λλον Θεν οκ γίνωσκεν.
Μνμον Μαρτύρων κλεινν τ μειράκιον ν αυτ χαιρε τν κλιν, ρν τούτων ρων πρς μείζονα χάριν, κτς Χριστο λλον Θεν οκ γίνωσκεν.
μαρτε Νάννος σφοδρς, ξομνύμενος τ Χριστο κήρυγμα, λλ σαφς ποίει τοτο κομισάμενος στέφος, κτς Χριστο λλον Θεν οκ γίνωσκεν.
Θεοτοκίον.
Σο τ τεκούσ Χριστόν, τν το παντς Δημιουργν κράζομεν· χαρε γνή, χαρε τ φς νατείλασα μν, χαρε χωρήσασα Θεν τν χώρητον.
δ στ΄. ν βύσσ πταισμάτων κυκλούμενος.
Τν Δεσπότην τν λων κα Κύριον, Νάννος ρνήσατο κα το Μωάμεθ σπάσθη τ δόγμα βυσσον, ς κομίσηται στέφος τ φθαρτον.
ναστάτωσιν λην δέξαντο, πατρ κα κασίγνητος, λλ’ γενναος πας πεκαλετο ρνησιν, ς κομίσηται στέφος τ φθαρτον.
Κραται ποφάσει κινούμενος, παρνος τήσατο Σταυρόν, τν φύλακα πιστν κα τ κραταίωμα, ς κομίσηται στέφος τ φθαρτον.
πατρ ωάννης μήνυσε, τ υἱῷ τν δύναμιν Σταυρο σωτήριον, μετανοοντι γεσθαι, ς κομίσηται στέφος τ φθαρτον.
Θεοτοκίον.
πειράνδρως Παρθένε κύησας, κα διαιωνίζεις Παρθένος μφαίνουσα, τς ληθος θεότητος το Υου κα Θεο Σου τσύμβολα.
Κοντάκιον. χος πλ. δ΄. ς παρχάς.
Μαρτυρικ θλήσει σου, πλάνης τ σκότος λυσας, νεαρ Νάννε οίδιμε, ριστος ν Τριάδι γενόμενος, ξίφει γρ τν αχένα κτμηθείς, π Τούρκων λαν πτέρωσας Χριστιανν, στεῤῥὲ τ πίστει, κα στέφος πέλαβες, ς καλλίνικος.
Οκος.
Τν γγέλων τ σμήνη συγχαίρουσι, φιλεόρτων συστήματι σήμερον, τι Μάρτυς γενόμενος, μεγάλαθλος Νάννος τν πικρίαν λυσε τς ποφράδος, καθ’ ν λωσις τς Κωνσταντίνου πεγένετο, θεν δοξολογομεν τν Κύριον, τν ψοντα θαυμαστς, τν Νεομάρτυρα Ατο, ς καλλίνικον.
Συναξάριον.
Τ 29 το ατο μηνός, γιος Νεομάρτυς Νάννος, τοι ωάννης, Θεσαλονικεύς, ν Σμύρν μαρτυρήσας ν τει ωβ΄ (1802), ξίφει τελειοται.
Κα Νάννος φθη χαριτώνυμος νέος,
Μάρτυς Κυρίου, κρας εδοξίας.
γιος ωάννηςΓεννήθηκε στ Θεσσαλονίκη π γονες εσεβες. πατέρας του νομαζόταν ωάννης κα μητέρα του Θωμα. πειδ γέννησή του συνέπεσε μ τν παραμοντς γιορτς τν γενεθλίων το Τιμίου Προδρόμου, ογονες του τν νόμασαν ωάννη. Γιν ξεχωρίζει μως π τν πατέρα του, πο εχε τδιο νομα,ατν τν λεγαν Νάννο. πατέρας του πγε στΣμύρνη κα ργαζόταν σν ποδηματοποιός. ργότερα παρέλαβε κα τος γιούς του Θεόδωρο κα ωάννη.νάρετοι κα ο δυ δελφοί,καταγίνονταν μ τν τέχνη τους κα τν νάγνωση τν Γραφν. Ξαφνικ τν ωάννη κατέλαβε πόθος το Μαρτυρίου κα «γένετο τος γαρηνος ςγαρηνός, να κερδίσ τν Χριστόν». τσι κάποια μέρα τρεξε στ σπίτι τογ,πο εχε προσκολληθε κα φο φόρεσε χριστιανικ οχα κατούρκικο σαρίκι στ κεφάλι,παρουσιάστηκε στν κριτ καμολόγησε τν πάνοδό του στν Χριστιανισμό. Τότε 18χρονος ωάννης κλείστηκε στ φυλακ καβασανίστηκε σκληρά. ταν τν βγαλαν το ποσχέθηκαν τιμς καξιώματα, λλ᾿ μάρτυρας παρέμεινε σταθερς στχριστιανική του πίστη. Τότε ο Τορκοι τν καταδίκασαν σ θάνατο κα τνποκεφάλισαν στν τοποθεσία Σον Παζάρι, στς 29 Μαΐου 1802. Χριστιανο γόρασαν τ τίμιο λείψανό του πτος Τούρκους ντ 3400 γροσιν κατν νταφίασαν.Μαρτύριο το γίου ατο συνέγραψε ερομόναχος Νικηφόρος Χίος
Τ ατ μέρα, μνήμη τς γίας Μάρτυρος Θεοδοσίας, τς Τυρίας.
Πνίγει θαλάσσης Θεοδοσίαν δωρ,
Τρέφει δ Χριστς ες ναψυχς δωρ.
Ατη ερ καγία κόρη, Τυρία ν τγένος. κτωκαιδέκατον δ γουσα τς λικίαςτος, συλλαμβάνεται π τν εδωλολατρν, καδεσμεται, μέλλουσα δίκας διδόναι, ς μολογοσα τν Θεόν. ρτι γρ προκαθεζομένων τν δικαστν, χθη Ορβαν τ ρχοντι, δ θύειν τος εδώλοις ατπροστάττει. πε δ οκ πείσθη,δεινς κατ τν πλευρν, κακατ τν μαζν πιθες ατ βασάνους, μέχρις στέων ατν τε δη κα τνσω σπλάγχνων νήλεως χώρει, πιμόνως τν παδαρων τιμωρουμένην, κα σιγτς βασάνους δεχομένην. τι δαυτν μπνεύουσαν,ρώτα θύειν παρακελευόμενος. δέ, διάρασα τστόμα, κα τοις φθαλμος ατενίσασα, πιμειδιντι τ προσώπ:Τί δ πλανσαι, φησίν, νθρωπε;Οκ οδας,τι τς τοΘεομαρτυρίας κοινωνίας τυχεν ξιώθην; δέ, πει συνεδεν αυτν γελώμενον π τς κόρης, μείζοσιν πρτον ακίζεται τας βασάνοις. Εθ’ οτω τος θαλαττίοις κοντίζειεύμασιν, ν ος τ μακάριον τέλος δέξατο.
Τ ατ μέρα, μνήμη τς γίας σιομάρτυρος Θεοδοσίας, τς Κωνσταντινουπολιτίσσης.
Κέρας κριο κτενν σε, Θεοδοσία,
φθη νέον σοι τς μαλθεας κέρας.
Οτη,κατήγετο π γονες περιβοήτους ες τν εσέβειαν, πλουσίους κατ πολύ. θεν κα γία, π μικρςλικίας παιδεύθην εσεβεί καν πάσρετς λικίανπττνστερήθη τν πατέρα της, μήτηρ της τν καμε καλογραίαν ες Μοναστήριόν τι τς Κωνσταντινουπόλεως. Δν παρλθε πολς καιρός, κα πέθανε κα μήτηρ της. δ Θεοδοσία τότε, μοίρασενλα τπλούτη ες τος πτωχούς. Κατ τν ποχν τς αρέσεως τν εκονομάχων, γία Θεοδοσία το γουμένη το Μοναστηρίου της. Βλέπουσα τν διωγμν καττν ερν Εκόνων κα αυτ δίαπερεμάχει τς ρθοδόξου πίστεως ως πρς τν σεβασμν τν ερν Εκόνων,κα τςλλας καλογραίας νεθάῤῥυνεν ες τοτο.Κάποτε, σπαθάριος το εκονομάχου βασιλέως Λέοντος το σαρου,νέβη ες κλίμακα να καταῤῥιψ τν περίφημον εκονα Χριστο το ντιφωνητο, νηρτημένην ες τν Χάλκην Πύλην. Αγία, φο παρέλαβε μεθ’ αυτς κα λλας μοναχάς, φήρεσαν τρόμητοι τν κλίμακα κα βριστς τνερν Εκόνων, καταπεσών, φονεύθη. Τερν τοτο νδραγάθημα,φερεν ατς καες τΜαρτυριον. Α μοναχαί, πεκεφαλίσθησαν μέσως. δ γία Θεοδοσία, ποστσα δειν βασανιστήρια, πνίγη μν κέρατον κριο, τ ποον της χωσαν ες τ στόμα της.
Τ ατ μέρ, μνήμη το γίου ερομάρτυρος λβιανο, πισκόπου πόλεως νέου κα τν μαθητν ατο.
Τν λβιανν μλα λβιον λέγω,
πρ Θεο θανόντα το πανολβίου.
ςν π τς βασιλείας Μαξιμιανο, ν πατεί λεξάνδρου κα Μαξίμου, κα χθη π ουλίου καΑλιανο,γεμόνων τς σίας. πτούτων δ ρωτώμενος, κα μ πειθόμενος θσαι,γυμνοται τν ματίων, κα βελίσκοις πεπυρακτωμένοις τ σπλάγχνα διαπείρεται κα κατακαίεται, εται φρουρεται.Κα ες δευτέραν ρώτησιν χθείς, καμ νδούς,γυμνοται, κα τς σάρκας ξέεται σφοδρς. Πυρς δ ξαφθείσης μεγίστης, κα ες ψος ρθείσης π πολύ, ν ατκοντίζεται, κα ν ατ τ πνεμα τ Θεπαρατίθεται.
Τ ατ μέρ, μνήμη το γίου Νέου ερομάρτυρος Εθυμίου, πισκόπου Ζήλων, το κ Παρακοίλων τς Λέσβου ρμωμένου, κα ν μασεί το Πόντου, π τν γαρηνν ν βαρυτάτ ερκτ κλεισθέντος, μαρτυρικς τελειωθέντος, ν τει 1921.
Εθύμιος ν ερκτ μαρτυρήσας,
Προσετέθη χορεί Μαρτύρων.
Εκάδι εκοστ ννάτη, γριττέλης κδύνει.
Τ ατ μέρ, μνήμη το σίου λεξάνδρου Πάπα λεξανδρείας.
Σεπτν τελευτν τν λεξάνδρου σέβω,
ν οδα σεπτν τς λεξάνδρου Πάπαν.
Οτος,το καττος χρόνους Κωνσταντίνου το μεγάλου, ντει τκ΄ (320), πρ τς οκουμενικς πρώτης Συνόδου. γινε δ Πατριάρχης λεξανδρείας μετ τν χιλλν. Οτος κα τν δυσσεβ κα κακόφρονα ρειον δίωξε καπέβαλεν π τνκκλησίαν το Θεο. Διαλάμψας δ ες τν θρόνον χρόνους εκοσιτρες,φηκε διάδοχόν του τν Μέγα θανάσιον.
Τ ατ μέρ, ο γιοι Μάρτυρες· νρ κα τούτου Σύζυγος, ξύλοις τ στ συντριβέντες, τελειονται.
Τος νδρς στος συγκατεθλάσθης, γύναι,
Κγ σν στον, πρς τν νδρα φαμένη.
Τ ατ μέρ, νάμνησις τς θλιβερς λώσεως τς Βασιλίδος τν Πόλεων, τοι τς Κωνσταντινουπόλεως.
Τ ατ μέρ, μνήμη το γίου Νεομάρτυρος νδρέου το ργέντη, το κ Χίου κα ν Κωνσταντινουπόλει μαρτυρήσαντος ν τει 1465 μ. Χ.
Τ ατ μέρ, μνήμη το σίου ωάννου το δι Χριστν σαλλο, το ώσσου.
Τ ατ μέρ, μνήμη το γίου θελμπέρτου (Ethelbert) το βασιλέως.
Τ ατ μέρ, μνήμη το σίου ερεμίου το Δαμασκηνο.
Τ ατ μέρ, μνήμη τν γίων Μαρτύρων· Σισινίου το διακόνου, Μαρτυρίου κα λεξάνδρου, τν μαρτυρησάντων ν τει 397 μ.Χ., ν τ Μεδιολάν τς ταλίας.
Τ ατ μέρ, μνήμη το γίου Μαξιμίνου, πισκόπου Τρεβήρων, πολεμίου το ρειανισμο, κα περιθάλψαντος κατ τν διωγμ ατο τν Μέγα θανάσιο.
Τ ατ μέρ, Σύναξις τς περαγίας Θεοτόκου, τς γγύησης τν μαρτωλν, ν τ ωσσί
Τας ατν γίαις πρεσβείαις Χριστ Θεός, λέησον κα σσον μς.
δ ζ΄. Εκόνος χρυσς.
ψίστου Θεο συμπαράστασις, θερμ μετανοοντι τ Νάνν γέγονε, κα τόλμησεν μολογίαν τς πίστεως δοναι ες Χριστν τος νόμοις, εφραινόμενος δ’ ψαλλεν· Ελογητς ε Θεός, τν Πατέρων μν.
Κυρίου Χριστο κριτηρί Τουρκικ κηρυττομένου, π το Νάννου Παντοκράτορος θωμανο φρυάξαντο,φόν δ ατν πηπείλουν, δ χαίρων πέψαλλεν· Ελογητς ε Θεός, τν Πατέρων μν.
δν μουλς τν στεῤῥότητα παιδς ν κριτηρί, κίνει πάντας ες κατάθεσιν πολλν φλωρίων, ς ντίλυτρον Νάννου τς φυγςς Μεχμέτη, δ’ βόα κα ψαλλεν· Ελογητς ε Θεός, τν Πατέρων μν.
Λαβν φορμν τν συνάθροισιν χρυσο, ωάννης νόμοις επεν· μβληθήσεσθε ες τάρταρον ζοφωδέστατον, ε κα κατέχετε πλούτη, νοερς δ πέψαλλεν· Ελογητς ε Θεός, τν Πατέρων μν.
Θεοτοκίον.
Σ βατον Μωσς ν τ ρει τ Σιν, πυρπολουμένην γνή, προεθεώρει τν νέγκασαν καταφλέκτως τν στεκτον αγλην τς ἀῤῥήτου οσίας νωθείσης ταχύτητι, σαρκς μις τν ν ατ γίων ποστάσεων.
δ η΄. Τν ν καμίν το πυρός.
Καρτερικώτατον βλαστόν, τς Κασσάνδρου, κα πόγονον το Κάστρου Γυναικν, ν τ Σμύρνη παγαγόντες σκληρς, ες θάνατον τοτον δήγησαν, ο τρίβολοι Τορκοι, πόγονοι τς γαρ.
σχυροτάτην κα θερμήν, στερες ν πειρασμος, νεανίας προσευχήν, ναπέμπει τ Παναγάθ Θε, ατεται δ ρσιν μαρτιν, Ατν κα τος πιστούς, σοις ντυγχάνει.
Συναθροισθέντες ο πιστοί, μαρτυρίου ν τόπ, Σον παζάρι, μετ’ πίστων κα Φράγκων, το θλητο κατιδεν τν κάραν τν τιμίαν, κτέμνεσθαι μεγάλως βόων· Τν Κύριον μνετε.
μερος ερες τς ψυχς τν πιστν, πολαβεν τν μαρτυρίων θλητο τιν μέρη τν ελογοντων Θεόν· μνετε τ ργα τν Κύριον, κα περυψοτε ες πάντας τος αἰῶνας.
Θεοτοκίον.
Νεσον δεήσεσιν μν τν Σν δούλων, γαθ Θεοκυτορ, κα δεινν τς φόδους κα πειρασμν προσβολάς, ταχέως κατάπαυσον Δέσποινα, να Σε τιμμεν, περευλογημένη.
δ θ΄. Τν κ Θεο Θεν Λόγον.
ς λγειν μν τμσις, ς δ λίαν γλυκεα κουσα, Νεομάρτυς Νάννε,στέφος νεγκεν Παραδείσου χαρά, βραμ γρ ο κόλποι παύστως θέλγουσί σε γαθέ, τι χαίρουσιν ντως Χρίστον σοι μεγαλύνοντες.
Τν κ Θεο θείαν χάριν, μαρτυρί δοθεσαν νωθεν, Νεομάρτυρι κλειν, σο τ Νάνν, ο πιστο κτιμντες προφρόνως πάντες τν σπόρως σαρκωθέντα δι’ μς ξ γίας Παρθένου, ν μνοις μεγαλύνομεν.
λος δυνάμεως θείας, τν Σταυρν κεκτημένος βόας, τ Χριστ θλητς ταπεινός· Δέσποτα πανσθενε τροπαιούχ τ σ στεφανωθείην χειρί, σχυρέ, να πάντοτε μνοις παύστως μεγαλύνω σε.
μνολογν τν Σωτρα κα τ Τρισυποστάτ Τριάδι, παρεστς θλητς νν δωρηθναι πρέσβευε θερμς τν ερήνην τ κόσμ, νίκας τ φιλοχρίστ στρατ, κα μν σωτηρίας,Νάννε Μάρτυς ξιάγαστε.
Θεοτοκίον.
Χαρε πηγ φθαρσίας, χαρε κούφη νεφέλη, χαρε τερπν Παράδεισε Θεο, χαρε πηγ αμάτων ψυχν, χαρε γιον ρος εδεν Προφήτης Δανιήλ, χαρε Μήτηρ Παρθένε, χαρε πάντων νάσσα.
ξαποστειλάριον. χος β΄. Γυνακες κουτίσθητε.
λληνες νυμνήσατε, Μαρτύρων τν νεώτατον, τν γενναιότατον Νάννον, τν δ’ ρνήσεως δρόμον, θλήσεως νύσαντα, ς ο ρχαοι Μάρτυρες, ο υπισχνούμενοι θύσειν, πρ θεν τς εκόνας, τούτων συνέτριβον πίστει.
Κα τς ορτς.
Ανοι. χος πλ. α΄. Χαίροις σκητικν.
Χαίροις, τν θλητν κρηπίς, Νεομαρτύρων τ χαρίεν γλάϊσμα, τ σέμνωμα κκλησίας, τν πιστν ρωγός, τν γγέλων πάντων Νάννε θαύμασμα,ξίως θαυμάζομεν, κα μες ο νάξιοι, σ δι’ αμάτων, τν σεπτν ποδείξαντα, τν γάπην σου, ες Χριστο τν οκείωσιν. Χαίροις τι κατώκησας, τν μέγαν Παράδεισον, ς εθαρσς νεανίας, ς θλοφόρος περίφημος, ατούμενος πσιν, λασμν κα σωτηρίαν κα μέγα λεος.
Χαίροις, Θεσσαλονίκης βλαστέ, πογον Γυναικοκάστρου περίδοξε,σπορ εσεβν γονέων, πατρς Γιαννάκου υέ, κα τς Θωμαΐδος τ γλάϊσμα, κα τούτοις συγχαίρομεν, κα μο γαλλόμεθα, τι τν παδα, σφαλς ποδηγέτωσαν, ες εσέβειαν, το Χριστο γαπήσεως. Χαίροις τι γάπησας, Μαρτύρων θλήματα, κα μετα τούτων, θρόως περιχαρς εφραινόμενος, ατ Νάννε πσιν, λασμν κα σωτηρίαν κα μέγα λεος.
Χαίροις, τν Σμυρναίων στήρ, φωταυγς Νάννε φωτίζων τ πέρατα, ν Σμύρν γρ ν εργάζου, ς σκυτοτόμος λαμπρός, κα θαμμελέτας τ μαρτύριον. Χριστν παρνήσασθαι, κα Μωάμεθ σπάσασθαι, εθς δ’ μέσως, τ κριτ μολόγησιν, δοναι πίστεως, ες Χριστο τν θεότητα, θεν ες πρξιν δραμες, τ αμά σου δέδωκας, κα επρεπς θλοφόρος, φέγγων Κυρί παρίστασαι, ατούμενος πσιν, λασμν κα σωτηρίαν κα μέγα λεος.
Χαίροις, Νεοελλήνων χαρά, δος τ πάντα ες Χριστο τν γάπησιν, ζωήν σου νεότητά σου, τος εσεβες σου γονες, τν αταδελφόν σου τν γλυκύτατον, Χριστν ησο Θεόν, ς εδς τν προαίρεσιν, τς σς καρδίας, γαθν κα κήρατον, σ ηλόγησε, σο τ πάντα συνεχώρησεν, θεν θυσίας γέγονας, ν κρα φαιδρότητι, κα Χριστός σε δέχθη, ς θλοφόρον περίδοξον, ατούμενον πσιν, λασμν κα σωτηρίαν κα μέγα λεος.
Δόξα. χος πλ. α΄.
Δετε τν λλήνων ρθόδοξοι, δετε ορτάσωμεν κα πανηγυρίσωμεν τν θλοφόρον Χριστο. Σήμερον γάρ, στράπτει ς λιος, κα τας κτσι ατο εθείαις κφωτίζει τος βοντας· Χαίροις, Χριστομαρτύρων μόζηλε, μεγαθλητν Γεωργίου, Δημητρίου, τν σεπτν· χαίροις, τν χάριν πλουσίαν παρ Χριστο εληφώς, κα τος πιστος σκορπίζων δαψιλες τς εεργεσίας· χαίροις, τν γγέλων μοτιμε, δος τ σφύζον σου φοινικον αμα πρ Χριστο το Θεο. λλ’ Νάννε, τν πιστν τ σέμνωμα, κδίωξον φ’μν τν δειλίαν, κα δς μν πνεμα νδρείας, ελογίαν κα ερήνην τ θνει μν, τ μεσιτεί σου.
Κα νν. Τς ορτς.
Δοξολογία Μεγάλη κα πόλυσις.
Ες τν Λειτουργίαν.
Τ τυπικά, κα κ το Κανόνος το γιου γ΄ κα στ΄ δή.
πόστολος κα Εαγγέλιον τς ΙΣΤ΄ κτωβρίου.
πόστολος· πρς Τιμόθεον Β΄: Τέκνον Τιμόθεε, νδυναμο...
Εαγγέλιον· κατ ωάννην: Επεν Κύριος τος αυτο Μαθητας· τατα ντέλλομαι μν, να γαπάτε λλήλους...
Κοινωνικόν: Ες μνημόσυνον αώνιον...
Μεγαλυνάριον.
Τν Χριστν γάπησας ληθώς, Νννε θλοφόρε κ καρδίας χριστοπαθος, θεν τν αμάτων, τ εθρα δωρήσω, ατ ς Ζωοδότ, ζως ντίλυτρον.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ομιλίες π. Αντωνίου Χρήστου

Ομιλίες π. Αντωνίου Χρήστου
Πατήστε πάνω στην Εικόνα






Δημοφιλή